90rpm

439 views
Skip to first unread message

Pepijn de Vos

unread,
Sep 22, 2014, 5:03:23 AM9/22/14
to ligf...@googlegroups.com
Hier wil ik het nog even specifiek over hebben.

Waar het feitelijk over gaat is belasting van je knieën, toch?
Lagere versnelling = meer toeren, minder kracht = jeej!
Maar daar houd mijn begrip op.

Men nemen een waarde genaamd snelheid, die men wenst te behouden/beïnvloeden.
Dat kan ofwel door op de trappers te gaan staan (booo)
Ofwel door sneller te trappen (jeej)

Stel nu dat je 30 km/h fietst met 90rpm en een X aantal newton op je knieën.
Ga nu 45rpm fietsen in dezelfde versnelling, en je zult 15 km/h rijden met minder newton op je knieën.
Met 90rpm en 30km/h de heuvel op komen er toch meer newton op je knieën.

De conclusie die ik trek is dus dat die 90rpm slechts een resultaat is van minder kracht zetten, en niet veel betekent als een waarde op zichzelf.

Ik merk wel duidelijk een verschil tussen het voortduwen van de fiets bij een hoge versnelling, en het ronddraaien van je benen bij een lage versnelling.
Daar gaat het om volgens mij, dat je voor je gevoel je benen beweegt en niet de fiets.

Het gevaar schuilt hem volgens mij in het accelereren, heuvel op fietsen, en zware tegenwind.
Dan ben je geneigd om op de trappers te gaan staan, terwijl je er beter aan doet terug te schakelen.

Als laatste wil ik nog even stil staan bij die kortere crancks.
Dat je daar door kleinere bewegingen makkelijk snel mee trapt kan ik in komen.
Maar ga je dan niet aan het doel voorbij door een kortere hefboom te maken? (waardoor je feitelijk zwaarder trapt bij een gegeven rpm)

Groeten,
Pepijn

ivo lafeber

unread,
Sep 22, 2014, 5:27:23 AM9/22/14
to ligf...@googlegroups.com

herki...@yahoo.dk

unread,
Sep 22, 2014, 7:04:41 AM9/22/14
to ligf...@googlegroups.com
Op maandag 22 september 2014 11:27:23 UTC+2 schreef ilafeber:
Gooi dat artikel maar direct in de prullenbak.
Er wordt beweerd dat bij lange cranks een hogere hoeksnelheid hoort.
Het tegendeel is waar. Ten eerste, bij gegeven snelheid en verzet is de
hoeksnelheid onafhankelijk van cranklengte.
Ten tweede, bij gelijke kracht op de pedalen moet je bij kortere cranks
een grotere hoeksnelheid aanhouden om gelijk vermogen te leveren.
Vermogen is namelijk hoeksnelheid x kracht x arm.

Dat gezegd hebbende geloof ik best in het nut van kortere cranks voor
met name ligfietsers, omdat zij meer kniebeweging moeten maken dan
rechtopfietsers die met het links-rechts kantelen van de heup al een
paar centimeter kunnen opvangen. In sommige recordstroomlijnen wordt
ook met korte cranks gereden, dat bleek toch voordeliger uit te pakken
dan de K-drive http://www.velomobiles.co.uk/tag/k-drive/.

RB

Op maandag 22 september 2014 11:27:23 UTC+2 schreef ilafeber:

Brecht Daams

unread,
Sep 22, 2014, 9:06:39 AM9/22/14
to ligfiets aanmeldingen voor Ligfietslijst
Pepijn de Vos schreef over de relatie tussen kracht, trapfrequentie en snelheid:

Waar het feitelijk over gaat is belasting van je knieën, toch?
Lagere versnelling = meer toeren, minder kracht = jeej!
Maar daar houd mijn begrip op.
[...]

Grote kracht op de knieën is inderdaad niet goed voor de gewrichten. 
Bij rechtopfietsen is de maximale kracht beperkt tot ongeveer het lichaamsgewicht. 
Bij ligfietsen kan je je bij het trappen afzetten tegen de stoel en daardoor meer dan dubbel zoveel kracht leveren als bij rechtopfietsen. Dat is teveel voor de gemiddelde knie en daardoor kunnen al heel snel knieblessures ontstaan. 
Vandaar dat de relatie kracht/trapfrequentie een belangrijk algemeen aandachtspunt is bij ligfietsers, terwijl het voor de gemiddelde rechtopfietser onbelangrijk is.

Persoonlijk kan ik op een ligfiets meer dan 3 x zoveel kracht leveren als op een rechtopfiets. Door mijn eerste ligfiets, een Roulandt, heb ik knieproblemen gekregen en dat blijft sindsdien een zwak punt. 

Pepijn stelt dat je, in plaats van een hoger beentempo, ook terug kan schakelen om de kracht op de trappers te verminderen:

Het gevaar schuilt hem volgens mij in het accelereren, heuvel op fietsen, en zware tegenwind.
Dan ben je geneigd om op de trappers te gaan staan, terwijl je er beter aan doet terug te schakelen.

Op een rechtopfiets kan het geen kwaad om op de trappers te gaan staan, hoor. Omdat de maximale kracht daarmee niet zo heel veel groter wordt. Bij een ligfiets kan je dus niet op de trappers gaan staan maar kan je je wel tegen de stoel afzetten: dit is vele malen effectiever!
Terugschakelen om te voorkomen dat je te zwaar gaat trappen, is bij een ligfiets inderdaad heel verstandig. Maar als je dan dezelfde fietssnelheid wilt houden, kom je toch weer op een hoger beentempo uit :)
Langzamer fietsen (en daarbij eventueel terugschakelen) is overigens ook een optie.

Maar: als je de maximale kracht binnen de perken wilt houden, doen de snelheid van de fiets en de grootte van het verzet eigenlijk niet terzake. 
Beentempo is dé belangrijke factor om op te letten als je niet meer kracht wilt zetten dan goed voor je knieën is. Waarom is dat zo? 

