öykünerek

[gunay cetao]

öykünerek

oruç aruoba'ya, ama o niyetle değil - hep olduğu gibi - (bir aleti kullanarak, mucidinin bıraktığı yerden alıp, elinin sıcaklığını duyarak...)

 

* insanın içi, müstakil bir bahçe.

hiçbir evin kapısı açılmaz oraya,

ne de vergisi ödenir.

bazen sahibi gelir, eker biçer

gelir, toplar elmasını kirazını

parasıyla, para ederse, içki içilir

ama kimseye verilmez haritası

 

* insan, içinin caddesinde giderken

kim bilir yüz bininci kez geçtiği bir yerinde

yüz bin kez görmediği bir köşeyi görüverir

yüz bin birinci seferinde

insan irkilir

 

* bazen bir işgüzar rüzgâr insanın içine bir yabani tohum getirir

istenmedik şekilde tutar o tohum o toprakta

diğer hiçbir bitkisine benzemeden

dehşetli çirkinliğiyle mor bakışlarının

 

* insan bazen sağa saptığında, sola sapıverir ikizi de.

 

ekim 2012 

[necmi]

günay bu şiirde bambaşka bir olanak kullanmaktasın ve bana daha devam
edecek
duygusu verdi, veya, ben; tadı damağımda kaldı demekteyim:)