Rijke Pa Arme Pa Epub Download Site
Cora Auch
In deze samenvatting van het nummer 1 boek aller tijden over persoonlijke financile ontwikkeling leer je in no time alle inzichten die multimiljonair Robert Kiyosaki van zijn rijke pa heeft geleerd. Je leert waarom en hoe rijke mensen niet voor geld werken maar geld voor hen laten werken, je leert waarom je jezelf financieel moet ontwikkelen en hoe je dat doet, je leert de geschiedenis van belastingen en de kracht van ondernemingen en nog veel meer!
Ook zul je de verschillende denkpatronen van rijke en arme mensen inzien en je zult leren hoe rijke mensen op bepaalde kansen inspelen en met bepaalde situaties omgaan. Na het lezen van dit e-book ben je op dezelfde manier onderwezen hoe een rijke vader zijn eigen kind onderwijst.
En om dit allemaal te leren hoef je geen dagen, weken of zelfs maanden een boek te lezen, je hoeft alleen maar deze samenvatting te lezen die je in een paar uurtjes hebt uitgelezen. Hij is lang genoeg om diep in alle onderwerpen te duiken maar dan zonder alle poes pas eromheen.
Bereidt school kinderen voor op de echte wereld? Als je hard studeert en goede cijfers haalt, zul je een goedbetaalde baan vinden met veel voordelen, zeiden mijn ouders altijd. Hun doel in het leven was om mijn oudere zus en mij een universitaire opleiding te geven, zodat we de grootste kans op succes in het leven zouden hebben. Toen T in 1976 eindelijk mijn diploma behaalde - cum laude afgestudeerd en bijna de beste van mijn klas, in de boekhouding van de Florida State University - hadden mijn ouders hun doel bereikt. Het was de bekroning van hun leven. Volgens het 'Masterplan' werd ik aangenomen door een accountantskantoor 'Big 8' en keek ik al op jonge leeftijd uit naar een lange carrire en met pensioen.
Mijn man, Michael, volgde een soortgelijk pad. We kwamen allebei uit hardwerkende gezinnen, met bescheiden middelen maar met een sterke werkethiek. Michael studeerde ook cum laude af, maar hij deed het twee keer: eerst als ingenieur en daarna van de rechtenstudie. Hij werd snel aangeworven door een prestigieus advocatenkantoor in Washington, D.C., dat gespecialiseerd was in octrooirecht, en zijn toekomst leek rooskleurig, zijn carrirepad duidelijk omschreven en vervroegd pensioen gegarandeerd.
Hoewel we succesvol zijn geweest in onze carrires, zijn ze niet helemaal geworden zoals we hadden verwacht. We zijn allebei verschillende keren van functie gewisseld - om de juiste redenen - maar er zijn geen pensioenregelingen die namens ons onvoorwaardelijk worden. Onze pensioenfondsen groeien alleen door onze individuele bijdragen.
Michael en ik hebben een geweldig huwelijk met drie geweldige kinderen. Op het moment dat ik dit schrijf, zitten er twee op de universiteit en n begint net aan de middelbare school. We hebben een fortuin uitgegeven om ervoor te zorgen dat onze kinderen het best mogelijke onderwijs krijgen.
Op een dag in 1996 kwam een van mijn kinderen gedesillusioneerd thuis. Hij verveelde zich en was het studeren moe. Waarom zou ik tijd besteden aan het bestuderen van onderwerpen die ik in het echte leven nooit zal gebruiken? protesteerde hij.
Mijn zoon grijnsde en schudde langzaam zijn hoofd met lichte verveling. We hebben dit gesprek al vaker gehad. Hij liet zijn hoofd zakken en rolde met zijn ogen. Mijn woorden van moederlijke wijsheid waren weer aan dovemansoren gericht.
