سقف وافل با توجه به قابلیت فنی بسیار مناسب، دارای روش اجرای ساده و بدور از هرگونه ساختار پیچیده ای میباشد و میتوان با هر نیرویی با آموزش اولیه و وسایل قابل دسترس سقف را اجرا نمود. اجرای سقف وافل در مقایسه با سایر دال های بتنی مجوف آسان تر صورت میگیرد. زیرسازی سقفهای وافل مشابه سقف تیرچه و بلوک میباشد و در آیین نامه بتن ایران، فصل دال ها در مورد این نوع دال بتنی و همچنین نشریه 543 توضیحاتی در مورد خصوصیات و نحوه اجرا ارائه شده است.در ادامه به انواع روش اجرای سقف وافل میپردازیم؛سقف وافل به دو روش اجرا میشود.
قرار گیری پایه های اطمینان (جک،اسکافلد،داربست و...)
برای ایجاد سطحی یک دست از پلایوود یا قالب فلزی استفاده میکنیم
قرار گیری قالب وافل مطابق با نقشه محاسباتی
آرماتور بندی
بتن ریزی
باز کردن قالب ها (ابتدا پلایوود یا قالب فلزی باز شده سپس قالب وافل خارج میشود)
از مزیت های این روش تسریع در زمان اجرای کار و ایمنی کارگران حین اجرای سقف و چیدمان دقیقتر قالبها و کیفیت بهتر بتن نمایان زیر سقف میتوان نام برد.
در روش اجرای مدولار،ابتدا پایه های اطمینان (جک،اسکافلد،...) در فاصله معین قرار گرفته و سپس زیر سازی شبکه ای به وسیله قوطی ها انجام میشود و قالبهای وافل مستقیما بر روی قوطی ها قرار میگیرند.
خصوصیات روش اجرای مدولار عبارتند از:
مراحل اجرای روش مدولار و تخت یکسان میباشد و فقط در استفاده از پلایوود و قالب فلزی تفاوت دارند که در روش مدولار عموما نیازی به فرش کردن سقف توسط پلایوود و یا قالب فلزی ندارد.
در این قسمت به توضیح مفصل مراحل میپردازیم :
1) زیرسازی سقف بدین صورت میباشد که ابتدا پایه های اطمینان(جک فلزی،اسکافلد،داربست) در فواصل مناسب قرار گرفته؛ سپس قوطی اصلی و پس از آن قوطی فرعی اجرا میشود (بار اعمال شده به زیرسازی، اول به قوطی کشی فرعی سپس به قوطی کشی اصلی و در اخر به پایه های اطمینان و زمین منتقل میشود ) و قالب های وافل روی، زیرسازی انجام شده طبق نقشه محاسباتی انجام شده قرار میگیرند.
2) چیدمان قالب به طوری میباشد که قالب های وافل در قسمت های مشخص شده در نقشه های اجرایی و سازه که توسط مهندس سازه محاسبه شده است ، قرار داده میشود. و بسته به روش طراحی ممکن است برخی نواحی دال توپر بوده و نیازی به قرارگیری قالب نباشد. به دلیل استحکام بالای قالب های وافل آبا عبور و مرور بروی آن ها به آسانی صورت میپذیرد و با توجه به سبکی قالب ها به راحتی قابل قرارگیری برروی شبکه زیرسازی میباشند در قالب های وافل آبا محل قرار گیری قوطی ها تعبیه شده و باعث میشود در محل خود فیکس شوند همچنین این قالب ها جهت جداسازی نیاز به روغن کاری ندارند.
3) پس از تکمیل مرحله جایگذاری قالبهای وافل مرحله بعدی یعنی آرماتوربندی سقف میباشد. آرماتور بندی سقف وافل شبیه به دیگر سقف ها میباشد بدین صورت که ابتدا آرماتور تحتانی در پایین تیرچه و بصورت طولی اجرا میشود، که علاوه بر کاهش پرت آرماتور ، باعث افزایش ظرفیت مقاومتی سقف هم میگردد. پس از آن شبکه فوقانی آرماتورها مطابق با جزئیات ذکر شده در نقشه محاسباتی اجرا میشود، آرماتورهای طولی شبکه فوقانی و آرماتورهای تقویتی در صورتی که وافل دوطرفه باشد در دو جهت متعامد و برای وافل یک طرفه در یک جهت کارگذاشته میشوند. سپس با توجه با نقشه های سازه آرماتورهای عرضی در نواحی و به فواصل مشخص شده نقشه کارگذاشته میشوند یکی از نکات مهم در آرماتوربندی سقف وافل کارگذاری کلاهک برشی در سر ستونها و دیوارهای برشی میباشد. این آرماتورها عمدتا بصورت خاموت بسته و در طول مشخصی از بر تکیه گاه ها کار گذاشته می شوند.
4) پس از تکمیل آرماتوربندی سقف میتوان با توجه به ضوابط اجرایی نسبت به بتنریزی سقف وافل اقدام نمود. در سقف وافل به علت عاری بودن سقف از هرگونه مواد زائد مانند قطعات یونولیت و ... بتن به راحتی فضای بین تیرچه های تشکیل شونده و سطح روی قالبها را بطور کامل پر میکند؛ و بتن ریزی سقف وافل از سهولت بسیار بالایی برخوردار میباشد. در این سقف ها نیازی به دو مرحله ای کردن عملیات بتن ریزی نخواهد بود و فوق روان کننده ها و افزودنی های دیگر نیز به علت فضای مناسب جهت ویبره شدن بتن اضافه نمیشود.سطح اکسپوز زیرین سقف بدون کرمو شدن و خرابی بتن حاصل خواهد شد. همچنین در سقف وافل ، بتن برای پر کردن فضای زیر قالب ها نیاز به حرکت افقی مانند سقف های مجوف دیگر (کوبیاکس، یوبوت و ..)ندارد.
5) مرحله آخر زمان باز کردن قالب و برداشتن پایه های اطمینان است که مطابق با جدول 9-12-2 مبحث 9 انجام میشود
*زمان قالب برداری و برداشتن پایه ها اطمینان به طور کلی به دمای محیط ساختمان بستگی دارد
*باز کردن قالب برای هر کدام از المان های سازه متفاوت است
*قالب های قائم بدلیل اینکه دارای فشار جانبی و فاقد فشار قائم هستند زود تر باز میشوند
*زمان باز کردن قالب تیر بدلیل اینکه وزن بیشتری نسبت به دال دارد طولانی تر است
توصیه اجرایی
اگر در زیرسازی سقف از اسکافلد استفاده کنیم اطمینان بیشتری در اجرا حاصل میشود و خطراتی مانند دررفتن جک و نشست سقف در حین بتنریزی کاهش مییابد. زمانی که تیرچه درجا اجرا شد پیوستگی بتن و صلبیت سقف به خوبی رعایت میشود و این امر لرزش سقف در زمان بهره برداری را کاهش میدهد و حفره هایی که در این سقف ها وجود دارد باعث کاهش بار مرده میشود اما انتهای ستونها و در بعضی موارد در انتها و در امتدادتیرها نیز باید توپر اجرا گردد. از آنجا که این سقف دال دو طرفه میباشد در دو سو باربری انجام میگیرد درصورت نیاز به افزایش جان تیرچه به هر مقدار درسقف وافل میتوان اعمال کرد که این امر به سبک سازی سازه کمک زیادی خواهد کرد.