Karaj samlistanoj,
Estus bone utiligi ĉi tiun liston por informiĝi pri aferoj tuŝantaj ties intereskampon, do mi malmodeste kaj por rompi longan silenton anoncas al vi prelegon, kiun faros en kataluna marborda urbeto Roses (Rozoj) la 4an de Oktobro dum la 1a NaturAmika KulturSemajno en Esperanto (NAKSE), okaze ke vi volos ankaŭ kapti la lastajn tagojn de marbanado.
Titolo: Kia kultura politiko por Esperanto en la interreta erao?
Resumo: Se Interreto tute kadukigis tradiciajn kopirajtojn, kiuj estas la alternativoj? En ĉi tiu prelego ni esploretos la diversajn flankojn de ĉi tiu demando de la vidpunktoj de verkistoj, privataj eldonistoj kaj publikaj arĥivistoj, provante harmoniigi kulturon, ekonomion, moralon, teĥnologion kaj leĝon.
La prelego tuŝos la demandon pri esperantaj interretaj bibliotekoj/arĥivoj, kaj eble iam aperos en Literatura Foiro.
Amike via,
Rubeno Fernandez Asensio
La unua ŝtupo estus krei 4-jaran COST-Action reton, kiu kunigas profesiulojn kaj fakulojn kun la celoj :
1. klerigi la partoprenantojn kaj interŝanĝi spertojn
2. modeligi la esperantan specifecon por profito de aliaj komunumoj kies heredaĵo ankaŭ malaperas
3. pretigi ambician eŭropaskalan (kaj eventuale pli larĝan) monpeton
Amike,
Pascal DG
Kara Roland,
laŭ mi mankas ne intereso, sed fakaj konoj. Mi mem same revas pri biblioteka projekto - temas pri konservado (inkl. de ciferecigo) de iuj bulgaraj arkivoj kaj de la revuo "Bulgara Esperantisto", kiu antaŭ kelkaj jaroj festis sian 100-jariĝon.
Sed mi mem ne kompetentas pri konservado de paperaj eldonaĵoj. (Pri la ciferecigo mi havas kaj ideojn, kaj iujn konojn.)
Do se ekzistas ankaŭ aliaj revantoj, ni povas kune pripensi kaj eventuale trovi kaj solvojn, kaj subvensiojn.
Amike,
Mariana Evlogieva
Saluton, Roland,
Jes, kiel studento pri arĥivistiko mi rimarkis ke kiam profesiaj historiistoj, arĥivistoj kaj bibliotekistoj malkovras niajn trezorojn ili pli estimas ilin ol esperantistoj mem, tial mi provas veki atenton ekster Esperantujo.
Mi ne scias ĉu la prelego estos registrita, mi
demandos pri tio. Ĉiukaze mi provos almenaŭ registri mian voĉon
per mia telefono.
Aliflanke, de jam unu jaro mi kaj aliaj interesatoj organizas neformalan babilrondon pri bibliotekoj kaj arĥivoj sur Skajpo preskaŭ ĉiun semajnon. Morgaŭ mardon ekzemple ni kunsidos je la 17a h (Mezeŭropa tempo). Kvankam ĝi estas je la ŝtupo de diskutado kaj ankoraŭ neniu iniciato rezultis, ni bonvenigas kunlaboremajn partoprenantojn. Via longa sperto estus aparte aŭskultinda. Ĉiu interesata kunlistano kontaktu min, kaj mi provos sendi invitilon (kvankam ne mem mastrumas la skajporondon).
Rubeno
Morgaŭ mardon ekzemple ni kunsidos je la 17a h (Mezeŭropa tempo).
Saluton
Min tre interesas tiu skajpa rendevuo.
Mi estas la bibliotekisto de Kvinpetalo en Bouresse, Francio.
Ni posedas arkivojn, i.a. de Gaston Waringhien. Ili ne estas
prizorgataj ĉar mi, bibliotekisto emerita, ne havas nune la
kompetecon.
Tre kore kaj esperplene
---- Philippe Cousson Χαρις שלום
Ga naar https://groups.google.com/d/msgid/bibliotekoj/81096741-44ac-eae3-26de-f90bd4aa253e%40yahoo.com om deze discussie op internet te bekijken.
Ĉu vi povas klarigi al ni kial la transdono de tiuj arkivoj al profesia konservejo ne estas en la planoj?
Oktobre, kiam la arkivo Péraire (kiu apartenas al Espéranto-France) revenos el la ciferecejo, mi intencas kun mia kolego Denis Eckert starigi komunan diskuton pri konservado de esperanto-dokumentoj en Francio. Tial gravas kolekti ĉies pozicion kaj intencon.
Sincere,
Pascal Dubourg Glatigny
La unua ŝtupo estus krei 4-jaran COST-Action reton, kiu kunigas profesiulojn kaj fakulojn kun la celoj :
1. klerigi la partoprenantojn kaj interŝanĝi spertojn
2. modeligi la esperantan specifecon por profito de aliaj komunumoj kies heredaĵo ankaŭ malaperas
3. pretigi ambician eŭropaskalan (kaj eventuale pli larĝan) monpeton
Amike,
Pascal DG
Tre interesa propono. Tamen ĉi tiu ne povas esti la unua ŝtupo, sed la plej lasta. Ĝi estus realigebla nur en la oraj tempoj de la Centra Oficejo de UEA, kiam tie laboris preskaŭ dudeko da dungitoj; kaj nur se tri-kvar el ili plentempe dediĉus sin al esplorado de stipendioj kaj verkado de kandidatiĝoj. Tio lasta estas tuta salajrebla laboro; en universitatoj multaj doktoriĝantoj kaj doktoroj laboras plentempe nur por prepari tiajn kandidatiĝojn.
Plie, tiu ŝtupo atingeblas kiam jam la sola mankanta afero estas
mono. Tamen kio mankas nun estas kaj fakaj scioj, kaj konscio, kaj
asocia apogo. Kiel esperantistoj kapablos produkti strategian
planon kapablan serioze konkuri kun tiuj de profesiuloj en
tuteŭropa konkurso? Necesas trairi multajn intertempajn ŝtupojn
por entrepreni tiel ambician celon.
Rubeno
Ĉu vi povas klarigi al ni kial la transdono de tiuj arkivoj al profesia konservejo ne estas en la planoj?
Oktobre, kiam la arkivo Péraire (kiu apartenas al Espéranto-France) revenos el la ciferecejo, mi intencas kun mia kolego Denis Eckert starigi komunan diskuton pri konservado de esperanto-dokumentoj en Francio. Tial gravas kolekti ĉies pozicion kaj intencon.
Tre interesa novaĵo. Ĉu nefrancoj povas informiĝi pri ĉi tiu debato, kaj eĉ fari proponojn?
Rubeno
[1] Franca Esperantisto n° 159, nov. 1956, p. 199c.
Ga naar https://groups.google.com/d/msgid/bibliotekoj/674da2f0092c41fe9ed6f51001c334a9%40cnrs.fr om deze discussie op internet te bekijken.
Ga naar https://groups.google.com/d/msgid/bibliotekoj/81096741-44ac-eae3-26de-f90bd4aa253e%40yahoo.com om deze discussie op internet te bekijken.