Peygamber efendimiz hicretin, onbirinci senesinde, ahirete intikal edince, hazret-i Ebu Bekr-i Sıddık halife oldu. Hicretin onüçüncü senesinde, altmışüç yaşında iken vefat etti. Bundan sonra hazret-i Ömer-ül-Faruk halife oldu. Hicretin yirmiüçüncü senesinde, altmışüç yaşında şehid edildi. Bundan sonra, hazret-i Osman Zinnûreyn halife oldu. Hicretin otuzbeşinci senesinde, sekseniki yaşında şehid edildi. Sonra hazret-i Ali halife oldu. Hicretin kırkıncı senesinde altmışüç yaşında iken şehid edildi. Bu dört halifeye, Hulefâ-i râşidîn denir. Zaman-ı saadette yani Peygamber efendimizin zamanında Ahkâm-ı İslâmiyye, islamiyetin bütün hükümleri tamam icra edilip, her taraf, hak, adalet ve hürriyet ile nurlandığı gibi, bu dört halifenin zamanında da öyle idi. Ahkâm-ı islâmiyye kusursuz olarak yapılıyordu. Bu dört halife, Eshâb-ı kiramın hepsinden üstündür. Kendi aralarındaki üstünlükleri, hilafetleri sırasına göredir.