|
ÜÇÜNCÜ
NOKTA
Vefat
eden çocuk, bir Hâlık-ı Rahîmin mahlûku, memlûkü, abdi ve bütün heyetiyle
onun masnuu ve ona ait olarak ebeveyninin bir arkadaşı idi ki, muvakkaten
ebeveyninin nezaretine verilmiş. Peder ve valideyi ona hizmetkâr etmiş.
Ebeveyninin o hizmetlerine mukàbil, muaccel bir ücret olarak, lezzetli bir
şefkat vermiş.
Şimdi, binden dokuz yüz doksan dokuz hisse sahibi
olan o Hâlık-ı Rahîm, mukteza-yı rahmet ve hikmet olarak o çocuğu senin
elinden alsa, hizmetine hâtime verse, surî bir hisse ile, hakikî bin hisse
sahibine karşı şekvâyı andıracak bir tarzda meyusâne hüzün ve feryad etmek
ehl-i imana yakışmaz, belki ehl-i gaflet ve dalâlete yakışıyor.
DÖRDÜNCÜ
NOKTA
Eğer
dünya ebedî olsaydı, insan içinde ebedî kalsaydı ve firak ebedî olsaydı,
elîmâne teessürat ve meyusâne teellümâtın bir mânâsı olurdu. Fakat madem
dünya bir misafirhanedir; vefat eden çocuk nereye gitmişse, siz de, biz de
oraya gideceğiz. Ve hem bu vefat ona mahsus değil, umumî bir caddedir. Hem
madem müfarakat dahi ebedî değil; ileride hem berzahta, hem Cennette
görüşülecektir.
1اَلْحُكْمُ
ِللهِ demeli. “O verdi, o aldı. Elhamdü
lillâhi alâ külli hal” deyip sabırla
şükretmeli.
|
Lügatler :
abd :
kul
bahtiyar : talihli, mutlu
berzah : kabir
âlemi
Cennetü’l-Firdevs : Firdevs Cenneti; Cennetin en yüksek
derecesi
ebedî : sonu olmayan, sonsuz
ebeveyn :
anne-baba
ehl-i gaflet ve dalâlet : âhirete ve Allah’ın emir ve
yasaklarına karşı duyarsız ve hak yoldan sapmış kimseler
ehl-i
iman : mü’minler; Allah’a ve Allah’tan gelen herşeye inanan
kimseler
elem : acı, keder, sıkıntı
elemli : acıklı,
kederli
elîm : acı ve sıkıntı veren
elîmâne : acı
çekerek
feryad : bağırıp çağırma
firak :
ayrılık
hakikî : gerçek
Hâlık : yaratıcı; herşeyi
yoktan var eden Allah
Hâlık-ı Rahîm : Merhametli Yaratıcı;
sonsuz merhamet ve şefkat sahibi olan ve herşeyi yoktan yaratan
Allah
hâtime : son, nihayet
heyet : şekil,
yapı
hizmetkâr : hizmetçi
inâyet : yardım, ihsan,
iyilik
kâmil : mükemmel olan, noksansız
Kerîm : ikram
edici; cömertlik ve ikram sahibi olan Allah
mahlûk : yaratık,
yaratılmış
masnu : san’at eseri
mâsum :
günahsız
medar : sebep, vesile
memlûk : kul,
köle
menfaat : çıkar, yarar
meşakkat : güçlük,
zahmet
meşkûk : şüpheli
meyusâne :
ümitsizcesine
muaccel : peşin, hemen
verilen
mufarakat :
ayrılık
muhabbet : sevgi
mahsus : has,
özel
mukàbil : karşılık
muktedir : güç ve iktidar
sahibi
mukteza-yı rahmet ve hikmet : Allah’ın rahmetinin ve
hikmetinin gereği
musibetli : sıkıntılı,
belâlı
muvakkat : geçici
muvakkaten : geçici
olarak
müeccel : sonraya bırakılan
müteessir :
etkilenme, üzülme
nâkıs : eksik, noksan
nefs : insanı
maddî zevk ve isteklere sevk eden kuvvet
nezaret :
gözetim
peder : baba
Rahîm : merhametli; rahmetinin
çok özel tecellîleri olan ve sonsuz şefkat ve merhamet sahibi
Allah
rahmet : şefkat, merhamet
saadet-i ebediye :
sonsuz mutluluk
salih : dinin emir ve yasaklarına uygun hareket
eden
sûrî : şeklen
şefaatçi : günahların bağışlanması
için vesile
şefkat : içten ve karşılıksız merhamet,
sevgi
şekvâ : şikâyet
teellümât : elemler,
acılar
teessürat : üzüntüler, etkilenmeler
temin :
sağlama
umumî : genel, herkese
ait
valide : anne
veled : evlat,
çocuk
|
