Fwd: {در به در :30210} Fwd: شعرها می مانند//////////////////////

[Maryam Jabbari]

شعرها می مانند/شعرها چون اثر فکر عمیق اند،/همه می مانند./شعرها در تپش ثانیه ها می لغزند./از شعوری سیال/در تن یخ زده خاکی ها می آیند./ما از این ویرانی/از همین نحس ترین منطقه دل بستن /از همین خاک پر از رنگ و ریا /خواهیم رفت/ولی این اشعارند /که همه می مانند./ما پر از شور و شعاریم ،ولی/شعرها،آینه صاف شعوری سیال./ما ،شعاری هستیم پوچ و بی معنی و پر کبر و غرور/و تمام اشعار،تهی از رنگ و ریا....../"ای دریغا!ای دریغا!ای دریغ،آدمیت برنگشت"/این سرود و شعر و درد و غصه شخص فریدون نیست،نیست/از همان اول ،برادر ناتنی "آی آدمهای نیما"یوده-شاید هم تنی-./"آی آدمها!"نوای شخص نیما نیست،نیست/"آی آدمهای نیما/انعکاس درد تنهایی ماست./"ای خوش اندر کنج دل گنج معانی داشتن"/صورتی از غربت پردرد پروین است و نه پروین تنها/که هزاران صاحب مغز پر از اندیشه والای انسانی /"سخن از درد می گویند با این مردم بی درد."/ای اوستا!/رفتی اما تا ابد در ساغر این زندگی/باده "از درد سخن گفتن" تو می ماند..........................

مریم جباری