வருணனின் சுறா மீன் ஊர்தி

[N. Ganesan]

கீழடி ஆய்வு முடிபுகள் தமிழர்களை வியப்பில் ஆழ்த்திக்கொண்டுள்ளன. யுட்யூப், வாட்ஸப் எல்லாவற்றிலும் கீழடி என்பதே பேச்சு. சில காணொளிகளில் சிந்துசமவெளியை விட கீழடி முக்கியம் என்கிறார்கள்! திராவிடக் கட்சிகள் ஆட்சியை எதிர்ப்போர் திராவிடம் என்ற சொல்லே ஆகாது என்பதுபோல, கீழடி வந்துவிட்டதால் தமிழ் பிராமி ஆகாது என்கின்றனர். தமிழுக்கே உரிய புள்ளி, சிறப்பெழுத்துகள் இல்லா நிலையில் எங்கனம் தமிழ் நாட்டு பிராமி தமிழி தானா? தமிழ் பிராமி (தமிழி), வட மற்றும் லங்கா பிராமி தொடர்புகள் ஆராயப்பட்டுள்ளவா? - ஆய்வுகள் தொடர வேண்டும்.

தமிழகத்திற்கு வேளிர் வருகை:

'மாயோன் மேய காடுறை உலகமும்
     சேயோன் மேய மைவரை உலகமும்
    வேந்தன் மேய தீம்புனல் உலகமும்
    வருணன் மேய பெருமணல் உலகமும்
     முல்லை குறிஞ்சி மருதம் நெய்தல் எனச்
     சொல்லிய முறையான் சொல்லவும் படுமே.

 

தொல்காப்பியம் வருணன் நெய்தல் திணையின் தெய்வம் என்கிறது. சுறா மீன் கோட்டை வைத்து வணங்கினர் பரதவர் என்கிறது பட்டினப்பாலை. சங்க இலக்கியம் அச்சான காலத்தில் இருந்து (உ-ம்: உவேசா) இந்தப் பாடல் வரிகளில் வருணன் வழிபாடு (நெய்தல் திணைத் தெய்வம்) உள்ளது என தமிழ் அறிஞர்கள் ஏராளமானோர் விளக்கியுள்ளனர். வேதத்தைப் படித்தால் வருணன் அப்போது மிக வலிய தெய்வம். அதைத்தான், வல்லணங்கினான் என்கிறார் பட்டினப்பாலையில். ’மழுவாள் நெடியோன்’ என்பார்கள் மதுரைக்காஞ்சியில்.

https://learnsangamtamil.com/pattinapalai/  

Fishermen Worship the Ocean God

Fishermen wear garlands braided
with flowers the of white koothalam
plants growing at the bases of thālai
trees with aerial roots.

They plant horns of pregnant sharks,
pray to the powerful god, wear thālai
flowers and drink palmyra palm liquor
that were offered to their god.

Instead of going to fish in the vast, cold
ocean during full moon, the dark
fishermen with dry hair, eat desired food
and play with their dark-skinned women
wearing wearing fresh leaf garments.

Means:   வீழ் – hanging low, having aerial roots, தாழை – thālai trees, தாள் –  stems, தாள் தாழ்ந்த – base part, வெண்கூதாளத்து – of white koothalam flowers, convolvulus ipome, a three-lobed nightshade vine, தண் பூங்கோதையர் – those wearing the cool flower garlands, சினைச் சுறவின் – of pregnant horned sharks, of pregnant swordfish (சுறவு – சுறா என்றாகி உகரம் ஏற்றது), கோடு நட்டு – they plant the horns, மனை சேர்த்திய – in the house, வல் அணங்கினான் – for the powerful god, Varunan, மடல் தாழை – thālai trees with fronds, Pandanus odoratissimus, மலர் மலைந்தும் – wearing the flowers, பிணர் – scaly, பெண்ணை – female palmyra palm trees, பிழி மாந்தியும் – drinking liquor, புன்தலை – head with parched hair, இரும் பரதவர் – dark fishermen, big fishermen, பைந்தழை – green leaves, fresh leaves, மா மகளிரொடு – with their dark women, பாய்  இரும் பனிக்கடல் – spread dark cold ocean, வேட்டம் செல்லாது – not going to fish, உவவு – full moon day, மடிந்து – not doing their work, உண்டு ஆடியும் – ate and danced.

மீனூர்தி (= சுறவ மீனூர்தி) என்றால் வருணன். சங்க காலக் கீழடியில் பானையோட்டுக்

‘கிராஃபிட்டியில் மகரவிடங்கருக்கான சிந்துவெளி எழுத்து கிடைத்துள்ளது கண்டேன். ஏற்கெனவே, உள்ள சாணூர், சூலூர் கிண்ணம், தாய்லாந்திலே கிடைத்துள்ள பானையோடு, செம்பியன்கண்டியூர் கோடாலியில் உள்ள சிந்து எழுத்து இவற்றுடன் சேர்கிறது.

பின்னர் சங்க இலக்கிய வருணன் வழிபாடு (தொல்காப்பியம், பட்டினப்பாலை, ...) தொடர்ச்சியாக, 

சேக்கிழார், ஒட்டக்கூத்தர் (தக்கயாகப் பரணி), குமரகுருபரர் (மீனாட்சி பிள்ளைத்தமிழ்), திருவானைக்காப்புராணம்  போன்ற இலக்கியங்கள் நூற்றாண்டுகள் தோறும் சுறா மீனுக்கும் வருணனுக்கும் உள்ள தொடர்பைப் பதிவு செய்துள்ளன. அவற்றை  இவ்விழையில் தருகிறேன். அப்பொழுது இந்தத் தொன்மையான சுறாக்கோட்டு வழிபாடு இந்திய சமயத்தின் பெருந்தெய்வம் வருணனுக்கானது என ஏன் பல நூற்றாண்டுகளாக ஏராளமான தமிழறிஞர்கள் எழுதியுள்ளார்கள் என்பது தெளிவாகும்.

சங்க இலக்கியத்தில் ஓர் அதிசயமான செய்தி உள்ளது: வருணனுக்கு சுறாக் கோட்டு வழிபாடு நடந்தது போலவே, அவன் மனைக்கு, அவளுக்குப் பிடித்தமான கொம்பை வைத்துக் கலியாணங்களின் போது வணங்கியுள்ளனர்.

சங்க காலத்திலே இந்தப் பெருந்தெய்வ ஜோடியின் இரண்டு கொம்புக்ளை நாட்டித் தான் பூசனைகள் நடாத்தியுள்ளனர். அணங்காடல் இந்த இரண்டு அணங்குக்கும் உண்டு, வேறெந்த தெய்வத்துக்கும் இந்த இரண்டு கொம்புகளை நாட்டிப் பூஜை போல நிகழ்ந்தது இல்லை. எனவே, தமிழரின் பழந்தெய்வங்களை வணங்கும் சமயமானது வேளிர் வருகையால் தமிழ் முதல் இலக்கியங்களில் பதிவாகியுள்ளது. இச் செய்தியை இதுவரை தமிழறிஞர்கள் பார்வையில் படவில்லை என தெரிகிறது. தமிழ்நாட்டில் பானை ஓட்டு ‘கிராஃபிட்டி ஆய்வுகள் சங்க இலக்கியத்தையும் ஆழ ஆராய உதவும் என்பதில் ஐயமில்லை.

நா. கணேசன்

http://nganesan.blogspot.com

https://archive.org/details/@dr_n_ganesan  

[N. Ganesan]

பழைய கணினிகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன், ஹூஸ்டன் ம்யூஸியத்தில் 2007-ஆம் ஆண்டு

சிந்துவெளியில் சமய வழிபாடு பற்றிய கட்டுரை வாசித்த சமயம். அக் கட்டுரையை வாசித்த

பேரா. கி. நாச்சிமுத்து, முனைவர் சத்தியமூர்த்தியின் வருணன் பற்றிய முக்கியக் கட்டுரையை

அனுப்பிவைத்தார். கி.நா. ஐயாவிற்கு எம் நன்றி. அதை இணையத்தில் ஏற்றினேன். படித்தருளுக.

அப்போது பள்ளிமாணவி, நித்யா நாச்சிமுத்து மகள், இன்று ஹூஸ்டனில் பெரிய டாக்டர்.

நித்யா அன்று செய்த உதவி.

------------------

S. Sathiyamoorthy, 1976, Philosophic thought in Sangam Literature, Ph.D., Dissertation, submitted to Kerala University (unpublished).

This is his article entitled, "Varuṇan, the God of the Littoral Region" which gives many important references to Varuṇan in Tamil literature.

https://archive.org/details/varuNan_sangam 

1000s more of Tamil and Dravidian scholarly prodcution has to reach the web. Otherwise, over time, they will be gone.

Enjoy!

NG 

[N. Ganesan]

நானிலங்களின் தெய்வங்களை வரிசைப்படுத்தும் சூத்திரத்தில் 3 தமிழ்ப்பெயர்களையும்,
ஒரு வேதப் பெயரையும் (வருணன்) பயன்படுத்துகிறார் தொல்காப்பியர்.
வேந்தன் என்று இந்திரனைத் தமிழ்ப்படுத்திய தொல்காப்பியர், வருணன்
என்ற வடசொல்லை அதன் முக்கியத்துவம் கருதி அப்படியே ஆள்கிறார்.
சங்க இலக்கியம் முழுதும் “வருணன்” என்ற சொல் வருமிடம் இஃதொன்றே.

'மாயோன் மேய காடுறை உலகமும்
 சேயோன் மேய மைவரை உலகமும்
 வேந்தன் மேய தீம்புனல் உலகமும்
 வருணன் மேய பெருமணல் உலகமும்
 முல்லை குறிஞ்சி மருதம் நெய்தல் எனச்

 சொல்லிய முறையான் சொல்லவும் படுமே.’

கடலன் என்ற சொல் வருணனுக்கு உண்டு. இது மிகப்பழைய தமிழர் பெயராகச் செயல்பட்டதை
தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டுக்களில் காண்கிறோம். மேலும், சங்க இலக்கியத்தில்:
“KaTalan (literally 'he who owns the sea') the name of the chief of ViLangkil,
is suggestive of his being named after VaruNan." [11] Akam 81, 11-13. (S. Sathiyamoorthy).
https://archive.org/details/varuNan_sangam

http://vaiyan.blogspot.com/2016/05/agananuru-81.html
"ஒளிறு வேல் அழுவம் களிறு படக் கடக்கும்
மா வண் கடலன் விளங்கில் அன்ன" (akam 81)

தமிழரின் சங்ககாலச் சமயத்தைத் தரும் தொல்காப்பியச் சூத்திர உரையெழுதிய நச்சினார்க்கினியர் - ‘உச்சிமேல் புலவர்கொள் நச்சினார்க்கினியர்’ - தமிழர்களின் தொன்றுதொட்டுவரும் அணங்காடல் முறையில் நெய்தல் அணங்கு ஆகிய வருணனின் சமய வழிபாட்டைப் பரதவர்கள் செய்யும் முறையை விவரிக்கும் சங்கப் பாடலைப் பற்றி எழுதுகிறார். "சினைச்சுறவின் கோடு நட்டு மனைச்சேர்த்திய வல்லணங்கினான்"" என்று பட்டினப்பாலையில் (அடி. 86-87) நெய்தல்திணையின் வருணனின் வணக்கம் கூறப்பட்டிருக்கிறது. நச்சினார்க்கினியரும் இதை நன்கு விளக்கிக் கூறுகிறார்: `இனி நெய்தல் நிலத்தில் நுளையர்க்கு வலைவளந்தப்பின் அம்மகளிர் கிளையுடன் குழீஇக் சுறவுக்கோட்டுப் பரவுக்கடன் கொடுத்தலின் ஆண்டு வருணன் வெளிப்படும் என்றார்’ (தொல், பொருள் - அகத்திணை - 5ஆம் சூத்திர உரை).

தமிழ் இலக்கியங்களை முழுமையாகப் பார்க்கவேண்டும். அப்பொழுதுதான், சங்கத் தமிழரின்
சமயம் பற்றின செய்திகள் வெளிச்சம் பெறும்.

(1) ஓசனித்தல் என்னும் சொல் யோசனை என்னும் வடசொல். பறவைகள் சில/பல யோசனை தூரம்
செல்லுதற்குச் செய்யும் முயற்சி.  
https://groups.google.com/forum/#!msg/mintamil/wrGszF-AJhs/otollJc6BAAJ

(2) இந்தியாவின் சமய நெறிகளுக்கு ஒரு நீண்ட நெடிய மரபு உண்டு. வள்ளுவர் கடவுளை வர்ணிக்கும் தொடர்கள்
எல்லாமே தமிழ்ச் சமணர்கள் தங்கள் இலக்கியங்களில் தொடர்ச்சியாய் ஆண்ட தொடர்கள் தாம்.
அவ்வகையில் “மலர்மிசை ஏகினான்” என்பது சமண கடவுள் என்பது வெள்ளிடை மலை. சமணர்கள் தாம்
வள்ளுவர் குறளை “எம் ஓத்து” என்று ஏத்தியவர்கள்.

“மலர்மிசை ஏகினான்” என்ற தொடரை வள்ளுவரின் கடவுள் வாழ்த்தில் காண்கிறோம்.
அதன் பொருளை அறிய ஒவ்வொரு நூற்றாண்டிலும் உள்ள சமணத் தமிழ் இலக்கியங்கள் கைகொடுக்கின்றன.
ரா. பானுகுமார் எழுதிய கட்டுரை காண்மின்:
https://banukumar_r.blogspot.com/2007/06/blog-post_24.html  

அதே போல, வருணன் சமயம் பேசப்படுகிறது பட்டினப்பாலையில் என்றறிய நூற்றாண்டு தோறும்
உள்ள செவ்வியல் இலக்கியங்களை - தமிழ், வடமொழி - படித்தால் அறியலாகும்.

இவை போலவே, சுறா மீன் தொடர்பு வருணன் வழிபாட்டில் ஆழமாக அமைந்துள்ளது.
”Later literature has the tendency to speak elaborately of the short accounts given in the eary literature. Ottakkuuttar's (12th century A.D.) Takkayaakapparani clearly points out the shark as the vehicle of VaruNan." etc.,

TakkayakapparaNi 456, 491, 499

தமிழிலே பெரும்பண்டிதர் ஒட்டக்கூத்தர். அவரது தக்கயாகப்பரணி (1930, உவேசா) நூலில் சங்க காலச் சமய வழிபாடு வருணனுக்குச் சுறவ மீனுடன் தொடர்பு விளக்கப்படுகிறது.

456. சிகரக் குலக் கிரிகள் சிதரத் தகர்க்குமெறி திரையாலொரோர்
மகரக் களிக்களிறு மறுகக் கடற்கரசன் வரவாரவே

எ-து : குவடுகளையுடைய குலபருவதங்களையுங்கூடச் சிதர்ந்து பொடியாம்படி மோதவல்ல எறிதிரையொன்றால் ஒன்றாகக் களித்த சுறாக் களிறுகள் ஒழுக்கறாது வராநிற்க வருணராசன் வந்தான் எ-று.

491 சலத்தரசைக் கயிற்றிலிணைத் தடக்கைகளைத் தளைத்தே
கலக்கலமுத் துருப்பவடற் கடற்சுறவைக் கடித்தே.

சலம் - கடல்;  அதற்கு அரசு - வருணன்.

499. இருள்கடற்கடைக் கனலிலிட்டெடா
வருணன் வாகனங்களை மடக்கியே.

இக்கடலைக் கலக்கி வருணன்வாகனமான சுறாவினத்தைப் பிடித்து உகாந்தகாலத்து அக்கினியால் வெதுப்பித்தின்றாரென வுணர்க.

-----------
அடுத்த மடலில், வருணனுக்கான சுறா மீன் கோட்டு வழிபாடு பற்றித்
தமிழ் இலக்கியங்கள் 2000 ஆண்டுகளாகப் பதிவு செய்வதில் சில சான்றுகள்
பார்ப்போம்.

நா. கணேசன்

On Sun, Sep 29, 2019 at 7:08 PM N. Ganesan <naa.g...@gmail.com> wrote:

[N. Ganesan]

இன்னுஞ்சில:

(1) பாண்டியன் முதுகுடுமிப் பெருவழுதி வெளியிட்ட தமிழ் பிராமி நாணயங்களால்

“முந்நீர் விழவின் நெடியோன்” (புறப்பாட்டு) = வருணன், நெய்தல் திணைத் தெய்வதம் என்பது வெளிச்சமடைகிறது.

இவன் வழிபாடு சுறாக்கோடு நட்டியும், இவன் மனை, கௌரிக்கு, எருமைக்கோடு நட்டியும்

வழிபட்டனர் என்பது சங்க இலக்கியம். சங்கச் சான்றோர் பாடல்களில் இந்த இரு கோடுகள்

தாம் பெருந்தெய்வ வழிபாடாய் இருந்துள்ளது. வேறு எந்த தெய்வத்துக்கும் இச்சிறப்பு

சங்க காலத்தில் இல்லை:  https://groups.google.com/forum/#!msg/santhavasantham/xyTTEegWjWY/j-cOD0pLAwAJ

(2) கொற்கை பாண்டியர் துறைமுகம், மதுரை பாண்டியர் தலைநகர்.

பூம்புகார் சோழர் துறைமுகம், உறையூர் சோழர் தலைநகர்.

முசிறி சேரர் துறைமுகம், வஞ்சி (கரூர், கொங்கு) சேரர் தலைநகர்.

சங்க காலப் பேரூர்கள் இவை,

முசிறி துறைமுகத்தில் கடலில் கலக்கும் ஆறு சுள்ளியம்பேரியாறு.

சுள்ளி/சுருளி = ஒரு பெருமரம். மராமரம் எனப் புகழப்பெறுவது.

ஆற்றுக்குப் பெயர் தரும் இம்மரம் பற்றி எழுதியுள்ளேன்.

பெண்ணை = பெண் பனை. பெண் பனையால் பெண்ணை என்று பல ஆறுகள் பெயர்

பெறுகின்றன:  http://nganesan.blogspot.com/2011/06/pennai-female-palmyrah-tree.html

(மரங்களில் பால்பாகுபாடுள்ள மரங்களில் பனை முக்கியமானது.)

(3) அகம் 149  காலத்தில் (கி.பி. 3-ஆம் நூற்றாண்டு) வருணன் சிவன் ஆகிவிட்டான்.

எனவே, சைவ சமயத்தில் முருகன் இயைக்கப்பட்ட காலம்.

எனவே கார்த்திகேயஸ்வாமியின் மயில்கொடி திருப்பரங்குன்றில் உயர்த்தப்படுகிறது.

“பல்பொறி மஞ்ஞை வெல்கொடி அகவ” என்றார் நக்கீரரும் திருமுருகாற்றுப்படையில்.

முருகும், அகம் 149-ம் ஒரே நூற்றாண்டில் பாடப்பட்டதாகலாம்.

பொதுவாக, முருகனுக்கு சேவற்கொடிதான். ஆனால் இங்கே மயில் கொடி.

பிற பின்!

On Sun, Oct 6, 2019 at 4:50 AM N. Ganesan <naa.g...@gmail.com> wrote:

On Sat, Oct 5, 2019 at 11:45 PM நா.ரா.கி.காளைராசன் <kalair...@gmail.com> wrote:

 நெடியோன் குன்றத்து - இது முருகன் கோவில் என்றால் திருப்பதி என்ற  நெடியோன் குன்றம் ஏன் மாலவனுக்குப் போய்விட்டது ?

ஆமாமில்ல.  ஆனால் ஒரு குன்றில் பல தெய்வங்கள் இருக்கக்கூடாதா? இருக்க முடியாதா? 

நான் இதுவரை குன்றம் என்றாலே அது சமணர்களுக்கு மட்டுமே சொந்தம் என்று சொல்ல வேண்டும் எனத் தவறாகக் கருதிவருகிறேன்.

திருப்பரங்குன்றத்தில் 

சத்தியகிரீஸ்வரர், கற்பக விநாயகர், துர்க்கை, முருகன், பவளக்கனிவாய்ப் பெருமாள் ஆகிய ஐந்து தெய்வங்கள் உள்ளன. எனவே,  திருப்பரங்குன்றத்தை அவரவர் விருப்பம் போலச் சொல்லிக் கொள்ளலாம்.

அன்பன்

கி.காளைராசன்

திருப்பரங்குன்றத்தில் சங்க காலத்தில் இருந்த நெடியோன் யார் எனக் காட்ட சமீபத்தில் அங்கே கிடைத்துள்ள 2000 ஆண்டு பழைமையான

தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டு உதவுகிறது. அதில், “ மூ நாகரா - மூ சக்தி” என எழுதப்பட்டுள்ளமை காணலாகும். நகர்தல் - மெதுவாக, மணலில் தவழுதல்

என்ற பொருளில் விடங்கர் (Gharial) நகர் என அழைக்கப்படுகிறது, நாகரா/நாக்ரா என்பது இந்த நகர்- என்னும் வினைச்சொல்லில் பிறப்பது.

நெடியோன் என சங்க காலத்திற்கு முந்த நூற்றாண்டுகளில் மெகாலித்ஸ் - முதுமக்கள் தாழி கிடைக்கும்டங்களில் - உள்ள நெடிய சிற்பம்

“மழுவாள் நெடியோன்”. இதெல்லாம் அறியாமலே, “Anthropomorphic Axe" என்ற பெயரை ஆர்க்கியாலஜிஸ்ட்ஸ் அளித்துள்ளனர். சங்க இலக்கியத்திலே 

பெரிய தத்துவம் நெடியோன் பற்றித்தான் வருகிறது. வேறு யாருக்கும் இவ்வித வண்ணனை இல்லை.

'நீரும் நிலனும், தீயும்,வளியும் 

மாக விசும்பொடு ஐந்துடன் இயற்றிய 

மழுவாள் நெடியோன் தலைவன் ஆக... 

என்ற பகுதி வேத காலக் கடவுள் ஆகிய வருணன் பற்றியதாகும். பின்னாளில், இந்த வேத காலப் பெருந்தெய்வம், அதற்கு முன்னாலே

சிந்துவெளியின் பெருந்தெய்வம், சிவனுடன் இணைந்து ஒன்றாகிவிட்டது.

> ஒடியா விழவின், நெடியோன் குன்றத்து,

> வண்டுபட நீடிய குண்டுசுனை நீலத்து (அகம் 149)

திருப்பரங்குன்றத்து அழகிய தமிழ்ப் பிராமி கல்வெட்டும், குளத்தங்கரையிலே தான் கிடைத்துள்ளது.

முதுகுடுமிப் பெருவழுதி காசுகளையும் குளக்கரையில் முதலை இருக்கும் நிலையில்

அசுவமேத யாகங்களை முடித்தபின்னர் தமிழ்பிராமியில் தம் பெயர் பொறித்து வெளியிட்டுள்ளான்.

சங்ககாலத்தில், “நெடியோன்குன்று” = பரன் குன்று (திருப் பரங்குன்று), அப்போது

பரன் (பரமன்) = மழுவாள் நெடியோன் என்பது பரங்குன்றத்தின் தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டால்

வெளிச்சமடைகிறது.

சங்க இலக்கியத்தில் ஓர் அதிசயமான செய்தி உள்ளது: வருணனுக்கு சுறாக் கோட்டு வழிபாடு நடந்தது போலவே, அவன் மனைக்கு, அவளுக்குப் பிடித்தமான கொம்பை வைத்துக் கலியாணங்களின் போது வணங்கியுள்ளனர். இதனைக் கலித்தொகையில் காணலாகும். சங்க காலத்திலே இந்தப் பெருந்தெய்வ ஜோடியின் இரண்டு கொம்புகளை நாட்டித் தான் பூசனைகள் நடாத்தியுள்ளனர். அணங்காடல் இந்த இரண்டு அணங்குக்கும் உண்டு, வேறெந்த தெய்வத்துக்கும் இந்த இரண்டு கொம்புகளை நாட்டிப் பூஜை போல நிகழ்ந்தது இல்லை. எனவே, தமிழரின் பழந்தெய்வங்களை வணங்கும் சமயமானது வேளிர் வருகையால் தமிழ் முதல் இலக்கியங்களில் பதிவாகியுள்ளது. இச் செய்தியை இதுவரை தமிழறிஞர்கள் பார்வையில் படவில்லை என தெரிகிறது. தமிழ்நாட்டில் பானை ஓட்டு ‘கிராஃபிட்டி ஆய்வுகள் சங்க இலக்கியத்தையும் ஆழ ஆராய உதவும் என்பதில் ஐயமில்லை.

