https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1439279
از سدهای خالی تا چاههای بیآب/ چرا هشدارها جدی گرفته نمیشود؟
بحران تامین آب شرب مختص امسال نیست و در بسیاری از سالهای قبل نیز در کلانشهرها مشکلات جدی در تامین آب شرب وجود داشته است. بطور مثال آب شرب کلانشهر مشهد در تابستان گذشته با اجرای طرحهای اضطراری و به صورت کاملا میلیمتری تامین شد و کار به جیرهبندی آب نرسید و مردم نیز بویی از این شرایط بحرانی نبردند چون مسئولین به منظور سرپوش گذاشتن بر سوء مدیریتها، علاقمند به مخفی کردن بحرانها هستند. به همین منوال و در این ماههای بحرانی که نیازمند اطلاعرسانی گسترده هستیم، مسئولین نه تنها هشدارهای جدی نمیدهند بلکه با تاکید بر این که آب جیرهبندی نخواهد شد، خیال مردم را برای مصرف بیرویه آب راحت میکنند. این در حالی است که طی چند ماه اخیر همه اخبار و گزارشهای رسانههای داخلی و خارجی معطوف به جنگ حماس و حوثیها با اسرائیل و حمله موشکی سپاه به عراق، سوریه و پاکستان شده است و بحرانهای مرتبط با تامین آب، توسعه فرونشست و نابودی محیط زیست بیش از پیش به محاق رفته است. ...
در طی ۴۵ سال گذشته، فقط و فقط به فکر تامین آب به هر شکل ممکن بودهایم و با این رویکرد، توهم فراوانی منابع آب را برای مصارف هرچه بیشتر آب ایجاد کردهایم. در طی دو دههی ۷۰ و ۸۰ و حتی تا اوایل دهه ۹۰ با سدسازیهای بیرویه و غیراصولی به این رویکرد دامن زدهایم و در یک دههی اخیر با اجرای طرحهای انتقال آب بین حوضهای که فاقد مطالعات و ارزیابیهای کافی بودهاند، به این رویکرد ادامه دادهایم. در سالهای اخیر هم که دیگر جایی برای احداث سد در کشور، همچنین آبی برای انتقال بین حوضهای باقی نمانده، به اجرای طرحهای تامین آب اضطراری خلقالساعه (نوپدید) بدون مطالعه لازم و بعضا غیراصولی مانند بهرهبرداری از آبهای ژرف یا فسیلی رو آوردهایم که تاکنون هیچ ثمری نداشتهاند که از جمله آن چاه شماره ۱ سیستان پمپ در عمق ۱۲۰۰ متری سوخته و چاه تعطیل شده است، چاه شماره ۲؛ آبشیرینکن ندارد و تعطیل شده است، چاه شماره ۳؛ آبشیرینکن نصب شده و ۷ کیلومتر خط آبرسانی احداث شده ولی چاه آب ندارد و با یک روز پمپاژ آب قطع میشود. چاه شماره ۴؛ تا عمق ۱۴۵۰ متری حفر شده و چون به آب نرسیده متوقف شده است. نتیجه اینکه ۱۰۰۰ میلیارد تومان هزینه شده و حتی یک لیتر آب دست مردم نرسیده است و البته نه کسی پاسخگوست و نه کسی مورد بازخواست و حساب پس دادن قرار گرفته است و به ناچار مجوز حفر ۱۰۰ حلقه چاه جدید در آن منطقه گرفته شده است. بنابراین همانند سایر مناطق، همواره آخرین راهکار، حفاری چاههای جدید برای آب شرب در مناطق ممنوعه است که منجر به توسعه فرونشست و افزوده شدن بر شدت بحرانهای محیط زیستی میشود و چون که پای تامین آب شرب و جنبههای امنیتی در میان است، هیچکس قادر به مخالفت نیست. ...
مهمترین دلیل موثر واقع نشدن و عدم موفقت تلاشها در جلوگیری از برداشتهای غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی از طریق پر کردن چاهها و آزادسازی حریم و بستر رودخانهها از طریق تخریب ساخت و سازهای غیرمجاز، همین توسعه فقر و فساد و یا دریافت رشوه باشد. بنابراین یگانه راهکار در این وضعیت، ایجاد تغییر در سیاستهای کلان در راستای کاهش تنشهای ملی و بینالمللی و ایجاد ارتباط معقول و منطقی در داخل و خارج از کشور است تا امکان توسعه پتانسیلها و ثروتهای بینظیر کشور فراهم شود. ...