Fwd: کنسرت گرامیداشت پرویز مشکاتیان - همایون شجریان
32 views
Skip to first unread message
maryam jabbari
Jan 11, 2012, 3:29:14 PM1/11/12
to
---------- Forwarded message ----------
From: Nedaye Golha <neday...@yahoo.com>
Date: 2012/1/11
Subject: کنسرت گرامیداشت پرویز مشکاتیان - همایون شجریان
To: "nedaye...@googlegroups.com" <nedaye...@googlegroups.com>
![NG]()
--
از طرف گروه ندای گلها
nedaye...@googlegroups.com
From: Nedaye Golha <neday...@yahoo.com>
Date: 2012/1/11
Subject: کنسرت گرامیداشت پرویز مشکاتیان - همایون شجریان
To: "nedaye...@googlegroups.com" <nedaye...@googlegroups.com>
گروه ندای گلها
کنسرت گرامیداشت زنده یاد پرویز مشکاتیان
همایون شجریان با همراهی سنتور سیامک آقایی و ضرب آیین مشکاتیان
بیست و هفتم شهریور ماه سال 1389 - تهران، تالار وحدت
![http://s1.picofile.com/file/7244921826/Folder.jpg]()
کیفیت: عالی
4 تصنیف دود عود ...
Size: 5.9 Mb Server:![PicoFile]()
.......... Download
***
![http://s1.picofile.com/file/7244911505/NedayeGolha_Goup_1_.jpg]()
![http://s1.picofile.com/file/7244911612/NedayeGolha_Goup_2_.jpg]()
![http://s2.picofile.com/file/7244912147/NedayeGolha_Goup_3_.jpg]()
![http://s1.picofile.com/file/7244912896/NedayeGolha_Goup_4_.jpg]()
![http://s1.picofile.com/file/7244913438/NedayeGolha_Goup_5_.jpg]()
![http://s1.picofile.com/file/7244913759/NedayeGolha_Goup_6_.jpg]()
![http://s2.picofile.com/file/7244914294/NedayeGolha_Goup_7_.jpg]()
![http://s2.picofile.com/file/7244914943/NedayeGolha_Goup_9_.jpg]()
![http://s1.picofile.com/file/7244914622/NedayeGolha_Goup_8_.jpg]()
![موزه موسیقی
ایران - از گوگل بخواهید]()
گروه نویسندگان وبلاگ فرهنگی ندای گلها
MooseMoosighi.MihanBlog.com
کنسرت گرامیداشت زنده یاد پرویز مشکاتیان
همایون شجریان با همراهی سنتور سیامک آقایی و ضرب آیین مشکاتیان
بیست و هفتم شهریور ماه سال 1389 - تهران، تالار وحدت
کیفیت: عالی
ZIP دانلود کل آلبوم در یک فایل فشرده زیپ ...
Size: 28.0 Mb Server:![PicoFile]()
.......... Download
----------------------------
Size: 28.0 Mb Server:
----------------------------
-----------------------------
----------------------------
4 تصنیف دود عود ...
Size: 5.9 Mb Server:
----------------------------
***
با حضور استاد شجریان
شب ۲۷ شهریور ماه سال گذشته، مراسم نخستین یادواره‌ی زنده یاد استاد پرویز مشکاتیان با حضور جمعی از اساتید و هنرمندان عرصه‌ی فرهنگ و هنر، در تالار وحدت تهران به همت مؤسسه‌ی دل‌آواز، خانه‌ی موسیقی و بنیاد رودکی برگزار گردید
در ابتدای این برنامه، آقای محمد سریر (مدیر عامل خانه موسیقی) با اعلام اینکه سکوت پرویز مشکاتیان در اواخر عمر معنادار بوده است افزود: «نغمه‌ها و آهنگ‌های پرویز مشکاتیان در لابه‌لای حافظه تاریخی ما مانده و خواهد ماند و شاید اگر این‌گونه بگوئیم بهتر است که: مشکاتیان در زمان سکوتش بیشتر دیده می‌شد.»
