ไฟฟ้าในร่างกายมนุษย์ (จากคำถามพระมหาวิชัย)

[แอดมิน Indepencil]

จากคำถามของพระมหาวิชัยที่ถามว่า...

พระมหาวิชัย: เรียนถาม Admin..อยากทราบว่าร่างกายเราผลิตกระแสไฟฟ้าได้อย่างไร/อวัยวะส่วนใหนเทำหน้าผลิต/แล้วจะควบคุมได้อย่างไร?

ขออภัยที่ตอบช้าค่ะ เพราะเท่าที่ทราบคือ ร่างกายของคนเราไม่มีอวัยวะที่ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้า แต่คิดว่าคุณพระมหาวิชัยน่าจะหมายถึงสิ่งที่ลึกซึ้งกว่านั้น (หรือไม่ก็อาจเกี่ยวข้องกับการควบคุมพลังจิต ซึ่งถ้าเป็นส่วนนั้นแอดมินไม่สามารถตอบได้จริง ๆ) จึงได้ไปเรียนถามผู้รู้ท่านหนึ่งมาค่ะ ซึ่งเขาก็กรุณาตอบคำถามให้อย่างละเอียดและน่าฟัง ดังนี้ค่ะ...

"กระแสไฟฟ้าจริงแล้วคือกระแสประสาท เกิดจากปฏิกิริยาลูกโซ่ทางเคมี คือการเปลี่ยนแปลงค่าความต่างศักย์ทางไฟฟ้าเคมีในแต่ละเซลล์ประสาทกระทบต่อเนื่องกันไปเป็นลูกโซ่เพื่อส่งผ่านข้อมูลจากจุดที่ได้รับสิ่งเร้า หรือจุดทืี่ถูกกระตุ้นไปสู่ประสาทกลาง ในลักษณะเหมือนการส่งสัีญญาณ ติด ดับ หรือ 0 1 ทางคอมพิวเตอร์ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อเรากดคีย์บอร์ดนั่นเอง เคมีดังกล่าว มีอยู่ในทุกเซลล์ คือ Sodium กับ Pottasium และระบบส่งผ่านข้อมูลแบบนี้ก็เทียบได้กับระบบสารสนเทศของร่างกายที่ใช้ในการบริหาร รับส่งข้อมูลแลกเปลี่ยนระหว่างระบบต่างๆในร่างกาย

ส่วนที่ พระมหาวิชัย ถามพี่เข้าใจว่าน่าจะหมายถึงพลังงานที่ร่างกายใช้ทำงานต่างๆ ตลอดจนพลังงานที่ทำให้เราเป็นทุกข์ซะมากกว่า เลยแนบไฟล์ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้มาให้"

ซึ่งเนื้อหาในไฟล์แนบก็มีดังนี้...

"ต้นเหตุแห่งทุกข์เกิดจากใจรับเข้าข้อมูลอันไม่พึงปรารถนา (สิ่งไม่พึงปรารถนา คือสิ่งที่มีผลกระทบไม่ดีต่อสัญญาณชีพ คือ ความดัน อัตราการเต้นของหัวใจ จังหวะการหายใจ อุณหภูมิ และ การใช้ oxygen) 

ขณะที่ผลคือ 'ตัวทุกข์' เป็นอาการทาง กายที่เกิดจากการที่สมองใช้เคมีคำสั่งจุดชะนวนระเบิดในเซลล์บริเวณหัวใจถี่ ขึ้นเพื่อให้ปั๊ม oxygen เข้ามาเยอะๆ สำหรับเตรียมเข้าสู่สภาวะสงคราม คือใช้กำลังต่างๆแก้ไขปัญหาอันเป็นต้นตอของข้อมูลอันไม่พึงปรารถนานั้น

ตราบใดที่ปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไข คำสั่งยังคงดำเนินต่อไป ความทุกข์ก็จะยังคงอยู่ 

อย่างไรก็ตาม ความทุกข์ ก็ไม่สามารถอยู่ได้ตลอดไปเช่นกัน เมื่อระเบิดถูกใช้หมด พลังงานก็หมด ร่างกายก็อ่อนเพลีย คือต้องพักเพื่อผลิตพลังงานใหม่ ความทุกข์ก็บรรเทาไปได้ระยะหนึ่ง จนแต่ละเซลล์ผลิตพลังงานขึ้นมาใหม่ได้เพียงพอ การระเบิดก็เริ่มใหม่ ความทุกข์ก็เริ่มหมุนมาใหม่ เป็นอย่างนี้ไม่เรื่อยๆ จนกว่าปัญหาจะได้รับการแก้ไข หรือจนกว่าระบบรับรู้ได้ว่าปัญหาไม่สามารถแก้ไขที่ภายนอกได้ ก็จะเริ่มปรับปรุงระบบภายในแทน ซึ่งเราเรียกกันว่า 'ชิน'

ยกเว้นแต่พวกกำลังใจน้อย หรือแพ้ใจเอามากๆ คือไม่ทน ไม่ได้รู้ตามจริงว่าทุกอย่างไม่เที่ยง ไม่คงอยู่ เป็นได้ก็หายได้ หายไม่ได้ก็เกิดใหม่ได้ พวกนี้โดนระเบิดเข้าไปมากๆ ทนไม่ไหว แก้ไขภายนอกไม่ได้ ภายในก็ยังน้ำหนักไม่พอ ยังไม่ชิน เลยดันเลือกทางตายไปซะก่อน ก็เลยอดรู้จักคำว่า 'ชิน' กับความทุกข์ไปอย่างน่าเสียดาย มีต่อ........

คราวนี้มาดูกันว่า ร่างกายเอาพลังงานจากไหน มาใช้ขยับกล้ามเนื้อทำให้เกิดการเคลื่อนไหวต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นอิริยาบถ หรือการทำงานของเครื่องจักรภายในทุกระบบ ตลอดจนการเกร็งที่หัวใจ และสมอง อันเป็นต้นเหตุแห่งความเจ็บ จนรู้สึกเป็นทุกข์ พลังงานเหล่านี้ เราเรียกกันว่า ATP (Adenosine triphosphate) เปรียบได้กับลูกกระเทียม (คล้ายกับประทัด แต่เป็นลูกกลมๆเล็กๆ ไม่ต้องจุดไฟ ใช้ขว้างใส่พื้นให้ระเบิดแทน) ผลิตจากโรงผลิตชื่อ ไมโทคอนเดรีย ที่ตั้งอยู่ในทุกๆเซลล์ของร่างกายไม่ว่าจะเป็นเซลล์เนื้อเยื่อของหัวใจ หรือของสมอง (ยกเว้นเซลล์เลือด) 

ATP ประกอบไปด้วย phosphate, oxygen, hydrogen และ nitrogen phosphate เป็นตัวเชื้อประทุ ได้รับเคมีคำสั่งจากสมองก็ประทุ oxygen เป็นตัวโหมโรงช่วยให้ไฟติด hydrogen เป็นตัวติดไฟคือก่อแรงระเบิด nitrogen ไม่ติดไฟ คงที่ ไม่ขยายมั่ว เป็นตัวสะเก็ดเสริมแรงระเบิดดันกล้ามเนื้อให้ขยายตัวในแนวขวาง ทำให้เส้นกล้ามเนื้อหดตัวกลายเป็นการเคลื่อนไหวที่เกิดจากแรงดึง และแรงปล่อยเมื่อหมดแรงระเบิด และจะระเบิดอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีเคมีคำสั่งหยุดจากสมอง"

ตรงประเด็นหรือไม่อย่างไร สามารถแจ้งได้ค่ะ ^^