ခ်ီးတံုး ကို ကိုးကြယ္ၾကသူမ်ား

[Moderator]

ko moe thee blog

သၾကားမင္းၾကီးလည္းကမၻာ့အေရးအခင္းေတြနဲ
့အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ျမန္မာျပည္ဖက္ကို ေျခဦးမလွည့္ျဖစ္တာ ၾကာခဲ့ျပီ။
“ျမန္မာျပည္က ေပါတာၾကီးသန္းေရႊြ- အလြန္ဆိုး၊ ဆံုးမဖို႔လို”ဟု မာတလိက
အီးေမးလ္ပို႔ထားသည္။ သၾကားမင္းၾကီးရဲ႔ စာဖတ္ပရိသတ္လည္း အမိမဲ့သား
ေရနည္းငါးလို အားငယ္ေနၾကရွုာေတာ့မည္္။ ဒီတခါေရးတဲ့ သေရာ္စာကေတာ့
“ခ်ီးတံုးကို ကိုးကြယ္သူမ်ား” လို႔ ေခါင္းစဥ္ေပးထားေတာ္မူ၏။
ျမည္းေတာ္မူၾကပါကုန္။
(သၾကားမင္းၾကီး)

နိဒါန္းေပါတာၾကီး သန္းေရႊမွာ ဆီးခ်ိဳ၊ ႏွလံုး၊ ေက်ာက္ကပ္၊ ေသြးတိုး
အစံုရိွသတဲ့။ ေက်ာက္ဆည္က တရြာတည္းေန ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြအဆိုအရ
၀က္ရူးျပန္ေရာဂါေတာင္ရိွသတဲ့။ သူ႔လည္ပင္းမွာ ေသာ့တေခ်ာင္းကိုၾကိဳးနဲ
့ခ်ီျပီးဆြဲထားတယ္လို ့ဆိုတယ္။
“ေက်ာင္းအို ျပိဳခဲ၊ လူမိုက္ ေသခဲ …” ဆိုသလို ေရာဂါေပါင္းစံု ရိွေနတဲ့
တပ္ရႈပ္ၾကီး ေပါတာၾကီး သန္းေရႊဟာ ေတာ္ေတာ္န႔ဲ ့မေသနုိင္ေသးဘူးတဲ့။
ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္ အသိုင္းအ၀ိုင္းတခုလံုးကလည္း “ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ …”
လိ႔ု သူ႔ကိုပဲ တၾကည့္ၾကည့္ လုပ္ေနၾကတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္ၾကံ
အားထုတ္ေနတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြေတာင္ “ဒီမသာ … ေသနုိင္ခဲသကိုး”လို႔ေတာင္
ဆိုမိသတဲ့။
ဒီလို တျပည္လံုးက ေသပါေစလုိ႔ ေမတၱာပို႔ေနတဲ့ၾကားက သန္းေရႊြ ဟာ မေသနိင္ဘဲ
ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ က်န္းမာေရးကို အလြန္ ဂရုစိုက္တယ္ ဆိုပဲ။ သူ
မာလကီးယား ျဖစ္သြားရင္ ခိုး၀ွက္ထားတာေတြ ကုန္မယ္။သား မယားေတြ ေခြး
ျဖစ္မယ္။ ဘ၀ ပ်က္မယ္။
ဦးေန၀င္းနဲ႔ ခင္ညြန့္ကို သူ လုပ္ထားတာေတြကလည္း သူ႔ကို ေျခာက္လွန္႔ေနတယ္။
ဒီေတာ့ “ ငါ မေသရဘူး။ ငါ မေသႏိုင္ဘူး …” လို႔ ပါးစပ္က ဂဏွာမျငိမ္
တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနေလ့ရိွတယ္။ သူ႔အသက္ကို ၾကံဖန္ ေမြးေနသတဲ့။
“ႏြားေတြ က်န္းမာတာ ျမက္စားလို႔ …” ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ျမက္စားၾကည့္တယ္။
“တစ္တီတူးလို ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္း မိုးေပၚေထာင္အိပ္ရင္ အသက္ရွည္မယ္ …”
ဆိုလို႔ အိပ္ရင္ ေျခေထာက္ကို မိုးေပၚ ေထာင္ အိပ္တယ္။ အဲဒီလို ေပါက္ကရ
ေျခာက္ဆယ္ ျဖစ္ေနသတဲ့။
ေပါတာၾကီးရဲ့ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာအျမင္ကေတာ့ သိပ္ရိွလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။
၀မ္းတလံုးေကာင္းရင္ ေခါင္းမခဲဘူး ဆိုတဲ့ အျမင္မ်ွသာ ရွိသတဲ့။
သူအိမ္သာတက္ရင္ မစင္ကို အေသအခ်ာ စစ္သတဲ့။
ေပါတာၾကီး ဘာၾကိဳက္လဲ ၊ ဘာကိုအစိုးရိမ္ဆံုးလဲ။ ေပါတာၾကီးအၾကိဳက္ကို
လိုက္ေနသမွ် ရာထူးျမဲမယ္။ စားေပါက္ စားလမ္း ပြင့္မယ္ ဆိုတာကို
“ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေအး၊ ေက်ာ္ဆန္း၊ ခင္ရီ၊ ျမင့္ေဆြတို႔ဟာ
ေပါတာၾကီး အၾကိဳက္ကို အျပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ေနသူေတြျဖစ္တယ္။
ေပါတာၾကီးနဲ ့တရုတ္သိုင္းကား
ေပါတာၾကီး တရုတ္သိုင္းကားၾကိဳက္ရင္ တရုတ္သိုင္းကားေတြကို သူတို႔လည္း
ၾကိဳက္လိုက္ၾကတယ္။ တရုတ္သိုင္းကားထဲက ဇာတ္လမ္းေတြကို အျပိဳင္အဆိုင္
က်က္ၾကတယ္။ တရုတ္္ ဇာတ္လိုက္ေတြဟန္ကို အတုခိုးၾကတယ္။ ဖင္ဗူးေတာင္း
ေထာင္ျပီး အတြင္းအားေတြ ရေအာင္ က်င့္ၾကသတဲ့။
သူတို႔တသိုက္ တရုတ္သိုင္းကားေတြကို အထူးျပဳ ေလ့လာ လိုက္စားၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္ရ့ဲ နိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ စစ္ေရးေပၚလစီေတြဟာလည္း
တရုတ္ကားေတြထဲကလို ျဖစ္လာကုန္သတဲ့။ “မဆိုင္ရင္ ၀င္မေျပာနဲ႔၊
ေခါင္းျပတ္မယ္ … လ်င္သူ စားစတမ္း …” ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အထူးသျဖင့္ တရုတ္ကို သိပ္ကို အထင္ၾကီးလာၾကသတဲ့။ အနာဂတ္ကမၻာကို
အုပ္စိုးမွာ တရုတ္သိုင္းသမား တေယာက္ေယာက္ ျဖစ္ရမယ္လို႔ သူတို႔
ယံုၾကည္ၾကတယ္။ တတိုင္းျပည္လံုးမွာ “တပ္မေတာ္သာ အမိ၊ တပ္မေတာ္သာ အဖ”
ဆိုတဲ့ ဆိုင္းပုဒ္။ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာေတာ့ “တရုတ္္သာ အမိ တရုတ္သာ အဖ …”
ပဲ။
ေပါတာၾကီးနဲ ့ကိုရီးယားရုပ္ရွင္
ဒါေပမဲ ့ ေပါတာၾကီးက တရုတ္သိုင္းကားကို ၾကည္ ့ရတာ ျငီးေင႔ြလာျပန္တယ္။
တေန႔ တေန႔ ့ခုတ္ဟယ္ ထစ္ဟယ္ ခ်ဟယ္ … နဲ႔ အဓိပၸါယ္မရိွဘူး။ တပ္ရႈပ္ၾကီးသာ
လုပ္ေနရတာ သိုင္းကားထဲက ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ေနတဲ့ ျပကြက္ေတြကို ၾကည့္ရတာ
ရင္တုန္ ပန္းတုန္ ရိွေတာ္မူတယ္။ အေျပာင္းအလဲေလး လုပ္ခ်င္လာတယ္။ ဒါကို
အကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေက်ာ္ဆန္းက -
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ဗ်ာ … က်ေနာ့္ညီ သေဘာၤသား ပိ႔ုလိုက္တဲ့
ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေလး ျမည္းၾကည့္ပါ …”
လို႔ ေပးလိုက္ရာက … သန္းေရႊဟာ ကိုရီးယားရွပ္ရွင္ကို အစြဲၾကီး စြဲေတာ့တယ္။
ရိုမန္တစ္ေတြ ဘာေတြျဖစ္၊ ကိုရီးယားမင္းသမီး အြန္ေဆာကို “In Love ” ေတြ
ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔မိန္းမ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္က
အရြဲ႔တိုက္တဲ့အေနနဲ ့ လူမင္းနဲ႔ တြဲျပ။ ဒါေပမဲ့ ေပါတာၾကီးက မထ။
ေက်ာ္ဆန္း ေမႊြလိုက္တဲ့ စနက္က ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း လူရႈပ္တသိုက္
အလုပ္မ်ား ေစတယ္။ အြန္ေဆာ၊ ဖြန္ေဆာတို႔အေခြေတြ ရသမွ်ပို႔။
ျမန္မာျပည္မွာ မီးမလာတာ၊ ေလာင္စာျပတ္တာ၊ ဆန္ျပတ္တာေတြ အေရးမထား၊
ေပါတာၾကီး အတြက္ ကိုရီးယားကား မျပတ္သြားေရးက သူတို႔အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့
အလုပ္။ ဒါကို နိင္ငံေတာ္ရဲ ့ ၾကီးေလးတဲ့ တာ၀န္ လို႔ ေျပာၾက ေရးၾကတယ္။

ကိုရီးယားက သံအမႈထမ္းေတြလည္း အလုပ္မ်ားကုန္တယ္။ “လ၀- ၁၊ လ၀- ၂” ဆိုတဲ့
ညြန္ၾကားခ်က္ေတြ ေရာက္လာတယ္။ ကိုးရီးယားကားဆို ဘာကားရရ ဘယ္ေစ်းျဖစ္ျဖစ္
ေနျပည္ေတာ္ကို အကုန္ပို႔။ မိရိုးဖလာစားလာတဲ့ ခ်ဥ္ဖတ္ကိုေတာင္ ေပါတာၾကီးက
အထင္ေသးခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာျပီး ကိုရီးယား “ကင္ခ်ီး”ကမွ ပိုေကာင္းတယ္လို႔
ထင္လာသတဲ့။
မေတာ္တဆ ကိုရီးယားမင္းသမီး ျမန္မာျပည္ကိုလာလည္ရင္ စကားေျပာႏိုင္ေအာင္
ကိုရီးယားစကားကို သင္သတဲ့။
ကိုးရီးယားရုပ္ရွင္ေတြဆိုတာကလည္း ၀ိတိုရိယဘုရင္မၾကီးေခတ္က အဆင့္တန္းထက္
မျမင့္တဲ့ ဘ၀ အလြမ္းေမာေတြ မွ်တဲ့ ေရွးရိုးဆန္တဲ့ အယူဆေတြပါ။ ဆရာကို
ေၾကာက္ရ၊ မိဘကို အလြန္ ရိုေသရ၊ သားကို သခင္ လင္ကို ဘုရား၊ ခ်စ္ ကြဲ ညား၊
ျမန္မာရုပ္ရွင္ေတြလိုပဲ “မြဲျပာပုဆိုး”၊ မင္းသားတလွည့့္ မင္းသမီးတလွည့္၊
လူၾကမ္းတလွည့္ မင္းသမီးေယာကၡမတလွည့္ အလွည့္က် ငို ရတဲ့ သေဘာပဲ ရိွတယ္။
မင္းသမီး၊ မင္းသားေတြက သိပ္ငိုတယ္။
ကိုရီးယားမင္းသမီးေတြ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ငိုၾကတဲ့အတြက္ ေပါတာၾကီးအိ္မ္ဟာ
မသာအိမ္လို ျဖစ္ေနတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဖဲသမားေတြဟာ ငိုသံၾကားေတာ့ “မသာအိမ္
ဒီနားရိွမွာပဲ …” ဆိုျပီး ၀င္သြားေတာ့ ေပါတာၾကီးအိမ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔
ျပန္လစ္လာခဲ့ရတယ္ ဆိုပဲ။
ေပါတာၾကီး ကိုရီးယားကားၾကိဳက္ေတာ့ ေအာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေသာင္း၊ ေက်ာ္ဆန္း
စစ္ဗိုလ္ လူပ်က္တသိုက္လည္း ၾကိဳက္လိုက္ၾကျပန္တယ္။ တျပည္လံုးမွာ ေန႔ေန႔ ညည
ကိုရီးယားကားပဲ ျပေတာ့တယ္။
ကိုရီးယားကားကိုပဲ ျမန္မာေတြ ၾကည့္ၾကရေတာ့ သတဲ့။ ၾကာလာေတာ့ ျမန္မာေတြလည္း
ကိုရီးယားကားေတြကို ဘိန္းသမားမ်ား ဘိန္းစြဲသလို အစြဲၾကီး စြဲေတာ့သတဲ့။
ဒီေန႔ျမန္မာေတြ ဘာအလိုခ်င္ဆံုးလဲလို႔ သၾကားမင္းၾကီး
စစ္တမ္းေကာက္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ကို
အၾကည့့္ခ်င္ၾကဆံုးပဲလို႔ သိရတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရိွတာက “မရိွ …” ဆိုတဲ့ စကားပဲ ရိွတာကလား။ “ဆန္ မရိွွ၊ ဆား
မရိွ၊ ေရနံဆီ မရိွ၊ မီး မရိွ၊ ေရ မရိွ၊ စားစရာ မရိွ၊ ေငြ မရိွ၊ အလုပ္
မရိွ၊ ပညာေရး မရိွ၊ ေဆး မရိွ၊ အမ်ိုးသမီးသံုး ဂြမ္းထုတ္ မရိွ၊ ေနာက္ဆံုး
ယူစရာ လင္ ေတာင္ မရိွၾကဘူးတဲ့။ ဒီလို ဘာမွ မရိွ ျဖစ္ေနေပမယ့္
ျမန္မာေတြကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ။ ညေန ကိုရီးယားရွပ္ရွင္ကို ၾကည့္ရရင္
အလံုးစံုေသာ အားရ ေက်နပ္မႈေတြ ျဖစ္ေနၾကသတဲ့။
ေက်ာ္ဆန္းရဲ႔ အလုပ္က ညေနေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔ အသံလႊြင့္ရံုကေန
ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ေခြကို ျပလိုက္ရံုပဲ တဲ့။ ပါေမာကၡ၊ ဆရာ၀န္၊
ဆိုက္ကားသမား၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ အျငိမ္းစား စစ္ျပန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ဗို္လ္မႈး၊
စစ္သား၊ ေရွ႔ေန၊ ျပဇာတ္မင္းသား၊ အျငိမ့္သမ၊ ေဗဒင္ဆရာ၊ သူေတာင္းစား၊
လူမိုက္၊ သူခိုး အလံုးစံုေသာ လူထုပရိႆတ္္ေတြဟာ ရိွတာ မရိွတာ အပထား၊
ကမၻာၾကီး မနက္ဖန္ ျပိဳလို႔ ပ်က္ပ်က္၊ လူေတြက ေသရင္ေတာင္
ကိုရီးယားကားပဲၾကည့္ျပီး အသက္ထြက္မယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္ထားၾကပံု ရတယ္။
“ေရာက္ရာေနရာက ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ကို ၾကည့္ဖို ့အမွီျပန္လာၾကေလ၏ ဟူသတည္း …
” ေပါ့။
ေဟာလိ၀ုဒ္က ရုပ္ရွင္ကားေတြက - ရဲ မတရားလုပ္ေနတာကို မင္းသားက ျပန္ခ်တယ္၊
ေကာက္က်စ္ ညစ္ပတ္္တဲ့နိင္ငံေရးသမားကို ၀န္ထမ္းကျပန္လည္ ေစာေၾကာတယ္။
ဆရာကို တပည့္က ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္တယ္။ မင္းသားက မင္းသမီးကို
ပါးရိုက္လိုက္ရင္ မင္းသမီးက မင္းသားပါး ကို ျပန္ရိုက္ လိုက္တယ္။ ဒါကို
ေပါတာတို႔လူစုက ျမန္မာ့ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ျမင္တယ္။
ေဟာလိ၀ုဒ္ထဲက မင္းသားက မင္းသမီးကို လက္ကို ဇတ္ကနဲ ဆြဲျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို
နမ္းလိုက္တဲ့အခါ၊ မင္းသမီးက မင္းသားကို ပါးတခ်က္ ပိတ္ရိုက္ရင္း
အိပ္ရာထဲကို ေျခခြင္ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေပၚစည္းကေန
စိုးမိုးလိုက္တယ္။ ဒါကို ေပါတာတို ့လူသိုက္က ဘုန္းေတြ၊ ကံေတြ၊
နိမ့္တယ္လို႔ ျမင္ၾကျပန္တယ္။ ဒါဟာ အလြန္ နွစ္သက္စရာေကာင္းတယ္လို
့နားမလည္ၾကဘူး။
ဒီေတာ့ “ေဟာလိ၀ုဒ္ကားေတြကို မျပနဲ႔” ျဖစ္လာသတဲ့။
“ကိုရီးယားကားက ျမန္မာေတြအတြက္ သင့္တယ္ …”လို ့ဆံုးျဖတ္တယ္။
အဆိုး၀ါးဆံုးကေတာ့ ကိုရီးယားကားကို ျမန္မာေတြၾကည္ ့ျပီးတဲ့အခါ …
ျမန္မာ အမ်ိဳးသားပရိသတ္ကလည္း မ်က္လံုးျပဴးျပဴး၊ အသားညိဳညိဳ ၊
ထူထူထဲထဲႏႈတ္္ခမ္း၊ ဖယ္ရမ္းေနတဲ့ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီးတဦးရဲ
့စြဲမက္ဖြယ္ရာတင္ပါးနဲ႔ ေျပျပစ္တဲ့အခ်ိဳးအဆက္ေတြကို “အလွ …” လို ့သူတို
့မျမင္ေတာ့ဘဲ … “ျဖဴျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ … ႏႈတ္ခမ္းဆိုတာ ပါရ့ဲလား၊ မ်က္လံုးက
ငါ့ကို ျမင္ရဲ႔လား …” လို႔ ထင္ရေလာက္တဲ့ ကိုရီးယားမင္းသမီးေတြကို အလွလို
့ျမင္လာၾကသတဲ့။
အျပန္အလွန္ သေဘာအလို႔ငွာ - အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း အသားညိဳညိဳ
သန္မာတဲ့လက္မ်ား၊ ညိဳေမာင္း ျပဴးက်ယ္တဲ့ မ်က္လံုးမ်ားပိုင္ရွင္
ျမန္မာေယာက္်ားေတြကို ေခ်ာေမာသူလို႔ မျမင္ေတာ့ဘဲဲ ေပ်ာ့စိေပ်ာဖတ္ေတြကို
“အလွ”လို ့ ထင္လာၾကတယ္။
တတိုင္းျပည္လံုး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ျပီး ေက်ာ္ဆန္းတို႔ကေတာ့ အားရ
ေက်နပ္ေနတယ္။ “တတိုင္းျပည္လံုး သာယာေအးခ်မ္းေနေအာင္ လုပ္ေနရတာ သူပါ …”
လို႔ ေပါတာၾကီးကို မ်က္ႏွာလုပ္တယ္။ ေပါတာၾကီးဟာ ဆယ္မိုး၊ ဆယ္ေႏြမက
တရုပ္ကား ကိုရီးယားကားကို မထတမ္းၾကည့္တဲ့အတြက္ ကာလနာ တိုက္ေတာ့သတဲ့။

ေရႊအေၾကာင္း ဖေယာင္းသက္ေသ၊ မစင္အေၾကာင္း ေအာင္ေသာင္းသက္ေသ
ကိုရီးယားရုပ္ရွင္ေတြ ႏွိိပ္စက္ထားတဲ့အတြက္ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့
ေပါတာၾကီးဟာ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ေတာ့တာေပါ့။ သူ႕က်န္းမာေရးကို
သူစိုးရိမ္လာတယ္။
သ႔ူ၀မ္းကို သူ ေန႔တိုင္း စစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ဆရာ၀န္က တဆင့္ၾကားေတာ့
ေအာင္ေသာင္း ေမာင္ေသာင္း၊ ေမာင္ေအး၊ ေရႊမန္း၊ ေက်ာ္ဆန္းနဲ႕
ခင္ရီတို႔တသိုက္ဟာ သန္းေရႊအိမ္ကို မိုးလင္းျပီဆိုရင္ မေယာင္မလည္နဲ႔
ေရာက္ေနၾကတယ္။ ေပါတာၾကီး၀မ္းကို အျပိဳင္အဆိုင္ စစ္ေဆးၾကသတဲ့။ သူ႔ထက္သူ
သာသြားမွာလည္း စိုးၾကပံုရတယ္။
ေအာင္ေသာင္းက …
” တပ္ရႈပ္ၾကီး၀မ္းကို ဒီလို ေရအိမ္မွာ မသြားပါနဲ႔၊ ဂန္ဖလားထဲမွာပဲ
သြားပါ။ ဆရာ၀န္တိုင္း မယံုရဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဗိေႏၶာေလး၊ ဘာေလး
နားလည္ပါတယ္။ မနက္တိုင္း က်ေနာ္ စစ္ေပးပါမယ္။”
ဒါနဲ႔ ေပါတာၾကီးလည္း ဂန္ဖလားထဲမွာပဲ ၀မ္းကို သြားလိုက္တယ္။ သန္းေရႊြၾကီး
မစင္ပုံကို ေအာင္ေသာင္းက တုတ္တေခ်ာင္းနဲ ့ဟိုေမႊ ဒီေမႊလုပ္ေနတယ္။
ဒီအခါ ေမာင္ေအးကလည္း အားက်မခံ၊ စံုေထာက္ရွားေလာ့ဟုမ္း သဲလြန္စကို
လိုက္သလိုမ်ိဳး ေလးဖက္ေထာက္ျပီး ဂန္ဖလားနား အေသအခ်ာ ကပ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ ရႈလိုက္ျပီး -
” အင္း … အနံ႔ကေတာ့ မဆိုးဘူး …”
လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။ ”
ဒီအခါ ေရႊမန္းကလည္း ‘
‘မွန္း … က်ေနာ္ ၾကည့္ပါရေစ ”
ျပီးေတာ့ မရံြမရွာ ခ်ီးတံုးကို လက္နဲ႔ ဇတ္ခနဲ ေကာက္ကိုင္ လိုက္တယ္။
