Mijn postings in deze ng zijn op waarheid gebaseerd, gekenmerkt door humor.
Gezien de vele reacties maak ik het een en ander los. Misschien ben ik niet
altijd even subtiel en komt het niet zo over als ik wil. Ik ben zeer zeker
veranderd in mijn style en persoonlijk zeker niet zo als ik me daarvoor
voordeed. Het is echt zo dat ik mijn vader en broer verloren ben, dus geen
grappen hierover.
Met mijn vriendin Monique en mij gaat het goed, we hebben veel lol samen. We
hebben veel respect voor elkaar en eigenlijk gaat verloopt alles spontaan.
Zo zijn we afgelopen zondag naar Hoek van Holland geweest en zijn behoorlijk
verbrand. Ik maak af en toe het eten klaar en breng zo nu en dan een
presentje mee.
Greetz,
Peter
Ik vind het allemaal best, als 'ie Caps Lock eens zou uitzetten
--
Prins Rikkie
leest het al lang niet meer
>Mijn postings in deze ng zijn op waarheid gebaseerd, gekenmerkt door humor.
Ik moet inderdaad altijd erg om je berichten lachen :-D
>Met mijn vriendin Monique en mij gaat het goed,
Gelukkig!
>Ik maak af en toe het eten klaar en breng zo nu en dan een
>presentje mee.
Wat een bofferd, die vriendin van jou.... Geeft ze jou ook wel eens een
presentje?
Grtjs,
Maar ik zet altijd mijn pet af als ik achter de PC zit.
--
Graham, bemused.
NOU, DAT 'IE NIET ZO MOET SCHREEUWEN!!!!
Misschien kan 'ie ook typdyslexie ontwdflkasduhwetkbmasbvzmbcsklaf?
--
Prins Rikkie
weird, very weird
Freak..
:
Ik zeg ook altijd tegen iedereen dat ik getrouwd ben...de juwelier keek wel raar
op toen ik maar 1 trouwring wilde hebben........
welke humor ??
> Gezien de vele reacties maak ik het een en ander los.
ja handjes
>Misschien ben ik niet
> altijd even subtiel en komt het niet zo over als ik wil.
het 1e waarheid die je verteld
>Ik ben zeer zeker
> veranderd in mijn style en persoonlijk zeker niet zo als ik me >daarvoor
voordeed.
je moet er nog errug hard aan werken.
>Het is echt zo dat ik mijn vader en broer verloren ben, dus geen
> grappen hierover.
wat moet ik met deze nutteloze informatie
> Met mijn vriendin Monique en mij gaat het goed, we hebben veel lol >samen.
ze is zeker doofstom en onder gevoel !!!!!
> We hebben veel respect voor elkaar en eigenlijk gaat verloopt alles
<spontaan.
lol
>Zo zijn we afgelopen zondag naar Hoek van Holland geweest en zijn
behoorlijk verbrand.
en je leeft nog (jammer)
>ik maak af en toe het eten klaar en breng zo nu en dan een
<presentje mee.
je kan beter haar klaarmaken, al is dat wel errug moeilijk bij een opblaapop
> Greetz,
>
> Peter
>
>
greetinx Number8
Ik vermoed dat je vriendin een goede invloed op je heeft. En weliswaar is je
houding in de nieuwsgroep veranderd, maar dat wil niet zeggen dat je er al bent.
Kijk uit dat je niet terugvalt in je oude rol, want de opmerking "gekenmerkt
door humor" past daar vrij goed bij.
Trouwens even een vraag, zonder lullige insteek of wat dan ook:
Hoe lang is het geleden dat je je vader en broer verloren hebt?
> Met mijn vriendin Monique en mij gaat het goed, we hebben veel lol samen. We
> hebben veel respect voor elkaar en eigenlijk gaat verloopt alles spontaan.
Spontaan, tot je eigen verbazing. You see? Ook zonder tips en wijze raad
kom je er wel uit. Hou vol.
> Greetz,
>
> Peter
Greetz
Grimm...
Mijn vriendin Monique heeft inderdaad een positieve invloed op mij waardoor
mijn houding veranderde. Ik weet dat ik er nog niet ben maar ben uitermate
standvastig en laat mij niet in *de oude rol* zetten.
>Trouwens even een vraag, zonder lullige insteek of wat dan ook:
>Hoe lang is het geleden dat je je vader en broer verloren hebt?
