Ilk once Samire ozel yazdigim sozu burada tekrar etmek isteyirem.
Rashad 100% haqlidir, bu movzu muzakire movzusu ola bilmez. Ancaq muzakire sozunu fikir alish-verishi ile deyishsek muxtelif dushuncelerin ve ya oz dushuncemizi muxtelif cumlelerle eshitmemiz faydali ola biler.
Neche ay once bir arashdirma ABSde anadan olan ve oraya kochen chinlilerin ferqlerini gosterirdi. O cumleden, muhaciret edenler biri-birinin fikrini oxuya bilir, amma orada anadan olanlarda bele bir cesaret yoxdu (cesaret tam heqiqi menada).
Arashdirma Samirin sozunu bele subut edir ki, Chinde boya-basha chatan sherayite gore unsiyyeti zeruri bilib "qutulari" sindirmaga mecbur olur. Cemiyyetin "teyeri" hereket etmek ucun dushuncesini muqeddesleshdirmir, yaxinliq ve elaqeler emele gelir. Onlarda olan unsiyyet biri-birini tanimaq qabliyyeti vucude getirir. Biri-birini tanimaq ise konfliktin qarshisin alir. Eyni halda ABSde anadan olanlar donub ata-babalari kimi unsiyyet qurma tebligi faydasiz olacaq. Yeni Rashad haqli chixir, hal hazirda yapini deyishmek ne ruhi, ne de fiziki (hormunlarla) imkansizdir.
Ancaq meni yazmaga heveslendiren Samirin bu sozu oldu: "Men deyiremse düzdür" yalanı
Choxlu iddialarimizin sirasinda unsiyyet qura bilmeyi sayiriq, birisi ile qura bilmedikse elbetdeki, gunah o shexsin boynunda. Bashqalarinin dushuncesine hormet ederik, demokratiq, azadliq sevenik, zeyiflerin haqqini mudafie edenik, shexsi menfetimizi dushunmerik, qiybet qilmariq, bashqasi qiybet etse etiraz ederik, ozumuzu satmariq, birisini pislemerik, muxalif fikrin olmasini inkishaf ucun lazim bilerik ve 100leri. Bizde bir eyib varsa, o da eyibsizliyimizdir. (Baxin ozunden tenqid movzusuna)
Ne ucun qerbilerde 100 fayizliq dushuncesi yoxdu?