Eğ yüzün şu gölgeye. Konuşma. Geniş bir çarşaf gibi yay sessizliği öyle düz, beyaz üzerine bu dingin, çıplak ölünün. Konuşma. Saç sözlerini eski, silik sikkeler gibi toprağa. Yanımızda yazın çıplak ölüsü bir dağdan öbür dağa. Ey üzünç! Yanımızda göz göz unutmabeni Çiçekleri... Dokunma. Dokunma. Öldü nicedir canınla beslediğin yaz ve dindi su. Parça parça akıyor güneş. Akıyor yüzün elimden. Eğil. Kulak ver ağır ağır buruşmasına bir yüreğin. Yoo hayır. Değil hiç kimse. Yanımızda yüzükoyun yaz. Kal biraz. Üzerime ger sessizliği bir serin çarşaf gibi. Sınırsız. Beyaz. Öldü yaz. Akıyoruz kuşla, yaprakla dalgın gecesine bir uçurumun. Sait Maden