Mijn vader verloor ik aan kanker (hij werd 59jr) toen ik 9jr oud was. Op
mijn zestiende verloor ik mijn broer die 36jr werd die zich zelf van het
leven beroofde. Ik ben nu zelf 29jr dus het is een lange tijd geleden maar
vergeten doe je het niet.
>> Met mijn vriendin Monique en mij gaat het goed, we hebben veel lol samen.
We
>> hebben veel respect voor elkaar en eigenlijk gaat verloopt alles
spontaan.
>
>Spontaan, tot je eigen verbazing. You see? Ook zonder tips en wijze raad
>kom je er wel uit. Hou vol.
Deze wijze woorden en steun had ik net nodig, mission completed.
Greetz,
Peter
Hou vol. Iets anders kan ik niet zeggen.
> >Trouwens even een vraag, zonder lullige insteek of wat dan ook:
> >Hoe lang is het geleden dat je je vader en broer verloren hebt?
>
> Mijn vader verloor ik aan kanker (hij werd 59jr) toen ik 9jr oud was. Op
> mijn zestiende verloor ik mijn broer die 36jr werd die zich zelf van het
> leven beroofde. Ik ben nu zelf 29jr dus het is een lange tijd geleden maar
> vergeten doe je het niet.
Vergeten doe je het inderdaad nooit, dat mag ook niet vind ik.
Ik heb zelf mijn vader aan kanker verloren twee jaar geleden, en
ik kan daar vrij goed mee omgaan. Daarmee wil ik niet zeggen dat
jij dat ook moet doen, maar er is een leven na de dood, in elk
geval voor degenen die achterblijven.
> >Spontaan, tot je eigen verbazing. You see? Ook zonder tips en wijze raad
> >kom je er wel uit. Hou vol.
>
> Deze wijze woorden en steun had ik net nodig, mission completed.
>
You're welcome.
> Greetz,
>
> Peter
Greetz
Grimm...
Nog tips?
mir,
ervaren achterblijver
Ehh.... verwerken is ook een vak.
mir
Totdat je tegen een muur aanloopt.....
mir,
toch al weer zo'n jaar of wat
Niet echt, ik vind ook dat iedereen zijn of haar
eigen manier moet ontdekken om zoiets te verwerken,
zolang je het maar niet ontkent of wegstopt.
Humor werkt wel goed trouwens.
Greetz
Grimm...
> Even lach je dan om vervolgens je tranen weer om te zetten in huilen.
Da's ook gezond...
> ao, het doet nog steeds heel veel pijn
*knuffel*
mir
Ik vind dit een mooi anekdote Arjan. Als je heel goed lacht of huilt dan
vloeien de tranen, al zijn het twee uitersten van je emoties, ze komen
op een gegeven moment bij elkaar om je pijn en verdriet te verzachten.
Ik ben niet gelovig maar ik denk wie of wat de mens heeft geschapen
verdomd knap werk heeft gedaan. Hadden ze maar zulke ontwerpers bij
Microsoft.
--
Graham, in (kijkt naar buiten) zondagochtend-stemming
[verdriet verwerken]
>Even lach je dan om vervolgens je tranen weer om te zetten in huilen.
Dat herken ik wel, net na de begrafenis van haar paps hadden mijn
vriendin een hoop lol over de dingen van vroeger, nu nog, al barst zij
of ik soms ineens toch in tranen uit. Er is toch een leegte gekomen in
je leven die niet op te vullen is. Gelukkig hebben we erg veel leuke
herinneringen aan hem en die delen we al zo'n 15 jaar inmiddels.
>ao, het doet nog steeds heel veel pijn
Dat zal altijd wel zo blijven, maar vergeet de fijne dingen niet.
((Arjan)) *kuzz*
--
Greetings, Astrid.......
Natuurlijk, ik zeg ook niet dat humor het middel is om verdriet te
verwerken. Ik bedoelde meer dat het een onderdeel kan zijn van het
verwerkingsproces. Kijk, toen mijn vader net was overleden dacht
ik er heel makkelijk over en was van plan om de volgende dag
gewoon te gaan werken. Op dat moment leefde ik in een roes en kon
het nog niet helemaal bevatten dat hij er niet meer was.
Mijn moeder ben ik nog steeds dankbaar dat ze me heeft weten over te
halen om thuis te blijven.
De humor die je dan hebt is dan ook vrij zwart en komt niet altijd
goed over, maar het gaf mij wel een duwtje in de rug om over mijn
vader na te denken en zijn overlijden te verwerken.
Ik denk dat ik op die manier probeerde te voorkomen dat ik het
hele gebeuren zou wegstoppen zodat ik er later in m'n leven
problemen mee zou krijgen.
Later, toen alles een beetje was afgezakt, hield ik voornamelijk
goede gevoelens over van het leven dat ik met mijn vader heb gedeeld,
en dan is het voor mij ook makkelijker om om hem te lachen, omdat
die nare gevoelens niet meer zo de boventoon voeren.
Samenvattend denk ik dat humor een hulpmiddel *kan* zijn om je
door het verwerkingsproces te geleiden.
> ao, het doet nog steeds heel veel pijn
Sterkte Arjan, I know what you're going through.
Greetz
Grimm...
Dat is inderdaad 1 van die dingen waar je mee blijft zitten. De vragen
die je
nog graag beantwoordt had willen zien, de spijt dat je nooit een keer
'Ik hou
van je' hebt gezegd. Dat heb ik in ieder geval....
> > Mijn moeder ben ik nog steeds dankbaar dat ze me heeft weten over te
> > halen om thuis te blijven.
>
> Een van de moeilijkste dingen tot op de dag van vandaag vind ik het feit
> dat mijn moeder zelf in zo'n diep gat zakte (begrijpelijk), dat m'n zus en
> ik alle zeilen bij moesten zetten om haar er niet aan odner door te laten
> gaan. En daarbij was er niemand die mij hielp. Ik heb nooit echt met
> iemand mijn gevoel over zijn overlijden kunnen delen, mijn zus verloor 6
> maanden erna haar vriend aan een hartstilstand en ik werd gedumpt door
> mijn ex.
Dat zijn van die dingen die op de meest foute momenten gebeuren en dat
maakt
het allemaal extra vervelend. Zowel m'n moeder als m'n zus stortte
volledig in....
Ik heb toen in m'n uppie alle rouwkaarten zitten schrijven bij de
'uitvaartclub',
dat soort dingen dus.
> > Ik denk dat ik op die manier probeerde te voorkomen dat ik het
> > hele gebeuren zou wegstoppen zodat ik er later in m'n leven
> > problemen mee zou krijgen.
>
> Ik weet niet of je dingen kunt wegstoppen...
Het kan, maar het komt vanzelf terug (zoals hier alweer blijkt).
> > Later, toen alles een beetje was afgezakt, hield ik voornamelijk
> > goede gevoelens over van het leven dat ik met mijn vader heb gedeeld,
>
> Daar zit bij mij ook nog het eea. dwars. Ik heb nooit de vader in hem
> gezien die hij zo graag wilde zijn. Als klein ventje van 12 heb ik ook
> ooit tegen hem gebruld "je bent toch me echte vader niet" (ik was zwaar
> ondersteboven van de scheiding van m'n ouders en zwaar rebels). Dit is
> nooit meer echt goed gekomen denk ik, hoe hard we ook ons best deden.
Dat is een heel natuurlijke reactie. Bij ons was er altijd discussie,
vooral
tijdens het eten. En m'n moeder zat er altijd tussen in...
> Wat extra wrang is, is het feit dat ik enkele maanden wegens slaande ruzie
> met beiden ouders tijdelijk het contact voor enkele maanden had verbroken,
> uit koppigheid. Toen mijn moeder me belde, was het om te vertellen dat hij
> was opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb hem een paar uurtjes bij kennis
> gezien, hopende dat dit de verandering zou zijn waar we op gewacht hadden.
> Hij was zichtbaar blij dat ik er was. De volgende morgen zakte hij in een
> coma, verbleven we 5 dagen fulltime aan zijn bed in het ziekenhuis en was
> het over...
..........
> Waarom tik ik dit in hemelsnaam allemaal ?
