ขอแค่คิดถึง...

[Surajit SUNTORNTHAM, M.D.]

คำว่า “คิดถึง” คือ “คิด” + “ถึง”

“คิด” คืออาการของจิต ทำหน้าที่ปรุงแต่งตัวมันเองไปตามธรรมชาติ

“ถึง” คือจิตหยั่งลงสู่ ด้วยความซาบซึ้ง

โดยทั่วไป ... เมื่อคิดแล้ว ถึงก็มี – ไม่ถึงก็มี

 

เช่น ลูกคิดเรื่องพ่อ-แม่

เมื่อคิดแล้ว ใจไม่ซาบซึ้งถึงพระคุณของท่าน

ไม่เกิดความประทับใจในความดีของท่าน

นี่เรียกว่า “คิด” แต่ไม่ “ถึง”

 

หรือ ลูกศิษย์ คิดเรื่อง ครู-อาจารย์ ก็เหมือนกัน

คิดไปเฉยๆ อย่างฉาบฉวย

ไม่ซาบซึ้ง ในความดีมีพระคุณของท่าน

นี่ก็เรียกว่า “คิด” แต่ไม่ “ถึง”

 

เพื่อนๆ คิดถึงกัน

คิดแล้วให้ซาบซึ้งในความดีของกันและกัน

ความชั่ว ความบกพร่อง จงลืมมันเสีย

นี่แหละ คือ “ความคิดถึง”

 

เมื่อ “คิดถึง” ให้ซาบซึ้ง ดังที่ว่านี้

ก็เป็นความดีเหลือประมาณ

และยังได้ความสุขอันบริสุทธิ์

เป็นรางวัลของชีวิตอีกด้วย

ฉะนั้น ขอแค่คิดถึง (ก็พอ)

 

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ครับ

--

นายแพทย์สุรจิต สุนทรธรรม

Surajit SUNTORNTHAM, MD

http://www.facebook.com/surajit.suntorntham

สารคดี: ๑ ในพระราชดำริ  สึนามิ บทเรียนจากภัยพิบัติ สู่การจัดการภาวะฉุกเฉิน
ออกอากาศเมื่อ : 2005-01-22

สารคดี: ๑ ในพระราชดำริ  เมื่อเจ็บป่วยฉุกเฉิน

ออกอากาศเมื่อ : 2006-04-08

สารคดี: ๑ ในพระราชดำริ  ถึงเวลาตรวจสุขภาพ 

ออกอากาศเมื่อ : 2006-08-05