Fwd: ႏိုင္းႏိုင္းစေန blog မွ

81 views

Skip to first unread message

$ $ A

unread,

May 24, 2009, 4:50:43 AM5/24/09

---------- Forwarded message ----------
From: zarlay <ttl...@gmail.com>
Date: 2009/5/23
Subject: Fwd: ႏိုင္းႏိုင္းစေန blog မွ
To: yar hook <yar...@gmail.com>, amyk...@gmail.com, ei.sc...@gmail.com, fred...@gmail.com, jolly...@gmail.com, kyis...@gmail.com, m.nai...@gmail.com, mgm...@gmail.com, miche...@gmail.com, mmt...@gmail.com, nanphyu...@gmail.com, sara....@gmail.com, steve...@gmail.com, warwa...@gmail.com, you...@gmail.com, zayyar...@gmail.com, aung min <aung...@gmail.com>, aungaungoo35 <aungau...@gmail.com>, aungminni <aung...@yahoo.com>, Aye Aung <aung...@gmail.com>, Ayeik Khin Maung Htay <khinma...@gmail.com>, billy <kyawkh...@yahoo.com>, billy pu <bil...@gmail.com>, brilliantromance <brillian...@gmail.com>, chaw chaw <white....@gmail.com>, Chaw Su <gal....@googlemail.com>, Cho Cho Thein <ccho...@gmail.com>, "dreame...@gmail.com" <dreame...@gmail.com>, Ei Khine <eimay...@gmail.com>, ei su <hone...@gmail.com>, ei thone <sky8...@gmail.com>, friends <bam...@gmail.com>, Guyver Pac <tzas...@gmail.com>, htwe nge <mahtwe...@gmail.com>, John Geyser <geyse...@gmail.com>, "Joy T. Lwin" <bab...@gmail.com>, Khine Su Yee <khin...@gmail.com>, ko aung min <jacka...@gmail.com>, ko tint lwin <tintlw...@googlemail.com>, ktzar <ktz...@gmail.com>, lamin lamin <lami...@gmail.com>, lwin mar oo <lmar...@gmail.com>, mama koko <lwinm...@gmail.com>, "manisa...@googlemail.com" <manisa...@googlemail.com>, Merdy Say <merd...@gmail.com>, mm friends <did...@gmail.com>, Moh Moh <win...@gmail.com>, Mya Daewi <myad...@gmail.com>, Myo Zaw <myo.z...@gmail.com>, Naing Naing Aye <nor...@gmail.com>, nandar htun <nanda...@gmail.com>, Nway Nway <nwa...@gmail.com>, phyu phyu <sincer...@gmail.com>, "poe. glucose" <poe.g...@gmail.com>, pong hom <pon...@googlemail.com>, sann thawdar oo <sannth...@gmail.com>, santheingi tun <s9th...@gmail.com>, Sein Than <sss...@gmail.com>, Soe Thinzar Oo <sophia....@gmail.com>, "sone...@gmail.com" <sone...@gmail.com>, tayzar toetoe <tayz...@gmail.com>, than htike <thanht...@gmail.com>, Than Lin Htaik <thanly...@gmail.com>, Thein Toe Win <thein...@gmail.com>, thin thin <mama...@gmail.com>, Thiri lay <thir...@gmail.com>, thiri thiri <koko....@gmail.com>, tin oo <tino...@gmail.com>, Wai Phyo <kowa...@gmail.com>, wlshin e <wlei...@gmail.com>, wut yi <wut...@gmail.com>, yin tun <yyt...@gmail.com>, yinmin tun <h.yi...@gmail.com>, zune zune <zunezune...@gmail.com>

http://nineninesanay.blogspot.com

အသိဥာဏ္ + ကိုယ္က်င့္တရား

တစ္ခါက အသံလႊင့္ဌာနတစ္ခုသည္ စီးပြားေရးနယ္ပယ္တြင္ ေအာင္ျမင္ေနေသာ လူငယ္တစ္ဦးကို အင္တာဗ်ဴးေလသည္။ အင္တာဗ်ဴး၏ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထံုးစံအတိုင္း ေမးျမန္းသူက လူငယ္အား....
“ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္အရာက အေရးပါဆံုးလို႔ ထင္ပါသလဲ” ဟုေမးခဲ့သည္။ လူငယ္မွာ ခဏမွ်စဥ္းစားျပီး အေျဖကို တိုက္ရိုက္မေျဖဘဲ ေအာက္ပါ ပံုျပင္ကို ေျပာျပသြားခဲ့သည္။

“လြန္ခဲ့တဲ့(၁၂)ႏွစ္တုန္းက လူငယ္တစ္ဦးဟာ ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ ျပင္သစ္ကို သြားျပီး အလုပ္တစ္ဘက္ ေက်ာင္းတစ္ဘက္နဲ႔ ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္။ ျပင္သစ္ကို ေရာက္ျပီး မၾကာဘူး သူဟာ ျပင္သစ္က ကားဂိတ္၊ ရထားဂိတ္ေတြမွာ လက္မွတ္စစ္ေတြ ၊ လက္မွတ္ျပရတဲ့ ေနရာေတြ မရွိေၾကာင္း သတိျပဳမိတယ္။ ကားေပၚ ရထားေပၚမွာလဲ လက္မွတ္စစ္ေတြ လာစစ္တာ အင္မတန္နည္းေၾကာင္း သတိထားမိျပန္တယ္။ တကယ္လို႔ လာစစ္ခဲ့ရင္လဲ ဖမ္းမိမဲ့ကိန္းဟာ လူတစ္ေသာင္းမွာ တစ္ေယာက္ေတာင္ မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ သူတြက္မိျပန္တယ္။ အဲလိုနဲ႔ သူဦးေႏွာက္ကို တစ္ခ်က္ ကစားလိုက္ျပီး ကားစီးတိုင္းသူဟာ လက္မွတ္ မ၀ယ္ဘဲ စီးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ငါဟာ အလုပ္လုပ္ျပီး ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေခြ်တာႏိုင္သမွ် ေခြ်တာမယ္လို႔ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့မိတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ၄ ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ ကုန္လြန္သြားခဲ့တယ္။ နာမည္ၾကီး တကၠသိုလ္တစ္ခုရဲ႔ ေက်ာင္းသား၊ အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေက်ာင္းသားအျဖင့္ သူဟာ ဘဲြ႔ရခဲ့တယ္။ ဘဲြ႔ရေတာ့ ပဲရစ္ျမိဳ႔မွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြမွာ သူအလုပ္ ေလ်ာက္ခဲ့တယ္။ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွု အျပည့္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေလ်ာက္လိုက္တဲ့ အလုပ္တိုင္း သူ အပယ္ခံခဲ့ရတယ္။

အလုပ္ စေလ်ာက္ေတာ့ ကုမၸဏီေတြက သူ႔ကို ၀မ္းသာ အားရၾကိဳဆိုျပီး အင္တာဗ်ဴးေတြ ဗ်ဴးခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပယ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပယ္တာလဲဆိုတာ သူေတာ္ေတာ္သိခ်င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ကုမၸဏီ တစ္ခုကို သူ အီးေမးလ္ပို႔ျပီး အပယ္ခံရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးခဲ့တယ္။

ျပန္စာရေတာ့ စာက ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးထားတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ပညာနဲ႔ ထူးခြ်န္မႈကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ သေဘာက်ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔ ယံုၾကည္မႈ အတိုင္းအတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ လက္မွတ္မပါဘဲ ကားခိုးစီးမႈအတြက္ ဒဏ္ေငြသံုးၾကိမ္ ေဆာင္ခဲ့ရေၾကာင္း ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၀မ္းနည္းစြာ သိခဲ့ရတယ္။ ဒီကိစၡနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတာက.....
(၁) ခင္ဗ်ားဟာ စည္းကမ္းမလိုက္နာသူ
(၂) ခင္ဗ်ားဟာ ယံုၾကည္ဖို႔ မထိုက္တန္တဲ့သူ
အဲဒီအခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားကိုကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီမွာ မသံုးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ စာကို ဖတ္ျပီးမွ လူငယ္ဟာ အိပ္မက္ဆိုးက လန္႔ႏိုးလာသလိုပဲ တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္ခ်ား မိခဲ့တယ္။ အီးေမးလ္ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီလို ေရးထားေသးတယ္....
“အသိဥာဏ္၏ ခြ်တ္ယြင္းမႈကို ကိုယ့္က်င့္တရားက အျမဲတမ္းလိုက္ ျဖည့္စြက္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က်င့္တရားရဲ႕ ခြ်တ္ယြင္းမႈကို အသိဥာဏ္က ဘယ္ေတာ့မွ လိုက္မျဖည့္စြက္ေပးႏိုင္ဘူး။”
အဲဒီ အီးေမးလ္ရျပီး ေနာက္တရက္မွာ လူငယ္ဟာ သူ႔ႏိုင္ငံကို ျပန္သြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒါပါပဲ....

လူငယ္ရဲ႔ စကားအဆံုး အင္တာဗ်ဴးသူမ်ား ခဏမွ် တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္က....
“ဒါဟာ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အေရးပါတဲ့ အခ်က္လို႔ ေျပာႏိုင္လား”
“ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီပံုျပင္ထဲက လူငယ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔လို ေအာင္ျမင္လာရျခင္းဟာလဲ မေန႔က အမွားကို ဒီကေန႔အတြက္ သခၤန္းစာအျဖင့္ ခံယူထားလို႔ပါပဲ”

+++++++++++++++++++++++++++++

ရန္သူ? မိတ္ေဆြ?

တခါက လယ္သမားတဦးႏွင့္ မုဆိုးတစ္ဦးသည္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လယ္သမားမွာ ဘဲမ်ားကို ေမြးျမဴထားျပီး မုဆိုးတြင္ အမဲလိုက္ေခြးမ်ား ေမြးထားသည္။ ထိုအမဲလိုက္ ေခြးမ်ားသည္ မၾကာခဏဆိုသလို လယ္သမား၏ ျခံထဲသို႔ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ျပီး ဘဲမ်ားကို ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သည္။ လယ္သမားက မုဆိုးအား ေခြးမ်ားကို ေလွာင္ထားေပးရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ္လည္း မုဆိုးမွာ ေခြးမ်ားကို ေသခ်ာထိန္းထားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ေနာက္ဆံုး လယ္သမားမွာ သည္းမခံႏိုင္သည့္ အဆံုးရြာသူၾကီးအား ေခြးမ်ားကို အေရးယူေပးပါရန္ သြားေရာက္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

လယ္သမား၏ တိုင္တန္းခ်က္ကို နားေထာင္ျပီးေနာက္ ဥာဏ္ပညာရွိေသာ သူၾကီးက. . “အဲဒီမုဆိုးကို ကြ်န္ေတာ္ အေရးယူေပးလို႔ရတယ္။ ေခြးေတြကိုလည္း ေလွာင္ထားဖို႔ အမိန္႔ေပးလို႔လည္း ရတယ္။ ဒီလိုလုပ္လိုက္ရင္ ခင္ဗ်ားမွာ မိတ္ေဆြေကာင္း၊ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း တစ္ေယာက္ ေလ်ာ့သြားႏိုင္ျပီး ရန္သူတစ္ေယာက္ တိုးလာႏိုင္တယ္။ ရန္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းလုပ္ခ်င္သလား.. မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းလုပ္ခ်င္သလား”

“မိတ္ေဆြနဲ႔ပဲ အိမ္နီးခ်င္းလုပ္ခ်င္တာေပါ့”
“ေကာင္းျပီေလ....ဒီိလိုဆို ကြ်န္ေတာ့္ အၾကံဥာဏ္ကို ခင္ဗ်ား လိုက္နာရမယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႔ဘဲေတြ မဆံုးရွံဳးေစသလို မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ဦးတိုးလာပါလိမ့္မယ္”

သို႔ႏွင့္ လယ္သမားမွာ သူၾကီး၏ေျပာစကားအတိုင္း အိမ္သုိ႔ေရာက္ေသာ္ အလွဆံုး ဘဲသံုးေကာင္ကိုေရြးျပီး မုဆိုး၏သားသံုးေယာက္အား လက္ေဆာင္အျဖင့္ ေပးလိုက္သည္။ လက္ေဆာင္ဘဲမ်ားႏွင့္ ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားေနေသာ သားမ်ားကိုေတြ႔ေသာ္ မုဆိုးမွာလည္း ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမိသည္။ ထိုအခါမွ မုဆိုးလည္း သားတို႔၏ ဘဲမ်ားကို ကုိက္ျဖတ္မည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ေခြးမ်ားကို ေသခ်ာေလွာင္ထားေတာ့သည္။ လယ္သမားအားလည္း ေက်းဇူးတင္ျပီး အမဲလိုက္ရမွရလာေသာ အသားမ်ားကိုလည္း ေ၀ငွာတတ္လာသည္။ လယ္သမားလဲ ျခံထြက္အသီးအႏွံမ်ား ဘဲဥမ်ားကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးကမ္းခဲ့သည္။ ခ်စ္ခင္မႈမ်ား အျပန္အလွန္ ဖလွယ္ၾကရင္း ႏွစ္ဦးစလံုးမွာ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္။

မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမ်ား လိုခ်င္ရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုပဲ ဦးစားမေပးပါနဲ႔။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားျပီး သူ႔အတြက္လည္း ထည့္စဥ္းစားေပးပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++

အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိပဲနဲ႔ `ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္´ လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးအတြက္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။ ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။

မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။

ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။

မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။

လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။

သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။

အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀ မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။

သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။

သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။

အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။

သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။

သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။
အဲဒါ အခ်စ္ေလ။

မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။
အဲဒါ အခ်စ္ပါ။

တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။
ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။

အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။
ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။
အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။
ဘယ္ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့လူေတြေတာင္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ရွိၿပီးသား လူေတြက သူမ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္ေလ။

++++++++++++++++++++++++++++++

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေ၇

အမွတ္တမဲ့ ကိုယ္ေျပာဖူးတဲ့ ေျပာမိတဲ့စကားေတြထဲမွာ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္းပါခဲ့ရင္

မရည္ရြယ္ခဲ့တာကို ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္

မေတာ္တဆ မနိုင္းနိုင္းစေန ေရးသလို အမွတ္တမဲ့ဆူး က အမွတ္တရေတြ ျဖစ္ကုန္မွာဆိုးလို႔ပါ

++++++++++++++++++++++++++++++

အမွတ္တမဲ့ ဆူး

တစ္ေန႔က ကားကို သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာ ရပ္ထားမိတယ္။ သစ္ပင္မွာ တြယ္ေနတဲ့ ဆူးႏြယ္ေျခာက္ေတြက က်ဳိးက်ျပီး ကားေပၚ လာတင္ေနတယ္။ ဆူးေတြကို လက္နဲ႔ ယူမပစ္ခ်င္ေတာ့ ကားထြက္ရင္ သူ႔အလိုလုိ ေလွ်ာက်သြားမယ္လို႔ ထင္ျပီး ဆူးေတြကို မဖယ္မိခဲ့ဘူး။

