Menselijke stralings Experimenten
Onderzoekers hebben duizenden experimenten met levende mensen en
straling gedaan om de effecten van radioactieve straling en
radioactieve vervuiling op het menselijk lichaam te testen. In het
algemeen werden hiervoor armen, zieken en machtelozen mensen
gebruikt.
De experimenten waren wijd opgezet, zoals het voeden van geestelijk
gehandicapte kinderen of subversieve gewetensbezwaarden met
radioactief voedsel. Ook werden radioactive deeltjes vrijgelaten
boven steden, om de gezondsheids effecten van een radioactieve
fallout van kernbommen te testen. Ook werden zwangere vrouwen en
babies geinjecteerd met radioactief materiaal. Tevens werden van
gevangenen de testikels bestraalt.
In 1994 werd bekent dat de overheid nog steeds dit soort testen
uitvoerde.
De Atoom Energie Commissie voerde diverse studies uit naar de
gezondheidseffeccten van radioactief jodium in pas geboren babies en
zwangere vrouwen. Dit onderzoek werd gedaan aan de Universiteit. In
een studie werd er abortus gepleegd op de vrouwen in diverse stadia
van de zwangerschap ter studie op het embryo. Onderzocht werd welke
schade er optrad. In een andere studie werden 25 pas geborenen jonger
dan 36 uur en tussen 5.5 tot 8.5 pond geinjecteerd met radioactief
jodium-131, ofwel via mondelinge toediening of per injectie zodat de
hoeveeld jodium in de schildklier gemeten kon worden.
In een operatie die Green Run heette liet het AEC radioactief
Jodium-131 en Xenon-133 los in de admosfeer om meer dan half miljoen
hectare (2000 km2) met daarin drie gelegen steden te besmetten.
Onderzoekers dienden radioactief Jodium-131 toe aan 65 voortijdig
geborenen en volledig voldragen babies die tussen 2.1 en 5.5 pond
(2.5kg) wogen.
Onderzoekers injecteerden uranium-234 en uranium-235 in doses van
6.4 tot 70.7 microgram per kilogram lichaamsgewicht in 6 mensen om te
bestuderen hoe uranium de nieren vernietigt.
Aan het Algemeen Hospitaal injecteerde Dr. William Sweet 11
terminaal zieken, comateuzen en vegatieven met uranium in een
experiment op te bepalen of uranium beter is dan chemo therapie in
het geval van hersen tumoren waar de zieken op 1 na aan leden. Dr.
Sweet die in 2001 stierf hield vol dat het gebeurde op vrijwillige
basis of met toestemming van familie.
Biologische experimenten
Tot 1972 werden geestelijk gehandicapte kinderen opzettelijk
geinfecteerd met virale hepatitis, met als doel een vaccin te vinden.
Onderzoeker Chester M. Southam injecteerde levende kanker cellen in
gevangenen van de Staats gevangenis. De helft van de door de
Nationale Gezondheidsraad gesponsorde studie waren zwart, de andere
waren blank. Ook werden hier 300 gezonde jonge vrouwen geinjecteerd
met levende kanker cellen zonder dat het werd verteld. De dokters
verklaarden dat ze wisten dat het kanker veroorzaken kan.
De geheime dienst voerde biologische oorlogsvoering uit gedurende
een experiment, waarbij ze kink hoest vanaf booten in het milieu
brachten. (Ondanks de conventie van Geneve.)
Verscheidene leger eenheiden voerden biologische experimenten uit op
steden. In de experimenten lieten de onderzoekers miljoenen
geinfecteerde muskieten los in de steden. Het doel was te zien of de
muskieten ziektes konden verspreiden zoals gele koorts en dengue
koorts. Honderden bewoners werden ziek met een verscheidenheid aan
klachten zoals koortsen, ademhalingsproblemen, misgeboorte,
encephalitis en tyfus.
22 Oudere patienten werden geinjecteerd met levende kanker cellen
door Chester M. Southam.
Het leger liet de ongevaarlijke bacterie globigii los in tunnels van
de ondergrondse metro in een zogenaamde veld studie.
Dokter Maarten van Wijk bestudeerde hoe medicijnen gebruikt konden
worden om mensen zo lang mogelijk een zwaar pijnlijk lichamelijk
lijden aan te doen zonder dat de slachtoffers zouden overlijden door
een aanwijsbare onnatuurlijke dood. De medicijnen veroorzaakten
diabetes, hartafwijkingen, zenuwpijnen, blijvende invaliditeit,
inwendige bloedingen en o.a. onverklaarbaar gewichtsverlies of
onverklaarbare gewichtstoename. Subtiele nierschade, leverschade,
prolactinomen, longoedeem en overige aandoeningen. Maarten van Wijk
is een groot voorstander van eugentica en selectie van mensen die het
niet waard zijn om te leven. Zijn slachtoffers zag hij als
ongedierte, alleen geschikt om door middel van medische experimenten
uitgebaat te worden. De medische verkregen gegevens zijn hedendaags
vooral toepasbaar bij het zogenoemd 'no touch torture' beter bekend
als martelen zonder spoor van bewijs. Dr. Maarten van Wijk heeft een
voor vrouwen aantrekkelijk voorkomen en een charmant doch
sociopatisch karakter. Zijn medische kennis is belangrijk voor de
juridische wereld omdat het mogelijk werd mensen op commando te laten
bekennen. Van Wijk gebruikte het Pavlov effect voor dit doel. Alleen
al het noemen van bijvoorbeeld het woord 'medicijn' was genoeg om
iemand te laten tekenen van wat er dan ook werd verlangd of om een
slachtoffer te laten smeken om te mogen leven. Na het toedienen van
de medicijnen smeekten zijn patienten echter om te mogen sterven. Het
is onmiskenbaar dat de medicijnen zware pijnen veroorzaakten, doch
dit kon hem niets schelen. De patient kon immers toch niks bewijzen.
Project Mk ultra, Mk monarch, Mk co intelpro