Cemiyyetleri zina belasından nece xilas etmek olar?
Sual: Zina eden kişi ve qadına qarşı indiki dövrde dörd şahid nece ireli sürmek olar? Bu münker (pis) emelden müselman genclerimizi nece çekindire bilerik? Allah sizi xeyirle mükafatlandırsın.
Hemd Allaha mexsusdur.
Birincisi:
Alimler zinaya dair sübutları ireli sürmeyin yollarını sadalamışdırlar ve meseleye dair dörd yol var:
• Şahidlerin ifadesi
• Zina eden tereflerin zina etdiklerini etiraf etmesi
• Eri ve yaxud seyyidi (sahibi) olmayan qadının hamile qalması
• Kişi “lian”da iştirak edib, qadın “lianda” (lenetleşmek) iştirak etmekden imtina ederse.
Zina meselesinde şahidlerin sayı şahidliyi meqbul hesab edilen dörd neferden ibaret olur. Şahidler zina günahını açıq-aydın şekilde gördüklerini bildirmelidirler. Yeni, onlar kişinin zekerinin (tenasül üzvü) qadının fercinin (tenasül üzvüne) içerisinde olduğunu görmelidirler. Şahidlerden biri ve yaxud bir neçesi onları lüt, çılpaq şekilde gördüklerine dair şahidlik etseler ve yaxud onları müeyyen hal ve hereketlerde olduğunu vesf etseler, bütün bunlar zinanın baş verdiyini sübuta yetirmek üçün kifayet etmir.
Şeyx ibn Üseymin (Allah ona rehmet etsin) “Şerh el-Mumti” (6/157) eserinde demişdir:
Onlar zinanı açıq-aydın, yeni “Men gördüm ki, kişinin tenasül üzvü qadının tenasül üzvünün içerisinde idi” kimi ifadelerle vesf etmelidirler. Bunun başqa yolu, alternativi yoxdur.
Eger onlar: “Biz kişini qadının üstünde gördük ve onlar çılpaq idiler”deye söyleseler, bu meqbul deyil. Hetta şahidler: “Biz bir terefin diger terefle, bir kişinin öz qadını ile etdiyini gördük” söyleseler bele, bu şahidlik baxımından kifayet sayılmır.
Onlar: “Biz şahidlik edirik ki, kişinin tenasül üzvü qadının tenasül üzvünün daxilinde idi” söylemelidirler. Bilmek lazımdır ki, bunu sübuta yetirmek çox çetindir. Ömerin (Allah ondan razı olsun) dövründe bir kişi söylemiş, lakin onun eleyhine şahidlik edilerek deyilmişdir: “Eger sen dörd ombanın arasında olsaydın, bu ifadeni heç zaman vere bilmezdin.”
Ona göre de, Şeyxul İslam ibn Teymiyye (Allah ona rehmet etsin) qeyd edir ki, Peyğemberin sallallahu aleyhi ve sellem dövründen onun (İbn Teymiyyenin) dövrüne kimi şahidlik yolu ile heç bir zina faktı subuta yetirilmemişdir. Eger, o dövrden başqa bir dövre kimi heç bir zina faktı subut olunmamışdırsa, o zaman bizim dövrümüze kimi şahidlik yolu ile her hansı bir hadisenin subut olunduğu bize melum deyil. Çünki bunu etmek çox çetindir. Sitatın sonu.
Zinaya şahidlik meselesinde bu cür sert, ciddi şertlerin qoyulmasından hedef sadece şerietde nezerde tutulan meqsede nail olmaqdır. Bu meqsed, insanların (günahlarını) örtmek, üstünü açmaq, exlaqsızlığı yaymaq, cemiyyetlerde insanların şerefine dil uzatmaq ve nesil-necabetine böhtan atmaq kimi halların qarşısını almağa xidmet edir.
Qurtubi (Allah ona rehmet etsin) “Cami li Ehkam el-Quran (5/83)” eserinde demişdir:
“Buna (zinaya) şahidlik edenler üçün bunu çetinleşdirmek ve insanların günahlarını örtmek üçün Allah teala zinaya dair şahidliyin dörd nefer terefinden yerine yetirilmesini bildirmişdir.” Sitatın sonu.
Şeyx Abdurrehman el-Sadi “Tefsir (1/563)” eserinde demişdir:
“Neye göre onlar buna dair dörd şahid getirmediler? Madam ki, şahid getirmediler, demeli, onlar Allah yanında esil yalançıdırlar” [en-Nur 24:13]. Yeni? ne üçün ittiham edenler ittiham etdikleri meselede şahid getirmediler? Yeni, exlaqlı (doğru-dürüst) “dörd şahid”.
