EMPERYALİZMİN YDDSİ SOMALİ MİSLİDİR

[f.u.]

EMPERYALİZMİN YDDSİ SOMALİ MİSLİDİR
ABD-AB emperyalizmi, bütün dünyayı SOMALİ misli yapmak istiyor, sadaka
dağıtarak hem hayırsever olacaktır ve hem de bu daha ucuz ve daha az
risklidir. Dikkatinizi çekmedi mi, Yunanistan'ın borçlarının yarısı
silinirken, bir o kadar da borç veriliyor ki, bu rakamlar milyon dolar
değil, milyar dolar ve çift hanelidir Somali gibi ülkelere yapılan
yardım, bunun yanında çerez parası gibidir. Hani geçenlerde,
hatırlayın, KARAMEHMET yani Çukurova grubu, enerji ihalesinden
çekilmişti, çift haneli milyon dolarlık teminatı yakıverdi, böyle kim
bilir kaç teminat yanmıştır ki bunlar Somali'ye yapılan yardımları
sollamaktadır. İşte emperyalistlerin YENİDÜNYA DÜZENİ hayalinde SOMALİ
misli kölelik ve açlık cumhuriyetleri vardır. Emperyalizm boşuna
KOZMOPOLİTİZM silahına sarılmadı, boşuna sahte solcular İŞÇİLERİN
VATANI YOKTUR gevelemiyor, sanki bu güne kadar MANİFESTO konuşurlarmış
gibi. Boşuna ÖCALAN Türkiye'yi bir çırpıda 25 parçaya bölmedi. Düşünün
Türkiye 25 parça olursa, KÜRT DEVLETİ neden tek parça olmayı
planlamaktadır Suriye kaç parça olmak istenmektedir, Libya kaç parça
olacak, Irak'ı biliyoruz kaç parçadır, İran var, Mısır var, Yemen var
Sudan da parçalandı. Yani sözün özü, ABD-AB Somalilersiz yapamaz
bundan sonra. 100 milyon dolar her ay verir besler ama doğal
zenginlikleri talan etmeye devam eder, öte yandan sistemini kurtarmak
için dara düşen büyük zenginlerini kurtarmak üzere Somali'ye verdiği
sadakanın yüz mislini büyük zenginlere dağıtır, nasıl mı? Karşılığı
olmayan BONOları başka emperyalistlere satar ve bunu hiç ödememek
üzere yapar ama sistemini korur, koruya koruya çukura gömülüyordur ama
bu yeterince ciddiye alınmadığı için ve hâlâ en büyük hükümdar
sıfatıyla bakıldığı için Emperyalist ABD ve AB çukura gömülürken,
tarihin ilerleme çizgisinin mantığı gereği ve teorik olarak bu çukurda
emperyalizmin üzerini örtecek olanlar, onunla birlikte aynı çukura
sürüklenmektedir.
Ve hiç kimse, Somali'nin bu hale nasıl düşürüldüğünü ve böyle giderse,
daha birinci savaşta dünyanın paylaşılmadık yerini bırakmamış olan
emperyalistlerin hiç doymayan karnının doyması için, başka dünya
olmadığına göre, aynı sömürgelerinde aynı ezilenleri ve sömürülenleri
daha fazla ezmek ve daha fazla sömürmek zorunda olduğundan, dünyanın
çok daha fazla coğrafyasında SOMALİLER yaratacaktır.
Bu işin eskiye göre kavgasız gürültüsüz kotarılması daha kolaydır ve
ama yine de bu işin sonu kendi aralarında kavgaya tutuşmak olacaktır
ki, bunu geciktiren, ABD-AB emperyalizminin en sinsi yöntemlerle ve
KURBAĞA misli kaynatarak kitleleri kendi köleliğine mahkûm edilişinde
sessiz kılabilmesidir. Ama ne deriz; ETRAFTA YAPRAK KIMILDAMIYOR, BU
HAYRA ALAMET DEĞİL !" ve evet gerçekten değil, sanki insanlar sustu,
toprağın altı kabarma biriktiriyor. FRANSIZ DEVRİMLERİ de böyle bir ön
gün yaşamıştır, RUSYA devrimi de aynı biçimde sessizliğin içinden
gürleyerek bütün sesleri bastırmıştır. Fransız devriminin bir gün
öncesinde, Kronikçilerin düştükleri not "BUGÜN DE AYNI GÜN AMA BİRAZ
FAZLA SESSİZ !" olmuştur. Rusya'da şubat devrimi patlamadan önce de
aynı sesizlik vardı ve Şubat devriminin sesi duyulduktan sonra
devrimciler sahaya indi ve kitlelerin arasına karıştı. Sessizlik
içinde çeperlere savrularak ses biriktiren kitleleri çeperlerden
merkeze ve aynı noktaya ve aynı çizgiye çekmesini bildi. Bu gün
Türkiye de ve hatta bütün bölgede bu sessizlik ziyadesiyle fazladır.
Ve inanıyorum ki, bu bölge SOMALİye çevrilmeden sessizliği yırtarak,
çeperlerden merkeze akın edecektir. Yeter ki o zaman herkesin, yani
akıl taşıyan herkesin, fenerleri elinde olur. Yani GÜNÜN KALBİ bu
topraklarda ve elbette bu toprakların bulunduğu geniş coğrafyada
atmakta, kitlelerdeki antiemperyalizm ve antisiyonizm duruşu, hangi
manipülasyon kotarılırsa kotarılsın söndürülememektedir. En
emperyalizm yanlısı MÜSLÜMAN KARDEŞLER bile pratikte BOP için
çalışırken, söylemlerinde ANTİ-AMERİKANCILIK ve ANTİ-SİYONİZM eksik
olmamaktadır. Ve o günün,"Perşembenin gelişi Çarşambadan bellidir"
misli, gelmek için çeperlerde birikmekte olduğu görülmekte,
göremeyenler duyumsamaktadır. UMARIM O GÜN GELDİĞİNDE FENERSİZ
KALMAYIZ...

Son notum, Emperyalizmden hâlâ SAMİMİYET bekleyenlerin artık bu ham
hayallerden vazgeçmelerini, bu beklentilerine yansıyan bir adım ileri,
iki adım geri hamlelerini, hep ileri ve hatta hücum temposunda ileriye
doğru atmalarını öneririm. Eğer bunda zorlanıyorlarsa, iki önerim var,
birincisi, kütüphanelerine Kapitalizmin kara kitabını edinmeleri;
ikincisi ise, KÖPEĞE HOŞT demekle HOŞTUNUZ KÖPEK EFENDİ demek arasında
söylem açısından fark yoktur ama köpek HOŞTUNUZ KÖPEK EFENDİ diyerek
uzaklaştırılamaz, yapacağından geri durdurulamaz. Bunun için ağız
dolusu ve dimdik ayakta adıımlar geriye basmadan HOŞT demek
gerektiğini düşünmeleridir.
Kapitalizmin bu güne kadar yaptıkları, bundan sonra yapacaklarının
teminatıdır ve bu güne kadar süren samimiyet sorgulaması bundan sonra
da devam eder ve ayaklar bir türlü hep ileri yürütülemezse, köpekler
artık ne HOŞT a prim verir, ne de HOŞTUNUZ KÖPEK EFENDİ nezaketine.
Böylece yapacaklarını, daha önce yaptıkları misli yapmaya devam eder.

Yani dediklerimin özetinin özeti, emperyalist kapitalizm ile mi
mücadele ediliyor, bu sosyalist iktidar adına mı yapılıyor, öyleyse
kapitalizm nedir, ne yapıyor ve ne yapmaya devam edeceği belli
olduğuna göre, malum olanı temcit pilavı gibi, tespit yarışı misli
tekrarlamaktan ve onların samimi olmadıklarının sorgulanması ile vakit
kaybetmekten vazgeçilmeli, ideolojik mücadele sertleştirilmelidir.
İdeolojik - politik mücadele, savunma dozunda ve hele bir adım ileri
iki adım geri durgunluğunda yürütülürse, ortada yürüyen bir şey yoktur
ki, yoksa en iyimser bakışla yerinde sayma vardır ama bu da
gerilemedir ki, bu ölüm demektir. Emperyalizmin düşmanını bu şekilde
öldürmesi onun en sinsi yöntemlerindendir ancak ve ne ki, bu
sinsiliği, düşmanının içindeki asistanları olmadan kotaramaz.

Özetin özeti budur ve buradan bile çıkartılması gereken bir sonuç
vardır, demek ki Somaliler olmaması için, dünyadan emperyalizmin
dolayısıyla kapitalizmin kökünün kazınması gereklidir, bu da ancak ve
ancak en sert şekilde ideolojik-politik mücadele ile mümkündür ve her
alanda...
Fikret Uzun
13 Kasım 2011