'Mam,' vervolgde hij, 'ik wil niet zo hard werken als jij en papa. Je verdient veel geld en we wonen in een enorm huis met veel speelgoed. Als ik je advies opvolg, zal ik eindigen zoals jij, steeds harder werkend om alleen maar meer belasting te betalen en in de schulden te komen. Er is geen baanzekerheid meer; Ik weet alles van downsizing en rightsizing. Ik weet ook dat afgestudeerden van de universiteit tegenwoordig minder verdienen dan toen je afstudeerde. Kijk naar dokters. Ze verdienen lang niet zoveel geld als vroeger. Ik weet dat ik niet kan rekenen op sociale zekerheid of bedrijfspensioenen voor mijn pensioen. Ik heb nieuwe antwoorden nodig."
Hij had gelijk. Hij had nieuwe antwoorden nodig, en ik ook. Het advies van mijn ouders heeft misschien gewerkt voor mensen die vr 1945 zijn geboren, maar het kan rampzalig zijn voor degenen onder ons die in een snel veranderende wereld zijn geboren. Ik kan niet langer gewoon tegen mijn kinderen zeggen:
Als moeder en accountant maak ik me zorgen over het gebrek aan financile educatie die onze kinderen op school krijgen. Veel van de jongeren van tegenwoordig hebben creditcards voordat ze de middelbare school verlaten, maar ze hebben nog nooit een cursus geld gevolgd of hoe ze het moeten beleggen, laat staan begrijpen hoe samengestelde rente werkt op creditcards. Simpel gezegd, zonder financile geletterdheid en kennis van hoe geld werkt, zijn ze niet voorbereid op de wereld die op hen wacht, een wereld waarin uitgaven worden benadrukt boven sparen.
Toen mijn oudste zoon als eerstejaarsstudent hopeloos in de schulden kwam met zijn creditcards, hielp ik hem niet alleen om de creditcards te vernietigen, maar ging ik ook op zoek naar een programma waarmee ik mijn kinderen financile zaken kon leren.
Vorig jaar belde mijn man me op een dag vanuit zijn kantoor. 'Ik heb iemand die je volgens mij moet ontmoeten,' zei hij. Zijn naam is Robert Kiyosaki. Hij is een zakenman en investeerder, en hij vraagt hier patent aan op een educatief product. Ik denk dat je daar naar op zoek was.
Precies wat ik zocht Mijn man, Mike, was zo onder de indruk van CASHFLOW, het nieuwe educatieve product dat Robert Kiyosaki aan het ontwikkelen was, dat hij ervoor zorgde dat we allebei konden deelnemen aan een test van het prototype. Omdat het een educatief spel was, vroeg ik ook mijn 19-jarige dochter, eerstejaarsstudent aan een plaatselijke universiteit, of ze mee wilde doen, en ze stemde toe.
Maik had gelijk. Het was het educatieve product waar ik naar op zoek was. Maar het had een twist: het zag eruit als een kleurrijk Monopoly-bord met een gigantische goedgeklede rat in het midden. In tegenstelling tot Monopoly waren er echter twee sporen: n binnen en n buiten. Het doel van het spel was om uit de binnenste baan te komen - wat Robert de Rat Race noemde en de buitenste baan of de Fast Track te bereiken. Zoals Robert het uitdrukte, simuleert de Fast Track hoe rijke mensen in het echte leven spelen.
"Als je kijkt naar het leven van de gemiddeld opgeleide, hardwerkende persoon, is er een vergelijkbaar pad. Het kind wordt geboren en gaat naar school. De trotse ouders zijn enthousiast omdat het kind uitblinkt, redelijke tot goede cijfers haalt en wordt toegelaten tot een universiteit. Het kind studeert af, gaat misschien naar de graduate school en doet dan precies wat geprogrammeerd is: zoekt een veilige baan of carrire. Het kind vindt die baan, misschien als arts of advocaat, of sluit zich aan bij de Leger of werkt voor de overheid Over het algemeen begint het kind geld te verdienen, creditcards beginnen massaal binnen te komen en het winkelen begint, als dat nog niet het geval is.
