Ş.Ç: Yuvasını başına yıktığım Fare'ye

33 views
Skip to first unread message

Hayali Ali

unread,
Jan 11, 2017, 12:33:57 AM1/11/17
to kao...@googlegroups.com
# Yuvasını başına yıktığım Fare'ye
Robert Burns, 1785

Şşşt lan bana bak gudubet
Pıt pıt mı atıyor yüreğin?
Öyle alelacele davranmasan
Laflarını yatıştırsan ya!
Çaresiz, koşarım kovalarım.
Elimde sopa, elimde ölümün.

Gerçekten üzgünüm, erkeğin egemenliği
Bozduysa Doğa'nın toplumsal birliğini
Haklı kıldıysa hasta ruhumu.
Benim garip, ölümlü, dünyalı yoldaşım,
Üzgünüm donduruyorsam kanını.

Kuşkum yok, çalarsın benden,
Ne olmuş? Seni küçük gudubet, yaşayasın!
Bir demet başağım var, birini almışsın..
Eksiltecek mi beni? Yeter de artar gerisi.
Umrumda değil ötesi...

Senin de küçük evin darmadağın!
Cılız duvarları, rüzgar süzülür içeri!
Nasıl etmeli, yeni bir ev dikmeli,
Yeşil yapraklarla bezemeli!
Sert eser aralık yeli,
İçine işler, titretir seni!

Gördün heba olan çorak tarlaları,
Koşar adım gelirken kış,
Soğuğa siperdi burası, mutluydun.
Yerleşmek istiyordun.
Gaddar bir sopa gümbürtüyle
Hücrene girmeden evvel!

Şu ufak yaprak ve anız yığını için
Günlerce kemirdin, taşıdın durdun!
Kaldın şimdi açıkta, emeklerin boşuna
Geride ne bir ev, ne yatacak bir yer.
Katlanmak zor kışa, kara,
ve donduran soğuğa.

Merak etme minik Fare
Bir sen değilsin hayalleri suya düşen.
Fareler ve insanların en sıkı tasarıları dahi
Sıklıkla ters gider,
ve vadedilen mutluluktan geriye
Acı ve keder kalır.

Yine de şanslı sayılırsın bana göre!
Hep burada, şimdiki zamandasın:
Ama, of! Gözlerim geçmişe bakar benim,
Kaçan fırsatları arar,
Ve geleceğe bakarım, göremesem de daha,
Tahminler yapar, korkarım!

Tae a Moose, on Turning Her Up in Her Nest with the Plough
Robert Burns, 1785

Wee, sleekit, cow'rin, tim'rous beastie,
O, what a panic's in thy breastie!
Thou need na start awa sae hasty,
Wi' bickering brattle!
I wad be laith to rin an' chase thee,
Wi' murd'ring pattle!

I'm truly sorry man's dominion,
Has broken nature's social union,
An' justifies that ill opinion,
Which makes thee startle
At me, thy poor, earth-born companion,
An' fellow-mortal!

I doubt na, whiles, but thou may thieve;
What then? poor beastie, thou maun live!
A daimen icker in a thrave
'S a sma' request;
I'll get a blessin wi' the lave,
An' never miss't!

Thy wee bit housie, too, in ruin!
It's silly wa's the win's are strewin!
An' naething, now, to big a new ane,
O' foggage green!
An' bleak December's winds ensuin,
Baith snell an' keen!

Thou saw the fields laid bare an' waste,
An' weary winter comin fast,
An' cozie here, beneath the blast,
Thou thought to dwell-
Till crash! the cruel coulter past
Out thro' thy cell.

Thy wee bit heap o' leaves an' stibble,
Has cost thee mony a weary nibble!
Now thou's turn'd out, for a' thy trouble,
But house or hald,
To thole the winter's sleety dribble,
An' cranreuch cauld!

But, Mousie, thou art no thy lane,
In proving foresight may be vain;
The best-laid schemes o' mice an' men
Gang aft agley,
An' lea'e us nought but grief an' pain,
For promis'd joy!

Still thou art blest, compar'd wi' me
The present only toucheth thee:
But, Och! I backward cast my e'e.
On prospects drear!
An' forward, tho' I canna see,
I guess an' fear!

--
48976136
42946261
62235417
1h8y7l27
83a6a4i4
89624132
75553957
1576644
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages