Οι Σέρβοι βρικόλακες... ζωντάνεψαν! Δημοσιεύτηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012

[elias elias]

ayto tha pi xalase o milos .....

Elias.

Οι Σέρβοι βρικόλακες… ζωντάνεψαν!

Δημοσιεύτηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012

Η Δυτική Σερβία σε κατάσταση πανικού. Ο κόσμος σαρώνει κυριολεκτικά το σκόρδο από τα ράφια! Η ουσία του ζητήματος συνίσταται στο ότι ένας εγκαταλελειμμένος μύλος στον ποταμό Ρογκάτσιτσα κοντά στην κωμόπολη Μπάινα-Μπάστα ξαφνικά κατέρρευσε.

Ο μύλος αυτός ανήκε κάποτε στο διάσημο σ’ αυτά τα μέρη βαμπίρ με το όνομα Σάβα Σαβάνοβιτς, θύματα του οποίου έπεφταν ακριβώς όποιοι ήθελαν να αλέσουν το σιτάρι τους στο μύλο του. Διαδίδεται η γνώμη ότι ο Σαβάνοβιτς εξακολουθεί να ζει εκεί, και τώρα, που η οικία του καταστράφηκε, πλατιά διάδοση απόκτησαν στην περιοχή οι φήμες ότι ο βρικόλακας βγήκε και πάλι για κυνήγι.

Ο κοινοτάρχης Μιόντραγκ Βουέτις παραδέχθηκε: «Οι άνθρωποι φοβούνται: όλοι γνωρίζουμε τον μύθο για το βαμπίρ. Η σκέψη ότι έγινε τώρα άστεγο και ψάχνει για ένα νέο καταφύγιο και νέα θύματα, κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται. Όλοι μας φοβούμαστε».

Πρόσθεσε επίσης ότι είναι εύκολο να γελάσεις, αν δεν ζεις εδώ, αλλά κανένας από τους ντόπιους κατοίκους δεν αμφιβάλλει για την ύπαρξη των βαμπίρ. Ο κοινοτάρχης επιβεβαίωσε επίσης ότι το τοπικό Συμβούλιο έχει συμβουλέψει σε όλους να κρεμάσουν στις πόρτες τους σκόρδο, η μυρωδιά του οποίου για τα βαμπίρ είναι ανυπόφορη και να φροντίσουν ώστε να υπάρχει σταυρούς σε κάθε δωμάτιο.

Η ύπαρξη των βαμπίρ στη δυτική Σερβία μπορεί να θεωρηθεί «τεκμηριωμένη» με αυθεντικά υλικά: χάρη στην σχολαστικότητα των υπαλλήλων της Αυστρο-Ουγγαρίας, οι βαρβαρότητες των βαμπίρ ήταν λεπτομερειακά καταγραμμένες. Σε σχέση με αυτό ο εθνογράφος, δόκτωρ ιστορικών επιστημών Βέσνα Μαριάνοβιτς είπε:

«Βαμπίρ στη Ζαρόζιε (Δυτική Σερβία) είναι ο Σάβα Σαβάνοβιτς. Στο χωριό Κισιλέβο (βόρειοανατολικο τμήμα της χώρας) στις αρχές του 18ου αιώνα, έζησε ένα άλλο βαμπίρ – ο Πέταρ Μπλαγκόγιεβιτς. Τότε ακριβώς στα πρωτόκολλα των αυστριακών Αρχών, οι οποίες είχαν κάνει επιδεικτικές έρευνες ορισμένων περιπτώσεων μυστηριωδών θανάτων, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η λέξη «βαμπίρ». Τα πρωτόκολλα αυτά είχαν δημοσιευθεί, και ακριβώς από τις αυστριακές πηγές αυτή η λέξη από τη σερβική γλώσσα πέρασε στη Δύση.

Εν τω μεταξύ, η πρώτη αναφορά για τα βαμπίρ δεν βρέθηκε στην Τρανσυλβανία, όπως θεωρείται κοινώς, αλλά στο έδαφος της σημερινής Σερβίας και της Κροατίας. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες για τους βρικόλακες περιέχονται στο διάταγμα του Σέρβου τσάρου Στεφάνου Δουσάν από το 1342, σύμφωνα με το οποίο στους ιερείς απαγορευόταν να παίρνουν μέρος στο σκάψιμο και την καύση των πτωμάτων των υπόπτων για βαμπιρισμό. Έτσι, λοιπόν, η γενέτειρα των βαμπίρ είναι πιο σωστό να θεωρείται η Σερβία. Στη λαϊκή παράδοση της Σερβίας, υπάρχουν μερικοί τρόποι προστασίας από τα βαμπίρ. Να τι είπε σχετικά η Τατιάνα Στογιάνοβιτς, η οποία είχε υπερασπίσει κάποτε τη διατριβή με αυτό το θέμα:

«Για την προστασία από τα βαμπίρ πολύ αποτελεσματική είναι. η λευκάκανθα (Hawthorn) ή η τσαπουρνιά (Blackthorn). Μπορούν να βοηθήσουν επίσης τα συνηθισμένα μαγικά σχήματα και εκφράσεις. Γίνεται λόγος συνήθως για βρισιές και χονδρή συμπεριφορά. Λένε π.χ. ότι όταν συναντήσεις ένα βαμπίρ (το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά οι μυλωνάδες μια και οι βρικόλακες στη Σερβία ζουν συνήθως σε μύλους), πρέπει να βρίσεις στο αριστερό του γόνατο, ή να το στείλεις σε ένα βουνό ή μέσα στο νερό μαζί με την ευχή να συναντήσεις στο δρόμο κάποια λευκάκανθα.

» Εκτός απ’ αυτό κατά των βαμπίρ μπορούν να βοηθήσουν διάφορα αγιασμένα αντικείμενα ή το αγιασμένο νερό. Αλλά τίποτα, στο κάτω-κάτω δεν μπορεί να σας βοηθήσει να απαλλαχτείτε από το βαμπίρ, αν δεν το σκοτώσετε. Πώς; Μπορούν να αγωνιστούν με τους βρικόλακες τα παιδιά τους. Ο λαός πιστεύει ότι το βαμπίρ μπορεί να γυρίσει πίσω στο σπίτι του να ζήσει με τη σύζυγό του, να βοηθά στις δουλειές του σπιτιού και η γυναίκα του μπορεί να γίνει έγκυος από αυτό.

» Μπορούν να εξοντώσουν το βαμπίρ ακόμα και οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί το Σάββατο, την ημέρα των νεκρών (το Σάββατο στη Σερβία θεωρείται η ημέρα των νεκρών). Πρέπει να βρείτε οπωσδήποτε το φέρετρο του βρικόλακα και να τρυπήσετε το βαμπίρ με παλούκι από την λευκάκανθα».