Malik Bin Dinarın Rüyası

[osman özkul]

Cevremdeki insanlar yaptigim zulumden dolayi benden uzaktilar..


Dediki:

Gunlerden bir gun Evlenmeyi arzuladim ve bir cocuk sahibi olmayi..

Evlendim ve bir cocugum oldu..Adini Fatma koydum..Onu cok sevdim..Ve Fatma buyudukce kalbimdeki imanda onunla buyudu..Kalbimdeki isyanda azaldi onunla..

Elimde icki kadehi vardi onu icme istegiyle doldurmustum Fatma onu devirdi..daha yasi iki bile degildi..

Sanki ona bunu yaptiran Allahti!

O buyudukce kalbimdeki imanda onunla buyudu..Allaha yaklastigim her bir adimda icinde oldugum maasilerden(isyanlardan) uzaklastim biraz biraz..

Ta ki Fatma 3 yasina basana kadar..

3 Yasini bitirdiginde Fatma öldü!!

Ve Malik Ibnu Diynar devam ediyor anlatmaya:

Kizim Fatma olunce durumum vaziyetim eskisinden dahada kotu oldu..

Ve bende cevremdeki muslumanlarda olan ve beni bu buyuk uzuntuye karsi dayanmami sagliyacak sabir yoktu..

Hersey cok kotuye gidiyordu..Seytan durmadan benimle oynuyordu..Ta ki o gun geldi ve Seytan bana dediki:

"Bugun oyle bi sarhos olacaksinki daha once hic boyle sarhos olmadin!!"

Ve ben o gece icmeye ve sarhos olmaya azmetmistim..Gece boyu ictim..ictim.. ictimm!!

Oyle bir duruma gelmistimki ruyalar beni birbirine atiyordu..Taki o ruyayi gorene kadar:

Ruyamda kiyamet gunundeydim!gunes kararmis,denizler atese cevrilmis,Depremler oluyordu durmadan..

Insanlarin hepsi kiyamet gunundeydi..Insanlar zumre zumre..grup gruptu..ve ben o insanlarin arasindaydim..

Sesler duyuyordum birisi sesleniyordu:

Ey Filan oglu filan!! Cabbara hesap vermeye hadi! Diyordu ..

Ve o cagrilan insanin yuzunun rengi simsiyah olmustu duydugu o korkudan..

Bircok insane cagrildi.. ta ki kendi ismimi duyana kadar..

Ses beni cagiriyordu..Haydi Cabbara Hesap vermeye!! Diyordu..

O an cevremdeki o insane kalabaligindan kimse kalmamisti.. Kiyamet gunu..Mahser yeri bombostu..

Sonra bir anda karsimda bir fare gordum cok buyuktu(devdi),cok vahsi ve cok saldirgandi..cok gucluydu..Agzi acik bana dogru kosuyordu..

Bende duydugum korku ve dehsetten dolayi ondan kacmaya baslamistim..

Kacarken bir anda karsimda oldukca ya$li ve zayif bir adam gordum!ve ona seslendim:

-AHH!!Beni bu dev fareden kurtar!!

Bana dediki:Oglum Ben cok zayifim seni ondan kurtaracak gucum yok.Ama su yonde ko$ eminim kurtulusa ereceksin..

Ben onun dedigi yone dogru kosmaya basladim..Dev fare hala arkamdaydi beni kovaliyordu..Ve karsima cehennemin atesi cikti..Yuzumde hissediyordum o dehsetli sicakligi!!!

Fareyle cehennem arasinda sıkısmıstım..

 

devamı için

 

 

www.islamidusunce.com