بدرود

[invisible mail]

با درود به همگی هموطنان و هم گروهی های عزیزم

دوستان نازنین ، مدتی است بخاطر مشکلات فراوانی که داشتم ، ممکنه خیلی از شما را ناراحت کرده باشم که اکثر شما با رفتار خوبتان منو شرمنده کرده اید

اگر به کسی ناسزا گفتم ، ازش پوزش میخواهم و اگر رفتار تندی کرده ام به بزرگی خودتان مرا ببخشید

مخصوصا مجیدی نازنین و کیوان و یک آدم و سیما و شراره ی عزیز که اوایل خیلی باهاشون تند بحث میکردم

از ریحانی و کاوه و وارتان نازنین هم عذر میخواهم که در این مدت آنها هم اذیت شده اند

اگر کسانی از دوستان را از قلم انداختم به بزرگی خودشان ببخشند

البته نورالدین و سجاد و امثال اینها و دیگر جاکشان گوهنام امام زمان فکر نکنند با آنها هستم ، من با دوستان بودم و هموطنان و نه با دشمنان هموطنان و خائنان ، به اونا هرچی گفتم خوب کاری کردم ، بازم لازم باشه میگم و پشیمان هم نمیشم ، تازه وقتی فحش میشنوند باید کلاهشان را به هوا پرتاب بکنند ، چون روز انتقام که رسید بلایی به سرشان خواهد آمد که روزی هزار با آرزوی مرگ را عربده بکشند

وقتتان را بیش از این نمیگیرم

این آخرین نامه ی من بگروه است ، و من امروز از گروه خواهم رفت ، شاید بعد از مدتی برگشتم و شاید هم دیگر برنگشتم ، اینرا خودم هم نمیدانم و نمیتوانم چیزی در اینمورد بگویم

همگی تان را دوست دارم ، برایتان بهترین آرزوها را با تمام وجود و از صمیم قلب دارم

هیچوقت سالهایی که در این گروه در کنار شما بودم را فراموش نخواهم کرد ، همچنین تک تک شما همیشه در یادم خواهید بود

به امید آزادی ایران

بدرود

توماج