Heartburn <michad...@gmail.com>: Oct 11 03:06AM -0700
Elk jaar gaan we met een groep vrienden ergens een paar dagen fietsen.
Gewoon op de stadsfiets en dan flinke afstanden maken. Een stukje over de
route naar Santiago of een rondrit door Kent. Een andere keer de Groene Weg
naar de Middellandse zee. Ik pakte altijd mijn gewone fiets. Ik had wel
eens overwogen om op mijn mooie ligfiets te gaan, maar durfde toch niet
goed.
Dit jaar was het plan om een ronde door Vlaanderen te doen en ik besloot op
de ligfiets te gaan. Toch maar eens uitproberen hoe dat gaat. Voordeel was
dat ik gewoon op de ligfiets kon blijven trainen en ik hoopte mijn vrienden
dit keer goed te kunnen bijhouden. Het parcours zou grotendeels vlak zijn,
met een dag in de heuvels rond Tongeren en Maastricht. Ik heb voor mijzelf
even de ervaringen opgeschreven. Ik ben geen heel sportieve fietser, heb
een redelijk gewone conditie en fiets vooral om plezier te hebben en gezond
te blijven....
*Fietsen op geasfalteerde wegen*
Op de geasfalteerde weg is de ligfiets echt een heerlijk vervoersmiddel. Je
zoeft door het landschap terwijl je heerlijk om je heen kunt kijken. Mijn
M5 medium racer is echt een heerlijke fiets. Je ligt comfortabel, geen
zadelpijn. Doordat je minder energie kwijt bent tijdens het fietsen kon ik
het langer dan anders volhouden. Na 130km fietsen had ik echt nog het
gevoel wel iets verder te kunnen.
*Fietsen op onverharde wegen*
Mijn ligfiets is niet geveerd. Dat merk je al snel als je op onverharde
wegen fietst. Een steenslag fietspad gaat goed, maar als er veel
oneffenheden zijn (boomwortels, kuilen, kasseien) dan wordt het duidelijk
minder comfortabel. Ik wordt onzeker en ga toch zitten om meer controle te
houden. Dat is vermoeiend. De Andere fietsers leken hiervan minder last te
hebben. Een keer ben ik op een zandweg vol kuilen de macht over het stuur
kwijtgeraakt en gevallen. Op een ligfiets meestal niet zo’n probleem.
Tijdens rijden door de modder raakte mijn voorvork al snel verstopt. Het
voorwiel begon aan te lopen en maakte een irritant geluid. Enkele keren heb
ik de modder met vingers en stokjes moeten verwijderen. Waarom dit bij de
andere fietsen niet optrad begrijp ik niet goed. Misschien een iets bredere
voorvork en meer afstand tot het wegdek?
*Bochtenwerk*
Met de ligfiets ben ik toch veel minder wendbaar. Wij volgden een
knooppuntenroute en fietsten deels over lange afstanden fietspaden. Er
zaten toch heel veel smalle paadjes in die met hoeken van 90 graden op
elkaar aansloten. En dat haal ik gewoon niet. Komt dat door de ketting, die
vlak naast het voorwiel loopt? Komt het door de balans? Ik weet het niet
precies, maar bochten waar ik normaal geen enkel probleem mee zou hebben
betekenen nu dat ik af moet stappen, de fiets optillen en in een andere
richting zetten en dan weer opstappen en wegrijden. Mijn vrienden waren
intussen al enkele honderden meters verder. Dit gold ook ook voor de hekjes
die op sommige Belgische fietspaden geplaatst zijn voor kruispunten. Met de
gewone fiets slalom je er zo omheen, maat de ligfiets moet je al snel
afstappen. Voordeel van de ligfiets is wel dat je ze ook weer vrij snel
ingehaald hebt.
*Veiligheid*
Ik heb steeds het gevoel gehad veilig te fietsen. Ik heb keurig mijn helm
opgehouden. Geen gevaarlijke situaties meegemaakt. Als je met een gewone
fiets bij een druk kruispunt aankomt ga je langzamer fietsen, kijk je om je
heen en wacht je tot er een geschikt moment komt om over te steken. Vaak
hoef je hierbij niet af te stappen, omdat je door de zeer lage snelheid het
geschikte moment kunt afwachten om te accelereren. Op de ligfiets is je
overzicht over het kruispunt pas goed als je al deels op het kruispunt
bent. Komt er dan iets aan, dan betekent dat afstappen. Mijn medefietsers
losten dat op door als eerste het kruispunt op te rijden en mij dan te
laten weten of ik door kon rijden of moest stoppen. Heel aardig en handig,
maar ik had wel een handicap.
*Klimmen*
Ondanks de vele waarschuwingen die ik had gekregen over klimmen op de
ligfiets viel dit erg mee. De heuvels van Henegouwen waren echt goed te
doen. Tijdig terugschakelen en rustig klimmen ging erg goed en niet veel
langzamer dan mijn reisgenoten het deden. Bij snelheden onder de 7km per
uur wordt de balans lastig en moet ik afstappen. Bergafwaarts ben je op de
ligfiets duidelijk in het voordeel. Je gaat, zonder mee te trappen sneller.
heerlijk!
*Gezelschap*
Met een vrij lage racer meefietsen met een groep (buk)fietsers betekent dat
je moeilijk kunt communiceren tijdens het fietsen. Je bent gewoon te laag
om een gezicht te kunnen zien of om iemand echt goed te kunnen verstaan. Ik
reed vaak iets voor of achter de anderen. Dat was dus toch wat eenzamer. In
een groep met meerdere ligfietsers heb je dat probleem natuurlijk niet.
*Conclusie*
Mijn ligfiets blijft voor mij een heerlijk vervoersmiddel en ligfietsen is
een fantastische sport voor de langere afstand over goed verharde wegen.
Het comfort is echt veel beter dan bij een gewone fiets. Maar onverharde
boerenpaadjes tussen prikkeldraad, dat is gewoon niet leuk en erg
vermoeiend. Ik ga mijn routes dus iets anders uitstippelen. Graag zou ik
nog eens een meerdaagse ligfietstocht ondernemen, maar het is toch
gezelliger als je medefietsers dan ook mede-liggers zijn. Voor deze groep
kies ik volgend jaar dus weer de gewone stadsfiets.
Je ontvangt deze samenvatting omdat je je hebt aangemeld voor updates over deze groep. Je kunt je instellingen wijzigen op de pagina Groepslidmaatschap.
Als je je wilt afmelden voor deze groep en geen e-mail meer van deze groep wilt ontvangen, stuur je een e-mail naar ligfiets+u...@googlegroups.com.