محمد سریر با اشاره به اینکه آهنگ‌های پرویز مشکاتیان جان تازه‌ای به موسیقی ایران داده است، خاطرنشان کرد: «این استاد یک تنظیم‌کننده، مدرس، آگاه نسبت به ادبیات ایران و جهان، نوازنده و آهنگساز بود که ساز زدن وی و آهنگ‌هایش، خمودگی در موسیقی ایران را در زمان خود از بین برد. چراکه مصداق این واقعیت را می‌توانیم از آزمون‌های موسیقی که درحال حاضر برگزار می‌شود و همه قطعات وی را برای زدن انتخاب می‌کنند، فهمید.» وی با اشاره به اینکه خانه‌ی موسیقی در جشن خود قرار است دو جایزه در زمینه آثار ضربی و سنتورنوازی به کسانی‌که در این مسابقه شرکت کرده‌اند بدهد، یادآور شد: «اعتقاد داریم که مشکاتیان علاوه بر تکنیک، یک جریان خاص در موسیقی ایران راه انداخت. خانه‌ی موسیقی هم مهرماه در این دو زمینه‌ای ذکر شد، آثار را معرفی خواهد کرد.»
در ادامه محمدرضا درویشی (محقق موسیقی و آهنگساز) گفت: «یک سال از رفتن پرویز مشکاتیان می‌گذرد اما نه تنها این رفتن را نتوانستیم باور کنیم بلکه همیشه صدای ساز وی در گوش‌هایمان است.» وی افزود: «به اعتبار ۳۶ سال دوستی با پرویز، شاهد سلوک روحی و معنوی وی بودم و جدا از هم‌خانه بودن، همسایه بودن و همکار بودن یک رابطه عاشقانه با هم داشتیم.»
محمدرضا درویشی در بخشی از صحبتهای خود به خوابی که دیده بود اشاره کرد و گفت: «بعد از رفتن پرویز سه خواب دیدم. در یکی از خواب‌ها دیدم که در یک کوچه - که احتمالاً کوچه ای بود که خانه من و پرویز در آن قرار داشت - در یک خانه مراسم ختمی برای پرویز برپا بود و در خانه دیگر من و پرویز نشسته بودیم و درباره تازه‌ترین اثری که ساخته بود صحبت می‌کردیم و بعد مثل همیشه بحث ما بالا گرفت و من گفتم مگه تو نمردی و در همان لحظه پرویز با شیطنت خاصی که داشت گفت من زنده هستم و آن‌ها سرکارند.
درویشی با تاکید بر موضوع که پرویز یک موسیقی‌دان منحصربفرد در موسیقی ایران است، درباره بخش‌های مختلف زندگی وی این‌گونه سخن گفت: «دوره اول زندگی مشکاتیان تا سن ۱۸ سالگی در نیشابور گذشت و زیرنظر پدر و حسن مشکاتیان تجربه‌ی مختلف نواختن سازهایی مانند سنتور، دف، تنبک، ویالون را آموخت و در این برهه، سازی نبود که به دست پرویز برسد و بتواند از دست وی خلاصی یابد. در این دوره پایه‌گذاری موسیقی در روح و جسم مشکاتیان انجام شد اما این دوره ناقص ماند، تا اینکه پرویز مشکاتیان در سال ۵۳ در کنکور دانشگاه تهران برای رشته موسیقی قبول شد.»
وی ادامه داد: «با ورود پرویز به دانشگاه تهران و آشنایی وی با نورعلی‌خان برومند و داریوش صفوت، فصل جدیدی در زندگی مشکاتیان رخ داد. پرویز نخستین کسی بود در ترم دوم دانشگاه به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی دعوت شد که این منجر به دیدن آخرین نسل از راویان این موسیقی بود و همین امر باعث شد تا مردم و محافل موسیقی وی را به عنوان یک چهره بشناسند.» درویشی درباره بخش دوم زندگی مشکاتیان این‌گونه سخن گفت: «تشکیل گروه عارف یک سال قبل از انقلاب زیرنظر هوشنگ ابتهاج از دیگر کارهای شاخص مشکاتیان بود. همچنین وی در ۱۷ شهریور که کانون چاوش تشکیل شد، به فصل تازه‌ای دیگر در زندگی هنری دست یافت که از آن می‌توان تدریس زیاد، کنسرت زیاد، انتشار آثار و آشنایی با محمدرضا شجریان اشاره کرد.» به اعتقاد درویشی، آشنایی با شجریان، ساز جدیدی در زندگی پرویز بود و از آن می‌توان به اوج فعالیت این هنرمند اشاره کرد.
