DE MENTULATO ASINO ET ALIAE FABELLAE
Igor Gunko
DE MENTULATO ASINO ET ALIAE FABELLAE
Prologus
In his fabulis de antiquissimis temporibus loqui volumus, cum animalia fari
solebant et homines in terra simul nati erant.
De mentulato asino
Olim Asinus cum magna erecta mentula ad flumen venit et delectatus in aqua
simulacrum suae virgae vidit. Eo tempore Cerva, cum bibendi causa ad rivum
pervenisset at Asinum vidisset, ad eum appropinquavit:-Asine- inquit - tua
mentula in turrium altitudinem edita mihi videtur! Eam totam in meo cunno
volo!- Respondit Asinus: -Nunc non possum. Pulchra futitrix, quod operam do
masturbationi et meus copiosus liquor te immergere potest; vale, mea Cerva,
et cum amico meo Tauro ii, cui major quam mihi est mentula.Fabella quaedam
limitibus destituta esse dicit.
De infelice cunicolo
Cuniculus, decem menses natus, quondam, pressus solitudinem inter sua crura
oculos convertit et solum parvam rem vidit. Lacrimans ad suam amicam
cuniculam cucurrit:-Amica mea- inquit -Cur mihi sic parva mentula est ?- et
femina dixit: -Animum bonum habe! Ipse ad tuam difficultatem providebo!- et
incipit cuniculum fellare: albus liquor in cuniculae gula descendebat et
eius mentula se dilatare coepit. Ex eo die cuniculus in magnum futitorem se
convertit et beatior fuit. Fabula significat cuique parvum sufficere ut
felix sit.
De Laenae luxuria
Laena, cum mariti sui potentia sexus numquam satiata esset, mentulatiore
bestia futui cupiebat. Olim in Bovem incurrit ingenti corpore et stupore
magnopere affecta illius virga, statim pedicari voluit. Quo cum ei
appropinquavisset:-Me pedica- ait -ut mentula tua animi recrear !- et
ille: -Mihi est- respondit -vero magna mentula, sed senectute impotens
factus sum !-Fabella demonstrat nonnumquam frontem primam decipere.
Piscis et Ursa
Quondam, cum in maris litore deambularet, statim Ursa Piscem ex aqua caput
proferre vidit et hic stupore compulso: -Ursa- inquit -quantum cunnum
habes!- et Ursa respondit: - Visum veni, pulchrum animal!- Et Piscis ad
Ursae cunnum appropinquavit, sed sine maris aqua spirare non potuit et de
vita excedit. Fabula significat dulce et decorum esse vitam viriliter agendo
amittere.
Ovis et Hircus
Saepe cum cuidam digitum porrigis, hic totum brachium capit.Olim in aestate,
Ovis, magna siti pulsa, ad rivum pervenit et aquam non esse vidit. Sed
Hircus, tristem Ovim videns, ad eam appropinquavit:-Ovis- inquit -lactem
meum bibe, si tibi placet.- Et Ovis sitiens sua sponte Hircum fellare
coepit. Cum ea plena suo liquore fuit ait: -Hirce, hoc nec lactis nec aqua
est, sed optimum est: rursus mihi da !- Et miser bonus hircus ovi mentulam
suam, eiaculationis causa flaccidam, dedit.
Lupus et Capella
Lupus, cum impotens senectute factus esset, infelix erat quod longum iam
tempus non eiaculabat. Olim apud stagnum venit parva Capella et, cum Lupum
vidisset:-Lupe- inquit -noli me necare !- Et Lupus respondi: -Ipse te non
necabo, si a me irrumaberis.- Statim Capella fellare eum coepit. Haec
fabella docet crudelissimos quoque mutare se posse.
Canis ruptus et Equus
Saepe indecorum est omne nimium.Quondam Canis, cum pedicari voluisset, ad
stagnum appropinquavit et, cum Bufonem vidisset:-Bufo- inquit -me pedica !-
Sed cum Canis Bufonis parvam mentulam vidit, non iam ab eo pedicari voluit.
Igitur ad planum ivit et in Equum incurrit:-Eque- ait -visne me pedicare?-
et Equus respondit:-Certe amice mi!- et pedicare eum coepit; sed, quoniam
Equi mentula nimium magna erat, Canis culum dirupit et miserrima bestia
morta iacuit.
De parva Agna
Erat quondam parva Agna modo nata, magnopere matri ceterisque pecoribus
amata.Olim, ob suam mundi imperitia, gregem amiserat et cum matrem
germanosque quaereret longe domo sua pervenit atque itaque nusquam ad eos
inveniendum valebat.Cum fame laborante ac aegritudine affecta erraret, in
maialum gregem incurrit et lacrimans:-Mihi auxilium ferte-
inquit -pulcherrimae, gregem matremque perdidi, nescio quid facerem!- Et
pingua animalia:-Certe nobiscum venire potes, sed tibi in nostram vivendi
consuetudinem consociandum erit: inter omnia animalia enim unice nos
meretricium tractamus, deinde futueri et fellare nostrum est.-Parva Agna non
parum illis dictis turbata statim aufugit. In silvam obscuram pervenit et in
ravum Lupum incurrit. Flevit ei ut iam suibus, sed crudelis, nullo verbo
dicto, eam divoravit. Fabella docet equi donati dentes numquam inspiciendos
sunt.
De Animalorum phallocratia
Semper animalorum mentulatissimus Asinus iudicatus est. Sed olim Taurus
provocare Asinum ausus est et ad eum appropinquavit:-Asine- inquit -maiorem
quam tuam mihi esse virgam exploratum est. Itaque ad pugnam singularem te
provoco.- Tum Asinus, tanto insolenter dicto concitatus, pugnare se paravit
et virga sua verberare coepit. Taurus quoque certare incipit, sed propter
maiorem inimici in virga caedendum peritiam humi coruit; tunc Asinus, ne
quis alius eum provocare ausus esset, albo liquore suo exanimem Taurum
inundavit. Fabula docet stabilitis moribus numquam opponendum esse.