||वैयक्तिक अनुभव:*कोरियातील ४था आठवडा*||
▪️[स्थानिक *आदिवासी भाषा* : निहरी]
2007 पायसीं कोरियात हिंडतु, पका काहीं नांगला. भलतां बदललांहे, आमचां हाफिस आहे त्या लगेच गावात दसां आहें, तऱ्हीं आथा य्या गाव हो सहर दसा बनून गेलाहें. आपलेकडं हो हलूं हलूं बदलाय लागेलाहें, नाक्यावर/बाजारात जाल तं डोलं उघडून नांगजास. जंगल/जमिनी संभालजास. बेस रेहा.
▪️[साधारण *मराठी बोली* भाषा]
कोरियातील शहरी/ग्रामीण भागात फिरताना एक ठळकपणे जाणवले कि कुठेही पायाभूत सुविधांमध्ये तोडजोड दिसली नाही. कि एखादा रस्ता/बस स्टॉप/स्टेशन/दिवे/मार्किंग/सार्वजनिक ठिकाणे इत्यादी बजेट मुळे अर्ध्यावर सोडले आहे किंवा एखादे काम अपूर्ण अवस्थेत आहे असं दिसले नाही.
आणि प्रत्येक वस्तू, लेआऊट, प्लॅनिंग मध्ये कलात्मकता जाणवली. खूप लक्ष देऊन लहान लहान गोष्टींचा विचार करून *सामान्य लोकांना अधिक सोयीचे* बनविण्यासाठी डिटेल डिझाईन लक्षात येते. पायाभूत उभारणीत *सामान्य माणसांची सोय हि प्राथमिकता,* आणि तेव्हढ्याच *जबाबदारीने सामान्य जनतेने वापर/उपयोगात* आणलेले येथील स्वच्छ पब्लिक इंफ्राट्रक्चर आदर्श उदाहरण आहे.
▪️[दोन शब्द *सामाजिक*]💡
सामान्य शहरी/कागदोपत्री दृष्टीतील विकासाची व्याख्या/आकडे/माणके कदाचित आदिवासी समाजासाठी तंतोतंत लागू होतीलच असे नाही. पण अनुसूचित क्षेत्रात होणारे मोठ्या प्रमाणावर जमीन हस्तांतरण, आदिवासी लोकसंख्येचे घटते प्रमाण, आदिवासी हक्क/अधिकार या विषयीची उदासीनता, पॉलिसी मेकिंग आणि अंमलबजावणी यंत्रणेत आदिवासी समाजा बद्दल संवेदनशीलतेचा अभाव इत्यादी मोठी यादी वाढते आहे. आणि आदिवासी परावलंबी होतो आहे.
या साठी समाजात आवश्यक क्षमता बांधणी, नेतृत्वाची फळी, संस्थात्मक जाळे इत्यादी गरजेचे आहे. त्यासाठी प्रत्येकाने आपल्या आवडीच्या क्षेत्रात पुढाकार घेऊन हातभार लावणे गरजेचे आहे. विविध कामे/उपक्रम होत राहतील, *आदिवासीत्व ची वैचारिक दिशा (व्हिजन/मिशन) आणि स्वावलंबन महत्वाचे* आहे.
..............................................................
💡शक्य असल्यास ३० व्या *आदिवासी सांस्कृतिक महासंमेलनात नक्कीच सहभागी होऊन ऊर्जेचा अनुभव घ्यावा,* (१३ ते १५ जानेवारी, हमीरपुरा, छोटा उदयपूर, गुजरात). ती ऊर्जा घेऊन आपल्या आपल्या आवडीच्या मार्गाने/पद्धतीने कार्य करण्यासाठी वर्षभर हातभार लावूया. Let’s do it together! जल जंगल जमीन जीव... आदिवासीत्व. जोहार!