De toekomst

[Vriendenkring]

Willem  Furnée stuurde mij de volgende bijdrage:

Het lezen van dit artikel en het onderwerp houd mij al lang bezig
daarom wil ik het graag nog eens in de aandacht brengen.Benjamin Lloyd
is, zoals zo vele Vrienden, begaan met de toekomst van
het Genootschap. Waarom neemt het aantal quakers af, terwijl we
zoveel
te bieden hebben? In Pendle Hill Pamphlet 387 heeft hij een aantal
creatieve ideeën aan het papier toevertrouwd en moedigt hij ons aan
onze maandvergaderingen te versterken. Misschien is het nodig om een
aantal 'heilige quaker koeien' af te danken en ons ontvankelijk op te
stellen voor de geest die waait waarheen hij wil, waarbij we goed
onderscheid moeten maken tussen dat wat ook heden ten dage nog zijn
waarde kan bewijzen en dat wat beter eens op de helling gezet kan
worden.
Indeling: 1. Geef bekendheid aan de Quaker identiteit; 2. Stimuleer
het
lidmaatschap; 3. Geef aandacht aan pastorale zorg; 4. Stimuleer
leiderschap
Willem Furnée

 

 

==================================================
Geïnteresseerd in de ontwikkelingen van de nieuwe Quaker website?
Ga dan naar http://www.quakers.nu
==================================================

[Ankie van de Ben]

Ik ben het hier helemaal mee eens.

" Tradities, best, maar ze moeten iedere keer weer een nieuwe invulling krijgen. '

Ik mis al jaren de verdieping in het pastorale. Ben daarin volledig mijn eigen weg gegaan.

ik vind het nog steeds onverklaarbaar, dat ik naar buiten toe mijn quaker geloof in volle inzet kan uitdragen, naar binnen toe, krijg ik het nogal eens benauwd.

Ankie.

[w...@furnee.nl]

Hallo Ankie

Waar deze bijdrage van mij vandaan komt weet ik niet, want het is er een die ik
al lang geleden heb ingestuurd, zo lang dat ik het mij nauwelijks meer
herinner.

Ik sta er in grote lijnen nog wel achter, alleen dat leiderschap laat ik toch
liever aan de Geest over. Het komt erop aan dat ik over mijn ego heen kan
stappen om het Licht zijn werk te laten doen, zodat ik dit in de wereld kan
weerspiegelen.

Een "warme thuishaven" kan soms ervaren worden als een "benauwend nest" en een
"benauwend nest" kan soms ineens een "warme thuishaven" blijken te zijn. Dit
hangt af van uiterlijke en persoonlijke omstandigheden. Voor mij is de
quakergemeenschap een "warme thuishaven met uitdagingen". Precies wat ik nodig
denk te hebben, want zonder uitdagingen kan ik niets leren.

Wat het pastoraat betreft, kan ik je het boekje "Out of the Silence" van Ratliff
(Pendle Hill publications) aanbevelen waarin vanuit verschillende
Quakertradities wordt geschreven over het quakerpastoraat.

In Vriendschap, Willem

[Ankie van de Ben]

Dag Willem,
Ik dacht echt, dat dit een nieuwe inbreng van jou was. Ik had je wel meer
hierover gehoord,. Nee, leiderschap hoef ik ook niet.
Pastoraat wel.
Verder, wat het vinden van een thuis betreft, Utrecht heeft maar 1 Quaker
lid. Dat ben ik. Ik voel me heel erg thuis bij mezelf, maar het thuis elders
moet ik iedere keer weer opbouwen en dat ablijft zoeken. daar komt nog
bij, dat ik, vanuit een andere beleving, die van een blinde, ook anders,
dikwijls dieper sta ten aanzien van mensen. Daar is weinig tijd voor.
Vandaar mijn reactie.Groetjes Ankie.