Η ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

[inei777]

Μια πετρα βρηκα μεσα μου την λεγαν ζωη του παντος.
Απο μεσα της ξεπηδησα και εγινα ανθρωπος!
Εγινα και γω μια πετρα αναμεσα στις πετρες που ηταν ολογυρα της.
Μου θυμισε πως δεν ειναι μια απλη πετρα.....μα ενα λουλουδι που οταν κλεινει δεν εκδηλωνει κατι νεο ετσι μοιαζει σαν πετρα. 
Για πολυ καιρο την εβλεπα κλειστη και με εθλιβε........τι νεα ειδη ηθελα παντα να γεμιζουν τον καθε κοσμο.......να ποιει ατελευτητα.....
Οταν ημουν μπερδεμενη τι να ακολουθησω και αναζητουσα μεσα στους δεικτες το καλιστο......που ειπε ετσι απλα ¨Εισαι μελισσα ποιησε το δικο σου νεκταρ και αν με χρειαστεις να μεσα σου ειμαι."

Κ΄οταν χρειαστηκα ενα δελφινι βγηκε απο μεσα της.Παλεψε για μενα καρχαριες στην θαλασσα........μεχρι να με κανει ενα δελφινι ετοιμο μαζι του να παλεψει παλευε μονο μα ηταν ανικητο.
Ναι αυτος ειναι ο δικος μου Χριστος ειπα και τουτη η Πετρα η Παναγια.
Ετσι την ειδα να αιωρητε πανω απο ναους Ναι αυτη ειναι η ζωη ειπα και εγω το ζων της. Και ετσι ενα γιναμε.........και δυσκολα μας ξεχωριζα.....
Γιατι ειχα την αναγκη να την κανω κατι αλλο περα και εξω απο μενα παντα...?
αναρωτηθηκα......."Οση αποσταση θετεις μεταξυ μας τοση υπαρχει." Ετσι μου ειπε.Και απο τοτε δεν υπαρχει αποσταση.
Ετσι μια μερα ανοιξε και εγινε ανθος.......τουτος ο ανθος σου μου ειπε...θα σε οδηγησει στον νεο ανθρωπο. Και ηταν τοτε που το παιδι που ημουν κουρνιασε μεσα στο λουλουδι. Απο τοτε ηχει τις οκταβες.....στο δρομο του εξελικτικου βηματος.

πειτε μου για την δικη σας πετρα.........για το δικο σας λουλουδι........θα θελα να μαθω πως ηχει και πως το ακουν οι αλλοι