On 04-09-12 10:20, DirkvA wrote:
> Daarom de vraag aan de ligfietsende ouders hoe hebben jullie deze fase
> aangepakt.
Tip: duw nooit. Dan gaan ze het verwachten ("pappa, er is tegenwind").
Ik heb in al die jaren 1 kind 1x aangeduwd. Als je niet duwt hoef je er
ook niet met je handen bij in de buurt te komen, dus wordt het
velomobiel-nadeel wat minder.
Zelf heb ik een open ligfiets. 2x20" wieltje, zelfde als het kroost. Dus
je zit makkelijk op dezelfde hoogte en kan gezellig praten.
In hoeverre kan je de route aanpassen? Veel fietspad? Wij hadden
grotendeels fietspad naar school en 's zondags een 5km stuk ook
voornamenlijk fietspad. Dan leren ze het snel.
Wat ook kan helpen is in kolonne rijden. De een voorop, kind(eren)
erachter en de ander sluit de rij. Voor als het smal is.
Als je alleen met je kind rijdt: laat het maar voorop fietsen. Grootste
uitdaging is om vertrouwen te geven aan je koter (maar ondertussen wel
zorgen dat 'ie heel blijft). Met wat duidelijke "bevelen" kom je een
aardig eind. "Zometeen kruising, dus stoppen bij de witte lijn" (en
zorgen dat je er dan wel even naast zit in het begin om in te grijpen).
Ook handig voor als je voorop fietst: gebaren. Hand opsteken is stoppen.
1 vinger opsteken is "achter elkaar, er komen tegenliggers aan". Leren
ze rap.
Voor fietsvakanties is een follow me koppeling heerlijk. Kind op eigen
fietsje (op camping), maar tijdens de ritten gekoppeld met de racer.
Algemeen: zelf spiegeltje monteren. Met een kind erbij wil je extra
overzicht.
Reinout
--
Reinout van Rees
rei...@vanrees.org
http://reinout.vanrees.org/
"Military engineers build missiles. Civil engineers build targets."