Serpinti - şiir
gunay cetao
serpinti
kollarını açmış okyanusa koşan insan
dönecek birkaç serpintiyle yüzünde, okyanusun verebilecekleri içinden.
bazen sarı bir tül dolayacak, yüzünü güneş gibi saran
ama renkler ancak kendini parlar, başka renklerden uzak
bir yurdun sılası, her daim yıkık köy köprülerinin,
kasaba damlarının, altın elli kadınların gurbeti olarak
insan ne zaman daldırsa avuçlarını iri iri açıp suya
parmaklarının arasından düşüp gidecek ışıl ışıl inciler
bundandır hiç yaşamamış gibi gelecek neler bile yaşasa
bir dalı tuttuğunda bırakacak başka dalları
bir şarkıyı söylediğinde susacak başka şarkıları
bir söze ikrar etti mi inkar edecek başkalarını
bir trene binince uçup gidecek başka trenler
bir dili ezber edince unutulacak diğer diller
bir yaşamı yaşayınca başka yaşamlar ölünecek
böyle biline, ey kollarını açmış okyanusa koşan insan
aralık 2012
necmi
olmanın ötesinde bir biçimiyle mutlaka paylaşıması gerekir ötesi
bencillik:)