Er zijn verschillende factoren die met elkaar samenhangen: kracht, beentempo (ofwel trapfrequentie), verzet en snelheid van de fiets. 
Van deze factoren is het verzet bekend en zijn fietssnelheid en trapfrequentie meetbaar met een fietscomputer met rpm-meter (rpm = rounds per minute, ofwel rondtrapfrequentie per minuut).
Kracht is op een gewone fiets niet meetbaar en het is ook niet precies voelbaar hoeveel kracht wordt uitgeoefend. Krachtverandering, dus meer of minder uitoefenen, voel je natuurlijk wel en kan je sturen, maar hoeveel Newton dat dan is weet je niet.

De maximale kracht wil je beperken, die wil je dus weten in een bepaalde situatie. Welke meetbare factor voorspelt het best de maximale kracht? 
De snelheid van de fiets en het bij voorkeur gebruikte verzet zijn niet alleen afhankelijk van de geleverde kracht, maar ook van veel andere factoren, o.a. gewicht van fietser en fiets, hellingshoek van de weg, wrijvingscoëfficiënt van weg en banden, frontaal oppervlak van fiets met fietser, de kracht en de richting van de wind en de snelheid van de fietser zelf.  
Daarom kan de maximale kracht van de fietser niet 'berekend' of geschat worden aan de hand van de fietssnelheid of het soort verzet.

De relatie tussen beentempo en maximale kracht is daarentegen heel duidelijk en hangt niet af van bovengenoemde factoren. Als een spier beweegt, is de maximaal mogelijke kracht die uitgeoefend kan worden beperkt. Hoe sneller de beweging, des te lager die maximale kracht is. Dit geldt voor alle spieren.
Nu weten we nog steeds niet hoe groot die maximale kracht precies is. 

Daarom kijken we ook even naar een andere factor: het vermogen. 
De fiets gaat het snelst als je maximaal vermogen levert met je benen. 
(Wie niet van formule's houdt, mag de volgende regels overslaan)

Volgens de natuurwetten geldt: 
Vermogen = kracht x snelheid
en in het geval van trappers, die ronddraaien, geldt:
Vermogen = moment x hoeksnelheid
waarbij
Hoeksnelheid = 2π/(tijd die één omwenteling duurt)
en bij fietsen geldt: 
Moment = trapkracht x cranklengte

Voor de knieën willen we de maximale kracht voldoende klein houden, om geen knieklachten te krijgen.
Maar als we snel willen fietsen, zouden we liefst weten op welke manier we het maximale vermogen kunnen leveren! 

Bij welke spierbewegingssnelheid (bij fietsen: traptempo) is het vermogen maximaal?
Als het traptempo 0 is, wordt er geen vermogen geleverd. 
Als het traptempo maximaal is, wordt er geen vermogen geleverd omdat er dan geen kracht kan worden uitgeoefend en het moment daardoor dus ook nul is.
Tussen 0 en maximaal traptempo ligt een optimum, waarbij het grootste vermogen wordt geleverd (dan fiets je het snelst).

Ik kan hier nog veel meer over vertellen maar laat ik het hier maar even kort houden. 
Jullie vragen je ondertussen af wat dit met de maximale trapkracht te maken heeft.

Wel, het vermogen van een fietser is het grootst bij een traptempo van 90 - 110 omwentelingen per minuut (rpm).
Dit is voor de spieren een tempo waarbij de maximale kracht al relatief laag ligt. Een exact getal of exacte verhouding is hier niet aan te verbinden, o.a. omdat deze waarde per spier en per persoon enigszins kan verschillen. 
De praktijk wijst echter uit dat bij een traptempo van minimaal 90 rpm (of nog liever: 100 rpm) ligfietsers over het algemeen geen last van hun knieën krijgen, en dat is wat we wilden. 
Daarbij is 90 - 110 rpm toevallig óók het traptempo waarmee je het meeste vermogen haalt en dus het snelst kan fietsen.
Tel uit je winst!

Veel fietsers houden een traptempo onder de 90 rpm aan. 
Het kan dan vreemd aanvoelen om sneller en lichter te trappen, maar het went en na een tijdje wil je niks anders meer.
Gebruik wel een fietscomputer met rpm-meter. Het traptempo is lastig in te schatten, je moet het aflezen van de fietscomputer als je hierop wilt trainen. 

Pepijn stelt: 
De conclusie die ik trek is dus dat die 90rpm slechts een resultaat is van 
minder kracht zetten, en niet veel betekent als een waarde op zichzelf.

Ik hoop dat duidelijk is uit mijn verhaal dat die 90 rpm een belangrijke waarde zijn op zichzelf. Tenminste, voor de ligfietser die zijn knieën heel wil houden.

Voor wie hier nog niet genoeg van heeft, gaan we nog even door op de cranklengte.
Pepijn schreef ook:
Als laatste wil ik nog even stil staan bij die kortere crancks.Dat je daar door kleinere bewegingen makkelijk snel mee trapt kan ik in komen.

Maar ga je dan niet aan het doel voorbij door een kortere hefboom te maken? (waardoor je feitelijk zwaarder trapt bij een gegeven rpm)

Hier kan ik een heel verhaal schrijven over de relatie tussen cranklengte, moment en hoeksnelheid. 
Een dergelijke berekening is echter niet nodig om de optimale cranklengte te bepalen. Die optimale cranklengte hangt samen met de binnenbeenlengte. Dat heeft te maken met de optimale spierlengte om kracht uit te oefenen. Een ontspannen spier in 'rustlengte' kan optimaal kracht uitoefenen. Een samengetrokken spier en een uitgerekte spier kunnen beiden minder kracht uitoefenen. Is de crank te lang dan moet de knie in de uiterste gebogen stand zover buigen dat de spierlengte niet optimaal is en daardoor minder kracht kan worden uitgeoefend (en soms ook knieproblemen kunnen ontstaan). Een te korte crank heeft tot gevolg dat de spieren niet eens in het optimale werkingsgebied komen en dus ook minder presteren. De verhouding cranklengte/binnenbeenlengte heeft dus ook een optimum, ik weet deze alleen even niet uit mijn hoofd. Ik weet wel dat de optimale cranklengte voor de mens met gemiddelde binnenbeenlengte niet veel afwijkt van de gebruikelijke 175 mm.

Voor meer informatie over de relatie tussen menselijke krachtuitoefening, moment, vermogen en efficiëntie, zie het boek Productergonomie, paragraaf 5.4 Kracht  en meer specifiek paragraaf 5.4.2 Moment, vermogen en efficiëntie (www.productergonomie.info).

Nog een laatste tip om knieproblemen te voorkómen: 
Bij het optrekken is het traptempo per definitie laag. Wordt hierbij maximale kracht gezet, dan kan dat al snel knieproblemen opleveren, ook als je verder netjes meer dan 90 rpm aanhoudt. 
Trek daarom vanuit stilstand altijd langzaam op en doe dat in een lage versnelling. Let hier vooral op als je met volle bepakking fietst. 


Groetjes, 

Brecht Daams
(lang geleden studie gedaan naar krachtuitoefening van mensen op producten, zie http://bit.ly/humanforcexertion )

Hans Verbeek

unread,
Sep 22, 2014, 11:19:29 AM9/22/14
to ligf...@googlegroups.com
De meeste zaken zijn al door Brecht uitgelegd, maar er is een punt waar ik wat meer over wil vertellen:
 
Men nemen een waarde genaamd snelheid, die men wenst te behouden/beïnvloeden.
Dat kan ofwel door op de trappers te gaan staan (booo)
Ofwel door sneller te trappen (jeej)

Voor zover als ik weet zorgt het op de trappers gaan staan bij een bukfiets niet voor extra kracht. Je gewicht bepaald nog altijd de maximale kracht. Ga je daar overheen dan til je jezelf uit het zadel.
Het helpt wel op een andere manier voor extra vermogen. Er worden namelijk andere spieren gebruikt. Spieren die nog vers zijn. Spieren die nog niet zoveel gedaan hebben die dag. 
Sneller trappen gebruikt nog steeds dezelfde spieren, maar dan met een lagere kracht

H. Wessels

unread,
Sep 22, 2014, 11:42:50 AM9/22/14
to ligf...@googlegroups.com
On 22-9-2014 11:03, Pepijn de Vos wrote:
> Stel nu dat je 30 km/h fietst met 90rpm en een X aantal newton op je
> knieën.
> Ga nu 45rpm fietsen in dezelfde versnelling, en je zult 15 km/h rijden
> met minder newton op je knieën.
> Met 90rpm en 30km/h de heuvel op komen er toch meer newton op je knieën.


Dat klopt natuurlijk als een bus. Je moet ook mee nemen welk vermogen je
kunt leveren. De 90 rpm klopt globaal gesproken voor een fietser die
voor zijn doen een normaal vermogen levert. Wil je veel meer vermogen
leveren om met 30 km/h de berg op te gaan dan moet je met je trap
frequentie om hoog, anders redt je het niet.

> De conclusie die ik trek is dus dat die 90rpm slechts een resultaat is
> van minder kracht zetten, en niet veel betekent als een waarde op zichzelf.

De waarde komt voor uit hoe het menselijk lichaam werkt.

> Ik merk wel duidelijk een verschil tussen het voortduwen van de fiets
> bij een hoge versnelling, en het ronddraaien van je benen bij een lage
> versnelling.
> Daar gaat het om volgens mij, dat je voor je gevoel je benen beweegt en
> niet de fiets.

Dat is vooral psychologisch. In een te lage versnelling rijden voelt
goed. Je voelt echt dat je kracht zet, bij 90 rpm lijkt het (vooral in
het begin) alsof je lucht staat te kloppen maar als je gaat meten met
een vermogensmeter en hartslagmeter is 90 rpm echt efficienter.

> Het gevaar schuilt hem volgens mij in het accelereren, heuvel op
> fietsen, en zware tegenwind.
> Dan ben je geneigd om op de trappers te gaan staan, terwijl je er beter
> aan doet terug te schakelen.

Daar is echt het grootste gevaar, mede door het psychologische effect.
Als je hard wilt optrekken of zwaar tegen de wind in moet fietsen
verwacht je dat je je benen gaat voelen omdat je hard moet werken. Bij
90 RPM kun je het zelfde vermogen efficienter leveren, alleen het voelt
veel makkelijker aan, je staat alleen maar een beetje lucht te kloppen
voor je gevoel, dat kan toch niet goed zijn? Maar het is wel goed. Je
bent dan efficient aan het werk, verricht veel arbeid zonder je spieren
en knieen over te belasten (ze doen niet zeer).

> Als laatste wil ik nog even stil staan bij die kortere crancks.
> Dat je daar door kleinere bewegingen makkelijk snel mee trapt kan ik in
> komen.
> Maar ga je dan niet aan het doel voorbij door een kortere hefboom te
> maken? (waardoor je feitelijk zwaarder trapt bij een gegeven rpm)

Dat klopt helemaal. Als je uit gaat van 90 RPM bij 175 mm cranks moet je
bij 155 mm cranks 90*175/155=102 RPM trappen voor dezelfde belasting op
je knieen. Je spieren moeten dan nog steeds met dezelfde snelheid
samentrekken en ontspannen, door de kleinere afstand die bewogen moet
worden kunnen ze dit in een hoger tempo doen.

Hans Wessels
--
As sugar dissolves, it spreads happiness.
/from a SAS sugar packet/

Toni Cornelissen

unread,
Sep 23, 2014, 7:59:55 AM9/23/14
to ligf...@googlegroups.com
Hans schrijft:

> Dat is vooral psychologisch. In een te lage versnelling rijden voelt goed.
> Je voelt echt dat je kracht zet, bij 90 rpm lijkt het (vooral in het begin)
> alsof je lucht staat te kloppen maar als je gaat meten met een
> vermogensmeter en hartslagmeter is 90 rpm echt efficienter.

Hoe meet jij efficientie? Ik heb begrepen dat als je efficientie meet
in kilometers die je kunt afleggen per buine boteram met kaas een
trapfrequentie van 60 omw/min het efficientst is.