“Madam ki, şahid getirmediler, demeli, onlar Allah yanında esil yalançıdırlar”- hetta onlar öz daxillerinde bundan emin olsalar bele, onlar Allahın hökmüne göre yalançılardır. Çünki Allah dörd şahid olmadan bu barede danışmağı onlara qadağan etmişdir.
Allah teala, “Ele ise onlar yalançılardır” deyil, “ONLAR ALLAH YANINDA ESİL YALANÇIDIRLAR” deye söyledi. Bütün bunlar müselmanın namusunun, şerefinin ciddi şekilde toxunulmazlığına, haram olmasına delalet edir. Ona göre de, şahid ortaya qoymadan bunun eleyhine ittiham ireli sürmek qadağandır. Sitatın sonu.
İkincisi:
Genclerimizi ve cemiyyetlerimizi bu biabırçılıq, günahdan qorumaq üçün, xalqlar, milletler ve cemiyyetler terefinden müxtelif cebhelerde birge seylerin ortaya qoyulması mühümdür. Bu ferdi deyil, ümumi bir cavabdehlikdir. Ümumi, birge seyleri ortaya qoymadan, zina ve onun fesadlarına qarşı cemiyyeti qorumaq üçün addımlar atmadan cemiyyetin dirçelişine, rifahına nail olmaq mümkün deyil. Bu addımlara aşağıdakılar daxildir:
1. Zina günahının ciddiliyi, şiddetli olması barede maariflendirme işi aparmaq. Hemçinin bildirmek lazımdır ki, zina böyük günahlardandır. Sağlam düşünce ve şeriet bunun iyrenc ve haram olduğunu qebul edir. O cümleden, başa salmaq lazımdır ki, zina milletlerin çökmesine, tenezzülüne, helakına sebebdir ve bu dünyada felaket, bela getirir. Axiretde ise bunun cezası cehennemdir.
İmam Ehmed demişdir: “Qetlden sonra, zinadan pis bir şey yoxdur. ” (Ğadha el-Elbeb (2/435)
Allah teala buyurur: “Zinaya yaxınlaşmayın. Çünki bu, iyrenc bir emel (heddi aşan istenilen bir şey: böyük günah) ve (Allah bağışlamazsa insanı cehennme sürükleyen) murdar bir yoldur!” (el-İsra 17:32)
Şeyx Abdurrehman el-Sadi “Tefsir (1/457)” eserinde demişdir:
Allah zinanı ve zinadan doğan fesadları “FAAHİŞE (yeni, heddi aşan her bir şey: böyük günah)”, şeriete ve sağlam düşünceye, sağlam insan fitretine göreiyrenc olan bir günah adlandırır. Çünki bu Allahın haqqlarına, qadının haqqlarına, onun ailesinin haqqlarına ve onun erinin haqqlarına qarşı heddi aşmaqdır. Bu exlaqsızlığı yaymaq, nesilleri ve diger pis emelleri, şerleri, fesadları qarışdırmaqdır.
“Murdar bir yoldur” kelilmesinin menası budur ki, bu böyük günahı işlemeye cüret eden üçün bu münker, iyrenc bir yoldur, vasitedir. Sitatın sonu.
2. Bu münker emelin yayılmasından meydana gelen münker, pis aqibet, fesadlar baresinde gencleri xeberdar etmek vacibdir. Çünki bütün bunlar ailelerin ve cemiyyetlerin emin-amanlığını, sabitliyini tehlüke ile üz-üze qoyur. Bele ki, öldürücü xesteliklerin, nikahdan kenar (zinadan doğulmuş) doğulan uşaqların çoxalmasına, ailelerin parçalanmasına, uşaqların lazımınca terbiye olunmamasına ve pis terbiye altında böyümesine, boşanmaların sayının artmasına, cinayetlerin ve diger fesadların artmasına sebeb olur. Bunun icazeli olduğu, zinanın en pis şekli ile geniş yayıldığı cemiyyetlerde bu tesir daha qabarıq şekilde özünü gösterir, hiss etdirir. Neticede hemin cemiyyetlerin parçalanması ve medeniyyetlerin çökmesine getirib çıxarır.
3. Cinsi elaqelerde şerietin qoyduğu yolları asanlaşdırmağa çalışmaq. Bu ise halal evlilikle heyata keçir. Evliliye teşviq etmek ve bunun şeriet terefinden teşviq olunduğunu genclere bildirmek, peyğemberlerin yolu olduğunu başa salmaq ve evlenen kesin artıq dinin yarısını tamamladığını, özünü ve heyat yoldaşının namusunu qoruduğu üçün mükafatlandırılacaqlarını bildirmek bu yollardan biridir.
