भीतः
समुद्विग्नमनाश्च तल्पादुत्थाय
पप्रच्छ तमो नमस्यम्।
का
भासि नक्तं हृदये करालि कुर्वीय
किं ब्रूहि नमोऽस्तु भीमे॥१०॥
भीतः समुद्विग्नमनाः च [अहं] तल्पात् उत्थाय नमस्यं तमः पप्रच्छ [हे] करालि ! का [त्वं] नक्तं हृदये भासि ? [हे] भीमे ! नमः अस्तु। ब्रूहि, किं [ते] कुर्वीय ?
भीतः - bhītaḥ - alarmed; समुद्विग्नमनाः च - samudvignamanāḥ ca - and shaken in mind; तल्पात् - talpāt - from the couch; उत्थाय - utthāya - (I) sprang; नमस्यं - namasyaṁ - revered; तमः - tamaḥ - darkness; पप्रच्छ - papraccha - (and) questioned; [हे] करालि - [he] karāli - dreadful one!; का [त्वं] - kā [tvaṁ] - who (are you); नक्तं - naktaṁ - at night; हृदये - hṛdaye - to (my) heart; भासि ? - bhāsi ? - (who) appears; [हे] भीमे - [he] bhīme - O terrifying one!; नमः अस्तु - namaḥ astu - salutations; ब्रूहि ! - brūhi ! - speak!; किं [ते] - kiṁ [te] - what (for you); कुर्वीय - kurvīya - must I do? ;
भीतः व्याकुलश्च अहं तल्पात् उत्थाय ताम् आराध्यां तमोमूर्तिम् अपृच्छम् - हे करालि ! का त्वं रात्रौ मम हृदये विभासि ? हे भीमे ! नमस्तुभ्यम्। वद, किं करवाणि ते ?
"Alarmed and shaken in mind, I sprang from my couch and questioned that shape of darkness which compelled worship: “Who art thou who appearest to my heart in the night in thy terrible splendour? What must I do? Speak! Salutation to thee, O dreadful goddess!”
डरा-डरा
मैं विचलित मन था,उठा
तल्प से
पूछा
तम से-कहो,करालि!
कौन?
रात
में प्रगट हुई हो मेरे उर
में,
बोलो,क्या
मैं करूँ,भयंकरि!
तुम्हें
नमन॥
मुक्तसंग्ङोऽनहंवादी धृत्युत्साहसमन्वित:।
सिद्धयसिद्धयोर्निर्विकार: कर्ता सात्त्विक उच्यते ॥१८.२६॥
Freed from attachment, non-egoistic, endowed with courage and enthusiasm and unperturbed by success or failure, the worker is known as a pure (Sattvika) one. Four outstanding and essential qualities of a worker. - Bhagwad Gita : XVIII-26