|
Şu Yirmi İkinci Sözün On İkinci Lem’ası öyle bir bahr-i
hakaiktir ki, bütün yirmi iki Söz, ancak onun yirmi iki katresi; ve öyle
bir menba-ı envardır ki, şu yirmi iki Söz, o güneşten ancak yirmi iki
lem’asıdır. Evet, o yirmi iki adet Sözlerin herbirisi, semâ-i Kur’ân’da
parlayan birtek necm-i âyetin bir lem’ası ve bahr-i Furkan’dan akan bir
âyetin ırmağından tek bir katresi ve bir kenz-i âzam-ı Kitabullahta
herbiri bir sandukça-i cevahir olan âyetlerin birtek âyetinin birtek
incisidir.
İşte, On Dokuzuncu Sözün On Dördüncü Reşhasında bir
nebze tarif edilen o kelâmullah İsm-i Âzamdan, Arş-ı Âzamdan, Rububiyetin
tecellî-i âzamından nüzul edip, ezeli ebede raptedecek, ferşi Arşa
bağlayacak bir vüs’at ve ulviyet içinde, bütün kuvvetiyle ve âyâtının
bütün kat’iyetiyle, mükerreren Lâ ilâhe illâ Hû der, bütün kâinatı işhad
eder ve şehadet ettirir. Evet, Lâ ilâhe illâ Hû beraber mîzened
âlem.
Evet, o Kur’ân’a selim bir kalb gözüyle baksan göreceksin ki,
cihât-ı sittesi öyle parlıyor, öyle şeffaftır ki, hiçbir zulmet, hiçbir
dalâlet, hiçbir şüphe ve rayb, hiçbir hile içine girmeye ve daire-i
ismetine duhule fürce bulamaz. Çünkü üstünde sikke-i i’câz, altında burhan
ve delil, arkasında nokta-i istinadı mahz-ı vahy-i Rabbânî, önünde
saadet-i dâreyn, sağında aklı istintak edip tasdikini temin, solunda
vicdanı istişhad ederek teslimini tesbit, içi bilbedâhe sâfi hidayet-i
Rahmâniye, üstü bilmüşahede halis envâr-ı imaniye, meyveleri biaynilyakîn
kemâlât-ı insaniye ile müzeyyen asfiya ve muhakkıkîn-i evliya ve sıddıkîn
olan o lisan-ı gaybın sinesine kulağını yapıştırıp dinlesen; derinden
derine, gayet mûnis ve mukni, nihayet ciddî ve ulvî ve burhanla mücehhez
bir sadâ-yı semâvî işiteceksin ki, öyle bir kat’iyetle Lâ ilâhe illâ Hû
der ve tekrar eder ki, hakkalyakîn derecesinde söylediğini, aynelyakîn
gibi bir ilm-i yakîni sana ifade ve ifaza ediyor.
|
Lügatler :
arş : göğün en yüksek katı
âyât :
âyetler
bahr-i Furkan : hak ile bâtılı ayıran Kur’ân’ın
denizi
bahr-i hakaik : hakikatler, gerçekler
denizi
biaynilyakîn : gözle görerek kesin bilgi
edinme
bilbedâhe : açık bir şekilde
bilmüşahede :
gözle görüldüğü gibi
burhan : güçlü delil, kanıt
cihât-ı
sitte : altı yön
daire-i ismet : masumluk
dairesi
dalâlet : hak yoldan sapkınlık,
inançsızlık
duhul : girme
ebed :
sonsuzluk
envâr-ı imaniye : iman nurları
ezel :
başlangıcı olmayan, sonsuzluk
ferş : yer
fürce :
girilecek yer, delik
hidayet-i Rahmâniye : Allah’ın
hidayeti
istintak : konuşturma
istişhad : şahid
olmasını isteme
işhad : şahid gösterme
kat’iyet :
kesinlik
katre : damla
kelâmullah : Allah’ın kelâmı,
Kur’an
kemâlât-ı insaniye : insanî mükemmellikler
kenz-i
âzam-ı Kitabullah : bir hazine olan Allah’ın kitabı
lem’a :
parıltı
mahz-ı vahy-ı Rabbânî : Allah’ın vahyinin bizzat
kendisi
menba-ı envar : nurlar kaynağı
mükerreren :
defalarca
müzeyyen : süslü
nebze : az
miktar
necm-i âyet : âyet yıldızı
nokta-i istinad :
dayanak noktası
nüzul : inme
rapt :
bağlama
rayb : şüphe
reşha : sızıntı
saadet-i
dâreyn : dünya ve âhiret mutluluğu
sandukça-i cevahir :
cevherler sandığı
selim : sağlam, temiz
semâ-i Kur’ân
: Kur’an’ın semâsı, yüceliği
sikke-i i’câz : mu’cizelik
mührü
tecellî-i âzam : en büyük tecellî,
görünüm
ulviyet : yücelik
vüs’at :
genişlik
zulmet : karanlık |
