ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΑ.
inei777
Το πρώτο μάθημα μουσικής θα πρέπει να δώσει στον μαθητή την δυνατότητα να κατανοήσει πως η μουσική αρχίζει από την ώρα που ο κατασκευαστής έφτιαξε ένα όργανο και το έφερε στην νομάδα.
Τα μέλη της νομάδας, πρώτη φορά βλέπαν αυτό το όργανο και ήταν πολύ ενθουσιασμένα.
Δεν είχαν ωστόσο την γνώση , ούτε κάποιο δάσκαλο, πέρα από την φυσική τους προίκα να ακούν, να συσχετίζουν νότα και ήχο. Έτσι σύνθεσαν σιγά σιγά μελωδίες, και έπειτα έφτιαξαν ένα σύστημα γραφής για να μπορούν να παίξουν τις μελωδίες τους και οι μέλλοντες.
Σημαντικό λοιπόν είναι το παιδί να εξασκεί το αυτί του πρώτα , διότι τι να το κάνεις να μάθεις νότες να παίζεις, αν έπειτα δεν μπορείς να συνθέσεις?
Η ομορφιά εξάλλου της τέχνης είναι η ελεύθερη έμπνευση που προϋποθέτει μια εξάσκηση σαν αυτή του μαθαίνω να ηχώ γράμματα και να τα γράφω.
Αφήνοντας τον νου μας ελεύθερο, πατάμε τα πλήκτρα του αρμονίου από την πιο μπάσα ως την πιο υψηλή νότα μέχρι να εξασκηθεί το αυτί μας στο άκουσμα των ήχων.
Έπειτα κλείνουμε τα μάτια έχοντας επιλέξει μια οκτάβα......
όσο πιο αρμονική είναι η ελεύθερη σύνθεση τόσο πιο μαθηματικό μυαλό είστε και η αρμονία των συναισθημάτων σας εξασφαλίζετε από τις εγκεφαλικές σας διεργασίες.
Μια καλή άσκηση για όσους άπλα έχουν αυτί.
Μέσα από αυτήν την άσκηση ο νους μας κατανοεί άμεσα τα κρυμμένα -θαμμένα συναισθήματα μας και η ίδια η μουσική σύνθεση γίνετε ένας εσωτερικός διάλογος.
Η μουσική σύνθεση δεν είναι άσχετη με τα μαθηματικά. Γνωρίζουμε πως τα μαθήματα είναι ένα εργαλείο ανάπτυξης της νοημοσύνης. Ένα μαθηματικό μυαλό μπορεί πολύ πιο εύκολα να συνθέσει μουσική από ότι ένα άλλο. Άλλα για να το κάνει πρέπει πρώτα να μάθει να χαλαρώνει και να εμπιστεύεται την αγάπη σοφία που έχει εντός η ίδια η φύση του.
¨Όταν όλα τα έχουμε κάνει γνώση γινόμαστε αντιπαραγωγικοί. Γιατί εμπιστευόμαστε μόνο τον διδάσκαλο και όχι την εντός φύση μας.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στην ποίηση.