سخن - احمد شاملو

[Account Services]

ما گرفتار استبداد رأی‌ایم. ما دچار بیماری وحشتناکی هستیم که میراث ژنتیکی قرن‌ها زندگی غیر انسانی زیر سلطه‌ی استبداد مطلق است. ما بلد نیستیم بحث و گفت و شنودی را پیش ببریم، چون هیچ وقت نیاموخته‌ایم حریف بحثی باشیم. در هنر تا مقلد دیگران‌ایم از دید خود پنهان‌ایم و تا خود را درنیابیم بیهوده در راه‌های کوبیده‌ی قدم‌های دیگران وقت تلف می‌کنیم. راه‌های دیگران ما را به سوی مقصدهای دیگران می‌برد. شاعر جوان حساب می‌کند می‌بیند مدح این و آن کردن که اسباب خجالت است، ستایش معشوق بی‌عفافی است و آرمان‌خواهی هم دستمال بستن به سری است که درد نمی‌کند. چه باقی می‌ماند؟...آرمان هنر جز تعالی تبار انسان نیست و آنان که خلاف این را تبلیغ می‌کنند بهتر است ابتدا ثابت کنند پشت شعار مضحک‌شان شیله‌پیله‌یی پنهان نکرده‌اند. همین که سعی می‌کنند آرمان انسانی صورتی از جهت‌گیری‌های سیاسی وانموده شود به نظر من خبث طینتی را نشان می‌دهد.

احمد شاملو ــ ماهنامه‌ي آدينه؛ شماره‌ي 72