۱. دو وجه آقای فخری زاده (مدیر پروژه هسته ای- فعالیت در وزارت دفاع و مدیر دفاعی کشور) اعتراف ضمنی به استفاده از هسته ای برای کاربردهای نظامی محسوب نمی شود؟ صرف پدافند و نه حمله هسته ای آنقدر مهم بوده که او را پدر صنعت هسته ای بنامند؟ من چون از مسایل فنی اطلاعی ندارم قضاوتی ندارم .
۲. از چند دوست تحصیلکرده در رشته فیزیک و صنایع پرسیدم می گویند بحث هسته ای فقط کارکرد نظامی اش منطق دارد و بقیه مصارف جزئی و در حاشیه است. سایر مصارف بدون کاربرد نیست اما در کشوری که میزان تابش روزانه خورشید بالا است، استفاده از انرژی خورشیدی برای تامین برق اقتصادی تر، ارزان تر و ایمن تر است. می گویند ادعای غربی ها بر مخفی کاری ایران در برنامه هسته ای و تلاش برای ساخت بمب دور از ذهن نیست.
۳. می گویند چرخه هسته ای که کامل شود، به فاصله اندکی می توان بمب هم ساخت. می گویم مگر فتوای حرمت ساخت بمب هسته ای وجود ندارد؟
می گویند فقه شیعه پویا است، الان حرام اعلام می شود و پس از ساخت بمب با فتوای جدیدی مباح. هم فقه پویا است و هم عبارت "خدعه کردن" در فقه داریم
۴. می گویم این پویایی نیست پدرسوخته بازی است. متنفرم از فقهی که چنین راحت "دروغگویی" و "خدعه" و "تهمت به اهل بدعت" را عادی و شرعی جلوه می دهد. این فقه و مذهب از اخلاق و فطرت و عقل به دور است شبیه فقه داعش.