Kopwerk

[Belseelse Trappers vzw]

Beste Trappers,

Maandenlang hebben we er naar uitgekeken, en dit weekend konden we eindelijk weer met de Trappers op pad.

En zoals te vrezen viel: na maandenlang goed fietsweer, kregen we al meteen te maken met bewolkt weer, af en toe wat gedruppel, maar vooral een heel strakke wind.

En al even traditiegetrouw staat iedereen dan bij de start van de rit in het ijle te staren om toch maar niet op kop te moeten rijden. Waarom toch? Dertig kilometer verder is iedereen dan wel paraat om vanaf de eerste meter te gaan springen in de vrije snelheid! Waarna de -met alle respect- mindere goden (oudere leden, dames, ...) die zich achter de kopmannen verschuilen, plots zelf op kop moeten gaan rijden. Tijdens de vrije snelheid zouden we dit nog kunnen begrijpen, maar zelfs daarna is er nauwelijks iemand hen van deze taak verlost. Waarna deze mensen het nog extra zwaar krijgen, terwijl de 'coureurs van de vrije snelheid' verderop in de groep zitten luieren en zich laten meevoeren in het zog van het peloton.

Wie kan dat fenomeen verklaren? Men kan wel 20 kilometer koersen in de vrije snelheid, maar daarvoor of daarna is het onmogelijk om een kopbeurt voor zijn rekening te nemen?

Als er 30 deelnemers aan de vrije snelheid zijn, en die nemen elk 1 kopbeurt van 2 kilometer voor zich (dat is minder dan 5 minuten!), dan moet iedereen maar 1 of hooguit 2 keer op kop rijden om voor de rest van de rit rustig in de wielen te kunnen meerijden en allemaal samen comfortabel weer naar het clublokaal te rijden.

Misschien moeten we voorwaarden stellen aan de vrije snelheid, en enkel deelname toelaten aan wie ook zijn deel van het kopwerk gedaan heeft?

Daarom nog eens, voor de zoveelste maal, een oproep: wees solidair met iedereen in de groep, en doe ook eens een deel van het kopwerk. Zeker bij omstandigheden als dit weekend (windkracht 4-5) kan iedereen het appreciëren om eens uit de wind te worden gezet.

--

Sportieve groeten,

Gunther Daman
Voorzitter Belseelse Trappers vzw
www.trappers.be