திருப்பரங்குன்றின் “நெடியோன்” பற்றி தொல்லியல் சான்று கொண்டு சிந்திக்கச் செய்தமைக்கு நன்றி.

கீழடியிலும் இந்த மழுவாள் நெடியோனுக்கான சிந்துவெளி எழுத்து பானையோட்டில் கிடைத்துள்ளமை

கண்டேன். அது பற்றிப் பின்னர்.

திருப்பரங்குன்றத் தமிழ் பிராமிக் கல்வெட்டு: (Figure 9)

https://archive.org/details/IVCReligionInIronAgeTamilNaduByNGanesan-2016-16thWSC/page/n5  

தமிழிக் கல்வெட்டு சங்க காலத்தில் நெடியோன் குன்று என்றால்

யார் பெயரால் இட்ட குன்று எனக் காட்டுகிறது. 

நா. கணேசன்

 

 

[N. Ganesan]

On Sun, Oct 6, 2019 at 7:34 AM kanmani tamil <kanmani...@gmail.com> wrote:

1) கலித்தொகைச் சான்று எங்கே?

கலித்தொகையில், வருணன் மனையாள் கௌரிக்கு எருமைக் கோடு நட்டு கலியாணத்தின்போது வழிபாடு நடந்ததைப் பாடியுள்ளனர்.

அங்கே பார்க்கவும். கௌரி < கௌடி/கவடி << கோடு. விளக்கம் இங்கே,

http://nganesan.blogspot.com/2017/11/kavarimaa-tirukkural-conference-2017.html 

kODu 'horn' >> kavaDu >>> kavaRi (R is the Vocalic R vowel in Sanskrit) > kavari/Gauri (GaurI in Sanskrit).

(Cf. kannaDa deva (king) >>> kannara-deva in inscriptions. NaLa-/naDa- 'black' :: naLagiri >> nADagiri black elephant (sent to kill Budhha by his cousin, Ananda).

nALaNa-/nADaNa- >> nAraaNan (= Naaraayan).

 

 

 

2) பனைமரம் பற்றிய பேச்சு இங்கே எதற்கு?

மரங்களின் பேரால் ஆற்றுக்குப் பெயர் அமையும் என்பதைக் காட்ட. சுள்ளியாறு, சுருளி மரத்தான் வருவது.

சுள்ளியாற்றங்கரையில் கடல் பட்டினமாக இருக்கும் ஒரே நகரம் முசிறிப் பட்டினம். சுள்ளி ஆற்றுப்

பெயரை விளக்க, பிள- பெண் பனை = பெண்ணை ஆற்றின் பெயரைச் சொன்னேன்.

 http://nganesan.blogspot.com/2011/06/pennai-female-palmyrah-tree.html

கரும்பெண்ணா = க்ருஷ்ண வேணீ என்ற சம்ஸ்கிருதத்தில் மொழிபெயர்த்தனர். 

பெண்ணா :: வேணீ. இதுபோன்ற ப:வ மாற்றம் வையை பெயரிலும் உண்டு என எண்ணுகிறேன்.

paku:vaku, payira:vayira (Tamil's oldest word in Tamil Brahmi. Kongkup Porunthal), etc. etc., 

3) மராமரம் , சுள்ளி பற்றிய பேச்சில் பொருள் தொடர்பு இல்லை என்?.

மரங்களில் பெரியன மராமரம் எனப் பெயர்பெறும். தமிழிலே tautonym.

மராமரங்கள் : யா (சாலம். யாவகத்தின் பெயர்), ஆச்சா, கடம்பு, சுருளி (> சுள்ளி).

சுள்ளியம்பேரியாறு - அகம் 149 பார்க்க. வருணனின் பரன்குன்றைப்பாடும் பாடல்.

பழைய பெயர் ‘நெடியோன் குன்றம்’ என தெரிகிறது.

NeDiyOn's equivalent Sanskrit word is Paran or Paraman, Hence, Tiru Paran KunRu. 

இதே நெடியோனுக்கு

முதுகுடுமிப் பெருவழுதி அசுவமேத யாகங்கள் எடுத்தமை

தமிழ் ப்ராமியில் தன் பெயர் பொறித்து வெளியிட்ட நாணயங்களாலும்,

புறப்பாடலில் குமரி முனையில் இந்த நெடியோனுக்கு விழாச் செய்துள்ளான்

என்று கூறுவதாலும் தெரிகிறது. 

 

(எண்ணிட்டு பதில் கூறினால் தான் உங்களுக்குத் தெளிவு இருப்பதாக அர்த்தம். இல்லையென்றால் பூசி மெழுகுகிறீர்கள் என்று பொருள் .)

சக 

[N. Ganesan]

On Sun, Oct 6, 2019 at 8:13 AM kanmani tamil <kanmani...@gmail.com> wrote:

 அகம் 149 பார்க்க. வருணனின் பரன்குன்றைப்பாடும் பாடல்.

பழைய பெயர் ‘நெடியோன் குன்றம்’ என தெரிகிறது. 

நெடியோன்= உயர்ந்தவன் ; நீங்கள் தமிழ் மொழித்திறனில் அவ்வளவுக்கு மோசமானவர் இல்லையே. இந்தப் பொருள் கூடவா மயக்கத்தைக் கொடுக்கிறது?!!! உங்கள் வழிக்கே வருகிறேன். பாண்டியராஜன் ஐயா தளத்திற்குச் சென்று பாருங்கள். சங்க இலக்கியத்தில் கிட்டத்தட்ட 16 இடங்களில் நெடியோன்/ நெடியன்/ நெடியோய் என்று இடம் பெறுகிறது. சிலப்பதிகாரத்திலேயே 5 இடங்களில் நெடியோன் இடம் பெறுகிறது போல் தெரிகிறது.

காலையில் இருந்து விளக்கி வருகிறேன். படித்தீர்களா? திருப் பரன் குன்று எனப்படும் நெடியோன் குன்றம். இங்கே நெடியோன் என்பத்

சங்க காலத்திற்கு முந்தியும், சங்க காலத்திலும் பெருந்தெய்வம் ஆக இருந்த வருணன். பரங்குன்ற தமிழ் ப்ராமி கல்வெட்டை ஆராய்ந்து

சொல்லுங்கள்.  உங்கள் பார்வைக்கும் ஆராய்ச்சிக்கும் என் பழைய மடல்:

இதே நெடியோனுக்கு முதுகுடுமிப் பெருவழுதி அசுவமேத யாஙக்ங்கள் எடுத்தமை தமிழ் ப்ராமியில் தன் பெயர் பொறித்து வெளியிட்ட நாணயங்களாலும், புறப்பாடலில் குமரி முனையில் இந்த நெடியோனுக்கு விழாச் செய்துள்ளான் என்று கூறுவதாலும் தெரிகிறது. 

புறம்.-9 பாண்டியனை ; அல்லது அவனது முன்னோனை நெடியோன் என்கிறது. ஏனென்றால் அவன் உயர்ந்தவன்; அவனது முன்னோர் உயர்ந்தவர்; அவனது குடி உயர்ந்தது. சங்க இலக்கியத்தில் எங்கும் வருணன் வேறு பெயராலும் சுட்டப் படவில்லை. நால்வருணத்தார் வந்த பிறகு சுறாக்கோட்டு வழிபாடு  வருண வழிபாட்டுடன் ஒன்றியது. அப்போது கடலன் என்ற பெயர் தோன்றியிருக்கலாம்.

வருணன் என்னும் பெருந்தெய்வம் நெடியோன் என்ற பெயரால் சுட்டப்பட்டுள்ளான். அதற்குத்தான் அகம் 149, + புறப்பாட்டு தந்துள்ளேன்.

