⭕️ ماجرای مجلس، خسارات حماقت و بیعقلی
✍🏻 محسن مهدیان
صرف نظر از بازخوردها و طنزهای درجه یک مرتبط با عکس و فیلم نمایندگان جبهه پایداری در مجلس، که هرکدام میتواند بستر یک آیتم تصویری شود، اما باید یک اعتراف تلخ کرد؛
ما، کیلومترها با یک جامعه مدرن، فرهنگی، اخلاقمدار و متوجه به حقوق بینالملل فاصله داریم.
نمایندگان و به عبارت دیگر قانونگذاران مملکت در اغلب ادوار، عموما چنین نگاه و دغدغهای نداشتهاند جز تعداد اندکی.
موضوع به انتخاب درست یا نادرست مردم هم باز نمیگردد. مشکل در جای دیگریست که خارج از این نوشته است.
اما در این میان یاد این داستان در زمان پیامبر اکرم افتادم که ذکرش به گمانم بد نیست؛
«وأثنى قوم بحضرته على رجل حتى ذكروا جميع خصال الخير فقال رسولالله: كيف عقل الرجل؟ فقالوا: يا رسولالله نخبرك عنه باجتهاده في العبادة وأصناف الخير تسألنا عن عقله؟ فقال ص: إن الأحمق يصيب بحمقه أعظم من فجور الفاجر وإنما يرتفع العباد غدا في الدرجات وينالون الزلفى من ربهم على قدر عقولهم (تحفالعقول ص 54)».
گروهی نزد رسولخدا به ثناگویی از مردی پرداختند تا آنجا که همهٔ خصالِ خوب را به او نسبت دادند. رسولخدا گفت: عقل و خِرَدش چگونه است؟ آنان [با تعجب] گفتند: ای رسولخدا! ما به تو از جِدّ و جهد او در انجام عبادت و کارهای خیر خبر میدهیم و تو در بارهٔ عقلش از ما میپرسی؟ پس رسولخدا گفت: «مصائبی که آدم احمق با حماقتهایش به بار میآورد بزرگتر از آثار گناهِ فاجران است».