"Met geld om te verbranden, gaat het kind naar plaatsen waar andere jonge mensen zoals zij rondhangen, en ze ontmoeten mensen, ze daten en soms trouwen ze. Het leven is nu geweldig, want vandaag werken zowel mannen als vrouwen. Twee inkomen is gelukzalig. Ze voelen zich succesvol, hun toekomst is rooskleurig en ze besluiten een huis, een auto, een televisie te kopen, op vakantie te gaan en kinderen te krijgen. De gelukkige bundel arriveert. De vraag naar contant geld is enorm. Het gelukkige paar besluit dat hun carrires zijn van vitaal belang en beginnen harder te werken, op zoek naar promoties en verhogingen. De verhogingen komen, en ook een ander kind en de behoefte aan een groter huis. Ze werken harder, worden betere werknemers, nog toegewijder. Ze gaan terug naar school om meer gespecialiseerde vaardigheden te krijgen, zodat ze meer geld kunnen verdienen. Misschien nemen ze een tweede baan. Hun inkomen gaat omhoog, maar dat geldt ook voor de belastingschijf waarin ze zich bevinden en de onroerendgoedbelasting op hun nieuwe grote huis, en hun socialezekerheidsbelastingen , en alle andere belastingen. Ze krijgen hun groot salaris en vraag me af waar al het geld is gebleven. Ze kopen wat beleggingsfondsen en doen boodschappen met hun creditcard. De kinderen worden 5 of 6 jaar en de noodzaak om te sparen voor de universiteit neemt toe, evenals de noodzaak om te sparen voor hun pensioen. .
"Dat gelukkige paar, 35 jaar geleden geboren, zit nu de rest van hun werkdagen gevangen in de Rat Race. Ze werken voor de eigenaren van hun bedrijf, voor de overheid die belasting betaalt, en voor de bank die een hypotheek en krediet aflost kaarten.
'Vervolgens adviseren ze hun eigen kinderen om `hard te studeren, goede cijfers te halen en een veilige baan of carrire te zoeken.' Ze leren niets over geld, behalve van degenen die profiteren van hun naviteit en hun hele leven hard werken. Het proces herhaalt zich in een andere hardwerkende generatie. Dit is de 'Rat Race'."
De enige manier om uit de Rat Race te komen, is door uw vaardigheid in zowel boekhouden als beleggen te bewijzen, misschien wel twee van de moeilijkste onderwerpen om onder de knie te krijgen. Als getrainde CPA die ooit voor een Big 8-accountantskantoor werkte, was ik verrast dat Robert het leren van deze twee onderwerpen zowel leuk als opwindend had gemaakt. Het proces was zo goed vermomd dat terwijl we ijverig werkten om uit de Rat Race te komen, we snel vergaten dat we aan het leren waren.
Al snel werd een producttest een leuke middag met mijn dochter, pratend over dingen die we nog nooit eerder hadden besproken. Als accountant was het spelen van een spel waarbij een resultatenrekening en balans vereist waren eenvoudig. Dus ik had de tijd om mijn dochter en de andere spelers aan mijn tafel te helpen met concepten die ze niet begrepen. Ik was de eerste persoon - en de enige persoon in de hele testgroep - die die dag uit de Rat Race kwam. Ik was binnen 50 minuten buiten, hoewel het spel bijna drie uur duurde.
Aan mijn tafel zat een bankier, een ondernemer en een computerprogrammeur. Wat me enorm verontrustte, was hoe weinig deze mensen wisten van boekhouden of beleggen, onderwerpen die zo belangrijk zijn in hun leven. Ik vroeg me af hoe ze in het echte leven hun eigen financile zaken regelden. Ik kon begrijpen waarom mijn 19-jarige dochter het niet zou begrijpen, maar dit waren volwassen volwassenen, minstens twee keer zo oud als zij.
b37509886e