درویشی ادامه داد که ده سال آخر عمر پرویز مشکاتیان به سکوت و خانه‌نشینی گذشت. او از معدود نوازنده‌هایی بود که شعر فارسی را خوب می‌دانست و از نوازنده‌هایی بود که با ورود به دانشگاه تهران شروع به یادگیری ردیف موسیقی کرد. البته این بدین‌معنا نیست که وی قبلاً ردیف نمی‌دانسته است اما زود هم یاد گرفت که باید ردیف را کنار بگذارد و فقط از آن استفاده کند.
وی ادامه داد: «ما کمتر شاهد ردیف‌نوازی از مشکاتیان بودیم. همچنین وی ازجمله آهنگسازانی بوده است که آهنگ‌هایش در سن ۲۰ سالگی از رادیو پخش شد.»
درویشی با تاکید بر این موضوع که تمام ابعاد زندگی مشکاتیان خیلی زود روی داد و مرگش هم زودهنگام رخ داد، گفت: «پرویز دین خود را نسبت به موسیقی و فرهنگ سرزمین مادری‌اش انجام داد. جامعه هم دین خود را انجام داده است اما آیا نهادها و متولیان فرهنگی کار خود را به درستی انجام داده‌اند که پاسخ من به این پرسش، منفی است.»
در پایان این مراسم، خانم آوا مشکاتیان (دختر پرویز مشکاتیان) به صحنه آمد و از جمع به خاطر حضور در مراسم بزرگداشت پدر تشکر کرد
شب ۲۷ شهریور ماه سال گذشته، مراسم نخستین یادواره‌ی زنده یاد استاد پرویز مشکاتیان با حضور جمعی از اساتید و هنرمندان عرصه‌ی فرهنگ و هنر، در تالار وحدت تهران به همت مؤسسه‌ی دل‌آواز، خانه‌ی موسیقی و بنیاد رودکی برگزار گردید
در ابتدای این برنامه، آقای محمد سریر (مدیر عامل خانه موسیقی) با اعلام اینکه سکوت پرویز مشکاتیان در اواخر عمر معنادار بوده است افزود: «نغمه‌ها و آهنگ‌های پرویز مشکاتیان در لابه‌لای حافظه تاریخی ما مانده و خواهد ماند و شاید اگر این‌گونه بگوئیم بهتر است که: مشکاتیان در زمان سکوتش بیشتر دیده می‌شد.»
محمد سریر با اشاره به اینکه آهنگ‌های پرویز مشکاتیان جان تازه‌ای به موسیقی ایران داده است، خاطرنشان کرد: «این استاد یک تنظیم‌کننده، مدرس، آگاه نسبت به ادبیات ایران و جهان، نوازنده و آهنگساز بود که ساز زدن وی و آهنگ‌هایش، خمودگی در موسیقی ایران را در زمان خود از بین برد. چراکه مصداق این واقعیت را می‌توانیم از آزمون‌های موسیقی که درحال حاضر برگزار می‌شود و همه قطعات وی را برای زدن انتخاب می‌کنند، فهمید.» وی با اشاره به اینکه خانه‌ی موسیقی در جشن خود قرار است دو جایزه در زمینه آثار ضربی و سنتورنوازی به کسانی‌که در این مسابقه شرکت کرده‌اند بدهد، یادآور شد: «اعتقاد داریم که مشکاتیان علاوه بر تکنیک، یک جریان خاص در موسیقی ایران راه انداخت. خانه‌ی موسیقی هم مهرماه در این دو زمینه‌ای ذکر شد، آثار را معرفی خواهد کرد.»
در ادامه محمدرضا درویشی (محقق موسیقی و آهنگساز) گفت: «یک سال از رفتن پرویز مشکاتیان می‌گذرد اما نه تنها این رفتن را نتوانستیم باور کنیم بلکه همیشه صدای ساز وی در گوش‌هایمان است.» وی افزود: «به اعتبار ۳۶ سال دوستی با پرویز، شاهد سلوک روحی و معنوی وی بودم و جدا از هم‌خانه بودن، همسایه بودن و همکار بودن یک رابطه عاشقانه با هم داشتیم.»