ေလးနက္တဲ့အသြင္နဲ႔
”၀မ္းက မဆိုးပါဘူး။ မာသားပဲ …”
လို႔ ေပါတာၾကီးကို မ်က္နာလုပ္လိုက္တယ္။
သန္းေရႊၾကီးလည္း သူတပည့္ေတြ သူ႔အတြက္ ပူေနတာကို ၾကည္ ့ျပီး
အားရေတာ္မူသတဲ့။
သန္းေရႊၾကီးက ေမာင္ေအးနဲ႔ ေရႊမန္းကိုၾကည့္ျပီး ျပံဳးေတာ္မူေတာ့
ေအာင္ေသာင္းဟာ အေနရ ၾကပ္သလို ခံစားလာရတယ္။ သူက ငယ္စဥ္က အလြန္
ႏုံခ်ာတယ္ဆိုပဲ။ အိမ္ၾကိဳအိမ္ၾကား ၾကီးလာရတယ္။ လူတကာရဲ႔ အနိွပ္စက္ ခံ
လာရတဲ့အတြက္ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြက ရင္ထဲမွာ တသိမ့္သိမ့္နဲ ့လႈပ္ရွားလာသတဲ့။
ဒီေကာင္ေတြကို မနာလိုစိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ တပ္ရႈပ္ၾကီးကို ဂန္ဖလားမွာ
အီးအီးပါဖို႔ အၾကံေပးခဲ့တာက ဒီေကာင္၊ တပ္ရႈပ္ၾကီးက ခ်ီးက်ဴးေတာ့ သူတို႔။
သူရဲ႔ မနာလို၀န္တိုမႈေတြကို ျမိဳခ်လိုက္ရင္း …
”ျပစမ္းပါဦး မသိဘဲဲ ရမ္း မေျပာၾကပါနဲ႔၊ ေရႊြအေၾကာင္း ဖေယာင္းသက္ေသ၊
မစင္အေၾကာင္း ေအာင္ေသာင္း သက္ေသပါ ခင္ဗ်။”
လို႔ ခနဲ႔တဲ့တဲ့၊ ရြဲ႔တဲ့တဲ့ဆိုရင္း ဂန္ဖလားၾကီး သူ႔ဖက္ကို ဆြဲလိုက္တယ္။
မစင္တတံုးကို ဇတ္ခနဲ ေကာက္ျပီး ပါးစပ္ထဲ သြင္းခ်လိုက္ေတာ့တယ္္။
အားလံုးက “ဟာ…” ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။
ျပိဳင္ဖက္ေတြကို အႏိုိင္ယူလိုက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အားရ ေက်နပ္တဲ့မ်က္နာနဲ ့
မစင္ေတြကို ၀ါးရင္း
“တပ္္ရႈပ္ၾကီး။ ခ်ဥ္ငံစပ္ေတြ စားတာ နည္းနည္း မ်ားေနတယ္။ အခ်ဥ္ အငံ
အစပ္ေတြ နည္းနည္း ေလ်ာ့ဦးေနာ့္ …”
လို႔ ဆိုလိုက္တယ္။
သူတို႔မယားေတြဟာ မ်က္နွာေတြ ရႈံ႔မဲ့သြားတယ္။ ပညာတတ္တဲ့
ဗိုလ္မႈးကေတာ္ေလးေတြ မ်က္ႏွာကို ေအာက္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ ႏွာေခါင္းေတြကို
လက္ကိုင္ပု၀ါနဲ ့မသိမသာ အုုပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကေလးေတြက “ရြံ႔စရာၾကီး …”
ဆိုျပီး အိမ္ေရွ႔ကို ထြက္ေျပးသြားၾကတယ္။
လံုျခံဳေရး တပ္စုမွဴးလည္း “ေနာက္တခါ ငါ့အလွည့္လား … မသိဘူး။”
ဆိုျပီး ရင္တထိတ္ထိတ္ ျဖစ္သြားတယ္။
စကားေျပာစက္မွာ” ရထား ျဖစ္လား ” လို႔ေမးရမွာကို “ဘုရားျဖစ္လား …” လို႔
ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ကုန္တယ္။
တေယာက္က မစင္ကို နမ္း ၊ တေယာက္က ကိုင္၊ တေယာက္က စားျပ။ အဲသလုိ
အျပိဳင္အဆိုင္ “ဖါး” ကုန္ၾကပါပေကာလား။ “ငါေတာ့
ေခ်ာင္ထိုးခံရေတာ့မွာပဲ”လို႔ စဥ္းစားရင္း ေမာင္ေသာင္းဟာ
ေခါင္းနားပမ္းၾကီးလာတယ္။
ပုဆိုးမႏိုင္၊ ေခါင္းေပါင္းမနုိင္ ကိုးယိုးကားယားနဲ႔ ညက အိပ္မက္
မေကာင္းဘူး။ ဆင္နင္းခံရတယ္လို႔ အိမ္မက္မက္တာဟာ သမၼာေဒ၀ေတြက တခုခုကို
သတိေပးေနတာပဲ ျဖစ္မယ္လို႔ အေျပးအလႊြား စဥ္းစားရင္း …
“ဖယ္ၾကပါ …”
“ဖယ္ၾကပါ …”
“အရမ္းေတြ ေျပာေနလို႔ မျပီးဘူး။ စုၾကည္တို႔ အႏၱရာယ္ကို ေလ်ာ့တြက္လို႔
မရဘူး …တပ္ရႈပ္ၾကီး။ သူတို႔ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႔ ရန္သူေတြပါ …”
တဖက္ကို ေျခာက္လွန္႔လိုက္ရငး္ သူ႔ဖက္ကို အာရံုစိုက္လာေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။
သူကဆက္ျပီး …
“ရန္သူေတြကို တိုက္တဲ့ေနရာမွာ ဒီအတိုင္းတိုက္လို႔ မရဘူး ခင္ဗ်။ ဆင္ ျမင္း
ရထား န႔ဲ စစ္အဂၤါေလးပါး လိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မယံုမရိွပါနဲ႔။
က်ေနာ္တို႔မွာ “အေဆာင္” လိုပါတယ္ ခင္ဗ်။ တပ္ရႈပ္ၾကီးဟာ သာမာန္
တပ္ရႈပ္ၾကီး မဟုတ္ပါဘူး။ အေလာင္းစည္သူမင္းၾတားၾကီး ေသလိ႔ု ၀င္စားတယ္လို
့ဘိုးေတာ္သန္းလွတိ္ု ၊့ ဘိုးေတာ္တိမ္ၾကားဖင္ေျပာင္တို႔ကလည္း ေျပာပါတယ္ …”
“တပ္ရႈပ္ၾကီးမစင္တံုးဟာ သာမန္ မစင္နဲ႔ မတူပါဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္
တန္ခိုးရိွတဲ့ မစင္ပါ ခင္ဗ်။ မယံုမရိွပါနဲ႔ေနာ္။ က်ေနာ္ေတာ့ ယံုတယ္။ ”
သူ႔ဘာသာသူ အဆိုတင္၊ သူ႔ဘာသာသူ ေထာက္ခံလုိက္တယ္။
“က်ေနာ္ကေတာ့ တပ္ရႈပ္ၾကီး မစင္ကို စမ္းသပ္ စစ္ေဆးေနရံုနဲ့ မျပီးပါဘူး။
ဒါေတြက စိတ္မခ်ရဘူး …”
ေျပာလည္း ေျပာ လက္အုပ္လည္း ခ်ီကာ …
“တပ္ရႈပ္ၾကီးမစင္တံုးကို က်ေနာ္တို႔အားလံုး ကိုးကြယ္သင့္ပါတယ္ …”
လို႔ ဆိုျပီး ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ထိုင္ ကန္ေတာ့ လိုက္ေလတယ္။
အားလံုးလည္း မ်က္စိမ်က္ႏွာေတြပ်က္သြားၾကသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေပါတာၾကီး
မ်က္နွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ေသာင္းကို လံုး၀ကို္ ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့
မ်က္လံုးမ်ား နဲ႔ အားရေက်နပ္စြာ ၾကည့္ေတာ္မူသတဲ့။
ျပီးေတာ့ ေမာင္းေသာင္းဟာ ေပါတာၾကီးသန္းေရႊနားကို လက္အုပ္ခ်ီရင္း တရိုတေသ
ဒူးေထာက္ ကပ္သြားတယ္။ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေလနဲ ့ …
“တပ္ရႈပ္ၾကီး မေပါ့နဲ႔ေနာ္၊ ခ်ီးတံုးကို တပ္မေတာ္တခုလံုးကို
ကိုးကြယ္ခိုင္းဖို႔ အမိန္႔ ထုတ္ပါ။ ဒါမွ ဒီေကာင္ေတြ မလွန္ရဲမွာ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔လို ေကာင္ေတြ တပ္ထဲမွာရိွရင္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္။ ခုထဲက
ခ်ီးတံုးကို ကန္ေတာ့ခိုင္း၊ မကန္ေတာ့တဲ့ေကာင္ ဆိုရင္ … ဟင္း … ဟင္း …”
ဆိုျပီး လက္နဲ ့ သူ႔လည္ပင္းကို ျဖတ္တဲ့ပံု လုပ္ျပလိုက္တယ္။
ေပါတာၾကီးဟာ ေမာင္ေသာင္းပုခံုးကို ၾကင္နာစြာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။
ရန္မ်ားကို ကိုယ္ ရွင္းမယ္ဆုိတဲ့ စတိုင္နဲ႔ ေပ်ာ့တြဲေနတဲ့ လက္ေမာင္းကို
ဆန္႔တန္း လိုက္တဲ့အခါမွာ ၾကိဳးေခ်ာင္ေနတဲ့ ေရႊြေရာင္လက္ပတ္နာရီၾကီးဟာ
