On Apr 17, 1:09 am, "Ghingis Khan" <
ghingis_k...@mail.co.kr> wrote:
> --------------
> En wat doet je met de overblijfselen van een paar miljoenen jaar
> geleden te bezichtigen in de musea ?
> Zijn dat geen handvaste bewijzen ?
Bs'd
Bewijzen waarvan? Dat iets een paar miljoen jaar oud is?
Daar zijn verschillende antwoorden op.
Ten eerste: Tijd is relatief:
Sinds de dagen van Aristoteles, zo'n 2300 jaar geleden, was de
gangbare wetenschappelijke opvatting dat het heelal eeuwig was.
Einstein beweerde nog dat hij even tussen neus en lippen door bewezen
had dat het universum eeuwig was.
Al die tijd was Genesis onwetenschappelijk bezig door te zeggen dat er
een begin geweest was.
Meerdere milennia ging Genesis recht tegen de wetenschap in, en gaf
geen duimbreed toe.
Gelukkig maar.
Want ergens in de tweede helft van de vorige eeuw was het
bewijsmateriaal voor de big bang zo overvloedig geworden dat de
wetenschap er niet meer om heen kon, en de big bang, het begin van het
universum, algemeen geaccepteerd werd.
De wetenschap maakte een about face en veranderde haar standpunt ten
aanzien van het begin zodat het in overeenstemming was met het boek
Genesis.
Er was een begin.
De rabbijnen vroegen zich lang geleden af: "In het begin van wat?"
Hun conclusie was: In het begin van de tijd.
Er staat geschreven: "In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
De aarde nu was woest en ledig"
De woorden gebruikt voor "woest en ledig" zijn "tohoe" en "vohoe".
Zowel de talmoed, afgesloten in het jaar 500, en de torah geleerde
Nachmanides in het jaar 1250, vertalen dat als: "De aarde was
ongevormd en gevuld met de bouwstenen van materie."
De aarde was toen dus nog niet gevormd, nog niet geschapen.
De joodse kalender, al duizenden jaren lang, die begint te tellen bij
de schepping van Adam, aan het eind van de zesde dag. En niet bij de
eerste scheppingsdag.
De zes scheppingsdagen zijn uitgesloten van de joodse kalender die met
aardse tijd werkt. De oude joodse commentatoren zeiden dat die dagen
dagen waren van 24 uur, de zes dagen als de dagen van onze werkweek.
Maar, zo zeiden ze er bij, die zes dagen bevatten alle geheimen en
eeuwen van het universum.
Verrijst de vraag: Als die zes dagen ieder 24 uur duurden, hoe kunnen
dan al de geheimen en eeuwen van het universum er in passen?
En als die eerste zes dagen gewoon 24 uur duurden, waarom zijn ze dan
niet opgenomen in de kalender?
Dit is waar Albert Einstein ons te hulp komt. Hij was de eerste om te
realiseren dat tijd relatief is. De wetenschap, en de joodse
kalender vanaf het einde van dag 6, rekenen met aardse tijd. Maar in
het begin van de schepping was er nog geen aarde, dus ook geen aardse
tijd: "De aarde was ongevormd en gevuld met de bouwstenen van
materie".
Dus wat dan? Iedere plek in het universum heeft zijn eigen tijd.
Op de zon is minder tijd voorbij gegaan sinds de schepping dan op
aarde, omdat de grotere massa van de zon de tijd vertraagt.
Op de maan is meer tijd voorbij gegaan sinds de schepping omdat daar
de zwaartekracht minder is dan op aarde, en de tijd daar dus minder
vertraagd wordt.
En als we het over zwarte gaten gaan hebben, met een beestachtige
aantrekkingskracht, daar is sinds de schepping minder tijd
voorbijgegaan dan zes dagen.
Dus er zijn talloze plaatsen in het universum te vinden waar sinds de
schepping nog maar zes dagen voorbijgegaan zijn.
Maar waar rekent Genesis nou mee gedurende de eerste zes dagen?
Wel, er is zo iets als een absolute tijdstandaard voor het hele
universum. Een klok die overal even snel tikt.
Een aardse klok, als die naar de zon gebracht wordt, dan tikt hij elk
aards jaar een jaar minus 67 seconden weg, omdat de tijd daar
langzamer verloopt.
Grotere massa's zullen de tijd nog veel verder vertragen, dus dat
werkt niet.
Maar, er is de kosmische achtergrond straling, de echo van de big
bang, waarvan het hele universum doortrokken is. Die straling komt
overal in het heelal aan met dezelfde frequentie. En als elke golf
genomen wordt als een tik van de kosmische klok, dan tikt die klok
overal in het heelal met dezelfde snelheid.
Natuurlijk zal het LIJKEN alsof er grote verschillen bestaan. in een
zwart gat, waar de tijd zeer vertraagd is, zal het lijken alsof de
kosmische klok met waanzinnige snelheid tikt, en in het leeg van de
ruimte zonder zwaartekracht, zal het lijken of de klok veel langzamer
tikt, maar in absolute zin tikt die klok overal even snel.
Dat is kosmische standaardtijd. De tijd waarmee Genesis meet tot
aan de schepping van Adam.
Nou is het geval, zoals we allemaal weten, dat tijd relatief is, en
dat tijd beĩnvloedt wordt door o.a. massa, snelheid, en ruimte.
Zoals we allemaal weten, het universum begon heel verschrikkelijk
klein, alles zal totaal op elkaar gepakt, in een oneindig kleine
ruimte.
Dat was natuurlijk dringen geblazen, en daardoor was de druk en
temperatuur gigantisch verschrikkelijk hoog.
De torah geleerde Nachmanides zei het zo in zijn commentaar op
Genesis: "De eerste scheppingsdaad produceerde iets wat zo dun was
dat het geen substantie had. Het was de enige fysieke schepping die
ooit voorkwam, en samengebald in dat punt in de ruimte was het hele
heelal net na zijn schepping."
Dat klinkt als een citaat van een modern universitair leerboek, met
dit verschil dat dit geschreven is in het jaar 1250.
De temperatuur in dat punt in de ruimte was zo hoog dat zich geen
materie kon vormen, maar er alleen pure energie bestond in de vorm van
electromagnetische straling; licht.
En toen begon het uit te zetten. Door het uitzetten, gingen de druk
en temperatuur omlaag, en op een gegeven moment bereikten we het punt
van de quark confinement, het punt waarop energie, in de vorm van
licht, omgezet ging worden in materie. Zoals we allemaal weten,
energie en materie is hetzelfde, net zoals water en ijs hetzelfde
zijn. Materie is gestolde energie.
De temperatuur van quark confinement die weten we, die kan in
geavanceerde laboratoria gemeten worden, en die temperatuur is
1.000.000.000.000 graden Celsius. Die temperatuur werd bereikt
0,00001 seconde na de big bang, en toen begon zich materie te vormen.
Met het vormen van materie, begon de tijd. Zonder materie geen tijd.
Tijd heeft iets nodig om op te "werken". Energie is niet onderhevig
aan de tijd, energie bevindt zich in een "eeuwig nu".
En het heelal bleef uitzetten, en druk en temperatuur bleven afnemen.
En als de ruimte groter wordt, wordt ook de golflengte van
elektromagnetische straling, de kosmische achtergrondstraling,
uitgerekt. De golflengte werd groter, de frequentie ging omlaag, de
kosmische klok ging langzamer tikken.
Met het vergroten van de ruimte vertraagde de tijd. Hoe groter de
ruimte, hoe langzamer de tijd. Er is een lijnrecht verband tussen
ruimte en tijd.
Er is ook een lijnrecht verband tussen ruimte en temperatuur.
Naarmate de ruimte groter werd, werd de beschikbare hoeveel energie
uitgesmeerd over een grotere ruimte, en ging de temperatuur omlaag.
En als er een lijnrecht verband is tussen ruimte en tijd, en een
lijnrecht verband tussen ruimte en temperatuur, dan betekent dat dat
er ook een lijnrecht verband is tussen tijd en temperatuur.
We weten bij welke temperatuur de tijd begon: Bij 1.000.000.000.000
graden Celsius.
We weten welke temperatuur de achtergrondstraling nu heeft, 2,73
graden Kelvin, ongeveer min 270 graden Celsius.
Dus de temperatuur is met ongeveer een factor triljoen gedaald,
hetgeen betekent dat de tijd met een factor triljoen vertraagd is.
De wetenschap schat de leeftijd van het heelal op ongeveer (de
schattingen lopen uiteen van 10 tot 20 miljard) 15 miljard jaar.
De bijbel rekent met zes dagen kosmisch standaardtijd, en bijna 6000
jaar aardse tijd.
Maar de kosmische standaardtijd is verdund, vertraagt, met een factor
triljoen. Dus als je die 6 dagen kosmische standaardtijd wil gaan
bekijken vanuit het aardse tijdsperspectief, dan moet je ze
vermenigvuldigen met een factor triljoen, en dan worden de 6 dagen
16,4 miljard jaar.
Dus als er gevraagd wordt: "Hoeveel tijd is er nou verstreken tussen
de schepping van het universum, en de schepping van de mens; 6 dagen
of 15 miljard jaar?", dan is het juiste antwoord: "Ja."
Ten tweede: De dateringsmethoden die deugen gewoon niet. Die gaan
uit van een aantal aannames, waar gewoon geen bewijs voor is, en
regelmatig laten ze de meest vreselijke steken vallen.
Er zijn monsters genomen van een lavastroom die 200 jaar geleden
gevormd is tijdens een vulkaanuitbarsting, die werden naar
verschillende laboratoria gestuurd voor ouderdomsmetingen, en de data
varieerden van tientallen tot honderden miljoenen jaren.
Ook de dino's die zo'n 70 miljoen jaar geleden uitgestorven zouden
moeten zijn, daarvan vinden ze skeletten met daarin nog elastische
pezen en soepele bloedvaten waarin hemoglobine is aangetoond.
Iedereen die nog twee werkende hersencellen overheeft die snapt dat
dat geen 70 of 80 miljoen jaar oud kan zijn.
Dus die dateringsmethoden van de evo's die moeten met hele grote
korrels zout genomen worden.
> Jij geeft mij geen enkel vast bewijs, ik moet alles geloven, en dat is het.
Het antropisch principe is BEWIJS voor intelligent ontwerp.
Tenzij je natuurlijk wil geloven in toeval tegen een kans van 1 op
10^173 in.
> Breng mij bij mijn schepper, zoniet zwijgt voor eeuwig.
Geduld, daar kom je vanzelf. Maar dan is wel het tijdperk van vrije
wil over.
Het is nu dat je nog kan kiezen wat je wil zijn: Een goed mens of een
slecht mens.
Eliyahu