Arkadaşlar,
Sesler kesildi. heyecan yerini umursamazlığa bıraktı. Umutsuzluk mu
egemen, yoksa ben mi yanlış yorumluyorum bu sessizliği?
Neden bu devinimsizlik?
İnsan mesleğine, meslek ilkelerine bağlılığında, onu sahiplenmesinde
bu değin mi yabancılaşabilir?
Susmak, sessizlik, ilgisizlik bir çözümse hani herkes nerede?
istanbul'daki arakdaşlarıma sesleniyorum:
Ben 13 KASIM 2010 Cumartesi günü saat 10.00'da KADIKÖY NAZIM HİKMET
KÜLTÜR MERKEZİNDE OLACAĞIM.
Sorunumuzu sahiplenen arkadaşlarımızı o gün buluşmaya çağırıyorum.
Arkadaşların düşünceleri ne yönde bilmiyorum, ama öğrenmek isterim.
Belki daha iyi bir önerisi olan arkadaşımız çıkacak...
Ali Ekber ATAŞ
YÜKSEL-İLHAN ALANYALI
ANADOLU ÖĞRETMEN LİSESİ
RESİM ÖĞRETMENİ