مهم/ پناهیان: گناه اصلی که ظهور را به تأخیر می‌اندازد، «ناتوانی مدعیان ولایت‌مداری در زندگی دسته‌جمعی» است

[bayan Manavi]

مهم/ پناهیان: گناه اصلی که ظهور را به تأخیر می‌اندازد، «ناتوانی مدعیان ولایت‌مداری در زندگی دسته‌جمعی» است گنه‌کارهای کوچه و بازار را مانع ظهور نبینید؛ مسألۀ اصلی ما مدعیان ولایت‌مداری هستیم! باید توسط نیروهای مذهبی گفتگوی انتقادی دربارۀ نیروهای مذهبی را در جامعه افزایش دهیم ابراز ولایتمداری تکی «مانع ظهور» را برطرف نمی‌کند، باید «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» باشد رشد معنوی ما در ارتباط‌گیری و تحمل کسانی است که با ما جور نیستند/ ما در «صابروا و رابطوا» گیر کرده‌ایم! تشکیلاتی مثل «بسیج» که بنا بوده ما را در این جهت رشد بدهد، هنوز راهش را پیدا نکرده خدا که از ما کار نمی‌خواهد؛ بلکه می‌‌خواهد ما آدم شویم/ و آدم شدن ما در تحمّل جمع است! باید برای رشد جنبه‌های «تشکیلاتی»مان فکری کنیم نمی‌شود طلبه‌ها قال الصادق(ع) یاد بگیرند ولی کاری با هم نداشته باشند!  حجت الاسلام پناهیان: مهمترین موضوع برای تفکر در معارف مهدوی چیست؟ مانع اصلی ظهور «مستکبران» یا حتی «جهالت و عدم آمادگی جهان بشریت» نیست! مهمترین موضوع در معارف مهدوی بهبود وضع «مدعیان ولایتمداری» است جهان در واقع منتظر خودِ حضرت نیست، منتظر مدعیان ولایت‌مداری حضرت است اینکه هرکس «تکی» ابراز ولایتمداری به حضرت کند، مانع ظهور را برطرف نمی‌کند/ دوست داشتن حضرت باید «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» باشد نامۀ امام زمان(عج): «وَ لَوْ أَنَ‏ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ على اجتماعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا»(احتجاج/2/499) ​ گناه اصلی که ظهور را به تأخیر می‌اندازد، «ناتوانی مدعیان ولایت‌مداری در زندگی دسته‌جمعی» است مسألۀ اصلی در آمادگی برای ظهور، رشد ولایتمداران در «زندگی اجتماعی» است مسیر رشد ما باید به جایی برسد که در «روابط اجتماعی» امتحان پس بدهیم ما فوق‌العاده زرنگیم و برای اینکه گیرِ امتحانات اجتماعی سخت نیفتیم، با هم کار نمی‌کنیم! و از کنار هم رد می‌شویم و ارتباط‌مان در حد یک «سلام و علیک» نگه می‌داریم و کار تشکیلاتی نمی‌کنیم. خدا به موسی(ع) فرمود: مقام بالای امت آخر، به خاطر ایثار است/ ما هنوز به اینجا نرسیده‌ایم! چرا استعدادهای‌مان را برای همدیگر خرج نمی‌کنیم؟ وقتی جمع شدید و پیوند برقرار کردید، تازه دعوا شکل می‌گیرد/ «من سر به زیرم و به کسی ظلم نمی‌کنم»، کافی نیست! تشکیلاتی مثل «بسیج» بنا بوده که ما را در جهت «اجتماع من القلوب» رشد بدهد/ گیر ما در داعشی‌ها نیست، گیر ما در ضعف بسیجی بودن ماست! در کشور ما مشکل ریشه‌ای، عدم توانایی مؤمنین برای زندگی جمعیِ حداکثری است خدا که از ما کار نمی‌خواهد؛ بلکه می‌‌خواهد ما آدم شویم/ و آدم شدن ما در تحمّل جمع است! بعضی‌ها هم تکی کار می‌کنند تا موفق باشند و حاضر نیستند جمعی کار کنند تا آدم شوند. در حالی که آدم شدن مهم است نه موفقیت! و آدم شدنِ تو در تحمل جمع است. بهترین موضوع در معارف مهدوی «تشکیلاتی بودن ولایتمداران» است باید توسط نیروهای مذهبی گفتگوی انتقادی دربارۀ نیروهای مذهبی را در جامعه افزایش دهیم بسیج؛ مهمترین بستر زندگی جمعی است/ بسیج هنوز راهش را پیدا نکرده «مدارس علمیه» بستر دیگری برای رشد ما در زندگی اجتماعی طلبه‌ها، بسیجی‌ها، هیأتی‌ها چقدر می‌توانند کار جمعی کنند؟! ولایت طاغوت بر جمعی حاکم می‌شود که افرادش به هم کاری ندارند باید برای رشد جنبه‌های تشکیلاتی فکری کنیم/ تکی نمی‌شود در اوج معنویت قرار گرفت امروز «آدم شدن، به معنای تشکیلاتی شدن» است که فرج را نزدیک می‌کند! رشد تو در ارتباط گرفتن و تحمل کسانی است که با تو جور نیستند/ امام باقر(ع): با صبر و تحمل اذیت اطرافیانم، به خدا مقرب می‌شوم متن کامل + صوت: اینجا  ____________ برای عضویت در کانال رسمی استادپناهیان در تلگرام لینک زیر را کلیک کنید: https://telegram.me/joinchat/AZTWZjvFeHd9x5_eIEQVLw اطلاع از نحوه عضویت در خبرنامه بیان معنوی(دریافت ​آخرین مطالب منتشر شده سایت​ استاد پناهیان ​از طریق ایمیل-غالبا به صورت هفتگی ارسال می شود) دفتر نشر اندیشه های حجت الاسلام پناهیان BayanManavi.ir