Omdat je ermee zit.
mir,
sterkte
Zo zie maar, we maken allemaal wat mee. De een gaat daar beter mee om dan de
ander. Het is zo dat we reken moeten houden met onze gevoelens. Een luisterd
oor is van zeer groot belang, er veel over praten. Dat heb ik nooit gekunt
en heb het 20 jr opgekropt. Het maakt me op dit moment erg deprssief en heb
het gevoel nooit meer de oude te worden. Ik ben gauw geirriteerd en zo als
jullie gemerkt hebben heb ik me destijds afgereageerd in deze NG. Dat was
fout en dat zie ik nu in en dat ik daarvoor hulp ga zoeken. Binnenkort heb
ik en intake gesprek met een hulpverlenings instantie. Daarna hoop ik dat ik
mezelf weer terug vind, ik zou vrienden moeten hebben. Op dit moment heb ik
die niet en zit ook nog is zonder werk. Met vrienden kun je alles bespreken,
tenminste met echte vrienden. Misschien had ik dan niet eens hulp nodig,
mijn familie wil me niet horen want het is te lang geleden. Aan de andere
kant wil ik hun er niet mee lastif vallen, vandaar dat ik mijn gevoel al die
jaren heb weggestopt. Een muur en een masker heb opgezet waar geen mens door
heen kan komen. Ik probeer me nu open te stellen voor mensen wat voor hun
ook veel aangenamer is. Het wegschrijven zo ik dat nu doe van mijn gevoel
hebt mij enigzins, ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben. Al is deze NG
daar niet voor bedoeld maar alles is toch eigenlijk mogelijk hier. Kortom
waarom zouden we alleen blijven staan als we elkaar kunnen steunen en
inzicht kunnen krijgen in ons verleden. Zonder verleden is er geen toekomst
maar mensen die geen hulp zoeken liggen op het kerkhof. Het leven gaat
verder en we moeten er wat van maken. De tijd die voor ons ligt gaat voorbij
als we onze problemen blijven negeren. Pakken we de problemen aan en is de
rugzak die we meeslepen leeg dan kunnen we weer verder om de toekomst in te
vullen. Denk aan de goed momenten van jullie dierbaren , bekijk foto's en
bespreek en een en ander en krop het niet op. Voor een ieder is het anders
maar als we elkaar steunen komen we er wel.
Als je niet kunt wat je wilt, moet je willen wat je kunt.
MT
> Beste babbelaars.
[ knip ietwat te veel clichees, hoewel misschien wel toepasselijk voor
Peter ]
Sterkte ermee. Je zou eens kunnen proberen hier om wat credit op te
bouwen door ipv. onder de nick MT onder je eigen naam te posten,
bijvoorbeeld.
Michael
Om een beetje redelijk te zijn wil ik het even voor Peter (MT) opnemen.
Hij post wel eens onder zijn eigen naam (tenminste als Peter zijn echte
naam is).
--
Woody, kandidaat voor de "fair play trophy"
Nu nog in z'n from address veranderen...
Michael - en consequent in z'n .sig zetten
>Nu nog in z'n from address veranderen...
>
>Michael - en consequent in z'n .sig zetten
Ondanks de "smoke en mirrors" is het niet zo moeilijk om te achterhalen
wat zijn adres is neem ik aan en een sig is een sig is een sig.
--
Woody
I know ;0)
--
Woody
I know, hon, I know....
> > Dat is een heel natuurlijke reactie. Bij ons was er altijd discussie,
> > vooral tijdens het eten. En m'n moeder zat er altijd tussen in...
>
> Yep, mijn moeder had het nog het zwaarst. Ze zag twee mensen van wie ze
> zielsveel hield. Haar nieuwe man en haar enige zoon. Bekvechtend, week in,
> week uit...
Idem... probeer in ieder geval ook de mooie momenten vast te houden.
> > Omdat je ermee zit.
>
> Zou het ? Ik weet het niet, honest. Ik weet niet wat mij dwars zit...
Waarom zou je het anders opschrijven? En dan nog wel hier (prima plek
trouwens ;-)
> wijkniet (ao)
He, nieuwe sig?
mir,
ook bezig
hier heb je hem --> .
mik
Constateren van je werkelijke problemen is altijd de eerste stap naar
herstel Peter, en het lijkt er eindelijk op dat je die stap nu genmaakt heb,
wat anderen ook tegenwerpen, loop door en filter eruit wat je voor je
herstel kan gebruiken, de rest is afval, moet je niet op reageren en gooi je
weg zonder daadwerkelijk te verwerken, zolang je maar eerlijk blijft, hoe
zielig je ook bent, jezelf niet zielig gaat vinden en ervoor zorgt dat je je
niet uit de tent laat lokken. Want wat gebeurt er nu werkelijk wanneer
mensen op deze manier discusieren...de een plaatst een klote opmerking en de
ander is zo stom om hierop in te gaan, dat betekent dat hij deze opmerking,
hoe stom ook verwerkt en aantrekt in plaats van hem bij het oud vuil te
gooien en verder te kijken, je vraagt om hulp dan neem deze ook aan. Ik denk
dat iedereen zich dat hier wel kan aantrekken.
Ik denk dat je gewoon een belangrijke regel in acht moet houden....
Waneer het regent en het houd op met regenen omdat jij je daarover druk
maakt..dan moet je je gelijk druk beginnen te maken, maar zo werkt het dus
niet met het gevolg dat het nog steeds regent en je ook nog slechte zin
hebt.
Sterkte gewenst en doe er wat mee, stel je open en loop door want wat
gebeurt is is gebeurt, daar doe je absoluut niks meer aan. Maar wat nog
gebeuren gaat daar kan en moet je je op richten en controleren. Dat heb je
helemaal zelf in de hand.
Groetjes en sterkte,
Freak
Frenk
--
All these sites are designed by Art Presence
==================================
http://www.thefreakshow.demon.nl/gail.htm
http://www.hartmanbv.nl
http://www.vitech-int.com
http://www.pcbequipment.com
==================================
Same here. Het respect en de interesse voor de manier waarop en waarom mijn
vader dingen deed kwam pas in het half jaar voor zijn overlijden, dat betreur
ik en zal ik altijd blijven doen.
> Een van de moeilijkste dingen tot op de dag van vandaag vind ik het feit
> dat mijn moeder zelf in zo'n diep gat zakte (begrijpelijk), dat m'n zus en
> ik alle zeilen bij moesten zetten om haar er niet aan odner door te laten
> gaan. En daarbij was er niemand die mij hielp. Ik heb nooit echt met
> iemand mijn gevoel over zijn overlijden kunnen delen, mijn zus verloor 6
> maanden erna haar vriend aan een hartstilstand en ik werd gedumpt door
> mijn ex.
Bij mij was het zo dat familie alle steun toezegde die we maar kon
wensen. Dat heeft ongeveer een week of twee geduurd, daarna heb ik
ze zelden nog gezien.
> > Ik denk dat ik op die manier probeerde te voorkomen dat ik het
> > hele gebeuren zou wegstoppen zodat ik er later in m'n leven
> > problemen mee zou krijgen.
>
> Ik weet niet of je dingen kunt wegstoppen...
Volgens mij niet, maar je kunt 't wel proberen, bewust of niet.
En op een bepaald moment komt alles er toch uit.
> > Later, toen alles een beetje was afgezakt, hield ik voornamelijk
> > goede gevoelens over van het leven dat ik met mijn vader heb gedeeld,
>
> Daar zit bij mij ook nog het eea. dwars. Ik heb nooit de vader in hem
> gezien die hij zo graag wilde zijn. Als klein ventje van 12 heb ik ook
> ooit tegen hem gebruld "je bent toch me echte vader niet" (ik was zwaar
> ondersteboven van de scheiding van m'n ouders en zwaar rebels). Dit is
> nooit meer echt goed gekomen denk ik, hoe hard we ook ons best deden.
>
> Wat extra wrang is, is het feit dat ik enkele maanden wegens slaande ruzie
> met beiden ouders tijdelijk het contact voor enkele maanden had verbroken,
> uit koppigheid. Toen mijn moeder me belde, was het om te vertellen dat hij
> was opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb hem een paar uurtjes bij kennis
> gezien, hopende dat dit de verandering zou zijn waar we op gewacht hadden.
> Hij was zichtbaar blij dat ik er was. De volgende morgen zakte hij in een
> coma, verbleven we 5 dagen fulltime aan zijn bed in het ziekenhuis en was
> het over...
Toen mijn vader in de laatste fase was, hadden de doktoren nog goede hoop op
genezing of in elk geval stabilisatie van zijn toestand. Hij was ook weer
bijzonder helder, en ik kon goed schik met hem hebben. Maar toen kwam het
telefoontje dat hij was weggezakt. Terwijl ik hem de volgende avond voor de
eerste keer van m'n leven wilde zeggen dat ik van 'm hield...
Bah...
> Waarom tik ik dit in hemelsnaam allemaal ?
Omdat je het niet wil vergeten. Ik tenminste niet.
Greetz
Grimm...
En wat is er mis met het posten onder een nick?
> Michael
Greetz
Grimm...
Als je 'normaal' binnenkomt, niets. Maar Peter kon wel een kleine
wijziging in den koers gebruiken en dan vind *ik* dat z'n nick
veranderen een aardige geste is.
Michael - maar 'kben dan ook een vreemd tiepje