HANIMLAR REHBERİ-53-17.MEKTUP ÇOCUK TAZİYENAMESİ(DEVAMI)

[Erhan Patlak]

                                HANIMLAR REHBERİ

11.4.ON YEDİNCİ MEKTUP ÇOCUK TAZİYENAMESİ

BEŞİNCİ NOKTA Rahmet-i İlâhiyenin en lâtîf, en güzel, en hoş, en şirin cilvelerinden olan şefkat, bir iksir-i nuranîdir, aşktan çok keskindir. Çabuk Cenâb-ı Hakka vüsûle vesile olur. Nasıl aşk-ı mecazî ve aşk-ı dünyevî, pek çok müşkülâtla aşk-ı hakikîye inkılâp eder, Cenâb-ı Hakkı bulur. Öyle de, şefkat, fakat müşkülâtsız, daha kısa, daha safî bir tarzda, kalbi Cenâb-ı Hakka rapteder. Gerek peder ve gerek valide, veledini bütün dünya gibi severler. Veledi elinden alındığı vakit, eğer bahtiyar ise, hakikî ehl-i iman ise, dünyadan yüzünü çevirir, Mün’im-i Hakikîyi bulur. Der ki: “Dünya madem fânidir, değmiyor alâka i kalbe.” Veledi nereye gitmişse, oraya karşı bir alâka peydâ eder, büyük mânevî bir hal kazanır. Ehl-i gaflet ve dalâlet, şu beş hakikatteki saadet ve müjdeden mahrumdurlar. Onların hali ne kadar elîm olduğunu şununla kıyas ediniz ki: Bir ihtiyar hanım gayet sevdiği sevimli birtek çocuğunu sekeratta görüp, dünyada tevehhüm-ü ebediyet hükmünce, gaflet veya dalâlet neticesinde, mevti adem ve firak-ı ebedî  tasavvur ettiğinden, yumuşak döşeğine bedel kabrin toprağını düşünüp, gaflet veya dalâlet cihetiyle, Erhamürrâhimînin cennet-i rahmetini, firdevs-i nimetini düşünmediğinden, ne kadar meyusâne bir hüzün ve elem çektiğini kıyas edebilirsin. Fakat vesile-i saadet-i dâreyn olan iman ve İslâmiyet, mü’mine der ki: Şu sekeratta olan çocuğun Hâlık-ı Rahîmi, onu bu pis dünyadan çıkarıp Cennetine götürecek. Hem sana şefaatçi, hem ebedî bir evlât yapacak. Müfarakat muvakkattir, merak etme.   1اِنَّا ِللهِ وَاِنَّاۤ اِلَيْهِ رَاجِعُونَ   2اَلْحُكْمُ ِلله   de, sabret. 3اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى Said Nursî Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : 1 : “Biz Allah’ın kullarıyız; sonunda yine Ona döneceğiz.” Bakara Sûresi, 2:155-156. 2 : “Hüküm Allah’a mahsustur.” Mü’min Sûresi, 40:12. 2 : Bâkî olan sadece Odur.

Lügatler : adem : yokluk alâka peydâ etmek : ilgi duymak alâka-i kalb : kalben bağlanma aşk-ı dünyevî : dünyevî aşk aşk-ı hakikî : gerçek aşk, Allah aşkı aşk-ı mecazî : mecazî, gerçek olmayan aşk bahtiyar : talihli berzah : kabir âlemi Cenâb-ı Hak : Hakkın ta kendisi olan şeref ve yücelik sahibi Allah cennet-i rahmet : rahmet cenneti cihet : yön, taraf cilve : yansıma, görüntü dalâlet : hak yoldan sapkınlık, inançsızlık ebedî : sonu olmayan, sonsuz elem : acı, keder, sıkıntı ehl-i gaflet ve dalâlet : âhirete ve Allah’ın emir ve yasaklarına karşı duyarsız ve hak yoldan sapmış kimseler ehl-i iman : mü’min; Allah’a ve Allah’tan gelen herşeye inanan kimse elhamdülillâhi alâ külli hal : her hal ve durumda Allah’a hamd olsun elîm : acı ve sıkıntı veren elîmâne : acı çekerek Erhamürrâhimîn : merhametlilerin en merhametlisi olan Allah fâni : gelip geçici firak : ayrılık firak-ı ebedî : sonsuz ayrılık firdevs-i nimet : nimet cenneti gaflet : âhirete, Allah’ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâli, umursamazlık hakikat : gerçek, doğru hakikî : gerçek Hâlık-ı Rahîm : Merhametli Yaratıcı; sonsuz merhamet ve şefkat sahibi olan ve herşeyi yoktan yaratan Allah iksir-i nûrânî : nurlu ve çok tesirli ilâç inkılâp : dönüşme lâtif : güzel, hoş mahrum : yoksun mahsus : has, özel mevt : ölüm meyusâne : ümitsizcesine mufarakat : ayrılık muvakkat : geçici mü’min : iman eden; Allah’a ve Allah’tan gelen her şeye inanan Mün’im-i Hakikî : gerçek nimet verici; Allah müşkülât : zorluklar, güçlükler peder : baba rahmet-i İlâhiye : İlâhî rahmet; Allah’ın şefkat ve merhameti raptetmek : bağlamak saadet : mutluluk sâfî : saf, içten, samimi sekerat : can çekişme anı şefaatçi : günahların bağışlanması için vesile şefkat : içten ve karşılıksız merhamet, sevgi tasavvur : düşünme, hayal etme teellümât : elemler, acılar teessürat : üzüntüler tevehhüm-ü ebediyet : sonsuzluk kuruntusu; sonsuza kadar yaşayacağını sanmak umumî : genel, herkese ait valide : anne veled : evlat, çocuk vesile-i saadet-i dâreyn : iki dünya mutluluğunun vesilesi vüsûl : kavuşma, erişme