Hadith 34: Whoever Sees An Evil

[Abdeen SLT]

Hadith 34: Whoever Sees An Evil

On the authority of Abu Saeed al-Khudri (may Allah be pleased with him) who said: I heard the Messenger of Allah say, “Whoever of you sees an evil must then change it with his hand. If he is not able to do so, then [he must change it ] with his tongue. And if he is not able to do so, then [he must change it] with his heart. And that is the slightest [effect of] faith.” (Recorded in Muslim)

70:33-And those who stand firm in their testimonies; 5696

70:1. (நபியே! நிராகரிப்பவர்களுக்குச்) சம்பவிக்கக்கூடிய வேதனையைப் பற்றி கேட்பவன் ஒருவன் (உம்மிடம் அது) எப்பொழுது வருமென(ப் பரிகாசமாக)க் கேட்கிறான்.

 

 

 

وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ

18:57 - And who doth more wrong than one who is reminded of the Signs of his Lord but turns away from them  forgetting the (deeds) which his hands have sent forth? Verily We have set veils over their hearts lest  they should understand this and over their ears deafness. If thou callest them to guidance even then
will they never accept guidance. 18:57. எவன் தன் இறைவனின் வசனங்கள் ஓதிக் காண்பிக்கப்பட்ட சமயத்தில் அவற்றைப் புறக்கணித்து, தன் கைகளால் செய்த குற்றங்களை (முற்றிலும்) மறந்து விடுகிறானோ அவனைவிட அநியாயக்காரன் யார்? (இந்த அநியாயக்காரர்கள்) எதையும் அறிந்து கொள்ளாதவாறு நாம் அவர்களுடைய உள்ளங்களில் திரையையும், அவர்களுடைய காதுகளில் மந்தத்தையும் நிச்சயமாக ஆக்கிவிட்டோம். ஆதலால், (நபியே!) நீர் அவர்களை நேரான வழியில் (எவ்வளவுதான் வருந்தி) அழைத்தபோதிலும் ஒரு காலத்திலும் அவர்கள் நேரான வழிக்கு வரவே மாட்டார்கள்.

Considering the power of sin, and how it gets hold of the hearts of men, and   considering all the wrongs that men have done, it is the height of folly and injustice on their part to turn away from their warnings which are given expressly for the good. But a state of callousness is reached, when, by their own choice, they have rendered themselves impervious to Allahs Grace. At that stage a veil is put over their hearts and they are left alone for a time, that they may commune with themselves and perhaps repent and seek Allahs Mercy again. If they do not, it is their own loss.

 

பாவத்தின் சக்தியையும், அது மனிதர்களின் இதயங்களை எவ்வாறு ஆட்கொள்கிறது என்பதையும், மனிதர்கள் செய்த அனைத்து தவறுகளையும் கருத்தில் கொண்டு, நன்மைக்காக வெளிப்படையாகக் கொடுக்கப்படும் எச்சரிக்கைகளைப் புறக்கணிப்பது அவர்களின் முட்டாள்தனத்தின் மற்றும் அநீதியின் உச்சமாகும். ஆனால், அவர்களின் சொந்த விருப்பப்படி, அவர்கள் அல்லாஹ்வின் அருளுக்கு தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளாதவர்களாக மாறும்போது, ​​அவர்கள் ஒருவித இரக்கமற்ற நிலையை அடைகிறார்கள். அந்த கட்டத்தில் அவர்களின் இதயங்களில் ஒரு திரை போடப்பட்டு, அவர்கள் சிறிது நேரம் தனியாக விடப்படுகிறார்கள், இதனால் அவர்கள் தங்களுடன் பேசலாம், ஒருவேளை மனந்திரும்பி மீண்டும் அல்லாஹ்வின் கருணையைத் தேடலாம். அவர்கள் அவ்வாறு செய்யாவிட்டால், அது அவர்களின் சொந்த இழப்பு.

We Must Invite all to the Way of Allah

In this wonderful passage are laid down principles of religious preaching, which are good for all time.  But where are the teachers with such qualifications? We must invite all to the way of Allah, and expound His Universal Will; we must do it with wisdom and discretion, meeting people on their own ground and convincing them with illustrations from their own knowledge and experience, which may  be very narrow, or very; wide. Our preaching must be, not dogmatic, not self-regarding, not offensive, but gentle, considerate, and such as would attract their attention .  Our manner and our arguments should not be acrimonious, but modeled on the most courteous and the most gracious example, so that the hearer may say; to himself, “This man not dealing merely with dialectics; he is not trying to get a rise out of me; he sincerely expounding the faith that is in him, and his motive is the love of man and the love of Allah.

இந்த அற்புதமான பத்தியில் மத பிரசங்கத்தின் கொள்கைகள் வைக்கப்பட்டுள்ளன, அவை எல்லா நேரத்திற்கும் நல்லது. ஆனால் அத்தகைய தகுதிகள் உள்ள ஆசிரியர்கள் எங்கே? நாம் அனைவரையும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் அழைக்க வேண்டும், அவருடைய உலகளாவிய விருப்பத்தை விளக்க வேண்டும்; நாம் அதை ஞானத்துடனும் விவேகத்துடனும் செய்ய வேண்டும், மக்களை தங்கள் சொந்த நிலத்தில் சந்தித்து, அவர்களின் சொந்த அறிவு மற்றும் அனுபவத்திலிருந்து எடுத்துக்காட்டுகளுடன் அவர்களை நம்பவைக்க வேண்டும், அவை மிகவும் அம்புக்குறியாகவோ அல்லது மிக அதிகமாகவோ இருக்கலாம்; பரந்த. நம்முடைய பிரசங்கம் பிடிவாதமாக இருக்கக்கூடாது, சுயமாக அல்ல, புண்படுத்தக்கூடியதாக இருக்கக்கூடாது, ஆனால் மென்மையாகவும், அக்கறையுடனும் இருக்க வேண்டும், மேலும் அவர்களின் கவனத்தை ஈர்க்கும். எங்கள் முறையும் எங்கள் வாதங்களும் கடுமையானதாக இருக்கக்கூடாது, ஆனால் மிகவும் மரியாதையான மற்றும் மிகவும் கிருபையான உதாரணத்தை மாதிரியாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும், இதனால் கேட்பவர் சொல்லக்கூடும்; தனக்குத்தானே, “இந்த மனிதன் வெறும் இயங்கியல் விஷயங்களைக் கையாள்வதில்லை; அவர் என்னிடமிருந்து உயர முயற்சிக்கவில்லை; அவர் தன்னிடம் உள்ள நம்பிக்கையை உண்மையாக விளக்குகிறார், அவருடைய நோக்கம் மனிதனின் அன்பு மற்றும் அல்லாஹ்வின் அன்பு.

 

·        103:3- Except such as have Faith and do righteous deeds and (join together) in the mutual teaching of Truth and of Patience and Constancy.

6265 If he lived only for himself, he would not fulfil his whole duty. Whatever good he has, especially in moral and spiritual life, he must spread among his brethren, so that they may see the Truth and stand by it in patient hope and unshaken constancy amidst all the storm and stress of outer life. For he and they will then have attained Peace within. (103.3)

103:3. ஆயினும், எவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டு, நற்செயல்களையும் செய்து, சத்தியத்தை ஒருவருக்கொருவர் உபதேசம் செய்து (பாவங்களை விடுவதிலும் நன்மைகளைச் செய்வதிலும் ஏற்படும் சிரமங்களைச்) சகித்துக் கொள்ளுமாறும் ஒருவருக்கொருவர் உபதேசம் செய்து வந்தார்களோ, அவர்களைத் தவிர (இவர்கள் நஷ்டமடையவில்லை).

 

How many of us have looked to our brothers and sisters in Islam and have seen them straying from the path of Allah, and have turned our faces away?

How many of us have seen our brothers erring and said to ourselves, it is none of my business?

நம்மில் எத்தனை பேர் இஸ்லாத்தில் உள்ள நமது சகோதர சகோதரிகளைப் பார்த்து, அவர்கள் அல்லாஹ்வின் பாதையை விட்டு விலகிச் செல்வதைக் கண்டு, முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டிருக்கிறோம்?

நம்மில் எத்தனை பேர் நம் சகோதரர்கள் தவறிழைப்பதைப் பார்த்து, அது என் வேலை இல்லை என்று நமக்குள் சொல்லிக்கொண்டிருப்போம்?

 

Well, it is our business for the Prophet () has made it our business. In the hadith related by Tamim ad-Dari, the Prophet () said, "The religion is naseehah." The people asked, "To whom?" The Prophet() replied, "To Allah and to His Book and to His Messenger and to the leaders of the Muslims and the common folk." [Collected by Bukhari, Muslim]

நபி(ஸல்) அவர்கள் அதை நமது தொழிலாக ஆக்கிவிட்டார்கள். தமீம் அத்-தாரி அவர்களின் ஹதீஸில், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "மார்க்கம் நஸீஹா". மக்கள், "யாருக்கு?" அதற்கு நபி(ஸல்) அவர்கள், "அல்லாஹ்வுக்கும், அவனது வேதத்திற்கும், அவனது தூதருக்கும், முஸ்லிம்களின் தலைவர்களுக்கும், பொது மக்களுக்கும்" என்று பதிலளித்தார்கள். [புகாரி, முஸ்லிம் சேகரித்தது]

 

The Prophet ()has equated the entire religion to giving naseehah, but what exactly is naseehah? Naseehah is an Arabic word that is usually translated to mean "sincerity" or "sincere advice", but actually embodies every type of virtue. As believers, this statement of the Prophet  ()must be taken to heart. By learning what naseehah is, we can then act on it and bring about positive changes in ourselves and each other. Naseehah is a wonderful weapon, but like most weapons, if the user does not know how to use it properly, it can cause more harm than good.

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் முழு மார்க்கத்தையும் நஸீஹா கொடுப்பதற்குச் சமப்படுத்தியுள்ளார்கள், ஆனால் நஸீஹா என்றால் என்ன? நசீஹா என்பது அரபு வார்த்தையாகும், இது பொதுவாக "நேர்மை" அல்லது "உண்மையான அறிவுரை" என்று மொழிபெயர்க்கப்படுகிறது, ஆனால் உண்மையில் ஒவ்வொரு வகையான நல்லொழுக்கத்தையும் உள்ளடக்கியது. இறை நம்பிக்கையாளர்களாக, நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் இந்தக் கூற்றை மனதில் கொள்ள வேண்டும். நஸீஹா என்றால் என்ன என்பதைக் கற்றுக்கொள்வதன் மூலம், நாம் அதைச் செயல்படுத்தி, நமக்குள்ளும் ஒருவருக்கொருவர் நேர்மறையான மாற்றங்களைக் கொண்டு வரலாம். நஸீஹா ஒரு அற்புதமான ஆயுதம், ஆனால் பெரும்பாலான ஆயுதங்களைப் போலவே, பயனர் அதை சரியாகப் பயன்படுத்தத் தெரியாவிட்டால், அது நன்மையை விட அதிக தீங்கு விளைவிக்கும்

 

Shaitaan has declared war on all of humanity, and Allah has given the believers the tools necessary to win this war. Informing each other of ugly deeds we perform, or about loathsome characteristics that we may have is like pointing out where the land mines are on a battlefield.

 

By pointing out these hidden dangers, we help to keep each other from destruction. In this war of conquering the self, the help, aid and guidance of our brothers and sisters is needed to assure that ultimate victory, insha'Allah, of true success in this life and in the Hereafter.

ஷைத்தான் மனிதகுலம் அனைவருக்கும் போர் அறிவித்துள்ளார், மேலும் இந்த போரை வெல்ல தேவையான கருவிகளை அல்லாஹ் விசுவாசிகளுக்கு வழங்கியுள்ளார். நாம் செய்யும் அசிங்கமான செயல்களை ஒருவருக்கொருவர் தெரிவிப்பது, அல்லது நம்மிடம் இருக்கும் வெறுக்கத்தக்க குணாதிசயங்கள் பற்றி ஒரு போர்க்களத்தில் கண்ணிவெடிகள் எங்கு இருக்கின்றன என்பதை சுட்டிக்காட்டுவது போன்றது.

 

இந்த மறைக்கப்பட்ட ஆபத்துக்களை சுட்டிக்காட்டுவதன் மூலம், ஒருவருக்கொருவர் அழிவிலிருந்து தடுக்க உதவுகிறோம். சுயத்தை வெல்லும் இந்த யுத்தத்தில், இந்த வாழ்க்கையிலும் மறுமையிலும் உண்மையான வெற்றியைப் பெறுவதற்கான இறுதி வெற்றியான இன்ஷாஅல்லாவை உறுதிப்படுத்த எங்கள் சகோதர சகோதரிகளின் உதவி, உதவி மற்றும் வழிகாட்டுதல் தேவை.

நீங்கள் புரிந்துகொள்ளும் மனிதர்கள் பலர், ஆனால் குர்ஆன் பாராயணம் செய்பவர்கள் குறைவாகவே இருக்கிறார்கள்; குர்ஆனில் வரையறுக்கப்பட்ட நடத்தையின் வரம்புகள் பாதுகாக்கப்படும்போது, ஆனால் அதன் கடிதங்கள் இழக்கப்படுகின்றன; சிலர் கேட்கும்போது, ஆனால் பலர் கொடுக்கும்போது; தொழுகையை நீளமாகவும், குத்பாவையும் சுருக்கமாகவும், அவர்களின் செயல்களை அவர்களின் விருப்பங்களுக்கு முன் வைக்கவும். மனிதர்கள் புரிந்துகொள்ளும் மனிதர்கள் குறைவாக இருக்கும்போது, ஆனால் அவர்களின் குர்ஆன் பாராயணம் செய்பவர்கள் பலர் இருக்கும்போது ஒரு காலம் வரும்; வரம்புகள் இழக்கப்படுகின்றன; பலர் கேட்கும்போது, ஆனால் சிலர் கொடுக்கிறார்கள்; அவர்கள் குத்பாவை நீளமாகவும், ஜெபத்தை குறுகியதாகவும் ஆக்கி, தங்கள் செயல்களுக்கு முன் தங்கள் ஆசைகளை வைக்கும்போது.