4. Bu meselede cemiyyetin üzerine düşen vezifelerden biri evlilik qarşısında olan maneeleri aradan qaldırmağa çalışmaqdır. Evlilik üçün manee olan kasıbçılıq meselesi hell olunmalı ve özlerinin namusunu qorumaq üçün kifayet qeder imkanı olmayan gencleri maddi vasitelerle temin etmek lazımdır.
Qurtubi: “Aranızda olan subay kişileri ve ersiz qadınları, emelisaleh köle ve kenizlerinizi evlendirin. Eger onlar kasıbdırlarsa, Allah öz lütfü ile onları varlı eder. Allah (lütfü ile) Genişdir, Bilendir!” [en-Nur 24:32] ayesinin şerhinde demişdir: “Aranızda zövcesi olmayan kesleri evlendirin, çünki bu namuslu, iffetli olmağa nail olmaq üçün yoldur.”
Sitatın sonu. (12/239)
Ebu Ubeyd el-Qasim ibn Salamın “el-Emval (251)” kitabında deyilir:
“Ömer ibn Abduleziz, özünün İraqdakı valisine yazdığı mektubunda bele deyir: “Mal-dövleti olmayan her bir subayı axtarıb tapın ve evlenmek isteyerse onun evliliyini teşkil edin ve ona sedeqe verin. ”
5. Bu mühüm meselede cemiyyetlerin ve valideynlerin üzerine düşen en mühüm vezife budur ki, onlar mehr (başlıq pulu) meselesinde ifrata varmamalı ve yaxud evlilik xerclerinde özlerini nümayiş etdirerek ve ya qarşı terefden (oğlan terefinden) mal-dövlet elde etmeye çalışaraq heddini aşmamalarıdırlar.
Ömer ibn Xattab minberden bir defe minberden xütbe vererken demişdir:
“Qadınlara mehirde heddinizi aşmayın, çünki bu dünyada bu şeref ve leyaqet ve Allah qarşısında teqvalı olma elameti olsaydı, o zaman Muhemmed sallallahu aleyhi ve sellem bu meselede sizi qabaqlamış olardı. Lakin, o ne öz zövcelerine, ne de onun qızlarına iyirmi “uqiyeden” artıq mehr verilmemişdir.
Ebu Davud (2106); Şeyx Albani “Sehih Ebu Davud”da hedisi sehih olaraq tesnif etmişdir.
Ağıl ve düşünce sahibi insanlar bunu da inkar etmirler ki, qızlarını ere vererken mehir meselesinde valideynlerin heddini aşması cemiyyetlerin korlanması ve exlaqsızlığın yayılmasının sebeblerinden biridir.
Vil Durant, bezi qerb cemiyyetlerinde tarixin müeyyen dövrlerinde exlaqsızlığın yayılmasından behs ederek “Mebahic el-Felsefe” (Felsefenin Lezzetleri 127-128) adlı kitabında demişdir:
“Şübhesiz ki, bu (exlaqsızlıq) müeyyen derecede, atalarının öz qızları üçün teyin etdiyi yüksek mehir telebatından ireli gelmekdedir. Sözügeden atalar sözün esl menasında evliliyin “alınıb-satılan mal” olduğu bir dövrde qızlarının iffeti üçün qiymet teyin etmişdiler. Sitatın sonu.
6. Cemiyyetlerde zina münkerini def etmek üçün en mühüm vasitelerden biri cütler arasında sevgi mühitinin yayılması, mehebbet, ülfet, hörmet, semimiyyet, sedaqet, haqq ve vezifeleri yerine yetirmekle ailelerin xoşbext olmasına çalışmaqdır. Çünki, xoşbext aileler ve bir-birini seven cütler cemiyyeti azmaqdan ve xeyali seadet axtarmaq meqsedile exlaqsız yollara düşmesinin qarşısını alan qoruyucu vasitedir.
Sonda bildirmek isteyirik ki, Allah Sübhenahu ve Teala ile rabite quran möhkem, dayanıqlı, metanetli ve dindar bir mühitin, abu-havanın yaradılması mühümdür. Bele bir cemiyyete açıq-saçıqlıq ve hicabsızlıq yaddır. Bu cür cemiyyetde övretler örtülüdür, içki ve musiqi, zinanın sesleyicileri qadağandır. Çünki bu sadalananlar exlaqsızlığın alovlanması üçün yanacaq rolunu oynayır. Belelikle, cemiyyet özünü bunlardan xilas ederse, hemin alovdan emin aman, salamat qalacaqdır.
En doğrusunu Allah bilir.
Muhemmed Saleh el-Müneccid