வெறும், நெடியோன் =உயர்ந்தவன் என்றால் என்ன பொருள்? புறப்பாட்டில் “முந்நீர் விழவின் நெடியோன்” அதாவது வருணனுக்கு

விழா எடுத்து, யாகங்கள் நடாத்தி, வறியார்க்கு ஈந்து, அதைக் கொண்டாட அசுவமேத நாணயங்கள் வெளியிட்டவன்

பல்யாக சாலை முதுகுடுமிப் பெருவழுதி. பல ஊர்களில் பெருத்த யஜ்நங்கள் நடாத்திய யஜமானன் அவன். அவன் காலத்தில்

இருந்த பெருந்தெய்வம் வருணன். நெய்தல் கடவுள். எனப்து பற்றி அவ்வருணன் “முந்நீர் விழவின் நெடியோன்’ எனப் புறப்பாட்டில்

குறிக்கப்படுகிறான். கடலன் என்ற பெயரையும் தமிழர்கள் அவனுக்கு வைத்துள்ளனர் (சத்தியமூர்த்தி கட்டுரை) கொடுத்தேன்.

புறப்பாடல் பற்றித் தனியிழையில் பின்னர் சொல்கிறேன். முந்நீர் விழவின் நெடியோன் என்பதற்கு வெறும் உயர்ந்தவன்

என்பது சங்க காலத் தொல்லியல் சான்றுகளோடு ஒத்துப்போவதில்லை.

வஞ்சி அருகே தங்க மோதிர்ம் கிடைத்துள்ளது. இது வருண வழிபாட்டில் வேளிர் அணிந்ததாக இருக்க வேண்டும்.

அதன் ஃபோட்டோவை நாகசாமி எனக்குத் தந்தார். கிடைத்தால் தருகிறேன். கொங்குநாட்டிலேயும் சேரர்கள்

வருணனுக்கு வழிபாடு நடத்தியிருக்கின்றனர். இந்த தங்க மோதிரத்தில் வருணனின் சுறா மீன் உள்ளது.

சுறவக் கோட்டை வருணனுக்கும், அவன் மனைவி கௌரிக்கு எருமைக் கோடும் சங்க கால சமயமாக

இருந்ததை சங்க இலக்கியங்கள் தெரிவிக்கின்றன.

நா. கணேசன்

 

முருகன் + கந்தன் = ஷண்முகன்; ஆனது போல ......

பிள்ளையார்+கணபதி = விக்னேஷ்வரன் ; ஆனது போல .....

சக   

[N. Ganesan]

சங்க இலக்கியத்தில் ஓர் அதிசயமான செய்தி உள்ளது: வருணனுக்கு சுறாக் கோட்டு வழிபாடு நடந்தது போலவே, அவன் மனை கௌரிக்கு, அவளுக்குப் பிடித்தமான எருமையின் கொம்பை வைத்துக் கலியாணங்களின் போது வணங்கியுள்ளனர். இதனைக் கலித்தொகையில் காணலாகும். சங்க காலத்திலே இந்தப் பெருந்தெய்வ ஜோடியின் இரண்டு கொம்புகளை நாட்டித் தான் பூசனைகள் நடாத்தியுள்ளனர். அணங்காடல் இந்த இரண்டு அணங்குக்கும் உண்டு, வேறெந்த தெய்வத்துக்கும் இந்த இரண்டு கொம்புகளை நாட்டிப் பூஜை போல நிகழ்ந்தது இல்லை. எனவே, தமிழரின் பழந்தெய்வங்களை வணங்கும் சமயமானது வேளிர் வருகையால் தமிழ் முதல் இலக்கியங்களில் பதிவாகியுள்ளது. இச் செய்தியை இதுவரை தமிழறிஞர்கள் பார்வையில் படவில்லை என தெரிகிறது. தமிழ்நாட்டில் பானை ஓட்டு ‘கிராஃபிட்டி ஆய்வுகள் சங்க இலக்கியத்தையும் ஆழ ஆராய உதவும் என்பதில் ஐயமில்லை. கீழடி பானையோட்டில் சிந்துவெளி எழுத்தின் பிற்கால நிலையை அறிய முடிகிறது. சாணூர், செம்பியன் கண்டியூர், சூலூர், தாய்லாந்து, ... போல, மணலூர் (கீழடி)யிலும் வருணன் எழுத்துள்ளது. (1) ’மழுவாள் நெடியோன்’ (Anthropomorphic Axe), (2) ’முந்நீர் விழவின் நெடியோன்’ (புறம் - முதுகுடுமிப் பெருவழுதி பற்றி), (3) ’நெடியோன் குன்றம்’ (அகம் 149, அந்த பரன்குன்றில் உள்ள தமிழ் பிராமி கல்வெட்டு) போன்றவற்றால் பெருந்தெய்வம் வருணன் சங்க காலத்திலே நெடியோன் என்று அழைக்கப்பட்டிருக்கின்றான் என்று சங்க காலச் சமயத்திற்கு ஒளியூட்டும் செய்தி கிடைக்கிறது. வருணனின் வாகனம் சுறா மீன். இந்த சுறாக் கோட்டை வைத்து பழந்தெய்வம் நெய்தல் நிலத்திலே வருணன் வணக்கம் நடந்துள்ளது. 2000 ஆண்டுகளாக வருணன் சின்னமாக சுறாக் கோட்டு வழிபாடு தமிழில் குறிக்கப்படுகிறது.

’நெய்தல் நிலத்தில் நுளையர்க்கு வலை வளந்தப்பின் அம் மகளிர் கிளையுடன் குழீஇச் சுறவுக் கோடு நட்டுப் பரவுக் கடன் கொடுத்தலின், ஆண்டு வருணன் வெளிப்படுமென்றார்' நச்சினார்க்கினியர். `சினைச் சுறவின் கோடு நட்டு மனைச் சேர்த்திய வல்லணங்கினான்` (பட்டினப்பாலை, வரி 86,87).

பட்டினப் பாலையின் அடிகள் வருணன் என்பது, குடிமல்லம் வருண இலிங்கத்தாலும் போதரும். தாழைசூடியாக விளங்குவது குடிமல்லம் வருணலிங்கம். தாழை மலர்களைச் சூடி வருணனின் அணங்காடல் பட்டினப்பாலையில் நிகழ்கிறது. கள்ளை வைத்து, தாழை மலர் மலைந்து சுறாக்கோட்டுக்கு வருணன் பூசை செய்கிறார்கள்.

------------
பெரியபுராணம்:

குறவர் பன்மணி அரித்திதை விதைப்பன குறிஞ்சி
கறவை ஆன்நிரை மானுடன் பயில்வன கானம்
பறவை தாமரை யிருந்திற வருந்துவ பழனஞ்
சுறவ முள்மருப்பு அணங்கு அயர்வன கழிச் சூழல் .
 
நெய்தல் நிலங்கள், சுறாமீன்களின் கொம்பு போலும் முட்களை அரிந்து வருணன் என்னும் திணைத்தெய்வமெனக்
கொண்டு விழா எடுக்கும் இடங்களாக அமைந்துள்ளன. அங்கே, விழா எடுத்தவன் முதுகுடுமிப் பெருவழுதி (புறம் 9).
“முந்நீர் விழவின் நெடியோன்’ என வருணன் அப் புறப்பாட்டில் குறிப்பிடப்படுகிறான். இந்தப் பெருந்தெய்வம்
வருணன் (பார்க்க: தொல்காப்பியம்) சின்னம்/அடையாளம்/குறி  சுறவத்தின் கொம்பு.

-----------------------------
தக்கயாகப் பரணி:

TakkayakapparaNi 456, 491, 499

தமிழிலே பெரும்பண்டிதர் ஒட்டக்கூத்தர். அவரது தக்கயாகப்பரணி (1930, உவேசா) நூலில் சங்க காலச் சமய வழிபாடு வருணனுக்குச் சுறவ மீனுடன் தொடர்பு விளக்கப்படுகிறது.

456. சிகரக் குலக் கிரிகள் சிதரத் தகர்க்குமெறி திரையாலொரோர்
மகரக் களிக்களிறு மறுகக் கடற்கரசன் வரவாரவே

எ-து : குவடுகளையுடைய குலபருவதங்களையுங்கூடச் சிதர்ந்து பொடியாம்படி மோதவல்ல எறிதிரையொன்றால் ஒன்றாகக் களித்த சுறாக் களிறுகள் ஒழுக்கறாது வராநிற்க வருணராசன் வந்தான் எ-று.

491 சலத்தரசைக் கயிற்றிலிணைத் தடக்கைகளைத் தளைத்தே
கலக்கலமுத் துருப்பவடற் கடற்சுறவைக் கடித்தே.

சலம் - கடல்;  அதற்கு அரசு - வருணன்.

499. இருள்கடற்கடைக் கனலிலிட்டெடா
வருணன் வாகனங்களை மடக்கியே.

இக்கடலைக் கலக்கி வருணன்வாகனமான சுறாவினத்தைப் பிடித்து உகாந்தகாலத்து அக்கினியால் வெதுப்பித்தின்றாரென வுணர்க.

------------------------

குமரகுருபரர், மீனாட்சியம்மை பிள்ளைத்தமிழ்,
சப்பாணிப் பருவம்,  7

வருணன் வாகனம் சுறவம் என்பது:

சமரிற் பிறகிடு முதியரு மபயரு
மெதிரிட் டமராடத்
தண்டதரன்செல் கரும்ப டிந்திரன்
வெண்பக டோ டுடையாத்

திமிரக் கடல்புக வருணன் விடுஞ்சுறவு
 அருணன் விடுங்கடவுட்
டேரின் உகண்டெழ வார்வில் வழங்கு
 கொடுங்கோல் செங்கோலா

இமயத்தொடும்வளர் குலவெற் பெட்டையு
மெல்லைக் கல்லினிறீஇ
எண்டிசை யுந்தனி கொண்டு புரந்து
வடாது கடற்றுறை தென்

குமரித் துறையென வாடு மடப்படி
கொட்டுக சப்பாணி
குடைநிழ விற்புவி மகளை வளர்த்தவள்
கொட்டுக சப்பாணி. (7)

----------------------------

விருப்பின் மீன்கவர் வினைஞர் கோட்சுறா,
மருப்பின் ஆடலும் வருதல், மாண்புணர்ந்து,
ஒருப்பட் டீர்ம்புனல் உம்பற் போற்றித்தம்,
கருத்து வாய்ப்பது கருங்க டற்புறம். (தணிகைப் புராணம்,  திருநாட்டு 136)

-----------------------

 'புறவுக் கோட்டம் செயும் வனப்பிற் பூவை மொழியார் வழிதான் வாழ்,
இறவுக் கோட்டுக் கடல் பணிக்கும் எழிலால் அவர் நாட்டினர் இறைஞ்சும்,
சுறவுக் கோட்டு மலர்ப்புன்னை ஞாழற் பொதும்பர் எவ்விடனும்.’’ (ஆனைக்காப் புராணம், நாட்டுப் படலம், 96)

தாழை சூடி நடக்கும் வருணனின் சமய வழிபாடு சங்க காலத்தில் இருந்து
2000 ஆண்டுகளாய் நிகழந்துள்ளது.

நா. கணேசன்

On Thu, Oct 3, 2019 at 6:28 AM N. Ganesan <naa.g...@gmail.com> wrote:

நானிலங்களின் தெய்வங்களை வரிசைப்படுத்தும் சூத்திரத்தில் 3 தமிழ்ப்பெயர்களையும்,
ஒரு வேதப் பெயரையும் (வருணன்) பயன்படுத்துகிறார் தொல்காப்பியர்.
வேந்தன் என்று இந்திரனைத் தமிழ்ப்படுத்திய தொல்காப்பியர், வருணன்
என்ற வடசொல்லை அதன் முக்கியத்துவம் கருதி அப்படியே ஆள்கிறார்.
சங்க இலக்கியம் முழுதும் “வருணன்” என்ற சொல் வருமிடம் இஃதொன்றே.

'மாயோன் மேய காடுறை உலகமும்
 சேயோன் மேய மைவரை உலகமும்
 வேந்தன் மேய தீம்புனல் உலகமும்
 வருணன் மேய பெருமணல் உலகமும்
 முல்லை குறிஞ்சி மருதம் நெய்தல் எனச்

பார்ப்போம்.

நா. கணேசன்

[N. Ganesan]

திராவிட மொழி பேசும் மக்களிடையே எருமைக் கொம்பை அணிதல், வழிபடல், தயிர்மத்து, பால் பானை, எருமைக் கொம்பு வைத்து பூசனைகள் காண்கிறோம். இந்த தொன்மையான திராவிட மக்களின் சமயம் எருமைக் கொம்புக்கு உள்ள முக்கியத்துவத்தைக் காட்டும் சிந்துவெளி முத்திரைகளிலேயே வெளிப்பட்டுவிடுகிறது, இலக்கியத்தில் பதிவாவது என்றால் சங்க இலக்கியத்தில் காணலாகும். நெய்தல் திணைமாந்தர் வருணனின் வழிபாட்டை சுறாவின் கொம்பால் செய்தனர். அதே போல, முல்லைத்திணையிலே யாதவர்கள் (< யாடவர்கள். யமுனா < யாமை போல) என்னும் யது குலத்தினர் கௌரி (கொற்றவை) வழிபாட்டை கலியாணங்களின் போது நாண்மணல் (புதுமணல்) பரப்பி, சுவருக்கு சிவந்த நிறத்தைப் பூசி, மணவறையில் பெண் வருவதர்கு முன்னே, கொற்றவைக்குச் சின்னம்/அடயாளம்/குறியீடாக பெண் எருமையின் கொமபை நட்டு வழிபட்டனர்.இது பற்றி நூற்றுக்கணக்கான தமிழறிஞர்கள் எழுதிய நூல்கள் சான்றாகும். எருமைப்பெடையொடும் என்பது கொம்புக்கு முதலாகுபெயராய் (பொருளாகுபெயராய்) பயன்படுவது. கற்றறிந்தார் ஏத்தும் கலி அல்லவா?
கலித்தொகையின் சிறந்த பதிப்புகளைப் பார்த்தால்  தெரிந்துவிடும். சங்க காலத்திற்கு முன்னரே வருணன் - கௌரி ஜோடி தமிழ்நாட்டார் சமயத்துப்
பெருந்தெய்வங்கள் ஆகிவிட்டன என்பது தொல்லியல் அக்ழாய்வுகளால் வெளிப்படும் நிலையில், இப் பெருந்தெய்வ ஜோடி ஒன்றனுக்கே விலங்குக் கோடுகளால் பூசனை நிகழ்ந்தது என்பது வரலாற்று முக்கியத்துவம் அடைகிறது.இன்னும் உள்ள பழைய திராவிட பழங்குடிகள் மரபுகள் ஆராய்தல் பயன்கொடுக்கும். சங்க இலக்கியத்தில் திருமணத்தை விவரிப்பது இரண்டே இரண்டு பாடல்கள் தாம். இரண்டிலும் கௌரி வழிபாடு முக்கியமாக உள்ளது. கௌரியின் சின்னமாக பெண் எருமைக் கோடு. கௌரி என்றாலே வேதத்தில் பெண் எருமை தான். வேளிர் நாகரிகச் சமயம் இந்தக் கொம்பு வழிபாடு.

இணையப் பல்கலை,
http://www.tamilvu.org/courses/degree/p104/p1044/html/p1044114.htm  
1.4.2 எருமைக் கொம்பை வழிபடல்

ஆயர் தம் வீட்டில் திருமணம் முதலிய நிகழ்வு நிகழும்போது செம்மண் பூசுவர். இளமணலை வீட்டின் முன்பக்கம் பரப்புவர். பெண் எருமைக் கொம்பை வீட்டில் வைத்து அதைத் தெய்வமாக வழிபடுவர்.

தருமணல் தாழப்பெய்து, இல்பூவல் ஊட்டி
எருமைப் பெடையொடு எமர்ஈங்கு அயரும்
பெருமணம்
(கலித்தொகை-114 : 12-14)

(தருமணல் = கொண்டு வந்து குவித்த மணல்; பூவல்ஊட்டி = செம்மண் பூசி; பெடை = கொம்பு)

கொணர்ந்து குவித்த மணலைப் பரப்புகின்றனர்; வீட்டில் செம்மண் பூசுகின்றனர்; தெய்வமாய் வைத்த பெண் எருமையின் கொம்பை வழிபட்டு உறவினர் திருமணம் நிகழ்த்துகின்றனர் என்பது இப்பாடல் வரிகளின் பொருள் ஆகும்.

https://learnsangamtamil.com/%E0%AE%A4%E0%AE%AE%E0%AE%BF%E0%AE%B4%E0%AF%8D-%E0%AE%89%E0%AE%B0%E0%AF%88-%E0%AE%95%E0%AE%B2%E0%AE%BF%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AF%8A%E0%AE%95%E0%AF%88/
புதுமணல் பெய்து, மனைக்குச் செம்மண் பூசி, பெண் எருமையின் கொம்பை நட்டி, கடவுளை வழிபட்டு என் குடும்பத்தார் நிகழ்த்தும் பெரிய திருமணம்  

https://www.geotamil.com/index.php?option=com_content&view=article&id=5100:2019-04-27-07-34-36&catid=65:2014-11-23-05-26-56  
எருமைக் கொம்பை நட்டு வணங்குதல்
கோவலர்களின் சொத்தாக எருது, எருமை, பசு ஆகியவைக் கருதப்பட்டன. அவை இறக்கும் தருணத்தில் அதன் கொம்பினை இல்லில் வைத்து வழிபட்டனர். இதில் பெண் எருமைக்கொம்பினைப் பெரும்பாலும் திருமணக் காலத்திலே திருமணம் நிகழும் வீட்டின் முன்பாக புதுமணல் பரப்பி, செம்மண் பூசி அழகுபடுத்தி பின்பு அதன் கொம்பினை வழிபடு பொருளாக வைத்து வழிபட்டு வந்தனர். இதனை,

“தருமணல் தாழப் பெய்து இல் பூவல் ஊட்டி
எருமைப் பெடையோடு எமர் ஈங்கு அயரும்
பெரு மணம் எல்லாம் தனித்தே ஒழிய”  (கலி.முல்.114:12-14)  

[N. Ganesan]

I am reading an interesting question to Dr. Herman Tieken from Dr. Jean-Luc Chevillard about a Sangam verse.

-------------------------------------------------------------------------------

Jean-Luc Chevillard asks H. Tieken:

> (sacrifice her? Note the 
>> red walls, red being the colour of the clothes a convict  is made 
>> to wear on the way to place of execution, and sand to absorb the blood)


Dear Herman,

are you seriously stating, on the basis of your studying the Kalittokai, 
that the sacrifice of a female buffalo (எருமைப் பெடை [erumaip peṭai]) is 
part of some Tamil marriage rituals in the mullai region?

-- Jean-Luc (in Müssen)

https://twitter.com/JLC1956



On 28/05/2020 10:53, Tieken, H.J.H. via INDOLOGY wrote:
> I have checked the Kalittokai passage referred to by V.S. Rajam. As I 
> see it, the woman does not marry the female buffalo. Apparently, as part 
> of the preparations for the wedding, the bride's family scatters sand on 
> the floor (of the courtyard of their house) and paints the walls red. 
> After that they worship "with a female buffalo" (sacrifice her? Note the 
> red walls, red being the colour of the clothes a convict  is made 
> to wear on the way to place of execution, and sand to absorb the blood). 
> All this will be in vain, as the girl is in love with someone else and 
> is not prepared to marry with a man she does not love. This is, at 
> least, the message she wants a friend to pass on to the man she loves in 
> a desperate attempt to incite him to come and claim her.
> 
> Herman
> 

-------------------------------------------------

This verse, in fact, talks about "கலியாணச் சீர்” in Mullai tiNai where the worship of a female buffalo horn is

being worshiped. The only other "horn" being worshiped in Sangam texts is by fisher-folks of Neytal tiNai

who use Shark "horn" (bone) as makara representation of VaruNa, the precursor to Shiva (as in Gudimallam).

Here interestingly, KoRRavai/Durga, the great Mother goddess of India, is represented by female buffalo horn.

The red color symbolism in Kalittokai represents the fertility associated with marriage, whereas usually white is associated

with war (the vaakai tree association with KoRRavai). There are two Sangam poems that describe in

detail the wedding rituals, both of which talk about astronomy and Durga worship (Paavai).

"Mazhu vaaL neTiyOn" - Anthropomorphic Axe in Megalithic Age of Tamil Country  (VaruNan worship)

https://archive.org/details/IVCReligionInIronAgeTamilNaduByNGanesan-2016-16thWSC

on Kavari & Gaurii names,

http://nganesan.blogspot.com/2017/11/kavarimaa-tirukkural-conference-2017.html

In the Sangam poem, the wedding ceremonies of Mullai landscape are being talked about. In two other verses of Sangam literature where wedding is described in detail, an wooden image of KoRRavai/Durga called Paavai, is used for worship. In this Kali. verse, the horn of a female buffalo is kept for worship by Mullai-tiNai folks. This is according to Naccinarkkiniyar, the 14th century commentator of Kalittokai. A parallel situation of worshiping a horn is for VaruNan. Fishermen keep the kOTu "horn" of Shark (cuRaa mIn). As curaa fish is considered Makara of VaruNan in Sangam literature.

N. Ganesan

https://archive.org/details/@dr_n_ganesan

On Tue, Oct 8, 2019 at 5:40 AM N. Ganesan <naa.g...@gmail.com> wrote:

கறவைப் பசுவோ, எருமையோ மணவறையில் வைப்பது இல்லை, இப்பாடலில்.

புது மணல் எடுத்துவந்து மணவறைக் களம் அமைப்பது இன்றும் இருக்கிறது.

இது திணைமாந்தர் கலியாணம் (பெருமணம்) பற்றிய பாடல்.

நெய்தல் திணைமாந்தர் பெருந்தெய்வம் வருணனை வணங்குவதுபோலவே,

இங்கே, முல்லைத் திணைமாந்தர் பெருந்தெய்வம் (வருணனின் மனை) கொற்றவையை 

திருமணத்திற்கு முன் வணங்குவதைக் குறிப்பிடும் பாடல்.முதலாகுபெயருக்கு

அரிய உதாரணம் இப்பாடல். சங்க காலத்துக்கு முற்பட்ட தமிழ்மக்களின்

பெருந்தெய்வங்கள் என்று காட்டும், அவர்களுக்கான அடையாளங்களாக

விலங்குகளின் கொம்புகளை வைத்து வழிபாடு நடக்கும் சமயச் செய்திகள்

கொண்ட பாடல்.

-----

100-கணக்காண, உ-ம்: யாதவர்களின் பதிவுகளில் முதலாகுபெயராய்

எப்பொழுதும் கொள்ளப்படும் எருமைக் கொம்பு உள்ளது

திணைமாந்தர்களின் வழிபாட்டு முறைகள் சங்க காலத்தில்

இருந்த பெருந்தெய்வ ஜோடி வருணன் - கௌரி என்று

தொல்லியல் குறியீடுகள் (செம்பியன் கண்டியூர், சாணூர், சூலூர், கீழடி),

நாணயங்கள், திருபரங்குன்றம் ப்ராமிக் கல்வெட்டு போன்றவற்றால்

வெளிச்சமடைகிறது.

திணைமாந்தர் குலங்களின் வழிபாடு இந்த முல்லைக்கலிப் பாடல்.

திணைச்சமூகத்தில் குலக்குறி மரபுகளும் நம்பிக்கைகளும்

https://www.geotamil.com/index.php?option=com_content&view=article&id=5100:2019-04-27-07-34-36&catid=65:2014-11-23-05-26-56 

https://sangamtranslationsbyvaidehi.com/ettuthokai-kalithokai-101-117-mullai/

தலைவி:

சொல் அறியாப் பேதை! “மடவை! மற்று எல்லா!
நினக்கு ஒரூஉம்; மற்று என்று அகல் அகலும்; நீடு இன்று
நினக்கு வருவதாக் காண்பாய்”, அனைத்து ஆகச் 10
சொல்லிய சொல்லும் வியங்கொளக் கூறு.
தருமணல் தாழப் பெய்து இல் பூவல் ஊட்டி,
எருமைப் பெடையோடு, எமர் ஈங்கு அயரும்
பெரு மணம் எல்லாம் தனித்தே ஒழிய,
வரி மணல் முன்துறைச் சிற்றில் புனைந்த 15
திரு நுதல் ஆயத்தார் தம்முள் புணர்ந்த
ஒரு மணம் தான் அறியும்; ஆயின் எனைத்தும்
தெருமரல் கைவிட்டு இருக்கோ, அலர்ந்த
விரி நீர் உடுக்கை உலகம் பெறினும்,
அரு நெறி ஆயர் மகளிர்க்கு 20
இரு மணம் கூடுதல் இல் இயல்பு அன்றே?