Wel is het zo dat je geleverde vermogen maximaal is bij 90 omw/min.
Als je hard wil gaan (en dat wil jij) is 90 omw/min dus ideaal.

Toni

--
Toni Cornelissen
http://toni.technetium.be

WimH

unread,
Sep 23, 2014, 12:37:12 PM9/23/14
to ligf...@googlegroups.com
Ik vind 90 omw/per min helemaal niet ideaal. Ik heb 155mm cranks en ik fiets toch meestal boven de 100 omw/min en als ik hard wil boven de 110.

Wim -die met Roeifietsen helemaal geen onwentelingen per minuut heeft ;)

Niels van der Wal

unread,
Sep 23, 2014, 1:16:59 PM9/23/14
to ligf...@googlegroups.com
Als wedstrijdfietser trainde ik op 110 per minuut (trainen ivm coördinatie) Bij meer omwentelingen heb je een mindere belasting, een beter uithoudingsvermogen en een beter herstel. En sprinters hebben altijd heel veel omwentelingen in de laatste sprintmeters.
Als ik nu lekker toer, dan zit ik op ongeveer 90. Iedereen heeft een ander lijf en heeft dus een ander trapritme wat daarbij past.

Niels, trapper, van der wal

Pepijn de Vos

unread,
Sep 23, 2014, 1:29:13 PM9/23/14
to ligf...@googlegroups.com
Mooie antwoorden allemaal, zeker die van Brecht.

Ik las ergens anders ook dat het ideale toerental ook afhangt van hoeveel Watt output je produceert.
Daar werd ook 75 genoemd.

Ik ben zelf een mietje die misschien 20km/h fietst (denk ik, mijn fietscomputer is stuk)
Dus wie weet is dan 60-80 ook best prima.
Ik merkte iig dat als ik te veel toeren maakte dat mijn knieën dat ook niet leuk vonden.

Ik zal volgende keer eens een metronoom meenemen om te kijken hoe snel 90 toeren nou echt is.

Pepijn

Theo Mol

unread,
Sep 23, 2014, 3:03:19 PM9/23/14
to ligf...@googlegroups.com

Op 23-09-14 om 19:29 schreef Pepijn de Vos:
>
> Ik zal volgende keer eens een metronoom meenemen om te kijken hoe snel
> 90 toeren nou echt is.
>

Nooit aan gedacht (ik heb er geen) maar wat een goed idee!
Misschien is er wel een metronoom-app op je mobieltje, en anders maar
met een muziekje op 90 bpm.

Wie dat ook niet heeft kan misschien iets met mijn oeroude spreadsheet,
te vinden op http://nixin.nl/ligfietsen/toerental.htm .

--
groet van Theo, en dan goed luisteren want op je schermpje kijken mag niet van de minister, Mol

Maarten

unread,
Sep 24, 2014, 4:03:20 AM9/24/14
to ligf...@googlegroups.com
Volgens mij is het optimale toerental inderdaad afhankelijk van het geleverde vermogen en de cranklengte. Als je rustig fietst mag het toerental best wel iets lager zijn. Als je echt hard wil fietsen, kan de optimale trapfrequentie richting 110 gaan.  90 als optimum is geen wet van meden en perzen, maar een aardig gemiddelde voor een racefietser die lekker aan het doorrijden is (en met standaard cranklengte).

Wat ook een rol speelt is dat je moet wennen aan hogere frequenties, dat als je hard wil fietsen je de hogere frequentie moet oefenen en dat het in het begin onwennig aanvoelt. Dat is de reden dat beginners vaak een te lage frequentie trappen.

Maarten
 
Pepijn de Vos schreef op 23-9-2014 19:29:
--

Kogelfiets

unread,
Sep 26, 2014, 2:22:10 PM9/26/14
to ligf...@googlegroups.com
He interessante discussie!
Toevallig ben ik daar de laatste tijd, maanden, nee jaren noodgedwongen ook intensief mee bezig.
Mijn knieen begaven het bijna van de ene dag op de andere. De rest van mijn lijf volgde kort daarop. Nu al weer 4 jaar geleden. Ondanks dat ik alert was heb ik kennelijk de symptomen gemist.
Na enkele jaren van modderen en moeizaam herstel kan ik weer wat. Ik heb mij bewust buiten het medische circuit gehouden. Dat is een andere discussie.

Mijn praktijk bevindingen zijn dat elk (zelfs onbeduidend) detail van belang is om aandacht aan te geven.
Fietsen is een complexe manier van bewegen en belasten. Brechtje heeft daar lang geleden baanbrekende wegen voor bewandeld. Sommige zaken liggen natuurkundig, mechanisch of Fysiek vast. Andere zaken doen we zelf of hebben we invloed op.

Om te beginnen ons schakelgedrag. We schakelen op een fiets als in een auto. Hogere versnelling=snelheidstoename (hopen we dan) Blijf dromen.
Ik ben van mening (maar wie ben ik?) dat juist het ideale traptoerental vasthouden belangrijker is. Nee, essentieel is.
Je kiest de gewenste snelheid. Met behoud van (ongeveer) hetzelfde ideale traptoerental kies je daar een geschikt verzet bij.
Versnellen gebeurt in eerste instantie met (kort) toerental verhoging en dan pas een zwaarder verzet die daarbij past om weer terug te komen op het ideale toerental.
Omgekeerd wordt afnemen van snelheid op een fiets vaak gedaan zonder terugschakelen naar een lichter verzet. Fout!
Ik schakel bij het terugvallen van de snelheid telkens 1 of 2 kransjes achter mee terug, om soepel met behoud van het ideale toerental verder te gaan bij een lagere snelheid.

