Medya & Çocuk (1)

12 views

Skip to first unread message

Gökler Koçluk | Eğitim-Kariyer-Yönetim-Aile

unread,

Apr 27, 2016, 6:09:33 PM4/27/16

to gokler...@googlegroups.com

Giriş Notu: Kıymetli üyelerimize genelde (zaten başka bir kaynaktan elde edilebilecek) "ansiklopedik bilgi" vermemeye çalışıyoruz. Eğitim, Kariyer, Yönetici, İlişkiler ve Aile Koçluğu sürecinde, kişiler için daha çok algılar'ın bir fren oluşturduğunu gözlemlemekteyiz. Aşağıda, Medya & Çocuk konusunun 1. bölüm notlarını paylaşma sebebimiz de, algıların nasıl yönetilip (!) yönlendirilebileceğini ifade etmek maksadını taşımaktadır. Kişinin başarısının önündeki en büyük engellerden biri de "negatif öğrenme" olmaktadır. Konularla ilgili bilgi ve koçluk randevusu için: gokler...@gmail.com

Medya & Çocuk (1)

Facebook sayfamızdaki notlardan derlenmiştir: www.facebook.com/goklerkocluk

Kaynak: Psikiyatri Derneği, Psikologlar Derneği, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği, diğer uzmanlar ve RTÜK verileri

Aşırı şiddet içeren programların, saldırganlığı arttıran etkenlerden biri olduğu, araştırmalarla defalarca gösterilmiştir. Diğer etkenler: Nörofizyolojik sorunlar, ailedeki yetersiz çocuk yetiştirme tutumları, yoksulluk, zayıf akran ilişkileri, uyuşturucu / uyarıcı madde kullanımı ve toplumda saldırganlığı pekiştiren tutumlar...
İzleyici, "kahramanların" olumsuz koşullarda ÇÖZÜMSÜZLÜK yaşadıkları durumlarla, sürekli olarak karşı karşıya kalmaktadır. Bu gibi durumlarda izleyici, kendisi için önemli olan kişiler ya da özdeşim kurduğu kahramanlar adına ÇARESİZLİK duygusu yaşamaya başlar.
ABD'de yapılan bir araştırmada, şiddet kullanılan sahnelerde saldırganların yüzde 73'ünün CEZASIZ kaldığı görülmektedir.
Bu gibi durumlar, çözümsüzlük, umarsızlık gibi duyguların daha çok görülmesine ve yerleşmesine neden olabilmektedir.
Şiddet ve cinsellik, abartılı ve sık görüldüğünde, rahatsızlık veren duygulardan kaçınmak için bir duyarsızlık oluşur.
Duyarsızlığı aşmak için yapımcılar görüntülerdeki ŞİDDET ve DOZU ARTIRMA yöntemini uygulamakta, duyarsızlık pekişmekte.
Model alma ve özdeşim olgularıyla şuuraltı (sosyal-duygusal gelişim) her türlü etkiye açık olarak olumsuz etkilenmekte.
Amerikan Psikiyatri Derneği: “Tartışma bitmiştir. Son otuz yılı aşkın bir süreçte, kitle iletişimi üzerine yapılan araştırmalardaki ezici bir bulgu, medyadaki ŞİDDET sahnelerine maruz kalmanın, çocuklarda SALDIRGAN davranışları arttırdığı olmuştur.”
Şiddetin sonuçlarının ihmâl edilmesi, makul olmayan biçimde ele alınması, yıkıcı bir kodlama sürecini oluşturmaktadır.
Medyadaki şiddete maruz kalanlar, dünyayı daha karanlık ve kötülük dolu, gerçekte olduğundan daha fazla şiddet dolu algılamaya, YAYGIN bir korku ikliminde yaşamaya başlamakta ve şiddete karşı KATI ve HİSSİZ olabilmektedir.
Science dergisinde yayımlanan bir araştırmada, 707 birey 17 yıl arayla değerlendirilmiş, benzer sonuçlar alınmıştır.
Anne baba'ların kendi alışkanlıkları ve çocuk yetiştirme tutumları; reddedici veya disiplinden yoksun yaklaşımları da çocuklardaki saldırganlığın artmasında rol oynamakta ve televizyonda şiddet izleme ile saldırgan davranma ilişkisini kuvvetlendirmektedir.
Bilişsel olarak hazır hale getirme (priming) sürecinde; kişi, geçmişte gözlemiş olduğu bir şiddet olayına bağladığı bir UYARICIYLA tekrar karşılaştığında, kendisinde varolan saldırganlık senaryoları, şemaları ve inançlarına ilişkin bellek izlekleri AKTİVE olacak ve bu uyarıcı durumda, saldırgan davranma olasılığı artacaktır.
Heyecan aktarımı (excitation transfer) ve genel uyarılmışlık hali (general arousal) sürecinde; birey, önceden yaşadığı bir durumu, olduğundan daha abartılı bir şekilde hatırlayabilir ve o anda GÖZLEDİĞİ ŞİDDETİN uyardığı duygusal yaşantıyı, yanlı bir şekilde, o andaki uyarılmaya yükleyebilir. Böyle bir heyecan aktarımı, kısa sürede DAHA ŞİDDETLİ bir davranışa yol açabilecektir.

(Konu devam edecek)