ဒုတ္ကနဲ လက္ေမာင္းရင္းကို ေလ်ာက်သြားတယ္။
“မင္းလို လူစား၊ အမ်ားသား …” ဆိုတာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အတြက္ နိယာမတခုပါ။
ေမာင္ေသာင္းလိုပဲ အားလံုက လူလည္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊြမန္းက ပ်ာယာပ်ာယာနဲ႔ …
“ကဲ … အားလံုး …”
“ဖိနပ္ေတြ ခြ်တ္ၾက။ ဦးထုပ္ေတြ ခြ်တ္ၾက …”
ေဆာ္ၾသလိုက္ရင္း ဂန္ဖလားထဲမွာ ငုတ္တုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေပါတာၾကီးခ်ီးတံုးကို
တဖြဲ႔လံုး ၀ိုင္း ကန္ေတာ့လိုက္ၾကေတာ့တယ္။
သူတို႔မယားေတြကိုလည္း
“ဟဲ့ … ေကာင္မေတြ … လာ … တပ္ရႈပ္ၾကီးခီ်းတံုးကို ကန္ေတာ့ၾက …”
သူတို႔ကေလးေတြကိုလည္း ေခၚျပီး ရိွခိုးခိုင္းလိုက္ၾကတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့
ေမာင္ေသာင္းက အေစာင့္စစ္သာေးတြဖက္ လွည့္ကာ …
“ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ဘာေကာင္ေတြလဲ။ ရိုင္းလွခ်ည္လား။
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို နားမလည္ဘူး။ မေအ့ xxx ၊ ႏွမ xxx …”
တစ္တစ္ခြခြ ဆဲလိုက္ရင္း …
“လာ ကန္ေတာ့ၾကလို႔ …” အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ လံုျခံဳေရးတပ္ခြဲမွဴးလည္း အျမီးေတာင္ မေထာင္ရဲဘဲဲ …
“ဟုတ္ကဲ့ အဘ …”
ဆိုျပီး ေသနတ္ေတြ ခ်၊ ေပါတာၾကီးသန္းေရႊအီးတံုးကို ၀ိုင္း
ကန္ေတာ့ၾကကုန္ေလသတည္း … တဲ့။
ေပါတာၾကီးလည္း သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြအေပၚမွာ လံုး၀ကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်သြားသတဲ့။
“သာဓု … သာဓု … သာဓု …”
လို ့ေၾကြးေၾကာ္လိုက္တယ္။
ဒါနဲ႔ သူတို႔ဟာ “ခ်ီးတံုးဟိမ၀ႏၱာ” ခ်ီရင္း “ခ်ီးတံုးဋီကာ” ကို
အျပိဳင္အဆိုင္ ဖြဲ႔ရင္း၊ ဖြဲ႔ရင္းနဲ႔ ေပါတာၾကီးခ်ီးတံုးဟာ တကယ္
တန္းခိုးေတြရိွေနတယ္လို ့ယံုၾကည္သြားၾကသတဲ့။
ဒါက “ေပၚလစီ” ျဖစ္သြားတယ္။ တပ္မေတာ္သားေတြ ေသာက္သံုးတဲ့ ေရကန္ေတြမွာ
တပ္ရႈပ္ၾကီးရဲ့ မစင္တတံုးစီ ထည့္ထားေပးတယ္။ ဒါကိ္ု ေသာက္ရင္
အႏၱရာယ္ကင္းတယ္။ ကိုးကြယ္ရင္ အက်ိဳး မ်ားတယ္။ ရာထူး တက္တယ္။ ဒါကို
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားတိုင္း ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ ေပါတာၾကီးသန္းေရြရဲ့ခ်ီးတံုးကို စားမိၾက၊
ကိုးကြယ္မိၾကတဲ့ အတြက္ ဘုရားသားေတာ္၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို
သတ္ျဖတ္မိတာေတာင္ မွားတယ္လို႔မျမင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရးကို
ကာကြယ္တာလို႔ ခိုင္မာစြာ ယံုၾကည္ေနၾကေလကုန္သတည္း။

( သၾကားမင္းၾကီး )
ေအာက္တိုဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၈