In de praktijk is mijn werkgebied tussen 95-110 rpm.
Ik draai uiteraard ook wel eens lager (lange rechte stukken, wind mee) maar zeker ook wel eens nog hoger (hoge snelheden, licht klimmen, wind tegen).
Dat ik dit kan heeft meerdere oorzaken. Dat is wat ik mis in voorgaande reacties.
- Ik kan dit toerental volhouden door training. OK, dat is eerder genoemd.
  Geen conditie, geen hoger toerental volhouden mogelijk. Oefening baart kunst.
  Een meester in ultrafietsen (huhh???) leerde mij ooit: zet de stelschroef van je grote voorblad zo af dat je die er niet op kunt schakelen.
  De fietsconditie komt dan vanzelf. Je zult wel moeten toeren draaien wil je snel vooruit komen.
  Ik fiets dus ALTIJD op het middenblad voor....en gebruik de hele pignon achter
- Ik heb korte cranks. 155 mm.
  OK je hebt minder hefboomwerking. Daar schuilt idd een gevaar in van overbelasting, mits je maar niet te vaak en te lang onder die 90 rpm blijft draaien bij grote vermogensvraag.
  Het leuke is van 155 mm ondanks alle berekeningen is dat je fysiek veel makkelijker dat hogere toerental KUNT draaien dan met 175 mm cranks.
  Wederom blijkt in de praktijk dat je gewoon hogere toerentallen draait. Dat gaat bijna ongemerkt.
  Een voordeel van 155 mm zou ook moeten zijn dat de hoeken die je gewrichten maakt iets meer gestrekt zijn. Zoals Brechje al aangaf is dat gunstig voor je spieren.
  Ze zouden dus onder betere omstandigheden hun kracht afgeven. Nooit onderzocht. Ik neem dat slechts aan dat het zo is.
  In hoeveel dat verschil is met 175 mm cranks is weet ik niet.
- Ik gebruik Rotor Q ring voorbladen. Ovale bladen dus, niet rond.
  Ook dat systeem maakt het je makkelijker hogere toerentallen te draaien. Bovendien trapt het ongewoon lichter. Daar moet je zelfs aan wennen.
  Het nadeeltje van minderhefboomwerking van de 155 mm cranks is ook minder omdat op het moment dat je minder krachtig bent het laagste punt op het ovale blad zorgt dat je traploos naar een lichter verzet gaat. Het zware dode punt waar je doorheen moet (bij ronde bladen) ontbreekt.
  Ook ervaren rijders moeten de knop omzetten dat ze zware druk op de pedalen missen. Sommige vinden dat zelfs een must!
  Dat is precies wat Hans W. hiervoor al beweerde. Je doet het juist goed als je voor je gevoel in het luchtledig lijkt te trappen.
  Ik betrap me er geregeld op dat het zo makkelijk gaat. Kijk ik op de snelheidsmeter, dan blijk ik meestal (ietsje) sneller te fietsen dan ik voor mijn gevoel van inspanning zou fietsen. Een vreemde maar prettige gewaarwording natuurlijk. :-)

Nog los van deze 3 aanpassingen aan mijn fiets zou ik nog een hand vol zaken kunnen noemen die spier of gewrichtsproblemen kunnen geven.
Die eer laat ik even aan iemand anders die daar veel meer over kan zeggen en dat heeft opgeschreven.
http://questeen.wordpress.com/?s=knieleed

Als laatste in het kort nog wat tips voor de beginnende ligger: (zie verder Handboek fietsforens op Ligfiet.net van Jack Dekker)
Loop niet te hard van stapel.
Laat je spieren eerst een paar maanden gewoon eens wennen aan het liggen. Stap (even) af van het snelheid imago van een ligfiets.
Werk geduldig en langdurig aan je basisvaardigheden en conditie.
Maak rustige maar wel veel kilometers met een redelijk toerental.
OK, je voelt wel eens wat. Soms is het al over als je afstapt voor een pauze. Soms is het een paar dagen ongemak.
Heel gewoon, leer er mee leven. Zie het als groeipijntjes. Je word er sterker van. MAAAAAR>>> nooit forceren!!!
Lees en luister. Leer bij en probeer gewoon eens uit wat geadviseerd wordt zonder tegensputteren. Ja maar...
Zorg om te beginnen dat alles goed en correct is afgesteld op jou lengte en voorkeuren. Geef dat ruim aandacht. Je moet ontspannen en niet verkrampt zitten en fietsen. Daar mankeert het vaak nog aan bij veel liggers. Eenvoudige basis afstellingen niet voor elkaar.
Soms kan het zijn dat je simpelweg de verkeerde fiets hebt aangeschaft. Je gaat niet een zandpad op met een racefiets om toch hoge snelheden te verwachten. Onredelijk.
Horses for courses. Ook bij ligfietsen.
In al deze zaken ligt telkens weer de kiem voor knieleed. Ook voor de ze z.g. gevorderde waar ik mijzelf toe rekende 4 jaar geleden, maar de plank volledig missloeg blijkbaar.

Dat was mijn bijdrage weer voor een keer.
Ik ben weer fietsen.

BrandweerQuest

Maarten Sneep

unread,
Sep 27, 2014, 6:38:33 AM9/27/14
to ligf...@googlegroups.com
Ha,

Een reactie, en een fijne ook. Ik knip uitgebreid, omdat er maar een paar punten zijn waar ik op wil reageren.

On 26 Sep 2014, at 20:22, Kogelfiets <brandwe...@gmail.com> wrote:

> Om te beginnen ons schakelgedrag. We schakelen op een fiets als in een auto. Hogere versnelling=snelheidstoename (hopen we dan) Blijf dromen.
> Ik ben van mening (maar wie ben ik?) dat juist het ideale traptoerental vasthouden belangrijker is. Nee, essentieel is.
> Je kiest de gewenste snelheid. Met behoud van (ongeveer) hetzelfde ideale traptoerental kies je daar een geschikt verzet bij.
> Versnellen gebeurt in eerste instantie met (kort) toerental verhoging en dan pas een zwaarder verzet die daarbij past om weer terug te komen op het ideale toerental.
> Omgekeerd wordt afnemen van snelheid op een fiets vaak gedaan zonder terugschakelen naar een lichter verzet. Fout!
> Ik schakel bij het terugvallen van de snelheid telkens 1 of 2 kransjes achter mee terug, om soepel met behoud van het ideale toerental verder te gaan bij een lagere snelheid.

Hear, hear. Als ik wil versnellen, dan schakel ik vaak een kransje terug. En ja: goed fietsen is anticiperen en vooruitkijken, en vooral op tijd terugschakelen als de weg of verkeerssituatie daarom vraagt. En bij het wegrijden niet als eerste weg willen zijn.

Het afleggen van langere afstanden is een interessant probleem: fiets je te langzaam dan ben je niet voor het donker thuis, fiets je te hard dan blaas je jezelf op, of meer precies: moet je dan zo vaak afremmen en weer optrekken dat je het ook niet haalt. Goed fietsen vraagt dus om a) een goede route b) zelfbeheersing c) training. Vooral a) heb je zelf niet altijd in de hand.

> In de praktijk is mijn werkgebied tussen 95-110 rpm.
> Ik draai uiteraard ook wel eens lager (lange rechte stukken, wind mee) maar zeker ook wel eens nog hoger (hoge snelheden, licht klimmen, wind tegen).
> Dat ik dit kan heeft meerdere oorzaken. Dat is wat ik mis in voorgaande reacties.
> - Ik kan dit toerental volhouden door training. OK, dat is eerder genoemd.
> Geen conditie, geen hoger toerental volhouden mogelijk. Oefening baart kunst.
> Een meester in ultrafietsen (huhh???) leerde mij ooit: zet de stelschroef van je grote voorblad zo af dat je die er niet op kunt schakelen.
> De fietsconditie komt dan vanzelf. Je zult wel moeten toeren draaien wil je snel vooruit komen.
> Ik fiets dus ALTIJD op het middenblad voor....en gebruik de hele pignon achter

Het kleinste blad heb ik ook wel eens gebruikt ;-)

Wat je nog kunt overwegen is kleinere voorbladen monteren, even zoeken en het lijkt dat 24-32-42 een standaard combinatie is (4-gats MTB, wel even zoeken wat er nog op jouw crankstel past). Zeker in een velomobiel kan je nooit een te klein laagste verzet hebben. Het voordeel is dat je dat dan kunt combineren met een vlakkere cassette, en met kleinere stappen kunt schakelen. Je kunt dan dichter bij je ideale toerental blijven. Het standaard middenblad van velomobiel.nl heeft 42 tanden.

> - Ik heb korte cranks. 155 mm.

Inmiddels ook ‘over’, wil niet meer terug.

> - Ik gebruik Rotor Q ring voorbladen. Ovale bladen dus, niet rond.
> Ook dat systeem maakt het je makkelijker hogere toerentallen te draaien. Bovendien trapt het ongewoon lichter. Daar moet je zelfs aan wennen.
> Het nadeeltje van minderhefboomwerking van de 155 mm cranks is ook minder omdat op het moment dat je minder krachtig bent het laagste punt op het ovale blad zorgt dat je traploos naar een lichter verzet gaat. Het zware dode punt waar je doorheen moet (bij ronde bladen) ontbreekt.
> Ook ervaren rijders moeten de knop omzetten dat ze zware druk op de pedalen missen. Sommige vinden dat zelfs een must!
> Dat is precies wat Hans W. hiervoor al beweerde. Je doet het juist goed als je voor je gevoel in het luchtledig lijkt te trappen.
> Ik betrap me er geregeld op dat het zo makkelijk gaat. Kijk ik op de snelheidsmeter, dan blijk ik meestal (ietsje) sneller te fietsen dan ik voor mijn gevoel van inspanning zou fietsen. Een vreemde maar prettige gewaarwording natuurlijk. :-)

Ovale bladen staat op het lijstje aanpassingen, maar wil niet teveel tegelijk veranderen.

> Als laatste in het kort nog wat tips voor de beginnende ligger: (zie verder Handboek fietsforens op Ligfiet.net van Jack Dekker)
> Loop niet te hard van stapel.
> Laat je spieren eerst een paar maanden gewoon eens wennen aan het liggen. Stap (even) af van het snelheid imago van een ligfiets.
> Werk geduldig en langdurig aan je basisvaardigheden en conditie.
> Maak rustige maar wel veel kilometers met een redelijk toerental.

Monteer geen snelheidsmeter, of plak hem af. Niet naar kijken! In plaats daarvan kan je beter een cadansmeter monteren. Of je monteert je snelheidsmeter anders: http://www.ligfiets.net/homebuild/167/cadans-meter.html (helaas kan je 166 mm wielomtrek op de meeste fietscomputers niet instellen, als je meer magneten monteert, bijvoorbeeld 5, dan kom je met 5*166 mm waarschijnlijk wel binnen de toegestane range van wielomtrekken).

> OK, je voelt wel eens wat. Soms is het al over als je afstapt voor een pauze. Soms is het een paar dagen ongemak.
> Heel gewoon, leer er mee leven. Zie het als groeipijntjes. Je word er sterker van. MAAAAAR>>> nooit forceren!!!

Er is een groot verschil tussen pijn in een spier, en pijn in de rest van je lichaam. Spierpijn is meestal niet erg, en kan zelfs lekker zijn, wel een dagje of wat rust geven. Alle andere pijn moet alarmbellen laten rinkelen. Luisteren naar je eigen lichaam vraagt echter ook ervaring, en of iedereen de verschillen ook goed herkent weet ik niet. Ik vrees het ergste, eerlijk gezegd ook bij mezelf voordat ik bij de orthopeed kwam.

> Lees en luister. Leer bij en probeer gewoon eens uit wat geadviseerd wordt zonder tegensputteren. Ja maar...
> Zorg om te beginnen dat alles goed en correct is afgesteld op jou lengte en voorkeuren. Geef dat ruim aandacht. Je moet ontspannen en niet verkrampt zitten en fietsen. Daar mankeert het vaak nog aan bij veel liggers. Eenvoudige basis afstellingen niet voor elkaar.
> Soms kan het zijn dat je simpelweg de verkeerde fiets hebt aangeschaft. Je gaat niet een zandpad op met een racefiets om toch hoge snelheden te verwachten. Onredelijk.
> Horses for courses. Ook bij ligfietsen.

Verwacht geen hoge snelheid. Verwacht comfort, en werk daaraan als je dat niet hebt. Op het moment dat het comfort goed is, dan komt met training, ervaring en veel kilometers (met de nodige rust) uiteindelijk ook de snelheid wel (op daarvoor geschikte wegen). Snelheid is niet het beginpunt, hooguit een mogelijk eindpunt.

Denk er ook aan dat vrijwel niemand ‘recht’ is. Ligfietsen zijn wel recht, en met je zitje heb je weinig vrijheid om scheefheid in de rest van je lichaam op te vangen. Die krachten komen ergens anders te staan, en op die manier kan je haast ongemerkt toch forceren. Je knieën zijn vaak het eerste slachtoffer, maar ook voeten kunnen opspelen. Dit oplossen is niet eenvoudig en vraagt waarschijnlijk veel proberen. Het kan om kleine fracties gaan. Geschikte materialen zijn (voor mij) al lastig te vinden.

Een opmerking over voeten: het negeren van pijnlijke voetzolen is onverstandig.

> In al deze zaken ligt telkens weer de kiem voor knieleed. Ook voor de ze z.g. gevorderde waar ik mijzelf toe rekende 4 jaar geleden, maar de plank volledig missloeg blijkbaar.

Het gaat denk ik vooral op het hebben en kweken van de juiste verwachtingen. “Zadelpijn is een keuze” is een andere slogan dan “I ♥︎ 80”, maar wekt ook andere verwachtingen bij toekomstige ligfietsers. En dat niet alleen toekomstige ligfietsers met de juiste verwachtingen naar een ligfiets moeten kijken, maar ook bestaande ligfietsers, daar ben jij (en ook ik inmiddels) helaas een voorbeeld van.

> Dat was mijn bijdrage weer voor een keer.
> Ik ben weer fietsen.

Fijn, dat is vooruitgang.

Maarten - kan ook weer rustig fietsen - Sneep

pepijn de vos

unread,
Sep 27, 2014, 10:15:08 AM9/27/14
to ligf...@googlegroups.com
Ik heb mijn Nazca Pioneer opgehaald!

Ook gelijk met de metronoom gespeeld, en 90 is eigenlijk best wel langzaam als je eenmaal op dreef bent met toeren maken.
Ik trapte veel meer.

Ik merk wel dat het lastig blijft om rustig te fietsen.
Ik blijf maar jagen en opschakelen.

Toch nog wel zadelpijn/bilspierpijn...

Pepijn

Maarten Sneep

unread,
Sep 27, 2014, 10:37:44 AM9/27/14
to ligf...@googlegroups.com

On 27 Sep 2014, at 16:14, pepijn de vos <pepij...@gmail.com> wrote:

> Ik heb mijn Nazca Pioneer opgehaald!
>
> Ook gelijk met de metronoom gespeeld, en 90 is eigenlijk best wel langzaam als je eenmaal op dreef bent met toeren maken.
> Ik trapte veel meer.

Denk je er aan dat cadans volledige omwentelingen telt? Dus niet links-rechts-links, maar links-links-links op 90 bpm. Als je net begint is 90 niet makkelijk, zeker omdat de meeste ligfietsers ook niet beginnen met klikpedalen.

> Ik merk wel dat het lastig blijft om rustig te fietsen.
> Ik blijf maar jagen en opschakelen.
>
> Toch nog wel zadelpijn/bilspierpijn…

Lees de eerdere berichten. Streef er naar om rustig te fietsen. Eerst goed en rustig, ontspannen leren fietsen, hard komt wellicht later. En spierpijn is niet erg, dat gaat wel weer over.

Maarten - de rust zelve - Sneep

pepijn de vos

unread,
Sep 27, 2014, 11:12:07 AM9/27/14
to ligfiets
Een omwenteling is een omwenteling, en ik heb elke letter gelezen.
Maar ik was eerder dan ook zo hard aan het trappen dat het niet meer harder ging.
Dus tenzij die metronoom app niet deugt is 90 best wel te doen.
Hard gaan wil ik inderdaad niet, dat idee heb ik lang geleden al laten varen.
Het probleem is dat als ik niks doe, mijn snelheid langzaam omhoog kruipt, tot ik uiteindelijk toch zit te zweten.

Pepijn

2014-09-27 16:37 GMT+02:00 Maarten Sneep <maarte...@xs4all.nl>:

On 27 Sep 2014, at 16:14, pepijn de vos <pepij...@gmail.com> wrote:

> Ik heb mijn Nazca Pioneer opgehaald!
>
> Ook gelijk met de metronoom gespeeld, en 90 is eigenlijk best wel langzaam als je eenmaal op dreef bent met toeren maken.
> Ik trapte veel meer.

Denk je er aan dat cadans volledige omwentelingen telt? Dus niet links-rechts-links, maar links-links-links op 90 bpm. Als je net begint is 90 niet makkelijk, zeker omdat de meeste ligfietsers ook niet beginnen met klikpedalen.

> Ik merk wel dat het lastig blijft om rustig te fietsen.
> Ik blijf maar jagen en opschakelen.
>
> Toch nog wel zadelpijn/bilspierpijn...

Lees de eerdere berichten. Streef er naar om rustig te fietsen. Eerst goed en rustig, ontspannen leren fietsen, hard komt wellicht later. En spierpijn is niet erg, dat gaat wel weer over.

Maarten - de rust zelve - Sneep

Maarten Sneep

unread,
Sep 27, 2014, 11:15:14 AM9/27/14
to ligf...@googlegroups.com
Hoi,

On 27 Sep 2014, at 17:11, pepijn de vos <pepij...@gmail.com> wrote:

> Een omwenteling is een omwenteling, en ik heb elke letter gelezen.
> Maar ik was eerder dan ook zo hard aan het trappen dat het niet meer harder ging.
> Dus tenzij die metronoom app niet deugt is 90 best wel te doen.

OK, da’s goed te horen. Meestal is het andersom.

> Hard gaan wil ik inderdaad niet, dat idee heb ik lang geleden al laten varen.
> Het probleem is dat als ik niks doe, mijn snelheid langzaam omhoog kruipt, tot ik uiteindelijk toch zit te zweten.

Van zweten gaan je knieën niet kapot.

Maarten

Andre de Boer

unread,
Sep 28, 2014, 4:25:11 PM9/28/14
to ligf...@googlegroups.com


> Waar het feitelijk over gaat is belasting van je knieën, toch?


Cranks, rpm's, schakelen, snelheid.... Volgens mij is er al ontzettend aan (zeer waardevolle!!) tips gegeven, deze mail wordt bijna een 'golden oldie' voor wat betreft waardevolle tips.

Ik probeer niet alles samen te vatten, maar probeer het voor één belangrijk ding wel in een paar regeltjes samen te vatten: De trapfrequentie:
* Je lichaam op een ligiets is zoals een middenklasseautootje met een klein motortje: je moet 'm op toeren houden en dan snort 'ie prima en doet 'ie het het best. Alleen in zijn 'vijf' als het echt kan, maar anders terug naar een kwart lichter of nog meer.
* Houd je trapfrequentie zo veel mogelijk constant. Cadanstellertje helpt, maar gezond verstand helpt net zo goed. Beschouw gewoon je trappers als een 'black box' waar je met (ik vind: minimaal) 70 slagen per minuut energie in stopt. Onafhankelijk van of je tegen de wind heuvel op of met wind mee naar beneden gaat. En met 2x9 of 3x 7 versnellingen kan je er dus bij een stoplicht vertrekkend dus al heel gauw 6 of soms 7 versnellingen gebruiken (mits je hoogste versnelling niet te zwaar is). Schakel vanuit stilstand eerst met zoveel mogelijk met voorblad (grof opschakelen), dan pas achter, want de relatieve verschillen tussen de verschillende voorbladen is groter dan tussen de verschillende kransjes).  Zoveel versnellingen is een luxe, en hadden vroeger alleen Dafjes. Gebruik ze en geniet ervan.

André -rijdt tegenwoordig in een low-race Dafje  - de Boer

Harry Lieben

unread,
Sep 28, 2014, 4:29:12 PM9/28/14
to ligfietslijst
Wat ik nog mis in de discussie is dat bij kortere cranks de knieen minder hoeven te buigen. Dit heb ik uiteindelijk als gunstig ervaren voor de kniebelasting al duurde het wel vrij lang voor ik gewend was aan de kortere arm. 

twilwel


Op 28 september 2014 22:25 schreef Andre de Boer <a.t.d...@gmail.com>:

--

Thomas Ribbrock

unread,
Sep 28, 2014, 6:58:51 PM9/28/14
to ligfietslijst
Heel veel interessante reacties - wat me echter opvalt is dat er
eigenlijk altijd een verband gelegd wordt tussen korte cranks en hoge
rpm. Er blijkt ook aardig wat voor te zeggen te zijn, maar mijn ervaring
is anders. Ik heb op de bukker altijd 175mm cranks gehad en toen al een
cadansmeter gebruikt. Terwijl ik er nooit echt op getraind heb bleek de
candans over de jaren "van zelf" omhoog te gaan om uiteindelijk ergens
rond de 90-95 uit te komen. Toen ik op de ligger overstapte voelden te
cranks te lang, dus ben ik naar 170mm gegaan. De cadans liep echter nog
een klein beetje verder op over de afgelopen vier jaren. Ik merk wel een
verschil tussen de twee ligfietsen die ik heb: Op de Condor zit ik nog
steeds rond de 95rpm, maar op de Lynx/Orca is het meer rond de 100 en
vaak daarboven met pieken tot boven de 120rpm soms bij het accelereren.
De zithouding blijkt dus ook een verschil te maken. Snell trappen kan in
ieder geval ook met langere cranks... :-)

Cheerio,

Thomas
--
-----------------------------------------------------------------------------
Thomas Ribbrock http://www.ribbrock.org
"You have to live on the edge of reality - to make your dreams come true!"

Pieter Zandstra

unread,
Dec 4, 2014, 1:01:09 PM12/4/14
to ligf...@googlegroups.com
Heb 175 mm cranks in de quest die ik sinds 2 weken bezit. Het eerste wat ik gedaan heb ik een toerenteller gemonteerd. Fiets altijd boven de 90 rpm. Valt me wel op de de quest zo rond de 94 rpm beetje begint te waggelen. Dit voelt alsof er energie verloren gaat waardoor ik eerder opschakel dan zou willen voor mijn gevoelsefficientie. Ligt dit aan het oudere type quest of is dit een bekend fenomeen?

Hans Huijgen

unread,
Dec 5, 2014, 5:55:40 AM12/5/14
to ligf...@googlegroups.com
Daar heb ik geen last van en ik mag stellen dat mijn type Quest oud is (quest nummer 1).

Kan aan je techniek liggen, je gewicht, type veerelementen.


Op 4 december 2014 19:01 schreef Pieter Zandstra <pfzan...@gmail.com>:
Heb 175 mm cranks in de quest die ik sinds 2 weken bezit. Het eerste wat ik gedaan heb ik een toerenteller gemonteerd. Fiets altijd boven de 90 rpm. Valt me wel op de de quest zo rond de 94 rpm beetje begint te waggelen. Dit voelt alsof er energie verloren gaat waardoor ik eerder opschakel dan zou willen voor mijn gevoelsefficientie. Ligt dit aan het oudere type quest of is dit een bekend fenomeen?

--

Frank Cornelese

unread,
Dec 6, 2014, 3:04:33 AM12/6/14
to ligf...@googlegroups.com
Speling op stuur en wielophanging kan er ook aan bijdragen. Het eerste type wielophanging, met kogelgewrichten, is meer slijtage gevoelig dan de huidige. In het begin leek mijn quest ook wat instabiel maar dat lag geheel aan mijn gebrek aan ervaring en verdween dan ook na een tijdje. Een te strak aangedraaide kruiskoppeling kan ook tot slingeren leiden.

Frank - even geen Quest - Cornelese
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages