Ik heb inderdaad bananen en een toptas. Een van mijn andere tweewielers is een BMW R1150R en daarvan weet ik, snap ik, dat het geveerde deel zo licht mogelijk moet zijn voor het wegcontact en het comfort. Maar vering op een ligfiets, zeker met Schwalbe Big Apples, gaat alleen maar over het comfort en niet over wegcontact (op dat enkele straatje in Wallonië waar je bergaf over de slechtste kinderkopjes gaat). Stabiliteit kun je verschillend interpreteren. Hij is vol beladen nog koersvaster, het is meer een dieseltrein dan een sprinter. Maar bij snelle, korte bewegingen gaat hij zwabberen in plaats van gehoorzaam de stuuropdrachten volgen. Dat is niet het geval als de fiets onbeladen is. Overigens heb ik erg stijve herspaakte wielen met brede velgen voor de Big Apples. Die laatste houd ik op 4 bar en dit alles geeft op dat onderdeel een optimale stijfheid en een fantastisch fietscomfort. De vering staat dan ook met een zwaardere veer op z'n stijfst.
Ik vind dit gedrag bij belading mechanisch volkomen verklaarbaar, daar zit het probleem niet. Maar in mijn zoektocht naar een oplossing heb ik hier gevraagd of iemand ervaring heeft met het dode gewicht op de vork. Zeg maar, het verschil tussen een verende zadelpen en een verende achtervork. En dat op een ligfiets.
Een andere oplossing waar misschien iemand ervaring mee heeft is het vastzetten van de vering met twee schuine vorkpoten naar de hoofdbuis, zodat de achtervork niet meer kan torderen.
Ik ben benieuwd!
Groeten uit de Hoeksche Waard, Wim.
Op dinsdag 21 juni 2016 23:09:41 UTC+2 schreef Wim de Gelder: