Neokolonyalizm

[Yönetici]

Neokolonyalizm veya yeni sömürgecilik, gelişmekte olan bir ülkeyi etkilemek için önceki sömürgecilik ile doğrudan askeri kontrol veya dolaylı siyasi kontrol yöntemleri yerine kapitalizmi, küreselleşmeyi ve kültür emperyalizmini kullanma pratiğidir.

Terim ilk olarak, 1956'da Fransız filozof Jean-Paul Sartre tarafından kullanılmış olup[1][2] daha sonra Gana devlet başkanı Kwame Nkrumah tarafından 1960'larda sömürgecilikten bağımsızlıklarını kazanan Afrika ülkeleri bağlamında kullanıldı. Neokolonyalizm, Jean-Paul Sartre (Colonialism ve Neocolonialism, 1964)[3] ve Noam Chomsky (Washington Connection ve Third World Facism, 1979) gibi Batılı düşünürlerin çalışmalarında da tartışılmıştır.[4]

Ayrıca Bakınız

• Postkolonyalizm

Kaynakça

1. ^ Ardant, Philippe (1965). "Le néo-colonialisme : thème, mythe et réalité". Revue française de science politique (Fransızca). 15 (5). ss. 837-855. doi:10.3406/rfsp.1965.392883.
2. ^ Sartre, Jean-Paul (Mart-Nisan 1956). "La Mystification néo-colonialiste (The Neo-colonialist mystification)". Les Temps Modernes (Fransızca). Cilt 123. s. 125. 20 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2020.
3. ^ Sartre, Jean-Paul (2001). Colonialism and Neocolonialism. Psychology Press. ISBN 978-0-415-19146-3.
4. ^ Chomsky, Noam; Herman, Edward S. (1979). The Washington Connection and Third World Fascism. Black Rose Books Ltd. s. 42ff. ISBN 978-0-919618-88-6.

Kaynak: https://bit.ly/3d3Ha8m