ဒီေန႔မွာ ခင္ပြန္းက ကားဘီး ဆူးစူးလို႔ ေပါက္သြားတဲ့အေၾကာင္း လာေျပာေတာ့ ကြ်န္မ အံ့ၾသသြားတယ္။ ခင္ပြန္းက ဆူးကိုပါ ႏႈတ္ျပီး ကြ်န္မကို လာျပတယ္။ ဆူးက တကယ့္ေသးေသးေလး... ကားဘီးရဲ႔ အပါးဆံုးေနရာကို ကြက္တိပဲ စူး၀င္ေနတယ္။

၀ပ္ေရွာ့သြားျပေတာ့ ကားျပင္ဆရာက အပါးဆံုးေနရာကို စူးမိလို႔ ျပန္ဖာမရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း၊ ျပန္ဖာရင္လဲ ဖိအားဒဏ္ကို မခံႏိုင္ဘဲ ဘီးေပါက္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဘီးတစ္ခုလံုး လဲလိုက္ဖို႔ သင့္ေၾကာင္း အၾကံေပးပါတယ္။

စင္တီမီတာ တစ္၀က္ေတာင္ မရွိတဲ့ ဆူးတစ္ခုက ထူထည္းတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ကားဘီးတစ္ခုကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ခင္ပြန္းက ဆူးကိုေတြ႔ေတာ့ အမွတ္တမဲ့ ဆဲြႏႈတ္လိုက္တာနဲ႔ ကားဘီးထဲက ေလထြက္သံကို ၾကားလိုက္ရသတဲ့။ ေလယိုတာ ေႏွးေပမဲ့ ေလေတြ အကုန္ထြက္သြားရင္ ကြ်န္မတို႔ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလမေလွ်ာ့ခင္ ၀ပ္ေရွာ့ဆီ အျမန္ေမာင္းခဲ့ရတယ္။

အဲဒီ ဆူးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို ကြ်န္မ စိတ္ထဲ မွတ္ထားလိုက္ျပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ခိုင္ျမဲတဲ့ ခင္မင္မႈ၊ ခ်စ္ခင္မႈပဲ ျဖစ္ပါေစ သူငယ္ခ်င္း၊ လင္မယားေတြၾကားမွာ ဆူးစူးႏိုင္တဲ့ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ေနရာတစ္ေနရာေတာ့ ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ကိုယ့္ကို သတိေပးလိုက္မိတယ္။ ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ထင္ျပီး ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို ေပါ့ေပါ့မထားသင့္ဘူး။ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ထားတဲ့ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းက ကားဘီးလို ထူထည္းတဲ့ ခ်စ္ခင္မႈကိုေတာင္ ပ်က္ဆီးသြားေစႏိုင္တယ္ေလ။

လူလူခ်င္း ဆက္ဆံရာမွာ ကိုယ္က ေပ်ာ္တတ္၊ ခင္တတ္လို႔ အမွတ္တမဲ့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တမင္သက္သက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ေျပာင္လိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းက သူတစ္ပါးရဲ႔ ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ေနရာ၊ အေလးထားတဲ့ အရာကို တိုက္ရိုက္သြားထိခိုက္တာနဲ႔ တူေနတတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိိန္မွာ ခ်စ္ခင္မႈေလေတြ တေျဖးေျဖး ေလွ်ာ့သြားျပီး ေနာက္ဆံုး လံုး၀ မရင္းႏွီးေတာ့တဲ့ သူစိမ္းအသြင္ ေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။ ကားဘီးကို အသစ္တစ္ခုလဲလို႔ ရသလို သူငယ္ခ်င္းကိုလဲ အသစ္လဲယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေဟာင္းနဲ႔အသစ္က ဘယ္လိုမွ တူႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အႏွစ္ႏွစ္ အလလ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ခင္္မႈ၊ ၾကင္နာမႈ တံတိုင္းၾကီးကို ေသးငယ္တဲ့ ဆူးေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကီးမားတဲ့ ဆူးေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ မစူးမိေစတာ အေကာင္းဆံုးပါ။ မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူးေလ။