Gürcü Kadin
Maik Hartmann
Seyyar saticilarla ve sergilerle dolu bir meydandan geçerken sari saçli
genç bir
kadinin tansiyon âletleri sattigini gördüm. Fiyatlarini sordum. "Japon
mali olanlar bes,
Çin mali olanlar dört milyon liraya" dedi. Biraz aksan farki olmakla
birlikte Türkçesi
güzeldi. Bes dakika konustuk, Gürcistanliymis, Türkçeyi Tiflis
Üniversitesi Türkoloji
bölümünde okumus. Ülkesinde ögretmenlik yapiyormus, maas çok az oldugu
için
geçinememis, Türkiye'ye gelmis, seyyar saticilik yapiyormus.
Kadindaki azme hayran oldum. Böyle insanlara sahipse, komsumuz Gürcistan
içinde
bulundugu iktisadî ve mâlî krizi çabuk atlatir ve refaha kavusur.
Yiyicilikle, tembellikle, acz ile, miskinlikle, tesebbüssüzlükle,
gayretsizlikle bir yere
varilmaz. Devlet veya belediye kadrolarinda bir is bulacak ve oradan
aldigi maasla
geçinecek, sonra emekli olacak, ölünceye kadar gelir alacak... Bu
kafayla Türkiye bu
hale gelmistir.
Bugünkü düzen halkimizin büyük kisminda çalisma azmini, eskilerin
tesebbüs-i sahsî
dedigi girisim zihniyetini öldürmüstür.
Sehrimizde bir müddetten beri Gürcistan'dan, Ermenistan'dan gelen
kadinlar bavul
ticareti yaparak, küçük sergiler açarak ekmek parasi çikartiyor. Onlarin
hallerine hem
aciyorum, hem de kendilerini tebrik etmek istiyorum.
Eskiden padisahlar bile saraylarindaki atölyelerde bir seyler üretir,
bunlari nedimeleri
vasitasiyla çarsiya pazara gönderip sattirir, elde ettikleri kazançlarla
iftihar ederlermis.
Simdi maddî sikinti çeken bir kimseye, "Bir yerde sana bir sergi açalim,
oraya bir seyler
koyalim, bunlari satarak biraz ticaret yap" desek, yüzde doksani kabul
etmez, hattâ
içlerinden "Geberirim de yine böyle bir is yapmam" diyenler bile
çikabilir. Onlara
verilecek cevap, "Geber öyleyse!"dir.
Renkli resimli brosürler hazirlatmali, dokümanter filmler çektirmeli ve
halkimiza,
gençligimize, su karin agrisi aydinlarimiza Güney Kore, Taiwan, Singapur
gibi dogu ve
Asya ülkeleri halkinin nasil çalistigi, nasil ürettigi, nasil tastan
ekmek çikarttigi
anlatilmalidir. Böyle seyleri idarecilere, ekser politikacilara anlatmak
mümkün
olamayacagindan onlara brosür verilmemeli, film gösterilmemelidir.
Bir yere çok az maasli, derece itibariyla pek düsük on memur veya isçi
alinacak oluyor
ve on bin kisi müracaat ediyor. Seçme imtihanlari büyük bir stadyumda
yapiliyor.
Imtihanlar da zevâhiri kurtarmak için mizansendir. Zira ehil olanlar
degil, en fazla torpili
olanlar tâyin ediliyor. Böyle bir ülke batmaz mi?
Vaktiyle ordularimiz Viyana'yi sanla serefle, ihtisamla, tantana ile
kusatiyordu. Simdi
Türkiyeliler o sehirde çöpçülük, irgatlik, baska süflî isler yapiyor.
Bu halki, bu memleketi, bu devleti bu hallere düsürenlerin Allah
belâsini versin!
Dumrul
Aslinda takdir etmeye basladim herifi de, sen niye boyle ikide bir cesit cesit adlarla giriyorsun?
Dumrul
Maik Hartmann schrieb in Nachricht <36EBD8D7...@zfn.uni-bremen.de>...
Pega
Maik Hartmann wrote:
> Türkiyeliler o sehirde çöpçülük, irgatlik, baska süflî isler yapiyor.
> Bu halki, bu memleketi, bu devleti bu hallere düsürenlerin Allah
> belâsini versin!
Duzelteyim: Bu halki, bu memleketi, bu devleti bu hallere düsüren *Allah'in*
Allahi belâsini versin!
Tekin Demir
Dumrul schrieb:
> Tekin baci, bu yazilar kimin, Mehmet Sevket Eygi'nin mi?
Bir kere bana baci demesen daha uygun olur, sonra benim yazip yazmadigi nereden bilmeye calisiyorsun.
Burada SCT ´ye cogu kisiler birseyler gönederiyorlar. Maik Hartmann bir PC hatasi olmasi gerek, yoksa
yazan, mutlak Türk dür zan ederim. Yazilar, bence de, Mehmed Sevget Eyginin kine benziyor.
> Aslinda takdir etmeye basladim herifi de, sen niye boyle ikide bir cesit cesit adlarla giriyorsun?
>
> Dumrul
Hoscakalin