Ik vind jouw reactie en trouwens ook die van Bas Dekker een beetje
jammer. En wel omdat jullie allebei aannemen dat ik risico neem omdat ik
denk het recht aan mijn kant te hebben, dan wel krampachtig vasthoudt
aan regels om mijn gelijk op te eisen. Dat is klinkklare onzin. Wat je
wel doet in zo'n situatie is in korte tijd bedenken wat je alternatieven
zijn en wat de risico's zijn. En daar heb ik een fout bij gemaakt: ik
heb het door de berm heen de rijbaan opgaan niet als alternatief gezien,
gewoon omdat dat ter plekke best wel lastig was en ik heb het
paardenrisico te laag ingeschat. Een fout die ik niet nog een keer zal
maken. Ik heb vervolgens het meisje beheerst maar wel duidelijk
uitgelegd dat ze daar niet hoort met haar paard en dat daar dus hele
goede redenen voor zijn, maar dat is heel wat anders dan wat jullie
suggereren, dat ik de confrontatie heb opgezocht uit gelijkhebberigheid
over de regels.
Voor de rest zeggen jullie allebei wel zinnige dingen, daar gaat het
verder niet om.
Maarten
> Op de terugweg tussen Rijen en Dongen een paard op het niet al te brede fietspad. Je hoopt er het beste van en gaat er langs. Paniek bij het paard en trappen richting fiets. Hoef raakt spiegel en schampt mijn hoofd. Hoofd gelukkig vrij stevig en spiegel terug gevonden. Meisje op paard weet dat ze op de rijbaan moet maar vindt dat geen alternatief.
Naar aanleiding van het al eerder genoemde ongeval van ruim een jaar geleden, heb ik een artikel over paarden en ligfietsen op de agenda gezet voor Ligfiets&. Het is er om verschillende redenen nog niet van gekomen. Ten eerste is er al een artikel in de Vogelvrije Fietser [1] waar ik weinig aan kan toevoegen. Ten tweede zijn zowel ruiters als ligfietsers relatief ongeorganiseerd. Het benaderen van ruiters om wederzijds begrip te kweken is daarmee lastig. Een verzoek om gezamenlijk een artikel te schrijven is onbeantwoord gebleven. Als iemand een nieuwe poging wil wagen, dan is dat welkom.
[1] http://media.fietsersbond.nl/VVF/VVF-5-2007-paard_op_het_fietspad.pdf
> Wat moet je hier nou mee. Deze keer was gelukkig net niet raak, maar voor hetzelfde geld had die hoef me wel vol geraakt. Het is niet de enige /eerste keer dat ik een paard op het fietspad heb. Er zijn keren geweest dat ik de rijbaan op kon en keren dat ik op het fietspad passeerde zonder problemen, of pas problemen toen ik al voorbij was.
Wat je niet vertelt, maar wat ik wel vermoed: jij haalt de ruiter in. Het paard heeft jou waarschijnlijk wel opgemerkt, maar de ruiter niet. De eerste stap is dus om op een grote afstand (20-30 meter) de aandacht van de ruiter te trekken. Vervolgens is het geduldig op die afstand blijven hangen totdat een geschikte mogelijkheid om te passeren zich voordoet. In een mango val je in elk geval niet om...
Bij een tegemoet komende ruiter zal de ruiter jou wel opmerken. Reduceer je snelheid, en stop eventueel helemaal. Communiceer met de ruiter. Bij een brede berm is de situatie duidelijk: dat is de plaats voor ruiter en paard. Een ervaren ruiter zal daar ook gebruik van maken, onervaren ruiters zouden de openbare weg moeten mijden - helaas heeft niet iedereen dat door. Bij een smal fietspad is het hopen dat de afstand waarop jullie elkaar zie voldoende groot is, en je een oplossing kunt uit onderhandelen.
Bij een U-liggers ritje reden we recentelijk twee ruiters achterop. De ruiters wilden door een fietstunnel (bij Utrecht, net ten zuiden van knooppunt Lunetten onder de A27, Wayensedijk), de paarden niet. Ze zijn er door gegaan, maar als tegenligger zie je die paarden niet aankomen, en dergelijk gespannen paarden reageren op dat moment niet prettig. Ook achterop komend zie je ze pas op het laatste moment, tenzij je de paarden bij het begin hebt zien weigeren. Volgens mij is het volslagen onverantwoord om met je paard door dat fietstunneltje te willen gaan. Helaas zit daar wel een grote manege.
> Ik heb het meisje wel ingepeperd dat er een goede reden is dat paarden niet op het fietspad mogen, maar dat helpt natuurlijk niet veel.
Volgens de wet, mijn gezond verstand, en jouw perspectief heb je volledig gelijk. Ruiters (dus niet paard en wagen) worden op het fietspad gedoogd, omdat het alternatief (de hoofdweg) meestal nog gevaarlijker is.
Ik ga zelf liever uit van het positieve: een ruiter die zijn paard wel onder controle heeft, en ruimte geeft aan fietsers complimenteer ik. Daar wordt ik een stuk vrolijker van. En ja, je kan ook de opmerking krijgen dat je met je t*ring ligfiets van het fietspad kan vertrekken. Daar trek ik de grens: ik weiger excuses te maken dat ik met een fiets op het fietspad rijd.
Maarten - wat de juiste plaats van een paard ook is, bij een veulen in de sloot weet je dat er iets mis is - Sneep
Ik voel me gedwongen om hier toch even op in te gaan, niet om mijn hachje te
redden maar om een dreigend misverstand in de kiem (of net daarna) te
smoren.
Er zijn een paar zinnen in je eerste bericht die twijfel bij me opriepen:
- Je hoopt er het beste van en gaat er langs.
Ik doe dat zelden, ik vrees altijd voor het ergste. Ook niet de optimale
benadering trouwens ;-)
- Meisje op paard weet dat ze op de rijbaan moet maar vindt dat geen
alternatief.
Soms is de rijbaan ook geen alternatief want afwezig of te gevaarlijk.
- Ik heb het meisje wel ingepeperd dat er een goede reden is dat paarden
niet op het fietspad mogen, maar dat helpt natuurlijk niet veel.
Inpeperen is een vage omschrijving die in mijn belevingswereld uit veel
onaardige dingen kan bestaan, tot fysieke handelingen aan toe. Inpeperen is
in elk geval voor mij niet gelijk aan uitleggen, toelichten, verduidelijken,
enz. In inpeperen zit voor mij een zekere agressie en ik hou niet van
agressie in het verkeer. Er zijn goede redenen waarom paarden niet op het
fietspad mogen maar in individuele gevallen kunnen er nog betere redenen
zijn om juist wel met een paard op het fietspad te gaan. Ik zeg niet dat dat
in jouw situatie ook zo was maar ik voel hier toch de behoefte tot
relativering van de wetgeving.
Verder was de eerste reactie die je kreeg (van Rode Pioneer) vrij fel.
Inhoudelijk niet onjuist, maar wat toonzetting betreft gewoon wat fel. Ook
dat maakte dat het me goed leek om wat tegengas te geven. Als ik mijn
reactie teruglees begrijp ik waarom je het als kritiek op jouw handelen
opvat, maar eigenlijk was het dus wat algemener bedoeld.
Bas - het blijft hoe dan ook irritant om voor elk paard in de remmen te
moeten - Achternaam
De uitleg is heel begrijpelijk maar stuit op een hoog percentage
ruiters die er gewoon een potje van maken.
Het voorbeeld van Maarten, ik was er ook bij, dwong fietsers gedurende
minstens vijf minuten van een fietspad af. En fietsers die later
kwamen moesten gewaarschuwd worden omdat ze anders in de tunnel of
verderop totaal klem zouden komen te zitten.
Een andere keer was er een fietspad met aan elke zijde een berm met
hoog gras van minstens tien meter. Ruiter rijdt gewoon fors door, mij
tegemoet. Dan ga ik ook niet heel coöperatief staan doen. Met dito
effect op de rijrichting van het paard.
Mijn ervaring is dat het in een kwart van de gevallen ronduit
gevaarlijk is. Dat is veel te veel. Tijd voor een rijbewijs voor zowel
paard als ruiter.
Als ligfietsers met een meer dan gemiddelde snelheid zijn we zelf
gespitst op *mogelijke* problemen bij zijwegen, uitritten en gedragen
ons risicomijdend. We denken dus vooruit. Bij teveel ruiters is daar
geen sprake van. En dan heb ik op mijn beurt weer veel moeite met het
standpunt van de ruiter dat hij zelf vindt dat het veiliger is op het
fietspad. Voor hemzelf wel ja, maar daarmee neem je wel expliciet de
verantwoordelijkheid voor de veiligheid van anderen op je. En aan dat
besef ontbreekt het te vaak en leidt bij mij tot grote irritaties.
Net zo als ik mij mateloos erger aan (meestal) vrouwen die bellend
zonder licht op de fiets en zonder op of om te kijken al spookrijdend
door de stad banjeren. Het gaat uiteindelijk om het gedrag. Lomp
gedrag van anderen ga ik niet belonen. En als ik zelf een fout maak
zeg ik tenminste sorry.
Theo - Quest bruin pimpen met een staart eraan? - van Soest
> Theo - Quest bruin pimpen met een staart eraan? - van Soest
In ieder geval géén vlaggetje monteren want dan valt hij nog meer
op :D
Maar meer ontopic. Ik ben ook niet altijd blij met de aanwezigheid van
paarden op het fietspad. Ze horen er gewoon niet. Toch kan ik het ze
niet altijd kwalijk nemen. Bijvoorbeeld als ze de keuze hebben tussen
een 80-km-weg of het fietspad, dan wist ik het ook wel als ruiter (ben
geen ruiter, maar goed, het idee is duidelijk). Maar dan is het zaak
om er geen potje van te maken en je ervan bewust te zijn dat je de
regels overtreedt. Doe ik ook als ik met m'n fiets even de stoep
meepik vlak bij huis of als ik een keer rood licht meeneem. Ik tracht
altijd te zorgen dat een ander geen hinder van mij heeft.
Nu is dat met een paard een stuk lastiger omdat ook dat dier een
bepaald gedrag heeft waar je als ruiter niet 100% invloed op hebt
(maar destemeer reden om voorzichtig te zijn met je paard lijkt me).
Maar ik kom ook wel eens met paarden in aanraking. Tot dusver altijd
nog figuurlijk gelukkig. Tot dusver heb ik het altijd nog netjes met
de ruiter kunnen afhandelen. Bijvoorbeeld een paard-en-wagen waarbij
de ruiter zodanig wist te sturen dat ik schuil ging achter een bord
(waarbij ik ook m'n positie zo heb gekozen tijdens het rijden dat ik
'onzichtgbaar' was). Ook een keer een boer met paard (aan de hand) Het
jonge dier was echt bang. Hij heeft met z'n handen beide ogen afgedekt
en zei me voorbij te komen. Geen probleem meer. En zo heel af en toe
is er gewoon niet genoeg ruimte of mogelijkheid om iets fatsoenlijk te
doen. Dan wil ik m'n fiets ook wel eens stil in de berm neerzetten
zodat de ruiter kan passeren.
Quemo -kan zich wel indenken dat je als fietser daar niet dagelijks op
zit te wachten als je veel in een paardrijke omgeving fietst-
Hoi Maarten,
wat een geluk dat je fiets en hoofd niet zwaar beschadigd zijn!
Je vertelt het verhaal wel erg kort. Was het paard al zenuwachtig
toen je het van achteren naderde? Had het meisje door dat je er aan
kwam?
Zette het paard het op een lopen na de eerste schrik- en trapreactie?
Moest het paard naar je toekomen om je te kunnen raken?
Reed je in een open of gesloten fiets?
Het is in elk geval goed dat dit soort berichten steeds terugkomen
op de lijst, zo blijven we alert.
Ik ben nog steeds geschrokken van twee fatale ongelukken tijdens
de toertocht Tilff-Bastogne-Tilff afgelopen weekend, beide in
onoverzichtelijke bochten in steile afdalingen.
Mijn Russische collega kwam de dag voor de tocht ook ten val, maar
kwam er met een flink aantal schaafwonden nog goed van af.
RB
> Het is in elk geval goed dat dit soort berichten steeds terugkomen
> op de lijst, zo blijven we alert.
Iedereen alert en wakker: het recept voor een veiliger verkeer.
> Ik ben nog steeds geschrokken van twee fatale ongelukken tijdens
> de toertocht Tilff-Bastogne-Tilff afgelopen weekend, beide in
> onoverzichtelijke bochten in steile afdalingen.
> Mijn Russische collega kwam de dag voor de tocht ook ten val, maar
> kwam er met een flink aantal schaafwonden nog goed van af.
De elfstedentocht staat niet bekend om haar gevaarlijke afdalingen, toch
kan het ook bij deze tocht verkeerd gaan.
http://www.11steden.nl/nieuwsbericht.asp?id=1004298
Als ik zie hoe racefietsers bumperkleven en snijden, dan is 't een wonder
dat er niet meer ernstige ongevallen gebeuren bij en tocht met 13.359
gestarte, en 12.925 gefinishte deelnemers.
Maarten - wel een verplichte vlag, maar geen verplichte
kettingrandbeschermer voor ligfietsers, dat kan beter - Sneep
Dat besef ik inderdaad goed :)
> Je vertelt het verhaal wel erg kort. Was het paard al zenuwachtig
> toen je het van achteren naderde? Had het meisje door dat je er aan
> kwam?
>
Het paard was niet zenuwachtig. Mijn racefiets maat was net gepasseerd
en daar schrok het paard niet van. Er waren kort ervoor ook al andere
fietsers langsgekomen.
Het meisje had weinig door. Ik heb ook niet van te voren gewaarschuwd in
de (misschien foute) veronderstelling dat dat alleen maar voor meer
problemen zou zorgen.
> Zette het paard het op een lopen na de eerste schrik- en trapreactie?
>
Ik geloof het wel, maar niet al te ver. Toen ik 50 m verderop stopte was
het paard weer onder controle.
> Moest het paard naar je toekomen om je te kunnen raken?
>
Dat zat een beetje op de grens voor mijn gevoel. Ik ging er zo wijd
mogelijk omheen, maar er was niet overdreven veel ruimte. Als ik het
achteraf reconstrueer, zat ik aan het einde van zijn trapbereik.
> Reed je in een open of gesloten fiets?
>
Mango
> Het is in elk geval goed dat dit soort berichten steeds terugkomen
> op de lijst, zo blijven we alert.
> Ik ben nog steeds geschrokken van twee fatale ongelukken tijdens
> de toertocht Tilff-Bastogne-Tilff afgelopen weekend, beide in
> onoverzichtelijke bochten in steile afdalingen.
> Mijn Russische collega kwam de dag voor de tocht ook ten val, maar
> kwam er met een flink aantal schaafwonden nog goed van af.
>
> RB
>
>
Tsja, je moet inderdaad erg op je hoede zijn. Dat ben ik normaal ook,
maar in dit geval heb ik een behoorlijke inschattingsfout gemaakt, die
veel slechter had kunnen aflopen. Valpartijen zijn bij fietsen in
groepsverband aan de orde van de dag, helemaal als het om wedstrijden
gaat. Ook in je eentje kun je een schuiver maken. Wat dat betreft ben ik
erg blij dat ik nu 'gesloten' rij.
Maarten - fietst gewoon vrolijk verder..
> http://www.nu.nl/algemeen/2255413/paarden-veroorzaken-paniek-weg.html
>
> grtz
> Henk
Ik zag vandaag ook een ree maar mijn Quest gaf geen krimp hoor. Ik wel. Vol
in de remmen, uit de fiets sluipen met de telelens in de aanslag: niks meer
te zien natuurlijk. Conclusie: ik ben een wildfotograaf van niks en mijn
Quest is redelijk reemak.
Bas - er komen steeds meer rijpaarden zeggen ze, ajajaj - Achternaam
Als je aan het einde van het trapbereik zat, dan heb je dus echt
ontzettend geluk gehad dat je het er levend van af hebt gebracht.
Ik zal uitleggen wat ik bedoel: Het trappen van een paard lijkt op het
slaan met een "handdoek met een nat uiteinde". Als je daarmee iemand
slaat en je trekt op het laatste moment die handdoek terug, dan krijg
je zo'n hele harde pets van dat natte puntje. Als een paard slaat, dan
zit ook de meeste kracht in dat laatste stuk.
Iedereen leert altijd dat je ruim om een paard heen moet lopen en dat
is ook zo. Maar dan moet je er wel zo ruim om heen lopen dat je ook
echt NIET geraakt kunt worden.
Als je vlak achter het paard staand geraakt zou worden, dan trapt het
paard je wel ondersteboven en misschien is er ook wel sprake van
botbreuken of ander letsel, maar je kunt het dan nog wel navertellen.
Als je verder weg staat en het paard zou je in je buik, tegen je borst
of nog erger tegen je hoofd trappen, dan zou de schade aan je lijf wel
eens onherstelbaar kunnen zijn.
Paarden zijn gelukkig geen agressieve dieren.
Wim - rijdt al 43-7=37 jaar buiten met paarden en heeft nog nooit op
een trappend paard gezeten - Huisman
Dat veel ruiters er een potje van maken ben ik voor de volle 100% met
je eens. Zelfs als ik op mijn paard andere ruiters nader, dan hebben
ze soms hun paard nog niet onder controle.
Als mijn paard echt ergens bang voor is, dan stap ik af. Je kunt als
ruiter namelijk ook voor je paard gaan staan en dan kun je m.b.v. je
lichaamshouding duidelijk maken aan je paard dat er geen dreiging is.
Er zijn ook ruiters die helaas door hun gedrag/lichaamshouding juist
aan hun paard laten zien dat er wel iets nadert dat levensgevaarlijk
is. Deze ruiters zouden wat mij betreft ook bijgeschoold moeten
worden.
> Tijd voor een rijbewijs voor zowel
> paard als ruiter.
Helaas helpt dat waarschijnlijk ook niet heel erg veel, want ook
autobestuurders moeten na het behalen van hun rijbewijs het "echte
autorijden" nog leren in het echte verkeer. Dat gaat dus
waarschijnlijk ook op voor bestuurders van paarden.
> En dan heb ik op mijn beurt weer veel moeite met het
> standpunt van de ruiter dat hij zelf vindt dat het veiliger is op het
> fietspad. Voor hemzelf wel ja, maar daarmee neem je wel expliciet de
> verantwoordelijkheid voor de veiligheid van anderen op je.
In principe nemen we volgens mij altijd de verantwoordelijkheid voor
de veiligheid van anderen op ons op het moment dat we ons in het
verkeer begeven. Ik vind dat iedereen die verantwoordelijkheid ook op
zich moet nemen. Of bedoelde je iets anders?
Wim - die op de fiets en op het paard zich zo verantwoordelijk
mogelijk probeert te gedragen - Huisman
Bedoel je nou dat je automobilisten net zo goed zonder rijbewijs de weg
op kunt sturen?????
Natuurlijk is het logisch om een rijbewijs voor ruiters en voor paarden
in te voeren. En ja, dat zal niet alle problemen oplossen, maar wel tot
verbetering leiden.
Maarten - wel ff gewoon blijven nadenken...
Maarten - paarden zijn mooie beesten, stieren, leeuwen en tijgers ook...
Nee, ik bedoelde uiteraard niet dat we automobilisten zonder rijbewijs
de weg op moeten sturen. Ik weet niet of je zelf een rijbewijs hebt,
maar de meeste mensen zijn het vast wel met mij eens dat je na 30, 40
of misschien 80 autorijlessen vaak wel je rijexamen kunt halen. Dit
wil echter nog niet zeggen dat iedereen daarna ook al perfect en
zonder fouten kan autorijden. Je zult door simpelweg aan het echte
verkeer deel te nemen ervaring gaan opdoen en daardoor word je een
betere en (het woord zegt het al) meer ervaren automobilist. Ditzelfde
geldt dus ook voor paarden en hun bestuurders. Ze zullen toch echt aan
het echte verkeer moeten deelnemen om die broodnodige ervaring op te
doen. Dat is wat ik bedoelde.
Wim - duidelijk uitleggen blijft moeilijk - Huisman
Gelukkig hebben paarden nog steeds een functie, maar dat is een heel
ander gesprek.
In mijn afsluiting gaf ik al aan dat ik in 37 jaar nog nooit op een
trappend paard heb gezeten. Dit geldt gelukkig ook voor vele andere
ruiters.
Een trappend paard is volgens mij echter in principe nog steeds veel
minder gevaarlijk dan een voertuig van ruim 1000kg dat zich verplaatst
met snelheden boven de 30 km/u.
Gelukkig verbiedt de wet niet het gebruik van een paard op de openbare
weg. Het zou ook wel heel rustig worden als we alle in potentie
gevaarlijke dieren, mensen en voorwerpen zouden verbieden zich op de
openbare weg te bevinden en/of te verplaatsen.
Wim - die zich heel ongevaarlijk voortbeweegt - Huisman
en Maarten S. vermoedde "jij haalt de ruiter in. Het paard heeft jou
waarschijnlijk wel opgemerkt, maar de ruiter niet." [knip]
- Naar aanleiding daarvan een (constructieve?) suggestie: misschien
kunnen we ruiters wijzen op het bestaan & het nut van brilspiegeltjes?
('cap-spiegeltje'?) Zo te lezen bestaan er binnen de
ligfietsgemeenschap al contacten met de ruitergemeenschap; ik ben
benieuwd.
(Voor de roeiers onder u: onlangs zag ik een skiffeur met zo'n
spiegeltje aan z'n pet. Ik wou dat ik dat had geweten toen ik zelf nog
roeide, ik had een hekel aan dat achterom kijken ;-)
Overigens vind ik het een slechte zaak dat het ruiterbewijs niet
verplicht blijkt te zijn (zelfs voor een brommer heb je tegenwoordig
zoiets nodig, toch?) Meerdere mensen hebben al uitgelegd hoe
onvoorspelbaar het gedrag van een paard blijft, zelfs voor ervaren
ruiters: dat lijkt mij juist reden om wèl een vaardigheidsbewijs te
eisen van ruiters die de openbare weg op willen - al helemaal omdat ze
de (begrijpelijke) neiging hebben om zich te begeven op fietspaden. Op
dat punt ben ik het helemaal eens met Euroquest ("het standpunt van de
ruiter dat hij zelf vindt dat het veiliger is op het fietspad. Voor
hemzelf wel ja, maar daarmee neem je wel expliciet de
verantwoordelijkheid voor de veiligheid van anderen op je."). Het SUV-
effect? (Met het doel jezelf minder kwetsbaar te voelen creëer je een
situatie waarin je de kwetsbaarheid van anderen vergroot - als u
begrijpt wat ik bedoel)
En ik kan me voorstellen de ergernis over hinder door paarden op het
fietspad extra groot is omdat de ligfiets voor velen van ons ook/
vooral een vervoermiddel is, en niet slechts een recreatiemiddel -
zoals een paard. Sinterklaas en Don Quichot ben ik althans nog niet
tegengekomen op het fietspad.
groeten,
Maaike - ruitertje op t paard, engeltje op m'n schouder: altijd rustig
doorgefietst, nog nooit misgegaan
Tijd voor een rijbewijs voor zowel
paard als ruiter.
<Hierop reageerde Wim met:>
Ik kreeg de indruk dat jij een (verplicht) rijbewijs voor paard en
ruiter 'dus' niet nuttig vindt, maar begrijp ik nu dat ik dat verkeerd
begrijp?
Maarten - begrijpt ook dat een rijbewijs geen garantie voor goed gedrag
is en rijdt alweer 20 jaar zonder enig auto-ongeluk