114
Chōlan Nalluruthiran, Mullai, What the heroine and her friend said

Heroine:

Do his parents say that their son with properly
combed, low hanging hair on his large back
is crying?
Go and laugh at him and tell him, my friend,
that he is ignorant and does not understand what
is going on even after seeing my family string fresh
flower garlands to perform my wedding.

Friend:

I will go and explain. Tell me what else to do!

Heroine:

O naïve friend! Go and tell him that he is ignorant
and does not know to request my family for my hand.
Also explain to him that if he does not come now,
the wedding will slip away from him. My relatives
have spread new sand in our yard, painted the house
with red earth and have placed the horns of female
buffaloes for worship, to perform a grand wedding
which will happen without him.
Why is he letting me suffer in distress, after uniting
with me, away from my friends with pretty foreheads
who were playing on the shore with rippled sand
making little houses, since he knows that there is only
one marriage for herder women with virtue who would
refuse another marriage even if the world surrounded
by water were given to them?

Meanings:  வாரி நெறிப்பட்டு – combed and proper, இரும் புறம் தாஅழ்ந்த ஓரிப் புதல்வன் அழுதனன் என்பவோ – do they say that their son with low-hanging hair on his large back (தாஅழ்ந்த – இசை நிறை அளபெடை), புதுவ மலர் தைஇ – stringing fresh flowers (தைஇ – சொல்லிசை அளபெடை), எமர் – my relatives, என் பெயரால் வதுவை அயர்வாரை கண்டு – on seeing them arrange a marriage for me (பெயரால் – உருபு மயக்கம்), மதி அறியா ஏழையை என்று அகல நக்கு வந்தீயாய் நீ தோழி – laugh at him and tell him that he is ignorant and come back my friend, அவன் உழைச் சென்று – go to him, சென்று யான் அறிவேன் – I will go and explain, கூறுக மற்று இனி – tell me what else to do, மடவை – O naïve woman, சொல் அறியா – he does not know to speak to my family about the wedding, பேதை – an ignorant person, மற்று எல்லா நினக்கு ஒரூஉம் – the wedding will slip away from you (ஒரூஉம் – இன்னிசை அளபெடை), மற்று என்று அகல் அகலும் நீடு இன்று – it will happen without delay, நினக்கு வருவதாக் காண்பாய் – you will see that, அனைத்து ஆகச் சொல்லிய சொல்லும் – all the words that have been uttered, வியம் கொளக் கூறு – explain forcefully, தருமணல் – brought sand, தாழப் பெய்து – poured below, poured on the ground, இல் பூவல் ஊட்டி – painted with red sand, எருமைப் பெடையோடு – with horns of female buffaloes, எமர் ஈங்கு அயரும் பெரு மணம் – the big wedding that my family is performing here, எல்லாம் தனித்தே ஒழிய – will be without him, வரி மணல் – rippled sand, beautiful sand, sand with kolam drawings, முன்துறைச் சிற்றில் புனைந்த – created small houses on the shores (முன்துறை – துறைமுன்), திரு நுதல் ஆயத்தார் – friends with pretty foreheads, தம்முள் புணர்ந்த – when we united, ஒரு மணம் தான் அறியும் ஆயின் – since he knows that it is the only marriage/union, எனைத்தும் தெருமரல் கைவிட்டு இருக்கோ – why is he letting me suffer in distress like this, அலர்ந்த விரி நீர் உடுக்கை உலகம் பெறினும் – even if the world surrounded by vast waters is obtained, அரு நெறி ஆயர் மகளிர்க்கு – to herder woman with good conduct, இரு மணம் கூடுதல் இல் இயல்பு அன்றே – it is not in their nature to have two marriages

 

நா. கணேசன்

 

On Monday, October 7, 2019 at 7:40:09 PM UTC-7, N. Ganesan wrote:

On Mon, Oct 7, 2019 at 7:36 PM தேமொழி <jsthe...@gmail.com> wrote:

பெடை = கொம்பு 

என்பதற்கு அகராதி, நிகண்டு சான்றுகள் உள்ளனவா?

எடுத்துக் கொடுக்கவும்.  

இதற்கு முதலாகுபெயர் எனப் பெயர்.

முதலாகுபெயருக்குச் சான்று எருமைப்பெடை கொம்புக்கு ஆகிவருவது.

NG

 

On Monday, October 7, 2019 at 7:17:08 PM UTC-7, N. Ganesan wrote:

திராவிட மொழி பேசும் மக்களிடையே எருமைக் கொம்பை அணிதல், வழிபடல், தயிர்மத்து, பால் பானை, எருமைக் கொம்பு வைத்து பூசனைகள் காண்கிறோம். இந்த தொன்மையான திராவிட மக்களின் சமயம் எருமைக் கொம்புக்கு உள்ள முக்கியத்துவத்தைக் காட்டும் சிந்துவெளி முத்திரைகளிலேயே வெளிப்பட்டுவிடுகிறது, இலக்கியத்தில் பதிவாவது என்றால் சங்க இலக்கியத்தில் காணலாகும். நெய்தல் திணைமாந்தர் வருணனின் வழிபாட்டை சுறாவின் கொம்பால் செய்தனர். அதே போல, முல்லைத்திணையிலே யாதவர்கள் (< யாடவர்கள். யமுனா < யாமை போல) என்னும் யது குலத்தினர் கௌரி (கொற்றவை) வழிபாட்டை கலியாணங்களின் போது நாண்மணல் (புதுமணல்) பரப்பி, சுவருக்கு சிவந்த நிறத்தைப் பூசி, மணவறையில் பெண் வருவதர்கு முன்னே, கொற்றவைக்குச் சின்னம்/அடயாளம்/குறியீடாக பெண் எருமையின் கொமபை நட்டு வழிபட்டனர்.இது பற்றி நூற்றுக்கணக்கான தமிழறிஞர்கள் எழுதிய நூல்கள் சான்றாகும். எருமைப்பெடையொடும் என்பது கொம்புக்கு முதலாகுபெயராய் (பொருளாகுபெயராய்) பயன்படுவது. கற்றறிந்தார் ஏத்தும் கலி அல்லவா?
கலித்தொகையின் சிறந்த பதிப்புகளைப் பார்த்தால்  தெரிந்துவிடும்.

அப்படியானால் எருமைப் பெடை  என்பது கறவை பசு கிடையாதா?  அது தவறான விளக்கமா?

--
"Tamil in Digital Media" group is an activity of Tamil Heritage Foundation. Visit our website: http://www.tamilheritage.org; you may like to visit our Muthusom Blogs at: http://www.tamilheritage.org/how2contribute.html To post to this group, send email to minT...@googlegroups.com
To unsubscribe from this group, send email to minTamil-u...@googlegroups.com
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/minTamil
---
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "மின்தமிழ்" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to mintamil+u...@googlegroups.com.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/mintamil/06ae71d1-e665-473c-9ff1-c05f6a5c3900%40googlegroups.com.

--
"Tamil in Digital Media" group is an activity of Tamil Heritage Foundation. Visit our website: http://www.tamilheritage.org; you may like to visit our Muthusom Blogs at: http://www.tamilheritage.org/how2contribute.html To post to this group, send email to minT...@googlegroups.com
To unsubscribe from this group, send email to minTamil-u...@googlegroups.com
For more options, visit this group at http://groups.google.com/group/minTamil
---
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "மின்தமிழ்" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to mintamil+u...@googlegroups.com.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/mintamil/7de8b0b8-7f5c-47d9-aef4-2b5dab1e8108%40googlegroups.com.