محمدرضا درویشی در بخشی از صحبتهای خود به خوابی که دیده بود اشاره کرد و گفت: «بعد از رفتن پرویز سه خواب دیدم. در یکی از خواب‌ها دیدم که در یک کوچه - که احتمالاً کوچه ای بود که خانه من و پرویز در آن قرار داشت - در یک خانه مراسم ختمی برای پرویز برپا بود و در خانه دیگر من و پرویز نشسته بودیم و درباره تازه‌ترین اثری که ساخته بود صحبت می‌کردیم و بعد مثل همیشه بحث ما بالا گرفت و من گفتم مگه تو نمردی و در همان لحظه پرویز با شیطنت خاصی که داشت گفت من زنده هستم و آن‌ها سرکارند.
درویشی با تاکید بر موضوع که پرویز یک موسیقی‌دان منحصربفرد در موسیقی ایران است، درباره بخش‌های مختلف زندگی وی این‌گونه سخن گفت: «دوره اول زندگی مشکاتیان تا سن ۱۸ سالگی در نیشابور گذشت و زیرنظر پدر و حسن مشکاتیان تجربه‌ی مختلف نواختن سازهایی مانند سنتور، دف، تنبک، ویالون را آموخت و در این برهه، سازی نبود که به دست پرویز برسد و بتواند از دست وی خلاصی یابد. در این دوره پایه‌گذاری موسیقی در روح و جسم مشکاتیان انجام شد اما این دوره ناقص ماند، تا اینکه پرویز مشکاتیان در سال ۵۳ در کنکور دانشگاه تهران برای رشته موسیقی قبول شد.»
وی ادامه داد: «با ورود پرویز به دانشگاه تهران و آشنایی وی با نورعلی‌خان برومند و داریوش صفوت، فصل جدیدی در زندگی مشکاتیان رخ داد. پرویز نخستین کسی بود در ترم دوم دانشگاه به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی دعوت شد که این منجر به دیدن آخرین نسل از راویان این موسیقی بود و همین امر باعث شد تا مردم و محافل موسیقی وی را به عنوان یک چهره بشناسند.» درویشی درباره بخش دوم زندگی مشکاتیان این‌گونه سخن گفت: «تشکیل گروه عارف یک سال قبل از انقلاب زیرنظر هوشنگ ابتهاج از دیگر کارهای شاخص مشکاتیان بود. همچنین وی در ۱۷ شهریور که کانون چاوش تشکیل شد، به فصل تازه‌ای دیگر در زندگی هنری دست یافت که از آن می‌توان تدریس زیاد، کنسرت زیاد، انتشار آثار و آشنایی با محمدرضا شجریان اشاره کرد.» به اعتقاد درویشی، آشنایی با شجریان، ساز جدیدی در زندگی پرویز بود و از آن می‌توان به اوج فعالیت این هنرمند اشاره کرد.
درویشی ادامه داد که ده سال آخر عمر پرویز مشکاتیان به سکوت و خانه‌نشینی گذشت. او از معدود نوازنده‌هایی بود که شعر فارسی را خوب می‌دانست و از نوازنده‌هایی بود که با ورود به دانشگاه تهران شروع به یادگیری ردیف موسیقی کرد. البته این بدین‌معنا نیست که وی قبلاً ردیف نمی‌دانسته است اما زود هم یاد گرفت که باید ردیف را کنار بگذارد و فقط از آن استفاده کند.
وی ادامه داد: «ما کمتر شاهد ردیف‌نوازی از مشکاتیان بودیم. همچنین وی ازجمله آهنگسازانی بوده است که آهنگ‌هایش در سن ۲۰ سالگی از رادیو پخش شد.»
درویشی با تاکید بر این موضوع که تمام ابعاد زندگی مشکاتیان خیلی زود روی داد و مرگش هم زودهنگام رخ داد، گفت: «پرویز دین خود را نسبت به موسیقی و فرهنگ سرزمین مادری‌اش انجام داد. جامعه هم دین خود را انجام داده است اما آیا نهادها و متولیان فرهنگی کار خود را به درستی انجام داده‌اند که پاسخ من به این پرسش، منفی است.»
در پایان این مراسم، خانم آوا مشکاتیان (دختر پرویز مشکاتیان) به صحنه آمد و از جمع به خاطر حضور در مراسم بزرگداشت پدر تشکر کرد
تصاویری از این کنسرت در زیر آمده است
گروه نویسندگان وبلاگ فرهنگی ندای گلها
MooseMoosighi.MihanBlog.com
از طرف گروه ندای گلها
nedaye...@googlegroups.com
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages