ประเทศไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างไร (โปรดอ่าน ปันมาฝากค่ะ )

[May Nee]

ปันมาจากเพื่อนส่งให้

อ่านแล้ว เศร้า

ใครที่น้ำท่วมอยู่  เป็นกำลังใจให้สภาพใจแข็งแรง สู้ สู้ค่ะ

เพื่อนโย่งเป็นไงบ้างน้อ

ชลบุรี  ระยอง จัน  ไม่ท่วมนะ มาอยู่ด้วยกันมั้ย

เม.

mathi...@gamil.com

ประเทศไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างไร? ดร.วิรไท สันติประภพ veer...@post.harvard.edu 2 พฤศจิกายน 2554 วิฤตการณ์บ้านเมืองจมน้ำครั้งนี้ สร้างความเสียหาย เสียโอกาส และเสียอนาคตแก่คนไทยหลายล้านคน คนไทยทั้งตกใจและสลดใจกับภาพมวลน้ำมหาศาลหลากจากทุ่งเข้าสู่นิคมอุตสาหกรรมมูลค่าหลายแสนล้าน บาท สนามบินที่เป็นศูนย์บัญชาการแก้ไขปัญหาน้ำท่วมของรัฐบาล โดนน้ำท่วมอย่างรวดเร็วจนเก็บของไม่ ทัน บ้านเรือนของประชาชนจำนวนมากที่สร้างจากเงินออมทั้งชีวิต ต้องจมน้ำนานเป็นเดือน แรงงาน หลายแสนคนตกงาน ธุรกิจจำนวนมากต้องเลิกกิจการ เพราะขาดเงินทุนมาบูรณะหลังน้ำท่วม และลูกค้า ต่างประเทศไม่สามารถวางใจสั่งสินค้าหรือใช้บริการได้ต่อไป เพื่อนผมที่เป็นทหารกลับบ้านมาจากชายแดน ตกใจว่ากระสอบทรายที่คนกรุงเทพฯ สร้างป้องกันน้ำท่วมสูง กว่าบังเกอร์จริงในสนามรบ เห็นกระสอบทรายตามตึกต่างๆ แล้ว ไม่แน่ใจว่าเดินอยู่ในกรุงเทพฯ หรือ ในประเทศที่มีสงครามกลางเมือง ถนนในกรุงเทพฯ ว่าง เพราะคนเอารถไปจอดทิ้งตามสะพานลอยและ ทางด่วน คนกรุงเทพฯ ต้องกังวลกับการใช้น้ำประปาที่ถูกปนเปื้อนด้วยน้ำเน่า หลายคนไม่เชื่อตัวเองว่า จะหาซื้อน้ำดื่มและอาหารไม่ได้ ทั้งๆ ที่ไทยเป็นผู้ผลิตอาหารรายใหญ่ของโลก วิกฤตการณ์น้ำท่วมครั้งนี้ ยังแสดงให้เห็นถึงความตกต่ำของผู้บริหารประเทศและนักการเมือง ไม่น่าเชื่อ ว่าไทยจะมีรัฐบาลที่ไม่สามารถบริหารประเทศในภาวะวิกฤติได้ นายกรัฐมนตรีออกมายอมรับว่า ไม่ สามารถสั่งใครได้ ประชาชนไม่เห็นแนวทางจัดการปัญหาอย่างเป็นระบบ รัฐบาลดูเหมือนจะให้ความ สำคัญกับการสร้างภาพในแต่ละวัน มากกว่าการมุ่งให้เกิดผลสำเร็จ แถลงข่าวของนายกรัฐมนตรีและของ ศูนย์บัญชาการแก้ไขปัญหาน้ำท่วมแต่ละครั้ง ทำให้เกิดความเคลือบแคลงใจสงสัยเพิ่มขึ้น มากกว่าสร้าง ความมั่นใจให้แก่ประชาชน และที่เลวร้ายที่สุดคือพฤติกรรมของนักการเมืองที่ทำตัวเป็นมาเฟียท้องถิ่น นำ ประชาชนทำลายคันกั้นน้ำ และทำตัวเป็นโจรขโมยของบริจาคของประชาชนไปใส่ชื่อของตัวเอง จัดสรร ให้เฉพาะพรรคพวกของตน โดยหวังแต่ผลทางการเมืองแบบไม่มียางอาย และไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย น่าเสียดายที่ของบริจาคจำนวนมากถูกทิ้งให้ลอยน้ำอยู่ที่ดอนเมือง ขณะที่ผู้ประสบภัยต้องทนทุกข์อยู่ตามที่ ต่างๆ นอกจากความตกต่ำของผู้บริหารประเทศและนักการเมืองแล้ว น้ำท่วมครั้งนี้ ได้สะท้อนให้เห็นถึงความไร้ ประสิทธิภาพของหน่วยงานราชการ ที่แต่ละหน่วยคิดและทำงานแบบหน่วยใครหน่วยมัน ขาดการประสาน งานและการทำงานที่มุ่งผลสำเร็จร่วมกัน นอกจากนี้ ยังขาดการคิดและทำงานเชิงรุก และขาดการ บริหารจัดการข้อมูลอย่างเป็นระบบทันต่อสถานการณ์ ได้ฟังข้าราชการชั้นผู้ใหญ่หลายท่าน อธิบายถึงแนว ทางการจัดการน้ำแล้ว ไม่ประหลาดใจว่า ทำไมน้ำท่วม เพราะคำอธิบายมีแต่น้ำขาดเนื้อหาสาระ และ พูดเอาใจนักการเมืองมากกว่าที่จะให้ข้อเท็จจริงแก่ประชาชน วิกฤตการณ์บ้านเมืองจมน้ำ จนเกิดความเสียหายมหาศาลครั้งนี้ ได้ตั้งข้อสงสัยให้คนไทยทั้งประเทศว่า เกิดขึ้นได้อย่างไร จำเป็นอย่างยิ่งต้องมีคณะกรรมการอิสระขึ้นมาศึกษาถึงสาเหตุ และปัญหาเกี่ยวกับการ แก้ไขวิกฤติครั้งนี้จริงจัง ภัยธรรมชาติเป็นสิ่งที่ทุกคนยอมรับได้ แต่น้ำท่วมครั้งนี้ สะท้อนถึงความอ่อนแอ ของภาครัฐไทย สะท้อนให้เห็นถึงการขาดความรู้ ความสามารถ และภาวะผู้นำของรัฐบาล สะท้อนให้ เห็นถึงการบริหารจัดการที่ขาดประสิทธิภาพ และสะท้อนให้เห็นถึงความเสื่อมของนักการเมืองและผู้มี อำนาจบางกลุ่ม ปัญหาของเมืองไทยจึงไม่ใช่เพียงแค่จะจัดการน้ำให้ลดลงได้อย่างไร หรือจะกู้บ้านเมือง ที่จมน้ำไปแล้วให้กลับคืนมาได้อย่างไร แต่เป็นปัญหาว่าเมืองไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างไร ภายใต้ความ อ่อนแอ และความเสื่อมของภาครัฐและนักการเมือง นอกจากภัยธรรมชาติจะมีแนวโน้มรุนแรงขึ้นทุกปีแล้ว ประเทศไทยยังต้องเผชิญกับภัยคุกคามด้านอื่นๆ อีก มาก ไม่ว่าจะเป็นวิกฤติเศรษฐกิจโลกที่จะยังอยู่กับเราไปอีกหลายปี ภัยจากโรคติดต่อที่รุนแรงและกลาย พันธุ์ได้เร็ว คุณภาพระบบการศึกษาไทยที่ตามไม่ทันประเทศเพื่อนบ้าน ความสามารถในการแข่งขันของ ประเทศที่เสื่อมลงเรื่อยๆ ภัยจากนโยบายประชานิยมที่ส่งผลให้ประชาชนหวังแต่พึ่งรัฐ และทำลายฐานะ การคลังของประเทศ ภัยจากยาเสพติด และภัยจากความเหลื่อมล้ำระหว่างคนรวยกับคนจนที่พร้อมจะลุก ขึ้นเป็นเหตุการณ์จลาจล ภัยคุกคามเหล่านี้อาจปะทุขึ้นก่อนฤดูฝนหน้า และอาจสร้างความเสียหายระยะ ยาวมากกว่ามวลน้ำที่ไหลเข้าท่วมบ้านท่วมเมืองก็ได้ นักลงทุนต่างประเทศในนิคมอุตสาหกรรมที่จมน้ำไปแล้ว ได้แจ้งรัฐบาลว่า จะยังไม่ถอนการลงทุนจากไทย ถ้ารัฐบาลแสดงให้เห็นว่าจริงใจและจริงจังที่จะช่วยกอบกู้โรงงานของเขากลับคืนมา และแสดงให้เห็น อย่างเป็นรูปธรรมว่า มีมาตรการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมเช่นนี้อีกในอนาคต รัฐบาลมีเวลา จำกัดที่ต้องสร้างศรัทธาให้เกิดขึ้นในหมู่นักลงทุนต่างประเทศ ถ้าหลังน้ำลดแล้วรัฐบาลยังไม่สามารถแสดง ให้เห็นถึงประสิทธิภาพการบริหารจัดการอีก ยากที่จะดึงนักลงทุนต่างประเทศให้คงอยู่ในไทยได้ และคน ไทยจำนวนมากคงต้องตกงาน ประเทศไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างไร จะขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงประเทศภายหลังจากน้ำลด คนไทยโชค ร้ายที่ไม่สามารถถอนการลงทุนและย้ายไปประเทศอื่นได้เหมือนนักลงทุนต่างประเทศ แม้ศรัทธาที่เคยมีต่อ รัฐบาลและภาครัฐจะจมน้ำหายไปเช่นกัน ประเทศไทยจะเปลี่ยนแปลงได้ต้องใช้พลังจำนวนมหาศาล และพลังจะเกิดได้ต่อเมื่อคนไทยมีศรัทธา การ เปลี่ยนแปลงประเทศจึงต้องเริ่มจากการสร้างศรัทธาให้กลับคืนมา โดยเฉพาะศรัทธาในตัวผู้นำ ผู้นำไม่ จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง แต่ต้องทำงานร่วมกับคนที่มีความรู้ได้ รู้ที่จะยอมรับว่าตัวเองไม่รู้บางเรื่อง รู้ที่จะ ฟัง และรู้ที่จะสื่อสาร กล้าตัดสินใจเพื่อมุ่งหวังผลสำเร็จโดยไม่ได้หวังเพียงการสร้างภาพทางการเมือง ที่สำคัญที่สุด ผู้นำทุกระดับต้องยอมรับสภาพและขีดจำกัดความสามารถของตัวเอง ถ้าผู้นำได้แต่ดันทุรัง และหวังให้ผ่านพ้นไปวันๆ จะไม่สามารถสร้างศรัทธาเกิดขึ้นได้ และรังแต่จะสร้างความเสียหายให้ ประเทศมากขึ้น นอกจากการวางแผนปฏิรูประบบการบริหารจัดการน้ำของประเทศแล้ว ไทยต้องปฏิรูประบบราชการจริง จัง ต้องสร้างความแข็งแกร่งให้ภาครัฐ ต้องสร้างให้ภาครัฐเป็นผู้รู้จริงในด้านต่างๆ  ต้องสร้างระบบ แรงจูงใจให้หน่วยงานราชการทำงานร่วมกันได้โดยมุ่งผลสำเร็จและประโยชน์ของประชาชนเป็นที่ตั้ง และต้องวางระบบไม่ให้นักการเมืองคุณภาพต่ำเข้าไปแทรกแซงหน่วยงานราชการได้โดยง่าย ท้ายที่สุด ประเทศไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างมั่นคงเมื่อภาคประชาชน ข้าราชการ ธุรกิจ และสื่อมวลชน ร่วมกันจัดการนักการเมืองที่เลวแบบไร้คุณธรรม โดยอาจเริ่มจากการจัดการนักการเมืองมาเฟียที่ขโมย ของบริจาคไปใส่ชื่อตนเอง อย่างไร้ยางอาย และไม่เกรงกลัวกฎหมาย ถ้าเราร่วมกันดำเนินคดีอาญา นักการเมืองเหล่านี้จนถึงที่สุดได้ น้ำท่วมคราวนี้อาจไม่เสียเปล่า เป็นโอกาสอาศัยน้ำทุ่งไล่น้ำเน่าในสภา แม้ว่าน้ำท่วมบางพื้นที่จะลดลง และบ้านเมืองที่จมน้ำไปจะถูกกู้ขึ้นมาได้ แต่ถ้าคราวนี้คนไทยไม่ร่วมกัน เปลี่ยนแปลงประเทศอย่างจริงจังแล้ว ผมสงสัยว่าประเทศไทยจะก้าวต่อไปได้อย่างไร?